По Луке 1 глава

Евангелие по Луке
Русского Библейского Центра → Пераклад Сабілы і Малахава

 
 

После того как многие взяли на себя труд повествования о событиях, представляющих для нас истину
 
Паколькі (ужо) многія ўзяліся складаць апавяданьне адносна добра вядомых між намі падзей,

И известных нам от самых ранних очевидцев и служителей Слова,
 
як перадалі нам тыя, што ад пачатку былі вачавідцы і служыцелі Слова,

Надумалось и мне, после тщательного изучения всего, отступив к началу, дать тебе, уважаемый Теофил, их последовательное описание,
 
прыйшло на думку і мне, дасьледаваўшы наноў усё вельмі пільна, апісаць табе па парадку, высокашаноўны Тэахвіле,

Чтобы ты узнал достоверную суть того учения, в котором был наставлен.
 
каб (ты) даведаўся адносна таго, (у) чым быў настаўлены: у верагоднасьці (гэных) слоў.

Во времена Ирода, царя Иудеи, был священник по имени Захария, из чреды Авия. Его жена была из дочерей Аароновых. Звали ее Елизавета.
 
Быў (жа) у дні Гірада, валадара жыдоўскага, нікаторы сьвятар імем Захар з Авіявай чаргі і жонка ягоная з дачок Агаронавых; і імя ейнае — Альжбета.

Оба были праведны перед Богом, по всем заповедям и порядкам Господним поступали безупречно.
 
Былі ж (яны) абое праведныя перад Богам, жывучы па ўсіх прыказаньнях і пастановах Госпадавых бяззаганна.

Детей они не завели: Елизавета была бесплодна. Оба были в преклонных летах.
 
І ня было ў іх дзіцяці, бо Альжбета была няплодная, і абое (яны) былі састарэлымі ў днях сваіх.

В тот день Захария исполнял служение перед Богом в порядке своей чреды,
 
Выпала ж яму служыць у парадку чаргі сваёй перад (Абліччам) Бога.

И по священническому уставу выпал ему жребий войти в Храм Господень и возжечь благовонное курение.
 
Згодна звычаю сьвятароў атрымаў (ён) жэрабя кадзіць, увайшоўшы ў Сьвятыню Госпада;

Пока совершалось каждение, все множество народа молилось снаружи.
 
і ўсё мноства народу ў час каджэньня малілася вонках.

И явился ему ангел Господень, встав по правую сторону кадильного жертвенника.
 
І зьявіўся яму Ангел Госпада, стоячы справа ад кадзільнага ахвярніка.

Увидев его, Захария оробел, смешался.
 
І сумеўся Захар, убачыўшы, і страх напаў на яго;

Но ангел сказал ему: «Не бойся, Захария. Услышана твоя молитва. Елизавета, жена твоя, родит тебе сына. Назови его Иоанном.
 
але Ангел сказаў яму: ня бойся, Захар, бо пачута малітва твая, і жонка твая Альжбета народзіць табе сына, і дасі яму імя Яан.

Он будет тебе радость и торжество. Многие отпразднуют его рождение.
 
І будзе табе радасьць і весялосьць, і многія ўзрадуюцца з нараджэньня ягонага;

И будет он велик перед Господом, не захочет пить вина и сикеры и исполнится Святого Духа прямо с рождения.
 
бо (ён) будзе вялікі перад Госпадам; і ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым напоўніцца яшчэ ў чэраве маткі сваёй;

Многих сынов Израиля он возвратит Господу, их Богу,
 
і многіх сыноў Ізраэлявых наверне да Госпада Бога іхнага;

Силой и духом Ильи будет предварять Господа, склонит сердца отцов к детям, гордыню юношей к мудрости старцев, представит Господу народ подготовленный».
 
і ён будзе ісьці перад Ім у Духу і сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы ба́цькаў да дзяцей, і няпаслухмяных да мудрасьці праведных, каб падрыхтаваць Госпаду народ гатовы.

Захария спрашивает ангела: «В чем видеть мне указание на это? Я уже стар, да и жена моя в преклонных летах».
 
І сказаў Захар Ангелу: па чым пазнаю я гэтае? бо я стары, і жонка мая састарэлая ў днях сваіх.

