2 Пётры 1 глава

Другое Пасланьне Пётры
Пераклад Л. Дзекуць-Малея → Синода́льный перево́д

 
 

Сымон Пётра, слуга і апостал Ісуса Хрыста, — да тых, што прынялі з намі роўна дарагую ве́ру па праўдзе Бога нашага і Збавіцеля Ісуса Хрыста:
 
Си́мон Пётр, раб и Апо́стол Иису́са Христа́, приня́вшим с на́ми ра́вно драгоце́нную ве́ру по пра́вде Бо́га на́шего и Спаси́теля Иису́са Христа́:

ласка і мір вам няхай памножыцца ў пазнаньні Бога і Ісуса, Госпада нашага.
 
благода́ть и мир вам да умно́жится в позна́нии Бо́га и Христа́ Иису́са, Го́спода на́шего.

Як Божаю сілай Яго даравана нам усё патрэбнае дзеля жыцьця й пабожнасьці, праз пазнаньне Паклікаўшага нас славаю і цнато́ю,
 
Как от Боже́ственной си́лы Его́ даро́вано нам всё потре́бное для жи́зни и благоче́стия, че́рез позна́ние Призва́вшего нас сла́вою и бла́гостию,

якімі дараваны нам найвялікшыя і дарагія абяцаньні, каб праз іх сталіся вы ўдзе́льнікамі Божае прыроды, ухіліўшыся ад тле́ньня ў пажаданьні, што ў сьве́це,
 
кото́рыми даро́ваны нам вели́кие и драгоце́нные обетова́ния, дабы́ вы че́рез них соде́лались прича́стниками Бо́жеского естества́, удали́вшись от госпо́дствующего в ми́ре растле́ния по́хотью, —

дык вы, прыкладаючы да гэтага ўсё стараньне, пакажыце ў ве́ры вашай цнату́, у цнаце́-ж — розум,
 
то вы, прилага́я к сему́ всё стара́ние, покажи́те в ве́ре ва́шей доброде́тель, в доброде́тели рассуди́тельность,

у розуме — стрыманасьць, у стрыманасьці цярплівасьць, у цярплівасьці — пабожнасьць,
 
в рассуди́тельности воздержа́ние, в воздержа́нии терпе́ние, в терпе́нии благоче́стие,

у пабожнасьці — браталюбства, а ў браталюбстве — любоў.
 
в благоче́стии братолю́бие, в братолю́бии любо́вь.

Калі гэтае ў вас ёсьць і памнажацца будзе, дык вы не астанецёся бязьдзе́йнымі і бяз плоду ў пазнаньні Госпада нашага Ісуса Хрысга;
 
Е́сли э́то в вас есть и умножа́ется, то вы не оста́нетесь без успе́ха и плода́ в позна́нии Го́спода на́шего Иису́са Христа́.

у кім жа няма гэтага, той сьляпы, нявісны, забыўся аб ачышчэньні ранейшых грахоў сваіх.
 
А в ком нет сего́, тот слеп, закры́л глаза́, забы́л об очище́нии пре́жних грехо́в свои́х.

Дзеля гэтага, браты, бале́й і бале́й старайцеся рабіць цьвёрдым вашае прызваньне й выбраньне: гэтак робячы, ніколі не спаткнецёся,
 
Посему́, бра́тия, бо́лее и бо́лее стара́йтесь де́лать твёрдым ва́ше зва́ние и избра́ние; так поступа́я, никогда́ не преткнётесь,

бо гэтак адчыніцца вам вольны ўваход у ве́чнае царства Госпада нашага і збавіцеля Ісуса Хрыста.
 
и́бо так откро́ется вам свобо́дный вход в ве́чное Ца́рство Го́спода на́шего и Спаси́теля Иису́са Христа́.

Дзеля гэтага я ніколі не перастану напамінаць вам аб гэтым, хоць вы й ве́даеце гэта, і ўмацованы ў гэтай праўдзе.
 
Для того́ я никогда́ не переста́ну напомина́ть вам о сём, хотя́ вы то и зна́ете, и утверждены́ в настоя́щей и́стине.

Справядлівым жа лічу, пакуль знаходжуся ў гэтай будыніне, пабуджаць вас напамінаньнем,
 
Справедли́вым же почита́ю, доко́ле нахожу́сь в э́той теле́сной хра́мине, возбужда́ть вас напомина́нием,

ве́даючы, што хутка пакіну гэту маю будыніну, як і Госпад наш Ісус Хрыстос мне́ адкрыў.
 
зна́я, что ско́ро до́лжен оста́вить хра́мину мою́, как и Госпо́дь наш Иису́с Христо́с откры́л мне.

Буду-ж старацца, каб вы і пасьля майго адыходу заўсёды ўспаміналі гэтыя рэчы.
 
Бу́ду же стара́ться, что́бы вы и по́сле моего́ отше́ствия всегда́ приводи́ли э́то на па́мять.

Бо мы абвясьцілі вам сілу й прыход Госпада нашага Ісуса Хрыста, не за міфамі йдучы, але быўшы вачавідцамі ве́лічы Яго.
 
И́бо мы возвести́ли вам си́лу и прише́ствие Го́спода на́шего Иису́са Христа́, не хитросплетённым ба́сням последу́я, но быв очеви́дцами Его́ вели́чия.

Бо Ён прыняў ад Бога Айца чэсьць і славу, калі ад вялізарнае славы зыйшоў да Яго гэтакі голас: Гэты ёсьць Сын Мой Улю́блены, Якому спагадаю.
 
И́бо Он при́нял от Бо́га Отца́ честь и сла́ву, когда́ от велеле́пной сла́вы принёсся к Нему́ тако́й глас: «Сей есть Сын Мой возлю́бленный, в Кото́ром Моё благоволе́ние».

І гэты голас, як зыходзіў з не́ба, мы чулі, быўшы з Ім на сьвятой гарэ.
 
И э́тот глас, принёсшийся с небе́с, мы слы́шали, бу́дучи с Ним на свято́й горе́.

Дый маем найпэўне́йшае слова прарочае; і вы добра робіце, што зварочваецеся да яго, як да сьве́тача, што сьве́ціць у цёмным ме́сцы, пакуль не разаднее і ня ўзыдзе дзяньніца ў сэрцах вашых,
 
И прито́м мы име́ем верне́йшее проро́ческое сло́во; и вы хорошо́ де́лаете, что обраща́етесь к нему́, как к свети́льнику, сия́ющему в тёмном ме́сте, доко́ле не начнёт рассвета́ть день и не взойдёт у́тренняя звезда́ в сердца́х ва́ших,

ве́даючы перадусім, што ніякае прароцтва ў пісаньні ня дзе́ецца сваім уласным разьвязаньнем.
 
зна́я пре́жде всего́ то, что никако́го проро́чества в Писа́нии нельзя́ разреши́ть са́мому собо́ю.

Бо ніколі прароцтва ня выказвалася воляй чалаве́чай, але выказвалі яго сьвятыя людзі Божыя, ве́дзеныя Духам сьвятым.
 
И́бо никогда́ проро́чество не́ бы́ло произноси́мо по во́ле челове́ческой, но изрека́ли его́ святы́е Бо́жии челове́ки, бу́дучи дви́жимы Ду́хом Святы́м.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.