От Луки 1 глава

Евангелие от Луки
Аверинцев: отдельные книги → Пераклад праваслаўнай царквы

 
 

Поскольку многие уже брались составлять повествования о событиях, совершившихся среди нас и
 
Паколькі ўжо многія ўзялíся склада́ць аповесць пра падзеі, якія сярод нас адбылíся,

переданных нам теми, кто с самого начала были очевидцами и служителями Слова, —
 
як перадалí нам тыя, што ад пачатку былí відаво́чцамі і служы́целямі Слова,

счел за благо и я, тщательно исследовав все с самого начала, связно изложить это для тебя, достойнейший Феофил,
 
прыйшло на думку і мне, дакладна дасле́даваўшы ўсё ад пачатку, паслядоўна апісаць табе, высокашаноўны Фео́філе,

чтобы ты мог усмотреть, насколько достоверно учение, которое тебе преподали.
 
каб ты спазна́ў цвёрдую аснову таго вучэ́ння, у якім быў наста́ўлены.

Был во времена Ирода, царя Иудеи, некий священник, именем Захария, из разряда Авии, и была у него жена из рода Аарона, имя ее — Елисавета;
 
Быў у дні Ірада, цара Іудзейскага, адзін святар íмем Заха́рыя, з Авíевай чаргí; і жонка яго з роду Ааро́навага, імя́ ёй Елісавета.

и были они оба праведны пред Богом, соблюдая безукоризненно все заповеди и установления Господни.
 
Былí яны абое праведныя перад Богам, жывучы́ паводле ўсіх за́паведзяў і ўстанаўле́нняў Гасподніх беззага́нна.

И не было у них ребенка, потому что Елисавета была бесплодна, и оба были уже в преклонных годах.
 
І не ме́лі яны дзіця́ці, бо Елісавета была́ няплодная, і абое былí ўжо на схíле гадоў сваіх.

И вот, когда был его черед исполнять свои священнические обязанности перед Богом,
 
І ста́лася: калі ў парадку сваёй чаргí ён служыў перад Богам,

ему по обычаю, принятому у священников, выпал жребий войти в Храм Господень и совершать каждение,
 
вы́пала яму, паводле звы́чаю святарскага, кадзíць, увайшоўшы ў храм Гасподні,

между тем как весь народ во время каждения стоял за дверями и молился.
 
а ўсё мноства людзей малілася зво́нку ў час каджэ́ння;

И явился ему ангел Господень, представ по правую руку возле жертвенника каждения.
 
і явіўся яму Ангел Гасподні, сто́ячы справа ад кадзíльнага ахвя́рніка;

И Захария, увидев, смутился, и напал на него страх.
 
і суме́ўся Заха́рыя, убачыўшы, і страх напаў на яго.

Но ангел сказал ему: «Не страшись, Захария! Ибо услышана молитва твоя, и жена твоя Елисавета родит тебе сына, и ты наречешь имя ему: Иоанн.
 
Але Ангел сказаў яму: не бойся, Заха́рыя, бо пачу́та малітва твая, і жонка твая Елісавета наро́дзіць табе сына, і назавеш яго íмем Іаан,

И будет радость тебе и ликование, и многие рождению его возрадуются;
 
і будзе табе радасць і весялосць, і многія нараджэ́нню яго ўзрадуюцца;

ибо он велик будет пред Господом, ни вина, ни хмельного пить не станет, и Дух Святой исполнит его еще от чрева матери его.
 
бо ён будзе вялікі перад Госпадам; і не будзе піць віна́ і сíкеру; і Духам Святым напоўніцца яшчэ ва ўлонні маці сваёй;

И многих из сынов, Израиля обратит он к Господу, Богу их.
 
і многіх з сыноў Ізра́ілевых зве́рне да Госпада Бога іх;

И пойдет он пред Господом в духе и силе Илии, чтобы возвратить детям — сердца отцов, и непокорным — разумение праведных, чтобы сделать народ уготованным для Господа».
 
і будзе ісці перад Ім у духу і сіле Іліí, каб вярну́ць сэ́рцы бацькоў да дзяцей, і непакорлівых да мудрасці праведных, каб падрыхтава́ць Госпаду народ гатовы.

И спросил Захария ангела: «По какому знаку я узнаю, что так будет? Ведь я стар, и жена моя в преклонных годах».
 
І сказаў Заха́рыя Ангелу: па чым я пазна́ю гэта? бо я стары́, і жонка мая́ на схíле гадоў сваіх.

