По Луке 1 глава

Евангелие по Луке
Русского Библейского Центра → Пераклад праваслаўнай царквы

 
 

После того как многие взяли на себя труд повествования о событиях, представляющих для нас истину
 
Паколькі ўжо многія ўзялíся склада́ць аповесць пра падзеі, якія сярод нас адбылíся,

И известных нам от самых ранних очевидцев и служителей Слова,
 
як перадалí нам тыя, што ад пачатку былí відаво́чцамі і служы́целямі Слова,

Надумалось и мне, после тщательного изучения всего, отступив к началу, дать тебе, уважаемый Теофил, их последовательное описание,
 
прыйшло на думку і мне, дакладна дасле́даваўшы ўсё ад пачатку, паслядоўна апісаць табе, высокашаноўны Фео́філе,

Чтобы ты узнал достоверную суть того учения, в котором был наставлен.
 
каб ты спазна́ў цвёрдую аснову таго вучэ́ння, у якім быў наста́ўлены.

Во времена Ирода, царя Иудеи, был священник по имени Захария, из чреды Авия. Его жена была из дочерей Аароновых. Звали ее Елизавета.
 
Быў у дні Ірада, цара Іудзейскага, адзін святар íмем Заха́рыя, з Авíевай чаргí; і жонка яго з роду Ааро́навага, імя́ ёй Елісавета.

Оба были праведны перед Богом, по всем заповедям и порядкам Господним поступали безупречно.
 
Былí яны абое праведныя перад Богам, жывучы́ паводле ўсіх за́паведзяў і ўстанаўле́нняў Гасподніх беззага́нна.

Детей они не завели: Елизавета была бесплодна. Оба были в преклонных летах.
 
І не ме́лі яны дзіця́ці, бо Елісавета была́ няплодная, і абое былí ўжо на схíле гадоў сваіх.

В тот день Захария исполнял служение перед Богом в порядке своей чреды,
 
І ста́лася: калі ў парадку сваёй чаргí ён служыў перад Богам,

И по священническому уставу выпал ему жребий войти в Храм Господень и возжечь благовонное курение.
 
вы́пала яму, паводле звы́чаю святарскага, кадзíць, увайшоўшы ў храм Гасподні,

Пока совершалось каждение, все множество народа молилось снаружи.
 
а ўсё мноства людзей малілася зво́нку ў час каджэ́ння;

И явился ему ангел Господень, встав по правую сторону кадильного жертвенника.
 
і явіўся яму Ангел Гасподні, сто́ячы справа ад кадзíльнага ахвя́рніка;

Увидев его, Захария оробел, смешался.
 
і суме́ўся Заха́рыя, убачыўшы, і страх напаў на яго.

Но ангел сказал ему: «Не бойся, Захария. Услышана твоя молитва. Елизавета, жена твоя, родит тебе сына. Назови его Иоанном.
 
Але Ангел сказаў яму: не бойся, Заха́рыя, бо пачу́та малітва твая, і жонка твая Елісавета наро́дзіць табе сына, і назавеш яго íмем Іаан,

Он будет тебе радость и торжество. Многие отпразднуют его рождение.
 
і будзе табе радасць і весялосць, і многія нараджэ́нню яго ўзрадуюцца;

И будет он велик перед Господом, не захочет пить вина и сикеры и исполнится Святого Духа прямо с рождения.
 
бо ён будзе вялікі перад Госпадам; і не будзе піць віна́ і сíкеру; і Духам Святым напоўніцца яшчэ ва ўлонні маці сваёй;

Многих сынов Израиля он возвратит Господу, их Богу,
 
і многіх з сыноў Ізра́ілевых зве́рне да Госпада Бога іх;

Силой и духом Ильи будет предварять Господа, склонит сердца отцов к детям, гордыню юношей к мудрости старцев, представит Господу народ подготовленный».
 
і будзе ісці перад Ім у духу і сіле Іліí, каб вярну́ць сэ́рцы бацькоў да дзяцей, і непакорлівых да мудрасці праведных, каб падрыхтава́ць Госпаду народ гатовы.

Захария спрашивает ангела: «В чем видеть мне указание на это? Я уже стар, да и жена моя в преклонных летах».
 
І сказаў Заха́рыя Ангелу: па чым я пазна́ю гэта? бо я стары́, і жонка мая́ на схíле гадоў сваіх.