Ангел отвечает ему: «Я Гавриил. Я стою перед Богом. Он послал меня говорить с тобой, донести до тебя это известие.
 
І, адказваючы, Ангел сказаў яму: я Гаўрыіл, што перад Вачамі Бога стаю, і пасланы гаварыць з табою і дабравесьціць табе гэтае.

У тебя отнимется язык и будешь оставаться нем до тех пор, пока оно не подтвердится. Ты не поверил моим словам, а они сбудутся в свое время».
 
І вось, будзеш (ты) маўчаць, і ня здолееш гаварыць да таго дня, калі гэтае збудзецца, за тое, што (ты) ня паверыў словам маім, якія споўняцца ў свой час.

Люди ждали Захарию и не могли понять, почему он медлит в Храме.
 
І чакаў народ Захара і дзівіўся, што ён марудзіць у Сьвятыні.

Выйдя к ним, он не мог ничего выговорить, и они поняли, что в Храме ему было видение. Он объяснялся с ними знаками и оставался нем.
 
Выйшаўшы ж, ён ня мог гаварыць да іх, і (яны) пазналі, што (ён) бачыў у Сьвятыні зьяву; і ён даваў знакі ім і заставаўся нямым.

Подошли к концу дни его служения, и он вернулся домой.
 
І сталася, як скончыліся дні служэньня ягонага, прыйшоў (ён) у дом свой.

Вскоре его жена Елизавета забеременела и пять месяцев не выходила из дому. Она говорила:
 
Пасьля ж гэтых дзён зачала́ Альжбета, жонка ягоная, і таілася пяць месяцаў, ка́жучы:

«Так сотворил мне Господь. И вовремя! Его взор остановился на мне, чтобы снять с меня людскую молву».
 
так учыніў мне Госпад у дні, у якія Ён глянуў (на мяне, каб) зьняць зь мяне ганьбу між людзьмі.

На шестой месяц Бог послал ангела Гавриила в город Назарет, что в Галилее,
 
У шосты ж месяц пасланы быў Ангел Гаўрыіл ад Бога ў места Галілейскае, якога назва Назарэт,

К девушке, обрученной с Иосифом из дома Давида. Имя девушки — Мария.
 
да дзевы, заручанай з мужам, імя якому Язэп, з дому Давідавага; а імя дзевы — Марыля.

Ангел пришел и сказал: «Радуйся, избранница! С тобой Господь».
 
І, увайшоўшы да яе, Ангел сказаў: радуйся, ласкай (Божай) абдараваная! Госпад з табою; багаслаўлена ты між жанок.

От его слов Мария растерялась, не понимая, для чего такое приветствие.
 
Яна ж, убачыўшы (яго), была зьбянтэжана ад слова ягонага і разважала, што гэта (за) прывітаньне магло бы быць?

Ангел сказал ей: «Не бойся, Мария. Это тебе Божья милость.
 
І сказаў ёй Ангел: ня бойся, Марыля; бо (ты) знайшла Багадаць у Бога.

Забеременеешь и родишь Сына. Дай Ему имя Иисус.
 
І вось зачнеш у чэраве і народзіш Сына і дасі Яму Імя: Ісус.

Он будет велик, назван Сыном Всевышнего. И даст Ему Господь Бог престол Его отца Давида.
 
Ён будзе вялікі і Сынам Найвышэйшага будзе названы, і дасьць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага,

Он будет царствовать над домом Иакова вечно. Царству Его не будет конца».
 
і будзе гаспадарыць над домам Якубавым давеку, і Гаспадарству Ягонаму ня будзе канца.

Мария говорит ангелу: «Как это может быть, если я не знаю мужа?».
 
Марыля ж сказала Ангелу: як гэта будзе, калі (я) ня ведаю мужа?

Ангел отвечал: «На тебя сойдет Святой Дух и осенит тебя сила Всевышнего, поэтому у рожденного Святого будет имя Сын Божий.
 
І, адказваючы, Ангел сказаў ёй: Дух Сьвяты найдзе́ на цябе, і сіла Найвышэйшага ахіне цябе: вось чаму і нараджаемы Сьвяты будзе названы Сынам Бога.

Елизавета, родственница твоя, считалась бесплодной, а зачала сына уже в годах и теперь на шестом месяце.
 
