От Луки 1 глава

Евангелие от Луки
Синодальный перевод → Пераклад Анатоля Клышкi

Как уже многие начали составлять повествования о совершенно известных между нами событиях,

Як ўжо многія прыклалі руку скласці аповесць пра падзеі, што адбыліся ў нас,

как передали нам то бывшие с самого начала очевидцами и служителями Слова,

як перадалі нам тыя, што ад пачатку былі відавочцамі і служкамі Слова,

то рассудилось и мне, по тщательном исследовании всего сначала, по порядку описать тебе, достопочтенный Феофил,

вырашыў і я, дакладна даследаваўшы ўсё ад пачатку, напісаць па парадку пра іх табе, найшаноўнейшы Тэофіле,

чтобы ты узнал твёрдое основание того учения, в котором был наставлен.

каб ты пераканаўся ў непарушнасці тых слоў, у якіх ты быў настаўлены.

Во дни Ирода, царя Иудейского, был священник из Авиевой чреды, именем Захария, и жена его из рода Ааронова, имя ей Елисавета.

Быў у дні Ірада, іудзейскага цара, адзін святар імем Захарыя з Авіявай чарады, а жонка ў яго была з дачок Ааронавых. І імя ёй — Елісавета.

Оба они были праведны пред Богом, поступая по всем заповедям и уставам Господним беспорочно.

Былі ж яны абое праведныя перад Богам, ходзячы беззаганна паводле ўсіх запаведзяў і правілаў Гасподніх.

У них не было детей, ибо Елисавета была неплодна, и оба были уже в летах преклонных.

І не мелі дзіцяці, бо Елісавета была бясплодная, і абое яны былі на схіле сваіх гадоў.

Однажды, когда он в порядке своей чреды служил пред Богом,

І сталася: калі ў парадку свае чарады ён служыў перад Богам,

по жребию, как обыкновенно было у священников, досталось ему войти в храм Господень для каждения,

паводле звычаю святарства выпаў яму жэраб кадзіць, увайшоўшы ў храм Гасподні,

а всё множество народа молилось вне во время каждения, —

а ўсё мноства народу малілася з надворку ў гадзіну каджэння.

тогда явился ему Ангел Господень, стоя по правую сторону жертвенника кадильного.

І паказаўся яму Анёл Гасподні, стоячы праваруч кадзільнага ахвярніка.

Захария, увидев его, смутился, и страх напал на него.

І Захарыя, убачыўшы, уразіўся і страх напаў на яго.

Ангел же сказал ему: не бойся, Захария, ибо услышана молитва твоя, и жена твоя Елисавета родит тебе сына, и наречёшь ему имя: Иоанн;

Але Анёл сказаў яму: Не бойся, Захарыя, бо твая просьба пачута. І твая жонка Елісавета народзіць табе сына, і назавеш яго імем Іаан.

и будет тебе радость и веселие, и многие о рождении его возрадуются,

І будзе табе радасць і весялосць, і многія нараджэнню яго ўсцешацца.

ибо он будет велик пред Господом; не будет пить вина и сикера, и Духа Святого исполнится ещё от чрева матери своей;

Бо ён будзе вялікі перад Госпадам, і не будзе піць ні віна, ні сікера і Святым Духам напоўніцца яшчэ ва ўлонні сваёй маці

и многих из сынов Израилевых обратит к Господу Богу их;

і многіх з Ізраілевых сыноў далучыць да Госпада, іхняга Бога.

и предыдет пред Ним в духе и силе Илии, чтобы возвратить сердца отцов детям, и непокоривым образ мыслей праведников, дабы представить Господу народ приготовленный.

І ён будзе ісці перад Ім у духу і сіле Іліі, каб сэрцы бацькоў павярнуць да дзяцей, і непакорных да розуму праведных, каб падрыхтаваць Госпаду народ дасканалы.

И сказал Захария Ангелу: по чему я узнаю это? ибо я стар, и жена моя в летах преклонных.

