Притчи 1 глава

Притчи Соломона
Новый русский перевод → Пераклад Васіля Сёмухі

 
 

Притчи Соломона, сына Давидова, царя Израиля:
 
Выслоўі Саламона, сына Давідавага, цара Ізраільскага.

да принесут они мудрость и наставление и да помогут осмыслить разумные высказывания;
 
Каб спазнаць мудрасьць і настаўленьне, зразумець разумныя выслоўі;

да научат они правилам благоразумной жизни, праведности, справедливости и честности
 
засвоіць правілы добрай разважлівасьці, справядлівасьці, права і слушнасьці;

и дадут простакам[1] проницательность, а юным — знание и рассудительность;
 
прастадушным даць кемнасьць, юнаку — веды і разважлівасьць;

пусть послушают мудрые и умножат познания, и пусть разумные получат советы;
 
паслухае мудры і памножыць веды, і разумны знойдзе мудрыя парады;

да уразумеют они пословицы и притчи, слова мудрецов и загадки их.
 
каб разумець выслоўе і загадкавую мову, словы мудрацоў і загадкі іхнія.

Страх перед Господом — начало познания, только глупцы[2] презирают мудрость и наставление.
 
Пачатак мудрасьці — страх Гасподні; толькі дурні пагарджаюць мудрасьцю і настаўленьнем.

Сын мой, послушай наставление своего отца и не отвергай поучения своей матери.
 
Слухай, сыне мой, настаўленьне бацькі твайго, і не адкідай запавету маці тваёй:

Они будут прекрасным венком на твоей голове и ожерельем на твоей шее.
 
бо гэта — прыгожы вянок на галаву тваю і акраса на шыю тваю.

Сын мой, если грешники соблазняют тебя, не поддавайся им.
 
Сыне мой! калі цябе будуць намаўляць грэшнікі, не згаджайся.

Если скажут они: «Идем с нами, устроим засаду для пролития крови, без причины подстережем невинного,
 
Калі будуць казаць: «ідзі з намі, зробім засаду на кроў, падпільнуем бязгрэшнага і бязьвіннага,

живьем их проглотим, как мир мертвых[3], целиком — как тех, кто нисходит в пропасть;
 
жывых праглынем іх, як апраметная, і — цэлых, як тых, што ў магілу сыходзяць;

награбим всевозможных дорогих вещей и наполним дома свои добычей.
 
набяром усякага каштоўнага дабра, напоўнім дамы нашыя здабычаю;

Бросай с нами жребий, поровну разделим добычу»,
 
далучы сваю долю да нашай, складка адна будзе на ўсіх нас»:

то не ходи с ними, сын мой, не вставай на путь их.
 
Сыне мой! не хадзі адною дарогаю зь імі, утрымай нагу тваю ад сьцежкі іхняй,

Ведь их ноги бегут к злу, спешат они на пролитие крови.
 
бо іхнія ногі бягуць да ліхога і сьпяшаюцца кроў праліваць.

Как бессмысленно ставить сеть на глазах у всех птиц,
 
На вачах ва ўсіх птушак дарма раскідаецца сетка;

но эти люди устраивают засаду для пролития своей же крови, подстерегают самих же себя!
 
а яны кроў сваю сочаць, засады ладзяць на душы свае.

Таковы пути всех, кто жаждет преступной добычи; она отнимает жизнь у завладевших ею.
 
Такія дарогі ва ўсіх, хто прагне чужога дабра: яно забірае жыцьцё ў свайго ўласьніка.

Мудрость восклицает на улицах, возвышает свой голос на площадях;
 
Мудрасьць кліча на вуліцах, на плошчах узносіць свой голас,

на углах шумных улиц кричит она и при входе в городские ворота держит речь:
 
на шумных сходах прапаведуе, каля гарадское брамы прамаўляе слова сваё:

«До каких же пор вы, простаки, будете любить свою простоту? Сколько же ещё глумливые будут наслаждаться насмешками, а глупцы — ненавидеть знание?
 
«Дакуль, немысьлі, любіцьмеце невуцтва? дакуль пакепнікі будуць кепствам цешыцца? дакуль бязглуздыя будуць ненавідзець навуку?

Если бы вы ответили на мой укор, я поделилась бы с вами своими мыслями и передала бы вам свои слова.
 
паслухайце маёй засьцярогі: вось, я вылью на вас Духа майго, абвяшчу вам словы мае.

Но раз вы отвергли меня, когда я призывала, и никто не внимал, когда я протягивала вам руку;
 
Я клікала, а вы не паслухаліся; я падавала руку маю, і ніхто не зважаў;

раз вы пренебрегли всеми моими советами и не приняли моего укора,
 
і вы адкінулі ўсе мае рады, і перасьцярогаў маіх не прынялі:

то и я в свой черед посмеюсь над вашей бедой, поиздеваюсь, когда поразит вас ужас, —
 
за тое і я пасьмяюся з вашай пагібелі; парадуюся, калі прыйдзе ваш страх;

когда поразит вас ужас, как буря, и беда пронесется над вами, как вихрь, когда горе и скорбь вас подавят.
 
калі прыйдзе ваш страх, як бура, і няшчасьце, як віхура, наляціць на вас; калі спадобіць вас нядоля і ўціск.

Тогда будут звать меня, но я не отвечу; будут искать меня, но не найдут.
 
Тады будуць клікаць мяне, і я не пачую.

Раз они знание возненавидели и страх перед Господом не избрали,
 
За тое, што зьненавідзелі веды і ня выбралі страху Гасподняга,

раз мой совет не приняли и укор мой с презрением отвергли —
 
не схацелі парады маёй, пагардзілі ўсімі перасьцярогамі маімі;

то они будут есть плоды своего пути и получат сполна от своих замыслов.
 
за тое няхай ядуць яны з плоду дарог сваіх і насычаюцца з парадаў сваіх.

Ведь своенравие убьет простаков, и беспечность погубит глупцов,
 
Бо адступніцтва неразумных заб’е іх, і бястурботнасьць немысьляў загубіць іх.

но слушающий меня будет жить безопасно и спокойно, не страшась беды».
 
А хто мяне слухае, будзе жыць у бясьпецы і спакойна, не баючыся ліха».

Примечания:

 
Новый русский перевод
4 [1] — Евр. слово, переведенное как простаки в этой книге обозначает доверчивого человека без нравственных ориентиров, склонного ко злу.
7 [2] — Евр. слово, переведенное как глупцы в этой книге и в других местах Ветхого Завета обозначает нравственно несовершенного человека.
12 [3] — Евр. шео́л — место, где пребывают души умерших. Так же по всей книге.
 
Пераклад Васіля Сёмухі
28 У друкаванай версіі прапушчана выраженіе: «зранку будуць шукаць мяне, і ня знойдуць мяне». Павінна быць: «Тады будуць клікаць мяне, і я не пачую; зранку будуць шукаць мяне, і ня знойдуць мяне
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.