Да Ціта 1 глава

Пасланьне Паўлы да Ціта
Пераклад Л. Дзекуць-Малея → Синода́льный перево́д

 
 

Паўла, раб Божы, Апостал жа Ісуса Хрыста, па ве́ры выбраных Божых і пазнаньню праўды, што водле багабойнасьці,
 
Па́вел, раб Бо́жий, Апо́стол же Иису́са Христа́, по ве́ре и́збранных Бо́жиих и позна́нию и́стины, относя́щейся к благоче́стию,

у надзе́і ве́чнага жыцьця, якую прырок Бог, Які не ашуківае, перад ве́чнымі часамі,
 
в наде́жде ве́чной жи́зни, кото́рую обеща́л неизме́нный в сло́ве Бог пре́жде вековы́х времён,

а ў свой час зьявіў Сваё слова ў пропаведзі, што даве́рана мне́ па загаду Збавіцеля нашага, Бога, —
 
а в своё вре́мя яви́л Своё сло́во в про́поведи, вве́ренной мне по повеле́нию Спаси́теля на́шего, Бо́га, —

Ціту, праўдзіваму сыну па супольнай ве́ры: ласка, міласьць, мір ад Бога Айца і Госпада Ісуса Хрыста, Збавіцеля нашага.
 
Ти́ту, и́стинному сы́ну по о́бщей ве́ре: благода́ть, ми́лость и мир от Бо́га Отца́ и Го́спода Иису́са Христа́, Спаси́теля на́шего.

Я пакінуў цябе́ ў Крыце дзеля таго, каб ты дакончыў недакончанае і паставіў па ўсіх ме́стах старшых, як я табе́ загадаў:
 
Для того́ я оста́вил тебя́ в Кри́те, что́бы ты доверши́л недоко́нченное и поста́вил по всем города́м пресви́теров, как я тебе́ прика́зывал:

калі хто беззаганны, муж аднае́ жонкі, дзяце́й ма́е ве́рных, недакара́ных за распусту або непакорлівасьць.
 
е́сли кто непоро́чен, муж одно́й жены́, дете́й име́ет ве́рных, не укоря́емых в распу́тстве и́ли непоко́рности.

Бо япіскап павінен быць беззаганны, як Божы Гаспадар дому, ня горды, не гняўлівы, ня п’яніца, не забіяка, не карысталюбны,
 
И́бо епи́скоп до́лжен быть непоро́чен, как Бо́жий домострои́тель, не де́рзок, не гневли́в, не пья́ница, не би́йца, не корыстолю́бец,

але гасьцінны, любячы дабро, разважны, справядлівы, багабойны, паўзьдзе́ржлівы,
 
но страннолюби́в, лю́бящий добро́, целому́дрен, справедли́в, благочести́в, возде́ржан,

каб дзяржаўся ве́рнага слова паводле навукі, каб мог і напамінаць у здаровай навуцы, і дакараць тых, што кажуць насупраць.
 
держа́щийся и́стинного сло́ва, согла́сного с уче́нием, что́бы он был силён и наставля́ть в здра́вом уче́нии, и проти́вящихся облича́ть.

Бо ёсьць многа і непакорных, і пустаслоўных, ашуканцаў, асабліва з абрэзаных,
 
И́бо есть мно́го и непоко́рных, пустосло́вов и обма́нщиков, осо́бенно из обре́занных,

якім трэба затыкаць рот: яны цэлыя дамы́ разбураюць, навучаючы, чаго ня сьле́д, дзеля гане́бнае карысьці.
 
каковы́м должно́ загражда́ть уста́: они́ развраща́ют це́лые домы́, уча́, чему́ не должно́, из посты́дной коры́сти.

Сказаў жа не́хта з іх, уласны іх прарок: Крыцяне заўсёды ілгуць, зьве́ры лютыя, чэравы ляны́я.
 
Из них же сами́х оди́н стихотво́рец сказа́л: «Критя́не всегда́ лжецы́, злы́е зве́ри, утро́бы лени́вые».

Сьве́дчаньне гэтае праўдзівае. З гэтае прычыны дакарай іх строга, каб былі здаровыя ў ве́ры,
 
Свиде́тельство э́то справедли́во. По сей причи́не облича́й их стро́го, дабы́ они́ бы́ли здра́вы в ве́ре,

не зважаючы на юдэйскія казкі і загады людзе́й, што адварачаюцца ад праўды.
 
не внима́я Иуде́йским ба́сням и постановле́ниям люде́й, отвраща́ющихся от и́стины.

Для чыстых усё чыста, а для апаганеных і няве́рных няма нічога чыстага, але апаганены і розум іх, і сумле́ньне.
 
Для чи́стых всё чи́сто; а для осквернённых и неве́рных нет ничего́ чи́стого, но осквернены́ и ум их и со́весть.

Яны кажуць, што ве́даюць Бога; а ўчынкамі выракаюцца, агідныя і непакорныя і няздольныя ні да якога добрага дзе́ла.
 
Они́ говоря́т, что зна́ют Бо́га, а дела́ми отрека́ются, бу́дучи гну́сны и непоко́рны и не спосо́бны ни к како́му до́брому де́лу.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.