І Захарыя сказаў Анёлу: Па чым я пазнаю гэта? Бо я стары і мая жонка на схіле сваіх дзён.

Ангел сказал ему в ответ: я Гавриил, предстоящий пред Богом, и послан говорить с тобою и благовестить тебе сие;

І ў адказ яму Анёл сказаў: Я Гаўрыіл, што перад Богам стаю, і пасланы гаварыць з табою і дабравесціць табе гэта;

и вот, ты будешь молчать и не будешь иметь возможности говорить до того дня, как это сбудется, за то, что ты не поверил словам моим, которые сбудутся в своё время.

і вось, ты будзеш маўчаць і не змажаш гаварыць да дня, калі збудзецца гэта, за тое, што ты не паверыў маім словам, якія спраўдзяцца ў свой час.

Между тем народ ожидал Захарию и дивился, что он медлит в храме.

І народ чакаў Захарыю і дзівіўся, што ён марудзіў у храме.

Он же, выйдя, не мог говорить к ним; и они поняли, что он видел видение в храме; и он объяснялся с ними знаками, и оставался нем.

А, выйшаўшы, той не мог гаварыць з імі, і яны зрамзумелі, што ён бачыў з’явенне ў храме; а ён падаваў ім знакі і заставаўся нямы.

А когда окончились дни службы его, возвратился в дом свой.

І сталася: калі скончыліся дні яго службы, ён пайшоў у свой дом.

После сих дней зачала Елисавета, жена его, и таилась пять месяцев и говорила:

Пасля ж гэтых дзён зачала яго жонка Елісавета і таілася пяць месяцаў, кажучы:

так сотворил мне Господь во дни сии, в которые призрел на меня, чтобы снять с меня поношение между людьми.

Так мне зрабіў Госпад ў дні, калі ласкава паглядзеў на мяне, каб зняць з мяне ганьбу сярод людзей.

В шестой же месяц послан был Ангел Гавриил от Бога в город Галилейский, называемый Назарет,

А ў шосты месяц быў пасланы ад Бога Анёл Гаўрыіл у Галілейскі горад пад назваю Назарэт,

к Деве, обручённой мужу, именем Иосифу, из дома Давидова; имя же Деве: Мария.

да Дзевы, заручанай з чалавекам імем Іосіф, з дому Давідавага; а імя Дзевы — Марыям.

Ангел, войдя к Ней, сказал: радуйся, Благодатная! Господь с Тобою; благословенна Ты между жёнами.

І [Анёл], увайшоўшы да Яе, сказаў: Радуйся, ласкаю адораная! Госпад з Табою! [Дабраславёная Ты між жанчын!]

Она же, увидев его, смутилась от слов его и размышляла, что бы это было за приветствие.

Яна ж, [убачыўшы яго], збянтэжылася ад гэтага слова і разважала, што б гэта было за прывітанне.

И сказал Ей Ангел: не бойся, Мария, ибо Ты обрела благодать у Бога;

І сказаў Ёй Анёл: Не бойся, Марыям, бо знайшла Ты ласку ў Бога.

и вот, зачнёшь во чреве, и родишь Сына, и наречёшь Ему имя: Иисус.

І вось, Ты зачнеш ва ўлонні і народзіш Сына і назавеш Яго імем Ісус.

Он будет велик и наречётся Сыном Всевышнего, и даст Ему Господь Бог престол Давида, отца Его;

Ён будзе вялікі, і Сынам Усявышняга будзе названы, і дасць Яму Госпад Бог трон Давіда, Яго бацькі,

и будет царствовать над домом Иакова вовеки, и Царству Его не будет конца.

і будзе цараваць Ён над домам Іякава навекі, і Яго Царству не будзе канца.

Мария же сказала Ангелу: как будет это, когда Я мужа не знаю?

А Марыям сказала Анёлу: Як будзе гэта, калі мужа не знаю?

Ангел сказал Ей в ответ: Дух Святой найдёт на Тебя, и сила Всевышнего осенит Тебя; посему и рождаемое Святое наречётся Сыном Божиим.