И сказал ангел ему в ответ: «Я — Гавриил и предстою пред лицом Бога, и послан говорить с тобой и возвестить тебе эту благую весть.
 
І сказаў яму Ангел у адказ: я Гаўрыíл, што стаю перад Богам і пасла́ны гаварыць з табой і дабраве́сціць табе гэта;

Смотри же, ты лишишься речи и не сможешь говорить вплоть до того дня, когда это исполнится, за то, что не поверил словам моим, которые сбудутся в свое время».
 
і вось, будзеш маўчаць і не зможаш гаварыць да таго дня, калі збу́дзецца гэта, за тое, што ты не паверыў сло́вам маім, якія здзе́йсняцца ў свой час.

И народ дожидался Захарию и дивился, что он так медлит в Храме.
 
І чакаў народ Заха́рыю і здзіўляўся, што ён мару́дзіць у храме.

А тот, выйдя, не мог с ними говорить, и поняли они, что в Храме явилось ему видение; он подавал им знаки и оставался нем.
 
Ён жа, вы́йшаўшы, не мог гаварыць да іх; і яны зразумелі, што ён бачыў відзе́нне ў храме; а ён рабіў ім знакі, і заставаўся нямы́м.

И было, когда окончились дни его служения, вернулся он в дом свой.
 
І ста́лася: калі скончыліся дні служэ́ння яго, пайшоў ён у дом свой.

А после дней тех зачала Елисавета, жена его, и пять месяцев скрывала себя от всех. Она говорила:
 
Пасля гэтых дзён зачала́ Елісавета, жонка яго, і таíлася пяць месяцаў, і гаварыла:

«Это сотворил для меня Господь в те дни, когда Ему благоугодно было снять с меня позор перед людьми».
 
так зрабіў мне Гасподзь у дні, калі спагля́нуў, каб зняць з мяне́ га́ньбу сярод людзе́й.

А когда была она на шестом месяце, послал Бог ангела Гавриила в галилейский город, именуемый Назарет,
 
А ў шосты месяц пасла́ны быў Ангел Гаўрыíл ад Бога ў горад Галіле́йскі пад назвай Назарэ́т

к деве, обрученной жениху по имени Иосиф, из рода Давида; и было имя девы той Мариам.
 
да Дзевы, зару́чанай з мужам, імя́ якому Іосіф, з дому Давíдавага; а імя́ Дзевы — Марыя.

И ангел, войдя к ней, сказал: «Радуйся, Благодатная! С Тобою Господь!»
 
І, увайшоўшы да Яе, Ангел сказаў: радуйся, Благадатная! Гасподзь з Табою; благаславёная Ты сярод жанчын.

Но она сильно смутилась от его слов и стала раздумывать, что же значит такое приветствие.
 
Яна ж, убачыўшы яго, збянтэ́жылася ад слова яго і разважа́ла, што́ ж гэта за віта́нне.

И сказал ей ангел: «Не страшись, Мариам, ибо ты обрела милость у Бога:
 
І сказаў Ёй Ангел: не бойся, Марыя, бо Ты знайшла благадаць у Бога.

и вот, ты зачнешь и родишь Сына, и наречешь Ему имя: Иисус;
 
І вось, зачне́ш ва ўло́нні, і наро́дзіш Сы́на, і дасí Яму імя́: Іісус.

и будет Он велик, и назовут Его Сыном Вышнего; и даст Ему Господь Бог престол Давида, праотца Его,
 
Ён будзе вялікі, і Сы́нам Усявышняга будзе назва́ны, і дасць Яму Гасподзь Бог прастол Давіда, бацькі Яго;

и воцарится Он над родом Иакова вовек, и Царству Его не будет конца».
 
і будзе царстваваць над домам Іакава давеку, і Царству Яго не будзе канца.

И сказала Мариам ангелу: «Как же будет это, если я не знаю мужа?»
 
І сказала Марыя Ангелу: як будзе гэта, калі Я мужа не знаю?

И ангел сказал ей в ответ: «Дух Святой сойдет на тебя, и Сила Вышнего осенит тебя; потому Дитя твое будет свято и наречется: Сын Божий.
 
Сказаў Ёй Ангел у адказ: Дух Святы найдзе́ на Цябе, і сіла Усявышняга ахіне́ Цябе; таму і Святое, што наро́дзіцца, Сы́нам Божым будзе назва́на;

Вот и Елисавета, родственница твоя, в старости своей зачала сына, и тому уже шестой месяц — а ее называли бесплодной.
 
