По Луке 1 глава

Евангелие по Луке
Русского Библейского Центра → Пераклад Антонія Бокуна

После того как многие взяли на себя труд повествования о событиях, представляющих для нас истину

Як ужо многія намагаліся напісаць аповесьць пра падзеі, якія ў нас адбыліся,

И известных нам от самых ранних очевидцев и служителей Слова,

як пераказалі нам тыя, што былі ад пачатку відавочцамі і сталіся паслугачамі Слова,

Надумалось и мне, после тщательного изучения всего, отступив к началу, дать тебе, уважаемый Теофил, их последовательное описание,

надумаў і я, прайшоўшы ўсё нанова, дакладна па парадку апісаць табе, вяльможны Тэафілю,

Чтобы ты узнал достоверную суть того учения, в котором был наставлен.

каб ты пазнаў надзейнасьць словаў, у якіх быў навучаны.

Во времена Ирода, царя Иудеи, был священник по имени Захария, из чреды Авия. Его жена была из дочерей Аароновых. Звали ее Елизавета.

Сталася ў дні Ірада, валадара Юдэйскага, [быў] сьвятар з Абіявае чаргі, на імя Захарыя, і жонка ягоная з дачок Аарона, і імя яе — Альжбета.

Оба были праведны перед Богом, по всем заповедям и порядкам Господним поступали безупречно.

Былі яны абое праведныя перад Богам, ходзячы паводле прыказаньняў і пастановаў Госпада беззаганна.

Детей они не завели: Елизавета была бесплодна. Оба были в преклонных летах.

І не было ў іх дзіцяці, таму што Альжбета была няплодная, і абое яны былі пажылыя ў гадах сваіх.

В тот день Захария исполнял служение перед Богом в порядке своей чреды,

І сталася, калі ў парадку чаргі сваёй ён спаўняў абавязак сьвятарскі перад Богам,

И по священническому уставу выпал ему жребий войти в Храм Господень и возжечь благовонное курение.

выпала яму паводле звычаю сьвятароў кадзіць, увайшоўшы ў бажніцу Госпадаву.

Пока совершалось каждение, все множество народа молилось снаружи.

І ўсё мноства народу звонку малілася ў час каджэньня.

И явился ему ангел Господень, встав по правую сторону кадильного жертвенника.

І зьявіўся яму анёл Госпада, які стаў з правага боку кадзільнага ахвярніку.

Увидев его, Захария оробел, смешался.

І ўстрывожыўся Захарыя, убачыўшы яго, і ахапіў яго страх.

Но ангел сказал ему: «Не бойся, Захария. Услышана твоя молитва. Елизавета, жена твоя, родит тебе сына. Назови его Иоанном.

Анёл жа сказаў яму: «Ня бойся, Захарыя! Бо пачутая просьба твая, і жонка твая Альжбета народзіць табе сына, і дасі яму імя Ян.

Он будет тебе радость и торжество. Многие отпразднуют его рождение.

І будзе табе радасьць і вясёласьць, і многія ўзрадуюцца нараджэньню ягонаму.

И будет он велик перед Господом, не захочет пить вина и сикеры и исполнится Святого Духа прямо с рождения.

Бо ён будзе вялікі перад Госпадам, і ня будзе піць віно і сікеру, і Духам Сьвятым напоўніцца яшчэ ва ўлоньні маці сваёй.

Многих сынов Израиля он возвратит Господу, их Богу,

І многіх з сыноў Ізраіля зьверне да Госпада, Бога іхняга.

Силой и духом Ильи будет предварять Господа, склонит сердца отцов к детям, гордыню юношей к мудрости старцев, представит Господу народ подготовленный».

І будзе ісьці перад Ім у духу і сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзецям, і непаслухмяным — лад думак праведнікаў, каб падрыхтаваць Госпаду народ падрыхтаваны».

Захария спрашивает ангела: «В чем видеть мне указание на это? Я уже стар, да и жена моя в преклонных летах».

І сказаў Захарыя анёлу: «З чаго даведаюся я гэтае? Бо я — стары, і жонка мая ў гадах пажылых».

