Исаия 1 глава

Книга пророка Исаии
Новый русский перевод → Пераклад Яна Станкевіча

 
 

Видение об Иудее и Иерусалиме, которое Исаия, сын Амоца, видел во времена правления Уззии, Иотама, Ахаза и Езекии, царей Иудеи[1].
 
Відзень Ісаі Амасёнка, каторую ён відзеў узглядам Юдэі а Ерузаліму, за дзён Узі, Ёфама, Агаза, Гэзэкі, каралёў Юдэйскіх.

Слушайте, небеса! Внимай, земля! Так говорит Господь: «Я воспитал и вырастил сыновей, а они восстали против Меня.
 
Слухайце, нябёсы, і ўважай, зямля; бо СПАДАР казаў: «Сыноў узгадаваў Я й вывышыў, але яны зрабілі выступ супроці Мяне.

Знает вол владельца своего, и осел — кормушку хозяина своего, а Израиль не знает, народ Мой не понимает».
 
Вол знае собсьніка свайго, і асёл ясьлі спадара свайго; а Ізраель ня знае, люд Мой не разумее».

Горе грешному народу, отягченному грехом. О потомство злодеев, сыновья растления! Оставили Господа, презрели Святого Израилева — повернулись к Нему спиной.
 
Гора народу грэшнаму, люду ацяжаранаму бяспраўям, насеньню ліхадзеяў, сыном згубцаў: яны пакінулі СПАДАРА, пагрэбавалі сьвятым Ізраелявым, адчураліся, пайшлі назад.

Зачем вы так упорны в своем отступничестве? Хотите, чтобы вас били ещё? Вся голова изранена, всё сердце измождено.
 
Чаму вы маеце быць біты болей? Дадаіце бунт. Уся галава хворая, і ўсе сэрца замлелае;

С головы до пят нет здорового места, только раны, рубцы и открытые язвы — не промытые, не перевязанные, не смягченные маслом.
 
Ад ступы нагі аж да галавы ў яго няма нічога цэлага: раны а сінякі а загноеныя болькі, ня выцісьненыя ані завязаныя, ані зьмякчаныя масьцяй.

В запустении ваша страна, сожжены дотла города. Вашу землю у вас на глазах объедают чужие; в запустении всё, как после разорения чужими.
 
Край ваш пусты; месты вашыя спаленыя цяплом; зямля вашая, перад вамі жаруць чужнікі яе, — і запушчаная, як спустошаная чужнікамі.

Дочь Сиона осталась, как шатер в винограднике, словно шалаш в огуречном поле, точно город в осаде.
 
І засталася дачка Сыёну, як будан у вінішчу, як начулішча ў гародзе, як абляганае места.

Если бы Господь Сил[2] не оставил нам нескольких уцелевших, то мы уподобились бы Содому, стали бы как Гоморра.
 
Калі б СПАДАР войскаў не пакінуў нам астачы, то мы сталі б траха тым жа, чым Содома, сталі б падобныя да Ґоморы.

Слушайте слово Господне, вожди «Содома»; внимай Закону нашего Бога, народ «Гоморры»!
 
Чуйце слова СПАДАРОВА, дзяржаўцы Содомы; ўважай на права Бога нашага, людзе Ґоморы!

«Что Мне множество ваших жертв? — говорит Господь. — Я пресыщен всесожжениями баранов, жиром откормленного скота; Я не желаю крови молодых быков, ягнят и козлов.
 
«Нашто Імне множасьць аброкаў вашых?» — кажа СПАДАР. «Насычаны Я ўсепаленьнямі бараноў і тукам кормных, і крыві быкоў а баранчыкаў а казлоў не хачу.

Когда вы приходите, чтобы предстать предо Мной, кто вас об этом просит? Не топчите Мои дворы;
 
Як прыходзіў бачыць від Мой, то хто вымагае ад вас, каб вы тапталі панадворкі Мае?

не приносите больше бессмысленных даров; благовония Мне противны. Ваши Новолуния, субботы,[3] созывы собраний — не терплю эти празднования беззаконников.
 
Наперад ня прыносьце пустых дароў: кадзеньне агіда Імне; маладзіка а сыботы, згуканьня збораў не магу цярпець: бяспраўе і — сьвяты збор!

Новолуния ваши и праздники ненавидит душа Моя. Они стали для Меня бременем, Я устал их нести.
 
Маладзікі вашы, прызначаныя поры вашы ненавідзе душа Мая: яны вялічныя Імне, Я стамаваўся насіць іх.

Когда вы простираете свои руки в молитве, Я прячу от вас глаза, и когда умножаете ваши молитвы, Я не слышу. Ваши руки полны крови!
 
І як вы выцягнеце рукі свае, Я хаваю ад вас вока Свае; нават як вы павялічаеце малітву, Я ня чую: рукі вашы поўныя крыві.

Омойтесь, очиститесь, уберите свои злодеяния с глаз Моих, перестаньте творить зло!
 