І ў адказ Анёл сказаў Ёй: Святы Дух зыдзе на Цябе, і сіла Усявышняга ахіне цябе; таму і Святое, што народзіцца, будзе названа Сынам Божым.

Вот и Елисавета, родственница Твоя, называемая неплодною, и она зачала сына в старости своей, и ей уже шестой месяц,

І вось, Елісавета, Твая сваяка, — і яна зачала сына ў сваёй старасці, і гэта шосты месяц у яе, якую называюць бясплоднай,

ибо у Бога не останется бессильным никакое слово.

бо ў Бога няма ніводнага немажлівага слова.

Тогда Мария сказала: се, Раба Господня; да будет Мне по слову твоему. И отошёл от Неё Ангел.

І Марыям сказала: Вось, я — раба Гасподняя; няхай будзе Мне паводле твайго слова. — І Анёл адышоў ад Яе.

Встав же Мария во дни сии, с поспешностью пошла в нагорную страну, в город Иудин,

І, устаўшы, Марыям у тыя дні пайшла з паспешлівасцю ў горную мясцовасць, у горад Іуды,

и вошла в дом Захарии, и приветствовала Елисавету.

і ўвайшла ў Захарыеў дом і прывітала Елісавету.

Когда Елисавета услышала приветствие Марии, взыграл младенец во чреве её; и Елисавета исполнилась Святого Духа,

І сталася: калі пачула Елісавета Марыіна прывітанне, падскочыла дзіцятка ў яе ўлонні, і Елісавета напоўнілася Святым Духам,

и воскликнула громким голосом, и сказала: благословенна Ты между жёнами, и благословен плод чрева Твоего!

і ўсклікнула моцным голасам і сказала: Дабраславёная Ты між жанчын і дабраславёны плод Твайго ўлоння!

И откуда это мне, что пришла Матерь Господа моего ко мне?

І адкуль мне гэта, каб Маці майго Госпада прыйшла да мяне?

Ибо когда голос приветствия Твоего дошёл до слуха моего, взыграл младенец радостно во чреве моём.

Бо вось, калі дайшоў голас Твайго прывітання да маіх вушэй, падскочыла ад радасці дзіцятка ў маім ўлонні,

И блаженна Уверовавшая, потому что совершится сказанное Ей от Господа.

і шчаслівая Тая, якая паверыла, што спраўдзіцца сказанае ёй ад Госпада!

И сказала Мария: величит душа Моя Господа,

І Марыям сказала: Мая душа ўзвялічвае Госпада,

и возрадовался дух Мой о Боге, Спасителе Моём,

і ўзрадаваўся Мой дух у Богу, Майму Збаўцу,

что призрел Он на смирение Рабы Своей, ибо отныне будут ублажать Меня все роды;

таму што глянуў Ён на паніжэнне Свае Рабы. Бо вось з гэтага часу будуць дабраслаўляць мяне ў се пакаленні;

что сотворил Мне величие Сильный, и свято имя Его;

бо Магутны стварыў Мне вялікае. І святое Яго імя;

и милость Его в роды родов к боящимся Его;

і Яго міласэрнасць — на пакаленні і пакаленні тых, што Яго баяцца.

явил силу мышцы Своей; рассеял надменных помышлениями сердца их;

Ён стварыў сілу Сваёю рукою; рассеяў ганарлівых думкамі сэрца іх;

низложил сильных с престолов, и вознёс смиренных;

скінуў уладароў з тронаў і ўзвысіў пакорлівых,

алчущих исполнил благ, и богатящихся отпустил ни с чем;

галодных насыціў дабром, а багатых адаслаў ні з чым.

воспринял Израиля, отрока Своего, воспомянув милость,

Ён прыйшоў на дапамогу Ізраілю, Свайму слузе, памятаючы пра міласэрнасць, —

как говорил отцам нашим, к Аврааму и семени его до века.

як сказаў Ён нашым бацькам, — Аўрааму і яго патомкам.