Ангел отвечает ему: «Я Гавриил. Я стою перед Богом. Он послал меня говорить с тобой, донести до тебя это известие.

І, адказваючы, сказаў яму анёл: «Я — Габрыэль, які стаю перад Богам, і я пасланы гаварыць з табою і дабравесьціць табе гэтае.

У тебя отнимется язык и будешь оставаться нем до тех пор, пока оно не подтвердится. Ты не поверил моим словам, а они сбудутся в свое время».

І вось, будзеш ты маўчаць, і ня зможаш гаварыць да дня, калі гэта станецца, за тое, што не паверыў словам маім, якія споўняцца ў свой час».

Люди ждали Захарию и не могли понять, почему он медлит в Храме.

І чакаў народ Захарыю, і дзівіўся, што ён марудзіць у бажніцы.

Выйдя к ним, он не мог ничего выговорить, и они поняли, что в Храме ему было видение. Он объяснялся с ними знаками и оставался нем.

А ён, выйшаўшы, ня мог гаварыць да іх; і зразумелі, што бачыў відзеж у бажніцы; і ён ківаў ім, і застаўся немы.

Подошли к концу дни его служения, и он вернулся домой.

І сталася, калі скончыліся дні службы ягонай, ён вярнуўся ў дом свой.

Вскоре его жена Елизавета забеременела и пять месяцев не выходила из дому. Она говорила:

Пасьля гэтых дзён зачала Альжбета, жонка ягоная, і хавала гэта пяць месяцаў, кажучы:

«Так сотворил мне Господь. И вовремя! Его взор остановился на мне, чтобы снять с меня людскую молву».

«Гэтак учыніў мне Госпад у дні, калі глянуў на мяне, каб зьняць з мяне ганьбу між людзьмі».

На шестой месяц Бог послал ангела Гавриила в город Назарет, что в Галилее,

А ў шосты месяц быў пасланы анёл Габрыэль ад Бога ў горад Галілейскі, называны Назарэт,

К девушке, обрученной с Иосифом из дома Давида. Имя девушки — Мария.

да дзяўчыны, заручанай з мужам на імя Язэп, з дому Давіда; а імя дзяўчыны — Марыя.

Ангел пришел и сказал: «Радуйся, избранница! С тобой Господь».

І, увайшоўшы да яе, анёл сказаў: «Радуйся, дабрадатная! Госпад з табою; дабраслаўлёная ты між жанчынамі».

От его слов Мария растерялась, не понимая, для чего такое приветствие.

Яна ж, убачыўшы яго, устрывожылася ад словаў ягоных і разважала, што гэта было за прывітаньне.

Ангел сказал ей: «Не бойся, Мария. Это тебе Божья милость.

І сказаў ёй анёл: «Ня бойся, Марыя! Бо ты знайшла ласку ў Бога.

Забеременеешь и родишь Сына. Дай Ему имя Иисус.

І вось, ты зачнеш ва ўлоньні і народзіш Сына, і дасі Яму імя Ісус.

Он будет велик, назван Сыном Всевышнего. И даст Ему Господь Бог престол Его отца Давида.

Ён будзе вялікі і Сынам Найвышэйшага назавецца, і дасьць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага.

Он будет царствовать над домом Иакова вечно. Царству Его не будет конца».

І Ён будзе валадарыць над домам Якуба на вякі, і Валадарству Ягонаму ня будзе канца».

Мария говорит ангелу: «Как это может быть, если я не знаю мужа?».

А Марыя сказала анёлу: «Як гэта будзе, калі я не спазнала мужа?»

Ангел отвечал: «На тебя сойдет Святой Дух и осенит тебя сила Всевышнего, поэтому у рожденного Святого будет имя Сын Божий.

І, адказваючы, анёл сказаў ёй: «Дух Сьвяты зыйдзе на цябе, і сіла Найвышэйшага ахіне цябе. І дзеля гэтага тое, што народзіцца Сьвятое, Сынам Божым назавецца.

Елизавета, родственница твоя, считалась бесплодной, а зачала сына уже в годах и теперь на шестом месяце.