І вось, Альжбета, сваячка твая, і яна зачала́ сына ў старасьці сваёй, і гэта (ужо) ёй ёсьць шосты месяц, той, (якую) называюць няплоднай.

Для Бога нет ничего невозможного».
 
Бо ў Бога ніводнае слова ня застанецца бяссільным.

Тогда Мария сказала: «Я в руках Господа. Пусть будет как ты говоришь». И ангел ушел.
 
І сказала Марыля: вось (я) — слуга Госпада; няхай станецца мне па слову твайму. І адыйшоў ад яе Ангел.

Теми же днями Мария не мешкая собралась и пошла в город Иудин, что на горах,
 
Устаўшы ж Марыля ў тыя дні борзда пайшла ў горную краіну, у места Юдзіна,

И с приветствием к Елизавете вошла в дом Захарии.
 
і ўвайшла ў дом Захара і прывітала Альжбету.

Елизавета услышала приветствие Марии, и в ней толкнулось дитя. Она исполнилась Святого Духа
 
І сталася, як Альжбета ўчула прывітаньне Марылі, устрапянулася дзіцятка ў чэраве яе, і напоўнілася Альжбета Духам Сьвятым,

И с чувством сказала: «Благословенна ты среди женщин! Благословенно твое дитя!
 
і закрычала моцным голасам і сказала: багасла́ўлена ты між жанок, і багасла́ўлены Плод чэрава твайго.

И кто я, что пришла ко мне Мать Господа моего?!
 
І адкуль гэта мне, што прыйшла маці Госпада майго да мяне?

Лишь только прозвучало у меня в ушах твое приветствие, во мне от радости толкнулось дитя.
 
Бо вось, як голас вітаньня твайго дайшоў да вушэй маіх, устрапянулася вясёла дзіцятка ў чэраве маім.

Счастлива та, что поверила! Все, что сказал ей Господь, совершится».
 
І шчасьліва паверыўшая, бо збудзецца сказанае ёй ад Госпада.

Мария говорит: «Величает душа моя Господа.
 
І сказала Марыля: вяліча́е душа мая Госпада;

Счастлив дух мой перед Богом Спасителем моим,
 
і ўзрадаваўся дух мой у Богу Збавіцелю маім,

Что обратил Он взор на смирение рабы Своей. Отныне благословенной будут почитать меня в поколениях.
 
што глянуў (Ён) на пакорлівасьць рабыні Ягонай, бо вось адгэтуль шчасьліваю называць будуць мяне ўсе роды,

Сотворил мне великое Сильный, свято имя Его.
 
бо вялікае ўчыніў мне Ду́жы; і сьвятое Імя Ягонае;

Из поколения в поколение милость Его — к убоявшимся Его.
 
і міласэрнасьць Ягоная ў роды радоў для тых, што баяцца Яго.

Явил Он силу руки Своей: рассеял высокомерных с их самомнением,
 
(Ён) учыніў сілу Рукою Сваёю; расьсеяў напышаных думкай сэрца іхнага;

Свергнул властителей с престолов — и возвысил смиренных,
 
скінуў моцных з пасадаў і ўзьнёс пакорлівых,

Забитых нуждой оделил благами, а богатых отпустил ни с чем.
 
галодных насыціў дабром, а багатыроў адправіў ні з чым;

Позаботился о рабе Своем Израиле, дал знать, что помнит о милости,
 
падтрымаў Ізраэля, служку Ягонага, успомніў пра літасьць,

Обещанной нашим праотцам — Аврааму и потомкам его — навеки».
 
як сказаў да ба́цькаў нашых, да Абрагама і насеньня ягонага давеку.

Мария прогостила у нее около трех месяцев и вернулась домой.
 
Прабыла-ж Марыля зь ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом свой.

Пришло время Елизавете рожать, и она родила сына.
 
А Альжбеце настаў час нарадзіць, і яна нарадзіла сына.

Узнали соседи и родственники о великой ей от Господа милости и радовались вместе с ней.
 
І пачулі суседзі ды сваякі ейныя, што Госпад явіў вялікую літасьць Ягоную над ёй і радаваліся зь ёю.

На восьмой день пришли обрезать младенца и хотели было дать ему имя по отцу — Захария.
 
І сталася: у восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіця, і хацелі назваць яго па імені бацькі ягонага, Захарам.

