1-е Коринфянам 1 глава

Первое послание Коринфянам
Русского Библейского Центра → Пераклад Л. Дзекуць-Малея

 
 

Павел, призванный Божьей волей апостол Христа Иисуса, и со мной брат Сосфен —
 
Паўла, воляй Божай пакліканы Апостал Ісуса Хрыста, і Состэн, брат, —

Призванному свыше, святому по святости Христа Иисуса, народу Божьей церкви в Коринфе, всем, кто вместе с нами где бы то ни было призывает имя Господа нашего Иисуса Христа:
 
царкве́ Божай, што ў Карыньце, асьвячоным у Хрысьце́ Ісусе, пакліканым сьвятым з усімі, што́ прызываюць імя Госпада нашага Ісуса Хрыста ў-ва ўсякім ме́сцы, у іх і ў нас:

Милость вам и мир от Бога Отца нашего и Господа Иисуса Христа!
 
ласка вам і мір ад Бога Айца нашага і Госпада Ісуса Хрыста.

Всегда благодарю Бога моего за вас, за Божью благодать, дарованную вам через Христа Иисуса.
 
Заўсёды дзякую Богу майму за вас з прычыны ласкі Божае, да́нае вам у Хрысьце́ Ісусе,

Насколько выше стал уровень вашего владения словом, ваших знаний! И это все Он, Христос!
 
бо ўсім абагаціліся вы ў Ім, усякім словам і ўсякаю ве́даю, —

Наше свидетельство о Нем дало свои результаты.
 
бо сьве́дчаньне Хрыстовае ўмацавалася ў вас, —

Ни в каких дарах свыше нет у вас теперь недостатка. Ждите лишь возвращения Господа нашего Иисуса Христа.
 
дзеля чаго вы ня маеце нястачы ні ў якім дары, ждучы адкрыцьця Госпада нашага Ісуса Хрыста,

С мыслью об этом не так трудно будет продержаться до конца, до истощения упрека в День Господа нашего Иисуса Христа.
 
Які і ўгрунтуе вас да канца, каб быць вам бязьвіннымі ў дзе́нь Госпада нашага Ісуса Хрыста.

Верен Бог. Он призвал вас к духовному родству со Своим Сыном Иисусом Христом, нашим Господом.
 
Ве́рны Бог, якім вы пакліканы ў лучнасьць Сына Яго, Ісуса Хрыста, Госпада нашага.

Именем нашего Господа Иисуса Христа умоляю вас, братья, друг другу в речах не перечить, разобщению не способствовать, а хранить единство мысли и толка.
 
Малю вас, браты, іменем Госпада нашага Ісуса Хрыста, каб усе́ вы гаварылі адно, і ня было-б між вамі падзе́лаў, але каб вы злучаны былі ў адным розуме і ў аднэй думцы.

От домашних Хлои мне стало известно, братья, что среди вас пошли раздоры.
 
Бо ад Хлоіных сталася мне́ ве́дама аб вас, браты мае́, што між вамі есьць спрэчкі.

Как я понимаю, каждый у вас говорит свое: «Я Павлов», или: «Я Аполлосов», или: «Я Кифин», или: «Я Христов».
 
Кажу-ж аб тым, што кожны ў вас кажа: я — Паўлавы, я — Апалёсавы, я — Кіфавы, а я — Хрыстовы.

Христос что, расщепился? Да и разве Павел был за вас распят? Павлово ли приняли вы крещение?
 
Ці-ж разьдзяліўся Хрыстос? Ці-ж Паўла раскрыжаваўся за вас? Ці ў імя Паўлава вы ахрысьціліся?

Благодарение Богу! Никого из вас я не крестил, кроме Криспа и Гая,
 
Дзякую Богу, што я нікога з вас не ахрысьціў, апрача Крыспа і Гайя,

И не давал повода говорить о Павловом крещении.
 
каб не сказаў хто, што я хрысьціў у маё імя.

Крестил Стефановых чад и домочадцев. А больше никого память не подсказывает.
 
