Филиппийцам 2 глава

Послание Филиппийцам
Русского Библейского Центра → Пераклад Чарняўскага 2017

Словом, у вас есть Христос, а значит, есть опора на все случаи жизни, есть отрада души — любовь, есть воцарение Духа, есть жалость и сострадание.

І калі ёсць якое пацяшэнне ў Хрысце, калі ёсць якая патоля любові, калі ёсць якая супольнасць духа, калі ёсць спачуванне і міласэрнасць,

Доведите мою радость до конца: позвольте себе единый взгляд на вещи и любовь как единый принцип для всех и каждого. Сосредоточьтесь на главном.

напоўніце мяне радасцю, тое самае разумеючы, тую самую маючы любоў, будзьце аднадушныя і аднадумныя,

Ни в чем не допускайте у себя соперничества и зазнайства. Друг друга смиренно ставьте выше своего «я».

нічога не робячы праз перакорлівасць ці праз пустую славу, але ў пакоры адны другіх за вышэйшых прымаючы,

Пусть в хлопотах о себе никто не обойдет вниманием и других.

не аб сабе толькі клапоцячыся, але кожны і аб іншых.

Глядите на мир глазами Христа Иисуса.

Бо тое хай у вас думаецца, што і ў Хрысце Ісусе,

Он, оставаясь сущностью Божьей, равенство с Богом не почел за надобность,

Які, маючы постаць Божую, не лічыў Сваім здабыткам роўнасць з Богам,

Поставил Себя ниже всех, принял сущность раба. По рождению человек, по виду неотличимый от человека,

але прынізіў Самога Сябе, прымаючы постаць паслугача і стаўшыся на падобнасць людзей, і па знешнасці прызнаваны за чалавека;

Он смирил Себя и смертью умер из послушания. Смерть же принимал на кресте.

упакорыў Самога Сябе, стаўшыся паслухмяным ажно да смерці, і нават смерці крыжовай.

И Бог превознес Его, дал Ему имя превыше всякого имени,

Дзеля таго і Бог узвысіў Яго і даў Яму імя, якое вышэй за ўсякае імя,

Чтобы перед именем Иисуса преклонилось всякое колено на небе, на земле и в преисподней

каб прад імем Ісуса схілілася кожнае калена на небе, на зямлі і пад зямлёй,

И во славу Бога Отца всякий язык открыто признал, что Иисус Христос — Господь.

і каб кожны язык вызнаваў: «Ісус Хрыстос ёсць Госпад!», на славу Бога Айца.

Словом, дорогие братья, как и всегда в послушании, — и не только в моем присутствии, а еще больше, когда я не с вами, — в страхе и трепете продолжайте труд своего спасения.

Дык вось, дарагія мае, як заўжды былі вы паслухмянымі, не толькі ў маёй прысутнасці, але тым больш цяпер, калі я адсутнічаю, са страхам і трымценнем здзяйсняйце сваё збаўленне.

И намерению, и действию вашему причина — Бог, Его забота.

Бо з ласкавасці Сваёй Бог з’яўляецца ў вас прычынай і хацець, і дзейнічаць.

Не вздорьте, не доказывайте каждый свое, а делайте.

Усё рабіце без наракання і хістання,

Будьте чадами Божьими — безупречными, чистыми, без пятна, без изъяна — вопреки поколению бесчестному, испорченному, среди которого вы — как звезды в мирах.

каб вам быць без заганы і чыстымі, дзецьмі Божымі без віны паміж народа сапсаванага і крывадушнага, пасярод якога свеціце, як светачы ў свеце,

Несите Слово жизни. Порадуйте меня в День Христов, что не напрасно я вмешался, не напрасно потрудился.

трымаючыся слова жыцця ў пахвалу маю ў дзень Хрыстоў, што я не дарма прабег і не дарма папрацаваў.

Если я употреблен как жертвенное пролитие на приношение вашей веры, то этому только радуюсь и делюсь радостью с вами.

Але калі я і ахвяруюся на ахвяру і паслугу вашай веры, цешуся і дзялюся радасцю з вамі ўсімі.

В подобных случаях у вас радуйтесь и вы и делитесь радостью со мной.

З гэтага і вы цешцеся і цешцеся разам са мною.

Располагаю, если позволит Господь Иисус, вскоре послать к вам Тимофея. Не успокоюсь, пока не узнаю, как у вас дела.

Маю надзею ў Госпадзе Ісусе, што ў хуткім часе прышлю да вас Цімафея, каб мог быць спакойны, даведаўшыся, што ў вас.

Нет со мной никого, кто мог бы, как он, по-настоящему о вас позаботиться.

Бо нікога не маю роўнага яму душою, хто б так шчыра рупіўся пра вас.

Каждый занят самим собой, а не делом Иисуса Христа.

Бо ўсе аб сваім клапоцяцца, а не аб тым, што Ісуса Хрыста.

А о преданности Тимофея вы знаете: он, как сын отцу, помогал мне нести слово евангелия.

Спрактыкаванасць яго ведаеце, бо, як сын бацьку, так ён мне служыў у дабравешчанні.

Надеюсь послать его к вам сразу же, как только определятся мои обстоятельства.

Такога, вось, спадзяюся паслаць, як толькі даведаюся, што ў мяне.

Впрочем есть у меня убеждение, что и сам, если позволит Господь, скоро приду.

Упэўнены я таксама ў Госпадзе, што і сам неўзабаве прыбуду да вас.

Я счел нужным отослать и брата Эпафродита, моего сотрудника и соратника, а вашего посланца для помощи мне в моих нуждах.

Палічыў я неабходным паслаць да вас Эпафрадыта, брата, і супрацоўніка, і супольніка змагання майго, вашага ж пасланца і дапаможцу ў маёй патрэбе,

О вас он тосковал и очень сокрушался, что до вас дошел слух о его болезни.

бо ён тужыў па вас усіх і быў засмучаны, што вы чулі пра яго хваробу.

Он и вправду был очень болен, умирал. Но Бог милостив. И не только к нему, но и ко мне, когда избавил меня от нагромождения бед.

Бо расхварэўся ён тут аж да смерці, але Бог пашкадаваў яго, і не толькі яго, але, па праўдзе, і мяне, каб я не меў смутку да смутку.

Словом, я не колеблясь отсылаю его, чтобы вам была радость от его возвращения, а мне поубавилось печалей.

Дык я паслаў яго хутчэй, каб, убачыўшы яго, ізноў вы цешыліся і каб я не сумаваў.

Примите его со всей радостью Господней и таких цените.

Прыміце ж яго з усёй радасцю ў Госпадзе і майце яго ў пашане,

Его за дело Христово едва не постигла смерть, когда он, рискуя жизнью, возмещал у меня отсутствие ваших услуг.

бо ён для справы Хрыстовай блізкі быў смерці, не дбаючы пра жыццё сваё, каб выканаць тое, чаго вам не хапала ў служэнні мне.

« 1 глава 3 глава »