Но мать сказала: «Нет, нужно назвать его Иоанном».
 
І, адказаўшы, маці ягоная сказала: не, але названы будзе Яанам.

Ей говорят: «Таким именем никого в твоем роду не называли».
 
І сказалі ёй: нікога няма ў радні тваёй, хто завецца імем гэтым.

И знаками спрашивают отца, как он хочет его назвать.
 
І пыталіся знакамі ў бацькі ягонага, як бы (ён) хацеў назваць яго.

Захария попросил дощечку и написал: «Иоанн». Всем это было удивительно.
 
І, папрасіўшы дошчачку, (ён) напісаў, загадваючы: Яан ёсьць імя ягонае. І зьдзівіліся ўсе.

И тотчас отпустило ему уста и язык, и он заговорил, благословляя Бога.
 
У той жа час расчыніліся вусны ягоныя і язык ягоны, і (ён) стаў гаварыць, багаслаўляючы Бога.

Это потрясло всех живущих по соседству, и молва об этом прошла по всей нагорной стране Иудее.
 
І напаў страх на ўсіх жыву́чых вакол іх; і па ўсёй горнай краіне Юдэйскай расказавалі (пра) усе гэтыя падзеі.

Те, кто об этом слышал, молча задавали себе вопрос: «Кем же будет этот младенец?». С ним была рука Господня.
 
І ўсе, хто пачуў, склалі (гэта) у сэрцы сваім, кажучы: «Кім жа будзе дзіця гэтае?» І Рука Госпада была зь ім.

Захария, отец его, исполненный Святого Духа, прорекал:
 
І Захар, бацька ягоны, быў напоўнены Духам Сьвятым і прарочыў, кажучы:

«Благословен Господь, Бог Израиля. Он посетил Свой народ, сотворил ему свободу,
 
«Багаславен Госпад Бог Ізраэляў таму, што наведаў і ўчыніў збаўленьне народу Ягонаму.

Воздвиг рог спасения нашего в доме раба Своего Давида;
 
І ўзьняў Рог збаўленьня нам у доме Давідавым, слугі Ягонага,

Сдержал слово, сказанное в давние времена через святых Своих пророков,
 
як абвясьціў праз вусны былых ад веку сьвятых прарокаў Сваіх,

Что спасет нас от наших врагов, от руки ненавидящих нас.
 
збаўленьне ад ворагаў нашых і ад рукі ўсіх нянавідзячых нас;

Он сотворил милость нашим отцам, не забыл о святом Своем договоре,
 
учыніць літасьць ба́цькам нашым і ўспомніць Запавет Свой сьвяты,

О клятвенном обещании отцу нашему Аврааму позволить нам
 
прысягу, якой прысягаўся Абрагаму, ба́цьку нашаму:

Уйти из вражеских рук и уже без оглядки
 
даць нам бяз страху, збавіўшы ад рукі ворагаў нашых, служыць Яму

Служить Ему в святости и правде перед Ним во все дни нашей жизни.
 
у сьвятасьці і праведнасьці перад Ім усе дні жыцьця нашага.

А ты, дитя, будешь зваться пророком Всевышнего. Ты идешь прежде Господа — путь Ему приготовить,
 
І ты, дзіця, прарокам Найвышэйшага названы будзеш; бо (ты) будзеш ісьці перад Абліччам Госпада, (каб) падрыхтаваць шляхі Яму;

Народу Его открыть правду о спасении через отпущение грехов
 
даць веданьне збаўленьня народу Ягонаму ў дараваньні грахоў іхных

По утробной Бога нашего милости. Сойдет к нам свет свыше
 
па прычыне сардэчнай літасьці Бога нашага, у каторай адведаў нас Усход з вышынí,

И будет светить всем, кто живет во тьме, в тени смертной — откроет нашему взору путь к миру».
 
(каб) прасьвяціць тых, што сядзяць у цемры і цяню сьмяротным, накіраваць ногі нашыя на дарогу міру».

Между тем младенец рос, укреплялся духом. И был он в пустынных местах до того самого дня, когда явился перед Израилем.
 
А дзіця даро́сьлела і ўмацоўвалася духам, і было ў пустэльнях аж да дня зьяўленьня свайго Ізраэлю.



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.