і вось, Елісавета, сваячка Твая, і яна зачала́ сына ў старасці сваёй, і гэта ўжо шосты месяц у яе, якую называюць няплоднай;

Ибо нет для Бога ничего невозможного».
 
бо не застане́цца бяссíльным у Бога ніводнае слова.

Тогда Мариам сказала: «Пред тобою раба Господня; да будет со мною, как ты сказал». И удалился от нее ангел.
 
Тады сказала Марыя: вось, Я — раба Гасподняя; няхай будзе Мне па слову твайму. І адышоў ад Яе Ангел.

По прошествии нескольких дней Мариам, выйдя в путь, с поспешностью направилась в нагорный край, в иудейский город,
 
І ўстаўшы, Марыя ў тыя дні пайшла з паспе́шнасцю ў горны край, у горад Іу́даў;

и вошла в дом Захарии, и приветствовала Елисавету. И вот, когда услышала Елисавета слова, которыми приветствовала ее Мария, взыграл младенец в ее чреве.
 
і ўвайшла ў дом Заха́рыі, і павіта́ла Елісавету.

И исполнилась Елисавета Духом Святым,
 
І ста́лася: калі пачула Елісавета віта́нне Марыіна, устрапяну́лася дзіця́тка ва ўлонні яе; і напоўнілася Елісавета Духам Святым,

и громко вскричала такие слова: «Благословенна Ты между женами, и благословен плод чрева Твоего!
 
і ўсклíкнула моцным голасам і сказала: благаславёная Ты сярод жанчын і благаславёны плод уло́ння Твайго!

И откуда мне такая честь, что Матерь Господа Моего пришла ко мне?
 
І адкуль гэта мне, што прыйшла Маці Госпада майго да мяне?

Ибо когда звук приветствия Твоего достиг ушей моих, взыграл от радости младенец во чреве моем;
 
Бо, калі голас віта́ння Твайго дайшоў да вушэ́й маіх, устрапяну́лася дзіця́тка радасна ва ўлонні маім.

и блаженна Уверовавшая, что исполнится предреченное Ей от Господа».
 
І блажэнная Тая, што паверыла, бо збу́дзецца ска́занае Ёй ад Госпада.

И сказала Мариам: «Величает душа моя Господа,
 
І сказала Марыя: веліча́е душа Мая Госпада,

и ликует дух мой о Боге, Спасителе моем,
 
і ўзра́даваўся дух Мой у Богу, Спасіцелі Маім,

ибо призрел Он на убожество рабы Своей: вот, блаженною назовут меня из рода в род!
 
што спагля́нуў Ён на пако́ру Рабы Сваёй; бо вось ад гэтага часу будуць зваць Мяне блажэ́ннай усе ро́ды;

Ибо великое свершил для меня Сильный, и свято Имя Его,
 
бо ўчынíў Мне вялікае Моцны, і святое імя́ Яго;

и милость Его в род и род для чтущих Его.
 
і міласэрнасць Яго ў ро́ды ро́даў да тых, што баяцца Яго;

Явил Он силу длани Своей, посрамил замыслы горделивых сердец;
 
Ён праявíў сілу рукою Сваёю; рассе́яў ганарлíвых ду́мкамі сэ́рца іх;

со престолов низверг властителей, а смиренных возвысил,
 
скінуў моцных з прастолаў і ўзнёс пако́рлівых;

алчущих утолил обилием, а богатых отослал ни с чем;
 
галодных здаво́ліў дабром, а багатых адпусціў ні з чым;

пришел на помощь Израилю, рабу Своему, вспомнив о милости,
 
прыхіну́ў Ізра́іля, слугу́ Свайго, па́мятаючы пра міласць, —

обетованной праотцам нашим, Аврааму и потомству его, вовеки».
 
як гаварыў бацька́м нашым, — да Аўраама і се́мені яго давеку.

И оставалась Мария с нею около трех месяцев, а после возвратилась в дом свой.
 
Прабыла́ ж Марыя з ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом Свой.

Елисавете же настало время родов, и родила она сына;
 
А Елісавеце настаў час радзíць, і яна нарадзíла сы́на.

и услышали ее соседи и родичи, что Господь явил к ней столь великую милость, и радовались вместе с ней.
 
І пачулі суседзі і сваякі яе, што прымножыў Гасподзь міласць Сваю да яе і радаваліся з ёю.

И вот в день восьмой пришли совершить над младенцем обрезание, и хотели назвать его по имени отца его Захарией.
 
