1 Фессалоникийцам 2 глава

1-е Фессалоникийцам
Слово Жизни → Пераклад Антонія Бокуна

 
 

Братья, вы знаете, что наш приход к вам был не напрасным.
 
Вы самі ведаеце, браты, пра наш уваход да вас, што ён быў не дарэмны;

Нам, как вы знаете, пришлось пережить много страданий и унижений в Филиппах, но Бог наш дал нам смелость проповедовать вам Его Евангелие, невзирая на трудности.
 
але, раней нацярпеўшыся і будучы зьняважанымі, як вы ведаеце, у Філіпах, мы адважыліся ў Богу нашым гаварыць вам Эвангельле Божае з вялікім змаганьнем.

В нашем призыве нет никакой лжи и никаких нечистых побуждений, и мы не пытаемся вас обмануть.
 
Бо пацяшэньне нашае ані з падману, ані з нячыстасьці, ані з хітраваньня,

Наоборот, мы говорим как люди, которых Бог испытал и доверил им проповедовать Евангелие. Мы стремимся угодить не людям, а Богу, испытывающему наши сердца.
 
але, як мы былі выпрабаваныя Богам, каб даверыць [нам] Эвангельле, так і гаворым, не каб людзям падабацца, але Богу, Які выпрабоўвае сэрцы нашыя.

Вы знаете, что мы никогда не льстим, и у нас нет корыстных побуждений, Бог этому свидетель;
 
Бо ніколі не было ў нас словаў лісьлівых, як ведаеце, ані думак хцівых, Бог — сьведка!

нам не нужна слава от людей, ни от вас, ни от кого бы то ни было.
 
Не шукалі мы славы ад людзей: ані ад вас, ані ад іншых, хоць маглі быць у паважаньні, як Хрыстовыя апосталы,

Будучи апостолами Христа, мы, может быть, и имеем право претендовать на вашу помощь, но мы вас не обременяли, а, наоборот, были нежны с вами, подобно тому, как кормилица нежно заботится о своих младенцах.
 
але былі мы лагодныя сярод вас, як карміцелька клапоціцца пра дзетак сваіх.

Мы любим вас так сильно, что готовы поделиться с вами не только Божьим Евангелием, но и самой нашей жизнью, — так вы нам дороги.
 
Гэтак мы, рупячыся пра вас, пажадалі перадаць вам ня толькі Эвангельле Божае, але і душы нашыя, бо вы сталіся нам любымі.

Вы помните, братья, как мы трудились и какие трудности нам приходилось встречать. Проповедуя у вас Божье Евангелие, мы работали до изнурения день и ночь, чтобы никого из вас не обременять.
 
Вы памятаеце, браты, працу нашую і стому, уначы і ўдзень працуючы, каб ня быць цяжарам каму з вас, мы абвяшчалі вам Эвангельле Божае.

Вы и Бог свидетели тому, что мы, находясь среди вас, верующих, во всем поступали свято, справедливо и безукоризненно.
 
Сьведкі вы і Бог, як сьвята, праведна і беззаганна былі мы сярод вас, якія паверылі.

Вы знаете, что мы обращались с каждым из вас так, как отец обращается со своими детьми:
 
Бо вы ведаеце, як мы кожнага з вас, як бацька дзяцей сваіх, прасілі, і пацяшалі, і сьведчылі,

ободряли вас, уговаривали и умоляли вас жить достойной жизнью перед Богом, призывающим вас в свое Царство и в свою славу.
 
каб вы хадзілі дастойна Бога, Які паклікаў вас у Сваё Валадарства і славу.

Мы всегда благодарим Бога и за то, что когда вы приняли Божье слово, услышанное от нас, вы приняли его не как человеческую выдумку, а таким, каково оно и есть, — как Божье слово, мощно действующее в вас, верующих.
 
Дзеля гэтага і мы несупынна дзякуем Богу, што вы, прыняўшы пачутае ад нас слова Божае, прынялі яго не як слова чалавечае, але як яно ёсьць у сапраўднасьці, як слова Божае, што дзейнічае ў вас, якія паверылі.

Вы, братья, последовали примеру Божьих церквей в Иудее, живущих в Иисусе Христе: вы испытали от жителей вашей страны те же гонения, что и эти церкви от иудеев,
 
Вы сталіся, браты, пераймальнікамі цэркваў Божых, што ў Юдэі, у Хрысьце Ісусе, бо і вы гэтаксама нацярпеліся ад зямлякоў сваіх, як і тыя ад Юдэяў,

которые убили и Господа Иисуса, и пророков, а нас выгнали. Они не угождают Богу и враждебны всем прочим людям.
 
якія і Госпада Ісуса забілі, і сваіх прарокаў, і нас павыганялі, і Богу не падабаюцца, і ўсім людзям супрацівяцца,

Они мешают нам говорить язычникам, не желая, чтобы те были спасены. Тем самым они лишь дополняют меру своих грехов, но гнев Бога, наконец, настиг их.
 
забараняюць нам прамаўляць да паганаў, каб тыя былі збаўленыя, і гэтак дапаўняюць грахі свае заўсёды; але дасягнуў да іх гнеў да канца.

Братья, мы были разлучены с вами на некоторое время, разлучены телом, но не душой, и предпринимали все возможное, чтобы вас увидеть.
 
Мы ж, браты, асірочаныя вамі на кароткі час абліччам, а ня сэрцам, моцна намагаліся з вялікім жаданьнем убачыць аблічча вашае.

Мы очень хотели прийти к вам, и я, Павел, не раз собирался сделать это, но сатана препятствовал нам.
 
Дзеля гэтага хацелі мы прыйсьці да вас, — асабліва я, Павал, — і раз, і два, але перашкодзіў нам шатан.

Ведь кто еще может быть нашей надеждой, нашей радостью, нашим венцом хвалы перед Господом нашим Иисусом в день Его пришествия, если не вы!
 
Бо якая нашая надзея, ці радасьць, ці вянок пахвалы? Ці ж ня вы перад Госпадам нашым Ісусам Хрыстом у прыйсьце Яго?

Потому что вы — слава наша и радость!
 
Бо вы — слава нашая і радасьць.



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.