Вось і Альжбета, сваячка твая, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і вось ужо шосты месяц у яе, якую называюць няплоднай.

Для Бога нет ничего невозможного».

Бо ў Бога ніводнае слова ня будзе бяз сілы».

Тогда Мария сказала: «Я в руках Господа. Пусть будет как ты говоришь». И ангел ушел.

І сказала Марыя: «Вось я — служка Госпада; няхай станецца мне паводле слова твайго». І адыйшоў ад яе анёл.

Теми же днями Мария не мешкая собралась и пошла в город Иудин, что на горах,

Устаўшы, Марыя ў тыя дні шпарка пайшла ў горную краіну, у горад Юды,

И с приветствием к Елизавете вошла в дом Захарии.

і ўвайшла ў дом Захарыі, і прывітала Альжбету.

Елизавета услышала приветствие Марии, и в ней толкнулось дитя. Она исполнилась Святого Духа

І сталася, калі Альжбета пачула прывітаньне Марыі, узварухнулася дзіцятка ва ўлоньні яе, і Альжбета напоўнілася Духам Сьвятым.

И с чувством сказала: «Благословенна ты среди женщин! Благословенно твое дитя!

І ўсклікнула яна моцным голасам, і сказала: «Дабраслаўлёная ты між жанчынамі, і дабраслаўлёны плод улоньня твайго.

И кто я, что пришла ко мне Мать Господа моего?!

І адкуль гэта мне, што прыйшла маці Госпада майго да мяне?

Лишь только прозвучало у меня в ушах твое приветствие, во мне от радости толкнулось дитя.

Бо вось, як голас вітаньня твайго дайшоў да вушэй маіх, узварухнулася вясёла дзіцятка ва ўлоньні маім.

Счастлива та, что поверила! Все, что сказал ей Господь, совершится».

І шчасьлівая тая, якая паверыла, бо зьдзейсьніцца сказанае ёй ад Госпада».

Мария говорит: «Величает душа моя Господа.

І сказала Марыя: «Узьвялічвае душа мая Госпада,

Счастлив дух мой перед Богом Спасителем моим,

і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцы маім,

Что обратил Он взор на смирение рабы Своей. Отныне благословенной будут почитать меня в поколениях.

бо Ён глянуў на паніжэньне служкі Сваёй. Бо вось, адгэтуль шчасьліваю будуць называць мяне ўсе пакаленьні,

Сотворил мне великое Сильный, свято имя Его.

бо вялікае ўчыніў мне Магутны, і сьвятое імя Яго,

Из поколения в поколение милость Его — к убоявшимся Его.

і міласэрнасьць Ягоная з пакаленьня ў пакаленьне для тых, якія баяцца Яго.

Явил Он силу руки Своей: рассеял высокомерных с их самомнением,

Ён зьявіў уладу рамяном Сваім, расьсеяў ганарыстых думкамі сэрца іхняга;

Свергнул властителей с престолов — и возвысил смиренных,

скінуў моцных з пасадаў і ўзьвялічыў пакорных;

Забитых нуждой оделил благами, а богатых отпустил ни с чем.

галодных насыціў дабром, а багатых адпусьціў ні з чым.

Позаботился о рабе Своем Израиле, дал знать, что помнит о милости,

Падтрымаў Ізраіля, юнака Свайго, успомніў пра міласэрнасьць,

Обещанной нашим праотцам — Аврааму и потомкам его — навеки».

як гаварыў адносна бацькоў нашых, адносна Абрагама і насеньня ягонага на вякі».

Мария прогостила у нее около трех месяцев и вернулась домой.

Прабыла ж Марыя з ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом свой.

Пришло время Елизавете рожать, и она родила сына.

А Альжбеце настаў час нараджаць, і яна нарадзіла сына.

Узнали соседи и родственники о великой ей от Господа милости и радовались вместе с ней.

І пачулі суседзі і сваякі ейныя, што ўзьвялічыў Госпад міласэрнасьць Сваю над ёю, і цешыліся з ёю.

На восьмой день пришли обрезать младенца и хотели было дать ему имя по отцу — Захария.