І ста́лася: у восьмы дзень прыйшлі абрэ́заць дзіця́, і хацелі назваць яго íмем ба́цькі яго, Заха́рыем.

И мать его возразила: «Нет, имя ему будет Иоанн».
 
І, адказваючы, маці яго сказала: не, а назва́ны будзе Іаанам.

И сказали ей, что, мол, в родне твоей нет никого, кто звался бы так; и
 
І сказалі ёй: няма нікога ў радні тваёй, хто б зваўся гэтым íмем.

стали знаками спрашивать отца, как бы он хотел назвать младенца.
 
І зна́камі пыталіся ў ба́цькі яго, я́к бы ён хацеў, каб назва́лі яго.

И он, потребовав дощечку для письма, написал: «Имя ему — Иоанн». И все изумились;
 
І, папрасіўшы дошчачку, ён напісаў: Іаан будзе імя́ яму. І здзівіліся ўсе.

но в тот же миг разрешились уста Захарии и язык его, и он заговорил, благословляя Бога.
 
І адразу адкры́ліся ву́сны яго і язык яго, і ён стаў гаварыць, благаслаўля́ючы Бога.

И нашел страх на всех, кто обитал по округе, и молва об этом прошла по всему нагорному краю Иудеи.
 
І быў страх ва ўсіх, хто жыў вакол іх; і па ўсім горным кра́і Іудзейскім расказвалі пра ўсё гэта.

И все слышавшие слагали весть в сердце своем, спрашивая: «Чем же будет это дитя?» Ибо рука Господня была на нем.
 
І ўсе, хто чуў, паклалі гэта ў сэ́рцы сваім, ка́жучы: што́ будзе з дзіця́ці гэтага? І рука Гасподняя была́ з ім.

И Захария, отец его, исполнился Духа Святого и пророчествовал такими словами:
 
І Заха́рыя, бацька яго, напоўніўся Духам Святым і прарочыў, ка́жучы:

«Благословен Господь, Бог Израиля, ибо посетил Он народ Свой и сотворил ему избавление,
 
благаславёны Гасподзь Бог Ізра́ілеў, што наведаў народ Свой і вы́купіў яго;

и воздвиг нам силу спасения в роду Давида, слуги Своего,
 
І ўзняў нам рог спасення ў доме Давіда, слугí Свайго,

как обещал Он устами святых, от века бывших пророков Своих, —
 
як сказаў ву́снамі святых Сваіх прарокаў адве́ку,

спасение от врагов наших и от руки всех ненавидящих нас,
 
што ўрату́е нас ад ворагаў нашых і ад рукí ўсіх, хто ненавідзіць нас;

дабы сотворить милость ради отцов наших и вспомнить о Завете Своем святом,
 
каб зрабіць міласць бацька́м нашым і ўспомніць запаве́т Свой святы́,

о клятве, которою Он клялся ко Аврааму, отцу нашему, что Он даст нам
 
кля́тву, якой кля́ўся Ён Аўрааму, бацьку нашаму, каб даць нам,

без страха, избавясь от рук врагов наших,
 
вы́зваленым ад рукí ворагаў нашых, без бо́язі

служить Ему в святости и праведности пред лицом Его, во все дни жизни нашей.
 
служы́ць Яму ў свя́тасці і пра́веднасці перад Ім ва ўсе дні жыцця́ нашага.

И ты, дитя, пророком Всевышнего будешь зваться, ты пойдешь пред лицом Господа, уготовляя пути Ему,
 
І ты, дзіця́, прарокам Усявышняга будзеш назва́на, бо ты будзеш ісці перад аблíччам Госпада, каб падрыхтаваць шляхí Яму,

подавая спасительное знание народу Его о прощении грехов их;
 
даць народу Яго спазна́ць спасе́нне ў адпушчэ́нні грахоў,

по любвеобильной милости Бога нашего, в которой посетит нас Заря свыше —
 
па сардэчнай міласці Бога нашага, якою наве́даў нас Усход з вышынí,

просветить скорбящих во мраке и тени смерти, и направить стопы наши на путь мира».
 
каб асвятлíць тых, што сядзяць у це́мры і це́ні смерці, скірава́ць ногі нашы на шлях міру.

А отрок подрастал, и дух его укреплялся; и был он в местах пустынных, пока не пришел ему день явить себя Израилю.
 
Дзіця ж расло і ўмацоўвалася духам; і было́ ў пусты́нях да дня з’яўле́ння свайго Ізра́ілю.



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.