По Луке 1 глава

Евангелие по Луке
Русского Библейского Центра → Пераклад Анатоля Клышкi

После того как многие взяли на себя труд повествования о событиях, представляющих для нас истину

Як ўжо многія прыклалі руку скласці аповесць пра падзеі, што адбыліся ў нас,

И известных нам от самых ранних очевидцев и служителей Слова,

як перадалі нам тыя, што ад пачатку былі відавочцамі і служкамі Слова,

Надумалось и мне, после тщательного изучения всего, отступив к началу, дать тебе, уважаемый Теофил, их последовательное описание,

вырашыў і я, дакладна даследаваўшы ўсё ад пачатку, напісаць па парадку пра іх табе, найшаноўнейшы Тэофіле,

Чтобы ты узнал достоверную суть того учения, в котором был наставлен.

каб ты пераканаўся ў непарушнасці тых слоў, у якіх ты быў настаўлены.

Во времена Ирода, царя Иудеи, был священник по имени Захария, из чреды Авия. Его жена была из дочерей Аароновых. Звали ее Елизавета.

Быў у дні Ірада, іудзейскага цара, адзін святар імем Захарыя з Авіявай чарады, а жонка ў яго была з дачок Ааронавых. І імя ёй — Елісавета.

Оба были праведны перед Богом, по всем заповедям и порядкам Господним поступали безупречно.

Былі ж яны абое праведныя перад Богам, ходзячы беззаганна паводле ўсіх запаведзяў і правілаў Гасподніх.

Детей они не завели: Елизавета была бесплодна. Оба были в преклонных летах.

І не мелі дзіцяці, бо Елісавета была бясплодная, і абое яны былі на схіле сваіх гадоў.

В тот день Захария исполнял служение перед Богом в порядке своей чреды,

І сталася: калі ў парадку свае чарады ён служыў перад Богам,

И по священническому уставу выпал ему жребий войти в Храм Господень и возжечь благовонное курение.

паводле звычаю святарства выпаў яму жэраб кадзіць, увайшоўшы ў храм Гасподні,

Пока совершалось каждение, все множество народа молилось снаружи.

а ўсё мноства народу малілася з надворку ў гадзіну каджэння.

И явился ему ангел Господень, встав по правую сторону кадильного жертвенника.

І паказаўся яму Анёл Гасподні, стоячы праваруч кадзільнага ахвярніка.

Увидев его, Захария оробел, смешался.

І Захарыя, убачыўшы, уразіўся і страх напаў на яго.

Но ангел сказал ему: «Не бойся, Захария. Услышана твоя молитва. Елизавета, жена твоя, родит тебе сына. Назови его Иоанном.

Але Анёл сказаў яму: Не бойся, Захарыя, бо твая просьба пачута. І твая жонка Елісавета народзіць табе сына, і назавеш яго імем Іаан.

Он будет тебе радость и торжество. Многие отпразднуют его рождение.

І будзе табе радасць і весялосць, і многія нараджэнню яго ўсцешацца.

И будет он велик перед Господом, не захочет пить вина и сикеры и исполнится Святого Духа прямо с рождения.

Бо ён будзе вялікі перад Госпадам, і не будзе піць ні віна, ні сікера і Святым Духам напоўніцца яшчэ ва ўлонні сваёй маці

Многих сынов Израиля он возвратит Господу, их Богу,

і многіх з Ізраілевых сыноў далучыць да Госпада, іхняга Бога.

Силой и духом Ильи будет предварять Господа, склонит сердца отцов к детям, гордыню юношей к мудрости старцев, представит Господу народ подготовленный».

І ён будзе ісці перад Ім у духу і сіле Іліі, каб сэрцы бацькоў павярнуць да дзяцей, і непакорных да розуму праведных, каб падрыхтаваць Госпаду народ дасканалы.

Захария спрашивает ангела: «В чем видеть мне указание на это? Я уже стар, да и жена моя в преклонных летах».

І Захарыя сказаў Анёлу: Па чым я пазнаю гэта? Бо я стары і мая жонка на схіле сваіх дзён.