Ангел отвечает ему: «Я Гавриил. Я стою перед Богом. Он послал меня говорить с тобой, донести до тебя это известие.
 
І сказаў яму Ангел у адказ: я Гаўрыíл, што стаю перад Богам і пасла́ны гаварыць з табой і дабраве́сціць табе гэта;

У тебя отнимется язык и будешь оставаться нем до тех пор, пока оно не подтвердится. Ты не поверил моим словам, а они сбудутся в свое время».
 
і вось, будзеш маўчаць і не зможаш гаварыць да таго дня, калі збу́дзецца гэта, за тое, што ты не паверыў сло́вам маім, якія здзе́йсняцца ў свой час.

Люди ждали Захарию и не могли понять, почему он медлит в Храме.
 
І чакаў народ Заха́рыю і здзіўляўся, што ён мару́дзіць у храме.

Выйдя к ним, он не мог ничего выговорить, и они поняли, что в Храме ему было видение. Он объяснялся с ними знаками и оставался нем.
 
Ён жа, вы́йшаўшы, не мог гаварыць да іх; і яны зразумелі, што ён бачыў відзе́нне ў храме; а ён рабіў ім знакі, і заставаўся нямы́м.

Подошли к концу дни его служения, и он вернулся домой.
 
І ста́лася: калі скончыліся дні служэ́ння яго, пайшоў ён у дом свой.

Вскоре его жена Елизавета забеременела и пять месяцев не выходила из дому. Она говорила:
 
Пасля гэтых дзён зачала́ Елісавета, жонка яго, і таíлася пяць месяцаў, і гаварыла:

«Так сотворил мне Господь. И вовремя! Его взор остановился на мне, чтобы снять с меня людскую молву».
 
так зрабіў мне Гасподзь у дні, калі спагля́нуў, каб зняць з мяне́ га́ньбу сярод людзе́й.

На шестой месяц Бог послал ангела Гавриила в город Назарет, что в Галилее,
 
А ў шосты месяц пасла́ны быў Ангел Гаўрыíл ад Бога ў горад Галіле́йскі пад назвай Назарэ́т

К девушке, обрученной с Иосифом из дома Давида. Имя девушки — Мария.
 
да Дзевы, зару́чанай з мужам, імя́ якому Іосіф, з дому Давíдавага; а імя́ Дзевы — Марыя.

Ангел пришел и сказал: «Радуйся, избранница! С тобой Господь».
 
І, увайшоўшы да Яе, Ангел сказаў: радуйся, Благадатная! Гасподзь з Табою; благаславёная Ты сярод жанчын.

От его слов Мария растерялась, не понимая, для чего такое приветствие.
 
Яна ж, убачыўшы яго, збянтэ́жылася ад слова яго і разважа́ла, што́ ж гэта за віта́нне.

Ангел сказал ей: «Не бойся, Мария. Это тебе Божья милость.
 
І сказаў Ёй Ангел: не бойся, Марыя, бо Ты знайшла благадаць у Бога.

Забеременеешь и родишь Сына. Дай Ему имя Иисус.
 
І вось, зачне́ш ва ўло́нні, і наро́дзіш Сы́на, і дасí Яму імя́: Іісус.

Он будет велик, назван Сыном Всевышнего. И даст Ему Господь Бог престол Его отца Давида.
 
Ён будзе вялікі, і Сы́нам Усявышняга будзе назва́ны, і дасць Яму Гасподзь Бог прастол Давіда, бацькі Яго;

Он будет царствовать над домом Иакова вечно. Царству Его не будет конца».
 
і будзе царстваваць над домам Іакава давеку, і Царству Яго не будзе канца.

Мария говорит ангелу: «Как это может быть, если я не знаю мужа?».
 
І сказала Марыя Ангелу: як будзе гэта, калі Я мужа не знаю?

Ангел отвечал: «На тебя сойдет Святой Дух и осенит тебя сила Всевышнего, поэтому у рожденного Святого будет имя Сын Божий.
 
Сказаў Ёй Ангел у адказ: Дух Святы найдзе́ на Цябе, і сіла Усявышняга ахіне́ Цябе; таму і Святое, што наро́дзіцца, Сы́нам Божым будзе назва́на;

Елизавета, родственница твоя, считалась бесплодной, а зачала сына уже в годах и теперь на шестом месяце.
 