І сталася, у восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіцятка і хацелі назваць яго паводле імя бацькі ягонага Захарыям.

Но мать сказала: «Нет, нужно назвать его Иоанном».

І, адказваючы, маці ягоная сказала: «Не, але ён будзе называцца Янам».

Ей говорят: «Таким именем никого в твоем роду не называли».

І сказалі ёй: «Нікога няма ў родзічаў тваіх, хто называецца гэтым імем».

И знаками спрашивают отца, как он хочет его назвать.

І пыталіся на мігах у бацькі ягонага, як бы ён хацеў назваць яго.

Захария попросил дощечку и написал: «Иоанн». Всем это было удивительно.

І, папрасіўшы дошчачку, ён напісаў, кажучы: «Ян імя яму». І ўсе зьдзівіліся.

И тотчас отпустило ему уста и язык, и он заговорил, благословляя Бога.

І адразу расчыніліся вусны ягоныя і язык ягоны, і ён стаў гаварыць, дабраслаўляючы Бога.

Это потрясло всех живущих по соседству, и молва об этом прошла по всей нагорной стране Иудее.

І стаўся страх на ўсіх, што жылі побач, і гаварылі адзін аднаму словы гэтыя па ўсёй горнай краіне Юдэйскай.

Те, кто об этом слышал, молча задавали себе вопрос: «Кем же будет этот младенец?». С ним была рука Господня.

І ўсе, якія чулі, складалі [гэта] ў сэрцы сваім, кажучы: «Што ж гэта будзе за дзіця?» І рука Госпада была з ім.

Захария, отец его, исполненный Святого Духа, прорекал:

І Захарыя, бацька ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым, і прарочыў, кажучы:

«Благословен Господь, Бог Израиля. Он посетил Свой народ, сотворил ему свободу,

«Дабраслаўлёны Госпад, Бог Ізраіля, што адведаў народ Свой і даў выбаўленьне [яму],

Воздвиг рог спасения нашего в доме раба Своего Давида;

і падняў рог збаўленьня нашага ў доме Давіда, слугі Свайго,

Сдержал слово, сказанное в давние времена через святых Своих пророков,

як абвясьціў вуснамі сьвятых прарокаў Сваіх, што былі адвеку,

Что спасет нас от наших врагов, от руки ненавидящих нас.

збавіць [нас] ад ворагаў нашых і ад рукі ўсіх, якія ненавідзяць нас,

Он сотворил милость нашим отцам, не забыл о святом Своем договоре,

учыніць міласэрнасьць бацькам нашым і ўзгадаць сьвяты запавет Свой,

О клятвенном обещании отцу нашему Аврааму позволить нам

прысягу, якой кляўся Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам

Уйти из вражеских рук и уже без оглядки

бяз страху, выбавіўшы нас з рукі ворагаў нашых,

Служить Ему в святости и правде перед Ним во все дни нашей жизни.

служыць Яму ў сьвятасьці і праведнасьці перад Ім у-ва ўсе дні жыцьця нашага.

А ты, дитя, будешь зваться пророком Всевышнего. Ты идешь прежде Господа — путь Ему приготовить,

І ты, дзіцятка, будзеш названы прарокам Найвышэйшага, бо будзеш ісьці наперадзе перад абліччам Госпада падрыхтаваць шляхі Яму,

Народу Его открыть правду о спасении через отпущение грехов

даць народу пазнаць збаўленьне ў адпушчэньні грахоў іхніх,

По утробной Бога нашего милости. Сойдет к нам свет свыше

праз унутраную міласэрнасьць Бога нашага, у якой адведаў нас Усход з вышыні,

И будет светить всем, кто живет во тьме, в тени смертной — откроет нашему взору путь к миру».

зьявіць [сьвятло] тым, што сядзяць у цемры і ў ценю сьмяротным, накіраваць ногі нашыя на шлях супакою».

Между тем младенец рос, укреплялся духом. И был он в пустынных местах до того самого дня, когда явился перед Израилем.

А дзіцятка ўзрастала і ўмацоўвалася духам, і было ў пустыні да дня зьяўленьня свайго Ізраілю.

« 16 глава 2 глава »