По Луке 1 глава

Евангелие по Луке
Открытый перевод → Пераклад Васіля Сёмухі

Поскольку уже многие брались описывать свершившееся у нас,

Як ужо многія пачалі складаць аповесьці пра добра вядомыя сярод нас падзеі,

в соответствии с тем, что поведано нам очевидцами и служителями Слова,

як пераказалі нам тое ўсе, хто з самага пачатку быў сьведкамі і слугамі Слова, —

решил и я, тщательно всё исследовав, по порядку изложить это тебе, почтенный Феофил,

дык надумаўся і я, рупліва дасьледаваўшы ўсё з пачатку, па парадку апісаць табе, глыбокашаноўны Феафіле,

чтобы ты убедился в правдивости учения, в которое тебя посвятили.

каб ты ўведаў цьвёрдую аснову таго вучэньня, у якім быў настаўлены.

Жил в Иудее при царе Ироде священник Захария, из смены потомков Авии, с женой своей Елизаветой, чей род тоже восходил к Аарону.

У дні Ірада, цара Юдэйскага, быў сьвятар з Авіевай чаргі, імем Захар, і жонка ягоная з роду Ааронавага, імя ейнае Элізабэта.

Они были праведны пред Богом, безукоризненно соблюдали все предписания и заповеди Господа.

Абое яны былі праведныя перад Богам, жывучы паводле ўсіх запаведзяў і ўстанаўленьняў Гасподніх беспахібна.

Детей у них не было; Елизавета была бесплодна, и оба уже состарились.

У іх ня было дзяцей, бо Элізабэта была няплодная, і абое былі ўжо ў сталым веку.

Однажды, когда службу пред Богом несла смена Захарии,

Аднаго разу, калі ён у парадку сваёй чаргі служыў перад Богам,

выпал ему, как священнику, жребий воскурить фимиам в Храме Господа,

па жэрабі, як заведзена было ў сьвятароў, прыпала яму ўвайсьці ў храм Гасподні кадзіць,

а толпа молящихся, как и полагалось в час воскурений, стояла вне храма.

а ўсё мноства людзей малілася звонку ў часе каджэньня, —

И вот справа от алтаря воскурений явился ему ангел Господа.

тады зьявіўся яму анёл Гасподні, стоячы па правы бок да ахвярніка кадзільнага,

Ужаснулся Захария, страх охватил его,

і Захар, убачыўшы яго, сумеўся, і страх агарнуў яго.

но ангел сказал: — Не бойся, Захария. Твоя молитва услышана; жена Елизавета родит тебе сына, и ты назовёшь его Иоанн.

Анёл жа сказаў яму: ня бойся, Захар, бо пачута малітва твая, і жонка твая Элізабэта народзіць табе сына, і дасі яму імя Ян;

Он принесет тебе ликование и радость, многие возрадуются его рождению,

і будзе табе радасьць і весялосьць, і многія нараджэньню ягонаму ўзрадуюцца;

ибо он будет велик пред Господом. Он не будет касаться вина и браги, он исполнится Святым Духом ещё в материнском чреве.

бо ён вялікі будзе перад Госпадам; ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым прасякнецца яшчэ ад улоньня маці сваёй;

Многих израильтян он обратит к Господу, Богу их.

і многіх з-паміж сыноў Ізраілевых наверне да Госпада Бога іхняга;

Он проложит Господу путь, как предтеча, духом и силой равный Илии, примиряя отцов с детьми, обращая мятежных на праведный путь, готовя народ к приходу Господа.

і пройдзе перад імі ў духу і ў сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзецям, і непакорлівым лад думак праведнікаў, каб зьявіць Госпаду народ падрыхтаваны.

Захария сказал: — Как я в это поверю? Ведь я уже стар, да и жена моя в возрасте.

І сказаў Захар анёлу: па чым я пазнаю гэта? бо я стары, і жонка мая ў сталым веку.