Ангел отвечает ему: «Я Гавриил. Я стою перед Богом. Он послал меня говорить с тобой, донести до тебя это известие.

І ў адказ яму Анёл сказаў: Я Гаўрыіл, што перад Богам стаю, і пасланы гаварыць з табою і дабравесціць табе гэта;

У тебя отнимется язык и будешь оставаться нем до тех пор, пока оно не подтвердится. Ты не поверил моим словам, а они сбудутся в свое время».

і вось, ты будзеш маўчаць і не змажаш гаварыць да дня, калі збудзецца гэта, за тое, што ты не паверыў маім словам, якія спраўдзяцца ў свой час.

Люди ждали Захарию и не могли понять, почему он медлит в Храме.

І народ чакаў Захарыю і дзівіўся, што ён марудзіў у храме.

Выйдя к ним, он не мог ничего выговорить, и они поняли, что в Храме ему было видение. Он объяснялся с ними знаками и оставался нем.

А, выйшаўшы, той не мог гаварыць з імі, і яны зрамзумелі, што ён бачыў з’явенне ў храме; а ён падаваў ім знакі і заставаўся нямы.

Подошли к концу дни его служения, и он вернулся домой.

І сталася: калі скончыліся дні яго службы, ён пайшоў у свой дом.

Вскоре его жена Елизавета забеременела и пять месяцев не выходила из дому. Она говорила:

Пасля ж гэтых дзён зачала яго жонка Елісавета і таілася пяць месяцаў, кажучы:

«Так сотворил мне Господь. И вовремя! Его взор остановился на мне, чтобы снять с меня людскую молву».

Так мне зрабіў Госпад ў дні, калі ласкава паглядзеў на мяне, каб зняць з мяне ганьбу сярод людзей.

На шестой месяц Бог послал ангела Гавриила в город Назарет, что в Галилее,

А ў шосты месяц быў пасланы ад Бога Анёл Гаўрыіл у Галілейскі горад пад назваю Назарэт,

К девушке, обрученной с Иосифом из дома Давида. Имя девушки — Мария.

да Дзевы, заручанай з чалавекам імем Іосіф, з дому Давідавага; а імя Дзевы — Марыям.

Ангел пришел и сказал: «Радуйся, избранница! С тобой Господь».

І [Анёл], увайшоўшы да Яе, сказаў: Радуйся, ласкаю адораная! Госпад з Табою! [Дабраславёная Ты між жанчын!]

От его слов Мария растерялась, не понимая, для чего такое приветствие.

Яна ж, [убачыўшы яго], збянтэжылася ад гэтага слова і разважала, што б гэта было за прывітанне.

Ангел сказал ей: «Не бойся, Мария. Это тебе Божья милость.

І сказаў Ёй Анёл: Не бойся, Марыям, бо знайшла Ты ласку ў Бога.

Забеременеешь и родишь Сына. Дай Ему имя Иисус.

І вось, Ты зачнеш ва ўлонні і народзіш Сына і назавеш Яго імем Ісус.

Он будет велик, назван Сыном Всевышнего. И даст Ему Господь Бог престол Его отца Давида.

Ён будзе вялікі, і Сынам Усявышняга будзе названы, і дасць Яму Госпад Бог трон Давіда, Яго бацькі,

Он будет царствовать над домом Иакова вечно. Царству Его не будет конца».

і будзе цараваць Ён над домам Іякава навекі, і Яго Царству не будзе канца.

Мария говорит ангелу: «Как это может быть, если я не знаю мужа?».

А Марыям сказала Анёлу: Як будзе гэта, калі мужа не знаю?

Ангел отвечал: «На тебя сойдет Святой Дух и осенит тебя сила Всевышнего, поэтому у рожденного Святого будет имя Сын Божий.

І ў адказ Анёл сказаў Ёй: Святы Дух зыдзе на Цябе, і сіла Усявышняга ахіне цябе; таму і Святое, што народзіцца, будзе названа Сынам Божым.

Елизавета, родственница твоя, считалась бесплодной, а зачала сына уже в годах и теперь на шестом месяце.

І вось, Елісавета, Твая сваяка, — і яна зачала сына ў сваёй старасці, і гэта шосты месяц у яе, якую называюць бясплоднай,

Для Бога нет ничего невозможного».

