Евреям 1 глава

Письмо Евреям
Открытый перевод → Пераклад Анатоля Клышкi

Бог, многократно и разнообразно говоривший в древности к отцам нашим через пророков,

Бог, Які шматразова і многімі спосабамі прамаўляў у старажытнасці бацькам у прароках,

в последние дни говорил с нами через Сына Своего. Его поставил Он наследником всего и через Него сотворил миры.

у гэтыя апошнія дні прамовіў нам праз Сына, Якога паставіў спадкаемцам усяго, праз Якога Ён і стварыў вякі;

Он — сияние славы Отца и отпечаток сущности Его, дающий все Словом силы Своей. Совершив очищение грехов, воссел Он по правую сторону от престола Величия в небесах,

Які, будучы выпраменьваннем славы і ўзорам Яго сутнасці і несучы ўсё словам Сваёй сілы, здзейсніўшы [Сабою] ачышчэнне [нашых] грахоў, сеў праваруч Велічы на вышыні,

Настолько превзойдя ангелов, насколько имя Его было превыше всех их имён.

стаўшы настолькі лепшым за Анёлаў, наколькі слаўнейшае за іх атрымаў у спадчыну Імя.

Кому из ангелов когда-либо сказал Бог: «Ты — Сын Мой! Сегодня я родил Тебя», и ещё: «Я буду Ему Отцом, и Он будет мне Сыном»?

Бо каму з Анёлаў Бог калі-небудзь сказаў: «Ты Мой Сын, Я сёння нарадзіў Цябе»? — І яшчэ: «Я буду Яму Бацькам, і Ён будзе Мне Сынам»?

Также, когда приводит Первенца в мир, говорит Бог: «Пусть склонятся перед Ним все ангелы Божьи».

І калі Ён зноў уводзіць Першароднага ў населеную зямлю, Ён кажа: «І няхай паклоняцца Яму ўсе Анёлы Божыя».

И об ангелах говорит: «Делающий ангелов своих ветрами, и служителей Своих — пламенем огня».

І што да Анёлаў Ён кажа: «Сваіх Анёлаў творыць вятрамі і Сваіх слугаў полымем агню».

О Сыне же: «Престол Твой, Бог, во веки веков, и жезл Царства Твоего есть жезл правды.

а пра Сына: «Твой трон, Божа, — па век вякоў, і жазло праўды — жазло Твайго царства.

Ты поставил правду превыше всего и воспротивился беззаконию; поэтому и помазал Тебя, Боже, Бог Твой елеем ликования более, нежели сподвижников Твоих».

Ты палюбіў праведнасць і ўзненавідзеў беззаконне; таму Бог, Твой Бог, памазаў Цябе алеем радасці болей за Тваіх таварышаў».

И: «в начале Ты, Господи, основал землю, и небеса — дело рук Твоих;

І «Ты на пачатку, Госпадзе, заснаваў зямлю, і нябёсы — работа Тваіх рук:

Они погибнут, но Ты останешься; и, словно одежда, обветшают;

яны згінуць, а Ты застанешся, і ўсе яны, як вопратка, састарэюць.

Ты, как покрывало, свернешь их — и сменятся они. Ты же останешься прежним, и течение лет Твоих не прервется».

І, нібыплашч, Ты скруціш іх, і як адзенне1, яны будуць пераменены; але Ты — той самы, і Твае гады не скончацца».

Да и когда Бог сказал кому из ангелов: «Сядь по правую руку Мою, пока не положу врагов Твоих у ног Твоих»

А каму з Анёлаў Ён калі-небудзь сказаў: «Сядзь праваруч Мяне, пакуль Я не пакладу Тваіх ворагаў у падножжа Тваіх ног»?

Разве не все они лишь служебные духи, посылаемые на служение ради тех, что готовятся унаследовать спасение?

Ці не ўсе яны службовыя духі, якія пасылаюцца на падмогу тым, каму належыць атрымаць у спадчыну выратаванне.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

12 1: У некат. рукап. гэтых слоў няма.

« 1 глава 2 глава »