Ахрысьціў я таксама Сьцяпанавы дом, а ці ахрысьціў яшчэ каго, ня ве́даю.

Христос послал меня не крестить, а возвещать евангелие, при этом не увлекаться умозрительными построениями, не забывать о силе прямого воздействия креста Христова.
 
Бо і Хрыстос паслаў мяне́ не хрысьціць, а абвяшчаць Эвангельле; не ў прамудрасьці-ж слова, каб не панізіць крыжа Хрыстовага;

Слово о Распятии для пропащих грешников — глупость, а для нас, спасенных, — Божья сила.
 
бо слова, што аб крыжу, для пагібаючых ёсьць вар’яцтва, а для нас, якія спасаюцца, — сіла Божая.

Написано: «Развею мудрость мудрецов, разум разумных обессмыслю».
 
Бо напісана: загублю мудрасьць мудрацоў, і розум разумных адкіну (Ісая 29:14).

Где ты, мудрец, книгочей, провозвестник этого века? Бог не дает ли нам знать, что мудрость мира глупа?
 
Гдзе́ мудрэц? гдзе́ кніжнік? гдзе́ дасьледчык гэтага ве́ку? Ці не ператварыў Бог мудрасьць сьве́ту гэтага ў вар’яцтва? (Ісая 33:18.)

Вот Божья мудрость: при всем своем уме мир не знает Бога. Богу угодно было спасти верующих «глупостью» евангельской проповеди.
 
Бо, калі сьве́т свае́ю мудрасьцяй не пазнаў Бога ў прамудрасьці Божай, дык угодна было Богу праз дурасьць пропаведзі збавіць ве́руючых.

Иудеи требуют знамений, эллинам подавай глубокую мысль,
 
Бо і Юдэі трэбуюць цудаў, і Грэкі шукаюць мудрасьці;

А мы возвещаем распятого Христа: для иудеев — досада, для язычников — глупость.
 
а мы абвяшчаем Хрыста ўкрыжаванага, для Юдэяў спакусу, а для Грэкаў дурасьць,

Но для призванных, как иудеев, так и эллинов, Христос — Божья сила и Божья мудрость.
 
для самых жа пакліканых, і Юдэяў, і Грэкаў, — Хрыста, Божую сілу і Божую прамудрасьць;

И выходит, что немудреное Божье мудрее человека и бессильное Божье — сильнее.
 
бо дурное Божае мудрэйшае за людзе́й, і слабое Божае дужэйшае за людзе́й.

Взгляните, братья, на самих себя, призванных. Много ли было среди вас прежде по свойству человека мудрых? Много ли в чемнибудь сильных? Много ли именитых?
 
Бо паглядзе́це, браты, на пакліканьне вашае: ня многа мудрых паводле це́ла, ня многа дужых, ня многа дабрародных;

Но Бог избрал немудреное мира, чтобы посрамить мудрых, и бессильное мира избрал Бог, чтобы посрамить силу.
 
але Бог выбраў дурноту сьве́ту, каб асароміць мудрых, і бяссільнае сьве́ту выбраў Бог, каб асароміць дужо́е;

И неприметное в мире, приниженное и малоценное избрал Бог для упразднения ценимого,
 
і бязроднае сьве́ту, і пагарджанае і няістотнае выбраў Бог, каб зьнішчыць істотнае,

Чтобы не заноситься перед Богом ничему человеческому.
 
дзеля таго, каб ніводнае це́ла не хвалілася перад Ім.

Он — начало вашей причастности ко Христу Иисусу, который сделался для нас мудростью от Бога, праведностью и святостью. И искуплением.
 
З Яго і вы ў Хрысьце́ Ісусе, які стаўся для нас прамудрасьцяй ад Бога, і праведнасьцяй, і асьвячэньнем, і адкупле́ньнем,

По этому поводу написано: «Превозносящийся — превозносись Господом».
 
каб было, як напісана: хто хваліцца, хваліся ў Госпадзе (Ерамія 9:24).



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.