Ангел ответил: — Я Гавриил, предстоящий пред Богом, я послан к тебе с этой доброй вестью.

Анёл сказаў яму ў адказ: я Гаўрыіл, стаю перад Богам, і пасланы гаварыць з табою і паведаміць табе гэта;

А теперь ты лишишься дара речи и, пока все это не исполнится, не сможешь говорить — за то что не поверил моим словам, которые подтвердятся в срок.

і вось ты будзеш маўчаць і ня зможаш гаварыць да таго дня, калі гэта збудзецца, за тое, што ты не паверыў словам маім, якія спраўдзяцца ў свой час.

Народ меж тем ждал Захарию, удивляясь, что он всё ещё в Храме.

Тым часам люд чакаў Захара і зьдзіўляўся, што ён марудзіў у храме.

А он, выйдя, не мог говорить, и они догадались, что в Храме ему было видение. Он объяснялся знаками и оставался нем.

А ён, выйшаўшы, ня мог гаварыць да іх; і яны зразумелі, што ён бачыў уяву ў храме; і ён рабіў ім знакі і заставаўся нямы.

Когда же кончились дни его служения, он вернулся домой.

А як скончыліся дні службы ягонай, вярнуўся ў дом свой.

Вскоре его жена Елизавета зачала. Пять месяцев она не выходила из дому, повторяя:

Пасьля гэтых дзён зачала Элізабэта, жонка ягоная, і таілася пяць месяцаў, і казала:

«Наконец Господь сжалился надо мной и снял с меня позор пред людьми».

так учыніў мне Гасподзь у дні тыя, калі паглядзеў на мяне, каб зьняць зь мяне ганьбу сярод людзей.

А на шестой месяц Бог послал ангела Гавриила в галилейский город Назарет,

А на шостым месяцы пасланы быў анёл Гаўрыіл ад Бога ў горад Галілейскі, які называўся Назарэт,

к девушке по имени Мария, обрученной с Иосифом, потомком Давида.

да Дзевы, заручанай з мужам, імем Язэп, з дому Давідавага; а імя ў Дзевы: Марыя.

Ангел вошел к ней и сказал: — Здравствуй, отмеченная милостью! Господь — с тобою!

Анёл, увайшоўшы да Яе, сказаў: радуйся, Дабрадатная! Гасподзь з Табою; дабраславёная Ты сярод жанчын.

Та испугалась, не понимая этого приветствия.

А Яна, угледзеўшы яго, сумелася ад словаў ягоных і разважала, што б гэта было за вітаньне.

Но ангел сказал: — Не бойся, Мария, ты угодна Богу!

І сказаў Ёй анёл: ня бойся, Марыя, бо Ты здабыла мілату ў Бога;

Ты зачнёшь и родишь сына, и назовёшь Его Иисус.

і вось, зачнеш ва ўлоньні, і народзіш Сына, і дасі Яму імя: Ісус;

Он станет велик и наречётся Сыном Всевышнего. Он получит от Господа Бога престол Своего предка Давида

Ён будзе вялікі і будзе названы Сынам Усявышняга; і дасьць Яму Гасподзь Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага;

и будет царствовать над народом Иакова вовек, Его царствованию не будет конца.

і будзе валадарыць над домам Якава вечна, і Царству Ягонаму ня будзе канца.

Мария спросила: — Как это может быть? Ведь я ещё девушка.

А Марыя сказала анёлу: як будзе гэта, калі Я мужа ня знаю?

Ангел ответил: — Святой Дух снизойдет на тебя, сила Всевышнего тебя осенит — рожденное от тебя будет свято и наречётся Сыном Божьим.

Анёл сказаў Ёй у адказ: Дух Сьвяты сыйдзе на Цябе, і сіла Усявышняга ахіне Цябе; таму і народжанае Сьвятое назавецца Сынам Божым;

И родственница твоя Елизавета зачала сына, хотя она и стара. Её называли бесплодной, а она уже шестой месяц беременна,

вось, і Элізабэта, сваячка Твая, называная няплоднаю, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і ёй ужо шосты месяц;

ибо всякое слово Бога сбудется.

