Иезекииль 1 глава

Книга пророка Иезекииля
Новый русский перевод → Пераклад Чарняўскага 2017

 
 

На тридцатом году[1], в пятый день четвертого месяца, когда я был среди пленников у реки Кевар, небеса раскрылись, и было мне видение от Бога.
 
І здарылася гэта ў трыццаты год, у пяты дзень чацвёртага месяца, калі я знаходзіўся сярод палонных ля ракі Кэбар, што адкрыліся нябёсы і бачыў я з’яву Божую.

В пятый день месяца (шёл пятый год плена царя Иехонии)[2] [3]
 
У пяты дзень месяца, а гэта быў пяты год ад перасялення цара Ёахіна,

слово Господа было к священнику Иезекиилю, сыну Бузия, у реки Кевар в стране халдеев[4], и там на нём была рука Господня.
 
Госпад прамовіў да святара Эзэкіэля, сына Буза, у зямлі халдэяў ля ракі Кэбар; і супачыла на ім там рука Госпада.

Я смотрел и видел смерч, который надвигался с севера: огромное облако со сверкающими молниями, окруженное сиянием. Посреди огня было нечто, подобное сияющему металлу.
 
І я паглядзеў: і вось, віхор дзьмуў з поўначы, і велізарная хмара, і агонь палымнеючы, ды бляск кругом яго, і з сярэдзіны яго — штосьці накшталт злітка золата са срэбрам, — гэта значыць з сярэдзіны агню;

В огне были подобия четырех живых существ. Обличием они походили на людей,
 
і ў сярэдзіне яго — штосьці накшталт чатырох істот жывых; і мелі яны такі выгляд: быў у іх выгляд чалавека.

но у каждого из них было по четыре лица и четыре крыла.
 
Кожная з іх мела па чатыры твары і па чатыры крылы;

Ноги у них были прямыми, а ступни ног — как у теленка, и сверкали, как отполированная бронза.
 
ногі іх былі прамыя, а ступні ног іх былі падобныя да ступняў ног цяляці, і блішчалі яны, як медзь ззяючая.

Под крыльями на четырех их сторонах у них были человеческие руки. У всех их были лица и крылья,
 
І пад крыламі мелі яны рукі чалавечыя па чатырох баках. Твары ж і крылы былі ва ўсіх чатырох:

и крылья их соприкасались одно с другим. Каждое из них двигалось лицом вперед; передвигаясь, они не оборачивались.
 
крылы іх прылягалі адны да другіх; яны не адварочваліся, калі ішлі; але кожная істота ішла проста перад сабою.

Лица у них были такими: у каждого из четырех было человеческое лицо, на правой стороне у каждого было лицо льва, а на левой стороне — лицо быка; ещё у каждого из них было лицо орла.
 
Падабенства ж твараў іх: кожная з чатырох істот мела з правага боку аблічча чалавека і выгляд ільва, а з левага боку кожная з чатырох мела выгляд вала і выгляд арла.

Такими были их лица. Крылья у них были простерты вверх; у каждого было по два крыла: одно касалось крыла другого существа по обеим сторонам, а два крыла закрывали тело.
 
І крылы іх былі скіраваныя ўгару; два крылы прылягалі адно да аднаго, і два закрывалі целы іх.

Каждое из них шло лицом вперед. Куда бы ни шёл дух[5], шли и они, не оборачиваясь на ходу.
 
І кожная ішла напрасткі: ішлі туды, куды іх вяло імкненне духу, і, ідучы, не адварочваліся.

Облик живых существ был подобен пламенеющим углям, подобен факелам. Огонь непрестанно перемещался посреди существ; он пламенел, и из него вырывалась молния.
 
І ў сярэдзіне між тымі істотамі жывымі — штосьці накшталт вугалёў, падобных да паходняў, што рухаюцца між тымі істотамі жывымі; і агонь кідаў яркі бляск, ды з агню ўздымаліся маланкі.

Существа быстро передвигались вперед и назад, подобно тому, как сверкает молния.
 
І істоты жывыя ішлі і вярталіся назад, накшталт маланкі, што бліскае.

Я смотрел на живых существ и видел на земле колеса возле них, по одному на каждого из четырех[6].
 
І калі прыгледзеўся я да тых істот жывых, то пры кожнай з тых істот жывых знаходзілася на зямлі адно кола.

Колеса выглядели и были устроены следующим образом: они искрились, как хризолит, и все четыре были одинаковыми на вид; они выглядели так, словно колесо находилось в колесе.
 
І выгляд тых колаў, і выраб іх — накшталт хрызаліта, і ўсе чатыры мелі аднолькавы выгляд; і здавалася, што былі яны зроблены так, што адно кола было ў другім.