бо ў Бога няма ніводнага немажлівага слова.

Тогда Мария сказала: «Я в руках Господа. Пусть будет как ты говоришь». И ангел ушел.

І Марыям сказала: Вось, я — раба Гасподняя; няхай будзе Мне паводле твайго слова. — І Анёл адышоў ад Яе.

Теми же днями Мария не мешкая собралась и пошла в город Иудин, что на горах,

І, устаўшы, Марыям у тыя дні пайшла з паспешлівасцю ў горную мясцовасць, у горад Іуды,

И с приветствием к Елизавете вошла в дом Захарии.

і ўвайшла ў Захарыеў дом і прывітала Елісавету.

Елизавета услышала приветствие Марии, и в ней толкнулось дитя. Она исполнилась Святого Духа

І сталася: калі пачула Елісавета Марыіна прывітанне, падскочыла дзіцятка ў яе ўлонні, і Елісавета напоўнілася Святым Духам,

И с чувством сказала: «Благословенна ты среди женщин! Благословенно твое дитя!

і ўсклікнула моцным голасам і сказала: Дабраславёная Ты між жанчын і дабраславёны плод Твайго ўлоння!

И кто я, что пришла ко мне Мать Господа моего?!

І адкуль мне гэта, каб Маці майго Госпада прыйшла да мяне?

Лишь только прозвучало у меня в ушах твое приветствие, во мне от радости толкнулось дитя.

Бо вось, калі дайшоў голас Твайго прывітання да маіх вушэй, падскочыла ад радасці дзіцятка ў маім ўлонні,

Счастлива та, что поверила! Все, что сказал ей Господь, совершится».

і шчаслівая Тая, якая паверыла, што спраўдзіцца сказанае ёй ад Госпада!

Мария говорит: «Величает душа моя Господа.

І Марыям сказала: Мая душа ўзвялічвае Госпада,

Счастлив дух мой перед Богом Спасителем моим,

і ўзрадаваўся Мой дух у Богу, Майму Збаўцу,

Что обратил Он взор на смирение рабы Своей. Отныне благословенной будут почитать меня в поколениях.

таму што глянуў Ён на паніжэнне Свае Рабы. Бо вось з гэтага часу будуць дабраслаўляць мяне ў се пакаленні;

Сотворил мне великое Сильный, свято имя Его.

бо Магутны стварыў Мне вялікае. І святое Яго імя;

Из поколения в поколение милость Его — к убоявшимся Его.

і Яго міласэрнасць — на пакаленні і пакаленні тых, што Яго баяцца.

Явил Он силу руки Своей: рассеял высокомерных с их самомнением,

Ён стварыў сілу Сваёю рукою; рассеяў ганарлівых думкамі сэрца іх;

Свергнул властителей с престолов — и возвысил смиренных,

скінуў уладароў з тронаў і ўзвысіў пакорлівых,

Забитых нуждой оделил благами, а богатых отпустил ни с чем.

галодных насыціў дабром, а багатых адаслаў ні з чым.

Позаботился о рабе Своем Израиле, дал знать, что помнит о милости,

Ён прыйшоў на дапамогу Ізраілю, Свайму слузе, памятаючы пра міласэрнасць, —

Обещанной нашим праотцам — Аврааму и потомкам его — навеки».

як сказаў Ён нашым бацькам, — Аўрааму і яго патомкам.

Мария прогостила у нее около трех месяцев и вернулась домой.

Заставалася ж Марыям з ёю месяцаў са тры і вярнулася ў Свой дом.

Пришло время Елизавете рожать, и она родила сына.

А Елісавеце надышоў час радзіць, і яна нарадзіла сына.

Узнали соседи и родственники о великой ей от Господа милости и радовались вместе с ней.

І яе суседзі і сваякі пачулі, што ўзвялічыў Госпад Сваю міласэрнасць да яе, і цешыліся з ёю.

На восьмой день пришли обрезать младенца и хотели было дать ему имя по отцу — Захария.

І сталася: у восьмы дзень прыйшлі абразаць дзіцятка, і хацелі яго назваць імем яго бацькі, Захарыем.