бо ў Бога не застанецца бясьсілым ніякае слова.

Мария сказала: — Я во власти Господа, и пусть всё будет, как ты сказал. И ангел ушёл от неё.

Тады Марыя сказала: вось, раба Гасподняя; хай будзе Мне паводле слова твайго. І адыйшоў ад Яе анёл.

Мария собралась и поспешила в город на Иудейском нагорье;

І ўстаўшы, Марыя ў дні тыя, пасьпяшалася ў нагорную краіну, у горад Юдаў,

она вошла в дом Захарии и поздоровалась с Елизаветой.

і ўвайшла ў дом Захара, і прывітала Элізабэту.

Как только та услышала слова Марии, младенец шевельнулся у неё в утробе. Елизавета, исполнившись Святым Духом,

Калі Элізабэта пачула вітаньне Марыіна, варухнулася дзіцятка ў чэраве ў яе; і Элізабэта напоўнілася Духам Сьвятым,

воскликнула: — Благословенна ты среди женщин, и благословен Тот, Кого ты родишь!

і ўсклікнула моцным голасам, і сказала: Дабраславёная Ты сярод жанчын, і дабраславёны плод улоньня Твайго!

И за что мне только такая честь, что мать Господа моего навестила меня?!

І адкуль гэта мне, што прыйшла Маці Госпада майго да мяне?

Как только ты поздоровалась со мной, младенец во мне запрыгал от радости.

Бо калі голас вітаньня Твайго дайшоў да слыху майго, варухнулася дзіцятка радасна ў чэраве маім.

Благословенна поверившая обещанию Господа!

і дабрашчасная Тая, Якая паверыла, бо збудзецца сказанае Ёй ад Госпада.

И сказала Мария: — Прославляет Господа моя душа,

І сказала Марыя: праслаўляе душа Мая Госпада,

радуется дух мой Богу, Спасителю моему,

і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцу Маім,

ибо вспомнил Он неприметную служанку Свою. Отныне все поколенья будут меня звать благословенной,

што дагледзеў Ён пакорлівасьць рабы Сваёй; бо ад сёньня будуць шчасьціць Мяне ўсе роды,

ибо великое дело сотворил для меня Могучий, Тот, Чьё имя свято,

бо ўчыніў Мне веліч Магутны і сьвятое імя Ягонае,

Чья милость — ко всем чтущим Его, на многие поколенья.

і ласка Ягоная ў роды родаў да тых, што баяцца Яго;

Показал Он силу Своей десницы, рассеял возомнивших о себе гордецов,

зьявіў сілу рукі Сваёй; расьсеяў тых, што заносяцца думкамі сэрца свайго;

низверг владык, неприметных — возвысил,

скінуў моцных з тронаў, і ўзвысіў пакорлівых;

нуждающихся обогатил, а богачей отослал ни с чем.

галодных напоўніў дабром, а багатых пусьціў ані з чым;

Он помог Израилю, рабу Своему, вспомнив о милости,

прыгарнуў Ізраіля, слугу Свайго, памятаючы пра міласэрнасьць;

обещанной навек нашим предкам, Аврааму и потомству его.

як казаў бацькам нашым, Абрагаму і семені ягонаму давеку.

Пробыв у неё месяца три, Мария вернулась домой.

А Марыя прабыла зь ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом Свой.

А Елизавета, когда подошел срок, родила сына.

А Элізабэце прысьпеў час радзіць, і яна нарадзіла сына.

Соседи и родичи, узнав, что Господь оказал ей такую великую милость, поздравляли её.

І пачулі суседзі і родзічы ейныя, што прасьцёр Гасподзь ласку Сваю над ёю, і радаваліся зь ёю.

На восьмой день пришли обрезать младенца, и хотели назвать его Захарией, как отца.

На восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіця, і хацелі назваць яго імем бацькі ягонага, Захарам.

Но мать воспротивилась: «Нет! Назовем его Иоанном».

На гэта маці ягоная сказала: не; а назваць яго Янам.

Ей возразили: «В твоём роду никто не носит такого имени».

І сказалі ёй: нікога няма ў радзіне тваёй, хто б называўся гэтым імем.

И стали делать знаки отцу, чтобы он дал знать, как он хочет назвать ребёнка.

І пыталіся знакамі ў бацькі ягонага, як бы ён хацеў назваць яго.

Тот попросил дощечку и, к общему удивлению, написал: «Имя ему — Иоанн».

Ён папрасіў дошчачку і напісаў: Ян імя яму. І ўсе зьдзівіліся.

И тотчас к нему вернулась речь, и он заговорил, восхваляя Бога.

І адразу разамкнуліся вусны ягоныя і язык ягоны, і ён загаварыў, славячы Бога.

Все соседи были испуганы; слух разнесся по всему Иудейскому нагорью.

І быў страх на ўсіх, што жылі вакол іх; і расказвалі пра ўсё гэта па ўсёй нагорнай краіне Юдэйскай.

Услышав эту весть, все с удивлением спрашивали: «Кем станет этот ребёнок?» Ибо ясно было, что с ним рука Господа.

Усе, хто чуў, паклалі гэта ў сэрца сваё і казалі: што будзе зь дзіцятка гэтага? І рука Гасподняя была зь ім.

Захария же, отец его, исполнившись Святым Духом, изрек пророчество:

І Захар, бацька Ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым і прарочыў, кажучы:

— Благословен Господь, Бог Израиля! Вспомнил Он свой народ и принес ему избавление,

Дабраславёны Гасподзь Бог Ізраілеў, што наведаў народ Свой і даў ратунак яму,

Послал Он нам могучего спасителя, потомка раба Господнего Давида

і паслаў моцнага выратавальніка нам, нашчадка Давіда, слугі Свайго,

(как и обещал Он издревле через святых пророков Своих),

як узьвясьціў вуснамі былых ад веку сьвятых прарокаў Сваіх,

избавил Он нас от врагов, от всех, кто нас ненавидит.

што ўратуе нас ад ворагаў нашых; і ад рукі ўсіх ненавісьнікаў нашых;

Обещал Он милость праотцам нашим, и помнит Он о святом Договоре,

учыніць міласэрнасьць бацькам нашым і ўспомніць сьвятую дамову Сваю,

о клятве, которую дал Он нашему праотцу Аврааму:

прысягу, якою прысягаў Ён Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам,

избавить нас от вражеских рук, чтобы мы служили Ему без страха,

каб бяз страху, пасьля збавеньня ад рук ворагаў нашых,

благочестиво и праведно, во все дни нашей жизни.

мы служылі Яму ў сьвятасьці і праўдзе перад Ім ва ўсе дні жыцьця нашага.

А тебя, дитя, назовут пророком Всевышнего, и пойдешь ты, пролагая Господу путь,

А ты, дзіця, назавешся прарокам Усявышняга, бо ідзеш перад абліччам Госпада — падрыхтаваць шляхі Яму,

возвестишь Его народу спасенье и прощенье грехов.

каб разумеў народ Ягоны ратунак у дараваньні грахоў іхніх,

По милосердию нашего Бога с небес воссияет нам солнце,

праз шчырую міласэрнасьць Бога нашага, якой наведаў нас Усход з вышыні,

светя живущим во мраке, под сенью смерти, являя им дорогу мира.

прасьвятліць тых, што сядзяць у цемры і цяні сьмяротным, скіраваць ногі нашыя на шлях міру.

Ребенок вырос и укрепился духом. Он оставался в пустыне, пока не явился Израилю.

А дзіця расло і мацавалася духам, і заставалася ў пустынях да дня зьяўленьня свайго Ізраілю.

« 16 глава 2 глава »