Двигаясь, они могли направляться в любую из четырех сторон, куда были обращены существа; когда существа передвигались, колеса не поворачивались.
 
Маглі яны хадзіць у чатырох напрамках; і, калі ішлі, не адварочваліся.

Их ободья были высоки и страшны; ободья у всех четырех были кругом полны глаз.
 
А абады іх былі велізарныя і жахлівага выгляду; і абады іх былі поўныя вачэй вакол усіх чатырох.

Когда живые существа двигались, двигались и колеса, располагавшиеся возле них; когда существа поднимались с земли, поднимались и колеса.
 
А калі гэтыя істоты жывыя рухаліся, таксама і колы іх рухаліся разам з імі; і калі істоты падымаліся з зямлі, падымаліся таксама і колы.

Куда бы ни шёл дух, шли и они; колеса поднимались с ними, потому что дух живых существ был в колесах.
 
Куды кіраваў іх дух, каб ісці, туды ішлі, і колы адначасова падымаліся, ідучы за імі; бо дух жывых істот знаходзіўся ў колах.

Когда существа двигались, они тоже двигались; когда существа стояли, они тоже стояли, а когда существа поднимались с земли, колеса поднимались вместе с ними, потому что дух живых существ был в колесах.
 
Калі рухаліся гэтыя істоты, рухаліся і колы, і калі спыняліся, таксама і колы затрымліваліся; і калі яны падымаліся з зямлі, і колы падымаліся таксама, і колы ішлі за імі, бо дух жывых істот знаходзіўся ў колах.

Распростертое над головами живых существ было нечто, подобное своду, как вид искрящегося, изумительного кристалла.
 
І над галовамі гэтых істот жывых было штосьці накшталт цвярдыні нябеснай, быццам крышталь ірдзеючы, раскінуты над іх галовамі ўгары.

Под сводом их крылья были простерты одно к другому, и у каждого из них было по два крыла, которые закрывали тело.
 
А пад цвярдыняй былі паднятыя крылы іх, адно каля аднаго; і кожная жывая істота пакрывала сваё цела двума крыламі.

Когда существа двигались, я слышал шум от их крыльев, который был подобен реву могучих вод, подобен голосу Всемогущего[7] или боевому кличу в воинском лагере. Останавливаясь, они опускали крылья.
 
І калі яны ішлі, чуў я шум крылаў, як шум многіх водаў, як голас Усемагутнага: калі яны ішлі, быў водгук аглушальны, як шум лагера ваеннага; і калі яны спыняліся, крылы мелі апушчаныя.

И из-за свода над их головами раздавался голос; останавливаясь, они опускали крылья.
 
Бо калі чуўся голас над цвярдыняй нябеснай, якая была над іх галовамі, яны спыняліся і крылы мелі апушчаныя.

Над сводом, который был над их головами, было нечто, подобное престолу из сапфира[8], и словно бы на престоле восседал Некто, похожий на человека.
 
І над цвярдыняю нябеснаю, якая ўзвышалася над іх галовамі, было штосьці, што мела выгляд каменя сапфіравага, накшталт пасада; і на ім быццам постаць чалавека зверху.

Я видел, что от пояса и выше Он был похож на сияющий металл, словно бы исполненный пламени, а ниже того места Он был похож на огонь; Его окружало сияние.
 
І ўбачыў я штосьці накшталт злітка золата са срэбрам, які выглядаў, як агонь кругом яго, пачынаючы ад таго, што выглядала, як сцёгны, і вышэй; і ўніз ад таго, што выглядала, як сцёгны, убачыў я штосьці, як агонь, які ззяе вакол яго.

Сияние вокруг Него было подобно радуге в облаках в дождливый день.
 
Як з’яўленне вясёлкі на воблаку ў дажджлівы дзень, такі быў той бляск наўкола.

Примечания:

 
Новый русский перевод
1 [1] — Вероятно, речь здесь идет о возрасте самого пророка Иезекииля.
2 [2] — То есть 31 июля 593 г. до н. э. Иояхин (Иехония) правил Иудеей всего лишь три месяца и был уведен в плен в Вавилон в 597 г. до н. э. (см. 4Цар 24:8-17; 2Пар 36:9-10).
2 [3] — См. 4Цар 24:8-17; 2Пар 36:9-10.
3 [4] — В знач.: «вавилонян»; евр. касди́м; так же в остальных местах книги.
12 [5] — Или: Дух.
15 [6] — Букв.: из четырех лиц.
24 [7] — Евр. Шадда́й.
26 [8] — Или: лазурита.
 
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.