2 Коринфянам 1 глава

2-е Коринфянам
Слово Жизни → Пераклад Сабілы і Малахава

 
 

От Павла, по Божьей воле апостола Христа Иисуса, и от брата Тимофея. Церкви Божьей в Коринфе и всем святым в Aхайе.
 
Павал, Апостал Ісуса Хрыста па волі Бога, і Цімахвей брат царкве Бога, якая знаходзіцца ў Карыньце, са ўсімі сьвятымі, што знаходзяцца па ўсёй Ахайі:

Пусть с вами будут благодать и мир от Бога Отца и Господа Иисуса Христа.
 
Багадаць вам і мір ад Бога Бацькі нашага і Госпада Ісуса Хрыста.

Слава Богу и Отцу Господа нашего Иисуса Христа, Отцу милосердия и Богу всяческого утешения.
 
Багаславёны Бог і Бацька Госпада нашага Ісуса Хрыста, Бацька міласэрнасьці і Бог усякага суцяшэньня,

Он утешает нас во всех наших тяготах, чтобы и мы, в свою очередь, могли утешить других в их горе тем утешением, которым Бог утешает нас.
 
Які суцяшае нас у кожным нашым горы, каб мы маглі суцяшаць тых, што знаходзяцца ва ўсякім горы, тым суцяшэньнем, якім Бог суцяшае нас саміх!

Потому что как мы участвуем в великих страданиях Христа, так же мы получаем от Христа и великое утешение.
 
Бо паколькі памнажаюцца пакуты Хрыста ў нас, пастолькі памнажаецца і суцяшэньне нашае цераз Хрыста.

Если нам в жизни трудно, то трудности мы переносим ради вашего утешения и спасения. Утешение, которое мы получаем, тоже дается нам ради вашего утешения. Оно поможет и вам стойко перенести те же страдания, которые приходится переносить нам.
 
Калі ж мы церпім уціск, дык дзеля вашага суцяшэньня і выратаваньня, якое адбываецца цераз ператрываньне тых жа пакутаў, якія і мы трываем. Калі мы суцяшаемы, дык дзеля вашага суцяшэньня і збаўленьня. І надзея нашая на вас цьвёрдая,

Мы твердо надеемся на вас и знаем, что как вы разделяете с нами наши страдания, так разделяете и наше утешение.
 
ведаючы, што вы зьяўляецеся ўдзельнікамі як у пакутах (нашых), так і ў суцяшэньні.

Братья, я хочу, чтобы вы знали о том, что мы пережили в Aсии. Там было настолько трудно, что мы потеряли надежду остаться в живых.
 
Бо ня хочам, каб вы ня ведалі, браты, пра нашае гора, якое здарылася з намі ў Азіі, таму што прыгнечаны мы былí звыш меры (і) звыш сілы, так што мы нават згубілі надзею выжыць.

Казалось, что мы уже получили смертный приговор, но так было для того, чтобы мы научились полагаться не на себя, а на Бога, который воскрешает мертвых.
 
Але (мы) самі ў сабе мелі прысуд сьмерці, каб спадзявацца (нам) ня на сябе, але на Бога, Які ўваскрашае мёртвых,

Он избавил нас от смертельной опасности и еще не раз избавит. На Него мы надеемся, и Он спасет нас.
 
Які збавіў нас ад гэткай (жахлівай) сьмерці і (далей) збаўляе, на Якога спадзяёмся, што і яшчэ збавіць

Только вы помогайте нам своими молитвами, чтобы многие возблагодарили Бога за то, что Он был так милостив к нам по их молитвам.
 
і пры спрыяльнай вашай малітве за нас, каб праз (малітвы) многіх аб дару нам, многія атрымалі падставу быць удзячнымі за нас.

Мы хвалимся тем — и наша совесть может быть этому порукой, — что мы и в жизни, и в особенности в наших отношениях с вами, поступали искренне и свято, и это нам было дано от Бога. Мы поступали не по "мудрости" этого мира, но по Божьей благодати.
 
Бо пахвала нашая ёсьць у тым, аб чым сьведчыць (і) сумленьне нашае, што мы жылí ў сьвеце гэтым, асабліва ж у вас, у прастаце і шчырасьці Божай, (кіруючыся) ня мудрасьцяй плоцкай, але Багадацьцю Божай.

Во всем, что мы вам написали, не кроется ничего такого, что вы, прочитав, не смогли бы понять. Я надеюсь, что поняв нас до конца, —
 
Таму што мы пішам да вас ня нейкім іншасказаньнем, але тое, што вы чытаеце ці нават разумееце; спадзяюся ж, што і да канца зразумееце,

а отчасти вы нас уже понимаете, — в день пришествия Господа Иисуса вы сможете хвалиться нами так же, как и мы вами.
 
як вы часткова і зразумелі нас, што мы зьяўляемся пахвалой вашай, як і вы — нашай у дзень Госпада Ісуса.

Я уверен в этом и потому сперва хотел прийти к вам, чтобы вы дважды получили благодать.
 
З гэткай упэўненасьцяй хацеў я прыйсьці да вас (яшчэ) раней, каб вы ў другі раз атрымалі (гэткую) Багадаць;

Я собирался посетить вас по пути в Македонию и из Македонии обратно, и на обратном пути вы проводили бы меня в Иудею.
 
і праз вас прайсьці ў Македонію, ды ізноў із Македоніі прыйсьці да вас, і ад вас быць праведзеным у Юдэю.

Может, вам кажется, что это необдуманно принятое решение? Или, может, я из человеческих соображений говорю в одно и то же время и "да" и "нет"?
 
Дык прымаючы гэткі намер, няўжо я тады выявіў лёгкадумнасьць? Ці тое, што я рашаю, рашаю па плоці, так што ў мяне бывае (адначасна) то «так, так», то «не, не»?

Заверяю вас перед Богом, что то, что я говорю вам, говорю без колебаний.
 
Верны ж Бог, што слова нашае да вас ня было то «так», то «не».

В Сыне Божьем Иисусе Христе, которого вам проповедовали я, Силуан и Тимофей, нет никакой неопределенности, в Нем всегда лишь только "да".
 
Таму што Божы Сын, Ісус Хрыстос, Які быў прапаведаны намі сярод вас, (і) мной і Сілуанам, і Цімахвеям, ня быў то «так», то «не», але ў Ім было (толькі) «так».

Все Божьи обещания подтвердились в Иисусе Христе! Поэтому и мы говорим через Него во славу Бога — "аминь".
 
Бо ўсе абяцаньні Бога ў Ім «так» і ў Ім «амін», — на славу Богу цераз нас.

Бог делает нас во Христе непоколебимыми. Он совершил над нами помазание
 
Той жа, Хто ўмацоўвае нас з вамі ў Хрысьце і памазаў нас (ёсьць) Бог,

и запечатлел нас своей печатью. Он вложил в наши сердца свой Дух как залог.
 
Які і паклаў на нас (Сваю) пячатку і даў (нам) задатак Духа ў сэрцы нашыя.

Бог — свидетель того, что я до сих пор не приходил в Коринф ради вашего же блага.
 
Я ж заклікаю Бога ў сьведкі на маю душу́, што, шкадуючы вас, я дагэтуль ня прыйшоў у Карынт.

Мы не хотим повелевать вашей верой, нет, мы делаем все лишь для вашей радости, потому что вы стоите твердо в вере.
 
Ня таму, што мы пануем над верай вашай, але спрыяем вам у радасьці вашай; бо ў веры вы стаіце́ цьвёрда.



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.