Абмыйцеся, ачысьціцеся; аддальце ліха справаў вашых ад аччу Маіх, перастаньце рабіць ліха.

Научитесь делать добро, ищите справедливости, обличайте угнетателя,[4] защищайте сироту, заступайтесь за вдову».
 
Наўчыцеся рабіць дабро: шукайце суду, будзьце пасьцівымі з уцісьненымі, судзіце сірату, прычыняйцеся за справу ўдавы.

«Придите же, и вместе рассудим, — говорит Господь. — Пусть грехи ваши как багрянец, убелю их, как снег; пусть красны они, словно пурпур, — они будут как белая шерсть.
 
Прыходзьце ж цяпер, і разважма разам, — кажа СПАДАР, — хоць грахі вашыя будуць, як шкарлат, яны зьбялеюць, як сьнег; калі яны будуць чырвоныя, як чырва, стануцца, як воўна.

Если захотите и послушаетесь, будете есть блага земли,
 
Калі вы будзеце зычыць гэтага і будзеце паслухняныя, то паспытаецеся дабра зямлі;

но если будете упрямыми и мятежными, вас поглотит меч», — так сказали уста Господни.
 
Калі ж вы адмовіцеся й будзеце бунтоўныя, — меч зжарэць вас; бо вусны СПАДАРОВЫ вымавілі».

Как же это стала блудницей некогда верная столица! Она была полна правосудия, обитала в ней правда, а теперь вот — убийцы!
 
Як стала бязуляю сталіца верная! была поўная суду, справядлівасьць жыла ў ёй, а цяпер — убіўцы.

Серебро твое стало окалиной, вино твое разбавлено водой.
 
Срэбра твае стала шумаўём, віно твае зьмешанае з вадою.

Правители твои — изменники и сообщники воров; все они любят взятки и гоняются за подарками. Не защищают они сироту, дело вдовы до них не доходит.
 
Князі твае ўпорлівыя й сябры зладзеяў; усі яны любяць лапаны й гоняцца за надгародамі; яны ня судзяць сіротаў ані справа ўдавы прыходзе да іх.

Поэтому Владыка, Господь Сил, Могучий Израилев, возвещает: «О, как Я избавлюсь от врагов, отомщу за Себя Своим недругам!
 
Затым агалашае Спадар, СПАДАР войскаў, Дужы Ізраеляў: «Бяда ім! Я пацешуся з праціўнікаў Сваіх і памшчуся варагом Сваім.

Руку Мою на тебя обращу;[5] отчищу окалину твою, точно щелоком, отделю от тебя все примеси.
 
І ўзноў абярну руку Сваю на цябе, і ачышчу жлуктаю шумаўё твае, і аддзялю ўсю цыну тваю;

Я верну тебе судей, как в прежние времена, твоих советников, как в начале. И тогда тебя назовут „Городом правды“, „Столицей верной“».
 
І ўзноў пастанаўлю судзьдзяў табе, як уперад, і райцаў табе, як спачатку: просьле гэтага ты будзеш названы местам справядлівым, сталіцаю вернай».

Сион будет выкуплен правосудием, раскаявшиеся жители его — праведностью.
 
Сыён выкупіцца судам і наверненыя яго — справядлівасьцяй.

Но мятежники и грешники будут сокрушены, и оставившие Господа погибнут.
 
Узрушыцелі ж права й грэшнікі разам будуць патрышчаны, і пакідаючыя СПАДАРА будуць выгублены;

«Вы постыдитесь из-за священных дубов, которые вам желанны; вы покраснеете за сады, которые вы избрали.
 
Бо яны будуць засарамочаны за дубы, каторых вы жадалі, і засаромлены за гароды, што вы абралі;

Будете как дуб с увядшими листьями, как сад без воды.
 
Бо вы будзеце, як тый дуб, у каторага лісьцё зьвяла, і як гарод, у каторым няма вады;

Сильные станут паклей, дело их — искрой: вспыхнут они вместе, и никто не потушит».
 
І дужы будзе як рызьзё, і справа ягоная скрою; і будуць гарэць абое разам, і ніхто ня згасе.

Примечания:

 
Новый русский перевод
1 [1]Уззия, Иотам, Ахаз и Езекия правили Иудеей в 792-686 гг. до н. э. Об их правлении см. 4Цар 15:1-7, 32-38; 4Цар 16:20; 18-20; 2 Пар. 26-32.
9 [2] — Евр. ЙГВГ Цевао́т (Яхве-Саваоф); так же в других местах книги.
13 [3]Новолуние— израильтяне, пользовавшиеся лунным календарем, праздновали начало каждого месяца, которое совпадало с новолунием. Суббота— седьмой день недели у иудеев, день, посвященный Господу. В этот день, согласно повелению Господа, израильский народ отдыхал и совершал особые приношения.
17 [4] — Или: поддерживайте угнетенных.
25 [5] — То есть против Иерусалима.
 
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.