і вось, Елісавета, сваячка Твая, і яна зачала́ сына ў старасці сваёй, і гэта ўжо шосты месяц у яе, якую называюць няплоднай;

Для Бога нет ничего невозможного».
 
бо не застане́цца бяссíльным у Бога ніводнае слова.

Тогда Мария сказала: «Я в руках Господа. Пусть будет как ты говоришь». И ангел ушел.
 
Тады сказала Марыя: вось, Я — раба Гасподняя; няхай будзе Мне па слову твайму. І адышоў ад Яе Ангел.

Теми же днями Мария не мешкая собралась и пошла в город Иудин, что на горах,
 
І ўстаўшы, Марыя ў тыя дні пайшла з паспе́шнасцю ў горны край, у горад Іу́даў;

И с приветствием к Елизавете вошла в дом Захарии.
 
і ўвайшла ў дом Заха́рыі, і павіта́ла Елісавету.

Елизавета услышала приветствие Марии, и в ней толкнулось дитя. Она исполнилась Святого Духа
 
І ста́лася: калі пачула Елісавета віта́нне Марыіна, устрапяну́лася дзіця́тка ва ўлонні яе; і напоўнілася Елісавета Духам Святым,

И с чувством сказала: «Благословенна ты среди женщин! Благословенно твое дитя!
 
і ўсклíкнула моцным голасам і сказала: благаславёная Ты сярод жанчын і благаславёны плод уло́ння Твайго!

И кто я, что пришла ко мне Мать Господа моего?!
 
І адкуль гэта мне, што прыйшла Маці Госпада майго да мяне?

Лишь только прозвучало у меня в ушах твое приветствие, во мне от радости толкнулось дитя.
 
Бо, калі голас віта́ння Твайго дайшоў да вушэ́й маіх, устрапяну́лася дзіця́тка радасна ва ўлонні маім.

Счастлива та, что поверила! Все, что сказал ей Господь, совершится».
 
І блажэнная Тая, што паверыла, бо збу́дзецца ска́занае Ёй ад Госпада.

Мария говорит: «Величает душа моя Господа.
 
І сказала Марыя: веліча́е душа Мая Госпада,

Счастлив дух мой перед Богом Спасителем моим,
 
і ўзра́даваўся дух Мой у Богу, Спасіцелі Маім,

Что обратил Он взор на смирение рабы Своей. Отныне благословенной будут почитать меня в поколениях.
 
што спагля́нуў Ён на пако́ру Рабы Сваёй; бо вось ад гэтага часу будуць зваць Мяне блажэ́ннай усе ро́ды;

Сотворил мне великое Сильный, свято имя Его.
 
бо ўчынíў Мне вялікае Моцны, і святое імя́ Яго;

Из поколения в поколение милость Его — к убоявшимся Его.
 
і міласэрнасць Яго ў ро́ды ро́даў да тых, што баяцца Яго;

Явил Он силу руки Своей: рассеял высокомерных с их самомнением,
 
Ён праявíў сілу рукою Сваёю; рассе́яў ганарлíвых ду́мкамі сэ́рца іх;

Свергнул властителей с престолов — и возвысил смиренных,
 
скінуў моцных з прастолаў і ўзнёс пако́рлівых;

Забитых нуждой оделил благами, а богатых отпустил ни с чем.
 
галодных здаво́ліў дабром, а багатых адпусціў ні з чым;

Позаботился о рабе Своем Израиле, дал знать, что помнит о милости,
 
прыхіну́ў Ізра́іля, слугу́ Свайго, па́мятаючы пра міласць, —

Обещанной нашим праотцам — Аврааму и потомкам его — навеки».
 
як гаварыў бацька́м нашым, — да Аўраама і се́мені яго давеку.

Мария прогостила у нее около трех месяцев и вернулась домой.
 
Прабыла́ ж Марыя з ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом Свой.

Пришло время Елизавете рожать, и она родила сына.
 
А Елісавеце настаў час радзíць, і яна нарадзíла сы́на.

Узнали соседи и родственники о великой ей от Господа милости и радовались вместе с ней.
 
І пачулі суседзі і сваякі яе, што прымножыў Гасподзь міласць Сваю да яе і радаваліся з ёю.

На восьмой день пришли обрезать младенца и хотели было дать ему имя по отцу — Захария.
 