Но мать сказала: «Нет, нужно назвать его Иоанном».

Але яго маці сказала ў адказ: Не, а будзе названы ён Іаанам.

Ей говорят: «Таким именем никого в твоем роду не называли».

І сказалі ёй: Нікога няма ў тваёй радні, хто называўся б гэтым імем.

И знаками спрашивают отца, как он хочет его назвать.

І пыталіся знакамі ў яго бацькі, як ён хацеў бы, каб назвалі яго.

Захария попросил дощечку и написал: «Иоанн». Всем это было удивительно.

І ён, папрасіўшы дошчачку, напісаў, паведамляючы: «Яго імя — Іаана». І ўсе здзівіліся..

И тотчас отпустило ему уста и язык, и он заговорил, благословляя Бога.

І зараз жа раскрыліся яго вусны і ажыў язык яго, і ён загаварыў, дабраславячы Бога.

Это потрясло всех живущих по соседству, и молва об этом прошла по всей нагорной стране Иудее.

І ахапіў страх усіх, што жылі навокал іх, і па ўсёй горнай Іудзеі расказвалі пра ўсё гэта.

Те, кто об этом слышал, молча задавали себе вопрос: «Кем же будет этот младенец?». С ним была рука Господня.

І ўсе, што чулі, бралі сабе да сэрца, кажучы: Кім жа будзе гэтае дзіцятка? — Бо і рука Гасподняя была з ім.

Захария, отец его, исполненный Святого Духа, прорекал:

І яго бацька Захарыя напоўніўся Святым Духам і прарочыў, кажучы:

«Благословен Господь, Бог Израиля. Он посетил Свой народ, сотворил ему свободу,

Дабраславёны Госпад, Бог Ізраілеў, што наведаў Свой народ і даў яму вызваленне,

Воздвиг рог спасения нашего в доме раба Своего Давида;

і падняў нам рог выратавання ў доме Давіда, Свайго слугі, —

Сдержал слово, сказанное в давние времена через святых Своих пророков,

як сказаў ад веку вуснамі Сваіх святых прарокаў, —

Что спасет нас от наших врагов, от руки ненавидящих нас.

што ўратуе нас ад нашых ворагаў і ад рукі ўсіх ненавіснікаў нашых,

Он сотворил милость нашим отцам, не забыл о святом Своем договоре,

створыць міласэрнасць нашым бацькам і ўспомніць Свой святы запавет,

О клятвенном обещании отцу нашему Аврааму позволить нам

клятву, якой пакляўся нашаму бацьку Аўрааму, што дасць нам,

Уйти из вражеских рук и уже без оглядки

бясстрашна, выбавіўшы з рукі ворагаў, служыць Яму

Служить Ему в святости и правде перед Ним во все дни нашей жизни.

ў святасці і праведнасці перад Ім ва ўсе нашы дні1.

А ты, дитя, будешь зваться пророком Всевышнего. Ты идешь прежде Господа — путь Ему приготовить,

І ты, дзіцятка, будзеш звацца прарокам Ўсявышняга, бо ты пойдзеш перад [абліччам] Госпада, каб падрыхтаваць Яму дарогі,

Народу Его открыть правду о спасении через отпущение грехов

каб даць Яго народу пазнаць выратаванее ў адпушчэнні іх грахоў,

По утробной Бога нашего милости. Сойдет к нам свет свыше

праз сардэчную міласэрнасць нашага Бога, у якой наведае2 нас Усход з вышыні,

И будет светить всем, кто живет во тьме, в тени смертной — откроет нашему взору путь к миру».

каб даць святло тым, што сядзяць у цемры і смяротным цені, і скіраваць нашы ногі на дарогу міру.

Между тем младенец рос, укреплялся духом. И был он в пустынных местах до того самого дня, когда явился перед Израилем.

Хлопчык жа рос і ўмацоўвася духам, і быў ён у пустэльнях да дня свайго з’яўлення перад Ізраілем.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

75 1: У некат. рукап.: дні нашага жыцця.

78 2: У некат. рукап.: наведаў.

« 16 глава 2 глава »