І ста́лася: у восьмы дзень прыйшлі абрэ́заць дзіця́, і хацелі назваць яго íмем ба́цькі яго, Заха́рыем.

Но мать сказала: «Нет, нужно назвать его Иоанном».
 
І, адказваючы, маці яго сказала: не, а назва́ны будзе Іаанам.

Ей говорят: «Таким именем никого в твоем роду не называли».
 
І сказалі ёй: няма нікога ў радні тваёй, хто б зваўся гэтым íмем.

И знаками спрашивают отца, как он хочет его назвать.
 
І зна́камі пыталіся ў ба́цькі яго, я́к бы ён хацеў, каб назва́лі яго.

Захария попросил дощечку и написал: «Иоанн». Всем это было удивительно.
 
І, папрасіўшы дошчачку, ён напісаў: Іаан будзе імя́ яму. І здзівіліся ўсе.

И тотчас отпустило ему уста и язык, и он заговорил, благословляя Бога.
 
І адразу адкры́ліся ву́сны яго і язык яго, і ён стаў гаварыць, благаслаўля́ючы Бога.

Это потрясло всех живущих по соседству, и молва об этом прошла по всей нагорной стране Иудее.
 
І быў страх ва ўсіх, хто жыў вакол іх; і па ўсім горным кра́і Іудзейскім расказвалі пра ўсё гэта.

Те, кто об этом слышал, молча задавали себе вопрос: «Кем же будет этот младенец?». С ним была рука Господня.
 
І ўсе, хто чуў, паклалі гэта ў сэ́рцы сваім, ка́жучы: што́ будзе з дзіця́ці гэтага? І рука Гасподняя была́ з ім.

Захария, отец его, исполненный Святого Духа, прорекал:
 
І Заха́рыя, бацька яго, напоўніўся Духам Святым і прарочыў, ка́жучы:

«Благословен Господь, Бог Израиля. Он посетил Свой народ, сотворил ему свободу,
 
благаславёны Гасподзь Бог Ізра́ілеў, што наведаў народ Свой і вы́купіў яго;

Воздвиг рог спасения нашего в доме раба Своего Давида;
 
І ўзняў нам рог спасення ў доме Давіда, слугí Свайго,

Сдержал слово, сказанное в давние времена через святых Своих пророков,
 
як сказаў ву́снамі святых Сваіх прарокаў адве́ку,

Что спасет нас от наших врагов, от руки ненавидящих нас.
 
што ўрату́е нас ад ворагаў нашых і ад рукí ўсіх, хто ненавідзіць нас;

Он сотворил милость нашим отцам, не забыл о святом Своем договоре,
 
каб зрабіць міласць бацька́м нашым і ўспомніць запаве́т Свой святы́,

О клятвенном обещании отцу нашему Аврааму позволить нам
 
кля́тву, якой кля́ўся Ён Аўрааму, бацьку нашаму, каб даць нам,

Уйти из вражеских рук и уже без оглядки
 
вы́зваленым ад рукí ворагаў нашых, без бо́язі

Служить Ему в святости и правде перед Ним во все дни нашей жизни.
 
служы́ць Яму ў свя́тасці і пра́веднасці перад Ім ва ўсе дні жыцця́ нашага.

А ты, дитя, будешь зваться пророком Всевышнего. Ты идешь прежде Господа — путь Ему приготовить,
 
І ты, дзіця́, прарокам Усявышняга будзеш назва́на, бо ты будзеш ісці перад аблíччам Госпада, каб падрыхтаваць шляхí Яму,

Народу Его открыть правду о спасении через отпущение грехов
 
даць народу Яго спазна́ць спасе́нне ў адпушчэ́нні грахоў,

По утробной Бога нашего милости. Сойдет к нам свет свыше
 
па сардэчнай міласці Бога нашага, якою наве́даў нас Усход з вышынí,

И будет светить всем, кто живет во тьме, в тени смертной — откроет нашему взору путь к миру».
 
каб асвятлíць тых, што сядзяць у це́мры і це́ні смерці, скірава́ць ногі нашы на шлях міру.

Между тем младенец рос, укреплялся духом. И был он в пустынных местах до того самого дня, когда явился перед Израилем.
 
Дзіця ж расло і ўмацоўвалася духам; і было́ ў пусты́нях да дня з’яўле́ння свайго Ізра́ілю.



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.