Пребыла же Мария с нею около трёх месяцев, и возвратилась в дом свой.

Заставалася ж Марыям з ёю месяцаў са тры і вярнулася ў Свой дом.

Елисавете же настало время родить, и она родила сына.

А Елісавеце надышоў час радзіць, і яна нарадзіла сына.

И услышали соседи и родственники её, что возвеличил Господь милость Свою над нею, и радовались с нею.

І яе суседзі і сваякі пачулі, што ўзвялічыў Госпад Сваю міласэрнасць да яе, і цешыліся з ёю.

В восьмой день пришли обрезать младенца и хотели назвать его, по имени отца его, Захариею.

І сталася: у восьмы дзень прыйшлі абразаць дзіцятка, і хацелі яго назваць імем яго бацькі, Захарыем.

На это мать его сказала: нет, а назвать его Иоанном.

Але яго маці сказала ў адказ: Не, а будзе названы ён Іаанам.

И сказали ей: никого нет в родстве твоём, кто назывался бы сим именем.

І сказалі ёй: Нікога няма ў тваёй радні, хто называўся б гэтым імем.

И спрашивали знаками у отца его, как бы он хотел назвать его.

І пыталіся знакамі ў яго бацькі, як ён хацеў бы, каб назвалі яго.

Он потребовал дощечку и написал: «Иоанн имя ему». И все удивились.

І ён, папрасіўшы дошчачку, напісаў, паведамляючы: «Яго імя — Іаана». І ўсе здзівіліся..

И тотчас разрешились уста его и язык его, и он стал говорить, благословляя Бога.

І зараз жа раскрыліся яго вусны і ажыў язык яго, і ён загаварыў, дабраславячы Бога.

И был страх на всех, живущих вокруг них; и рассказывали обо всём этом по всей нагорной стране Иудейской.

І ахапіў страх усіх, што жылі навокал іх, і па ўсёй горнай Іудзеі расказвалі пра ўсё гэта.

Все слышавшие положили это на сердце своём и говорили: что будет младенец сей? И рука Господня была с ним.

І ўсе, што чулі, бралі сабе да сэрца, кажучы: Кім жа будзе гэтае дзіцятка? — Бо і рука Гасподняя была з ім.

И Захария, отец его, исполнился Святого Духа и пророчествовал, говоря:

І яго бацька Захарыя напоўніўся Святым Духам і прарочыў, кажучы:

благословен Господь Бог Израилев, что посетил народ Свой и сотворил избавление ему,

Дабраславёны Госпад, Бог Ізраілеў, што наведаў Свой народ і даў яму вызваленне,

и воздвиг рог спасения нам в дому Давида, отрока Своего,

і падняў нам рог выратавання ў доме Давіда, Свайго слугі, —

как возвестил устами бывших от века святых пророков Своих,

як сказаў ад веку вуснамі Сваіх святых прарокаў, —

что спасёт нас от врагов наших и от руки всех ненавидящих нас;

што ўратуе нас ад нашых ворагаў і ад рукі ўсіх ненавіснікаў нашых,

сотворит милость с отцами нашими и помянет святой завет Свой,

створыць міласэрнасць нашым бацькам і ўспомніць Свой святы запавет,

клятву, которою клялся Он Аврааму, отцу нашему, дать нам,

клятву, якой пакляўся нашаму бацьку Аўрааму, што дасць нам,

небоязненно, по избавлении от руки врагов наших,

бясстрашна, выбавіўшы з рукі ворагаў, служыць Яму

служить Ему в святости и правде пред Ним, во все дни жизни нашей.

ў святасці і праведнасці перад Ім ва ўсе нашы дні1.

И ты, младенец, наречёшься пророком Всевышнего, ибо предыдешь пред лицом Господа приготовить пути Ему,

І ты, дзіцятка, будзеш звацца прарокам Ўсявышняга, бо ты пойдзеш перад [абліччам] Госпада, каб падрыхтаваць Яму дарогі,

дать уразуметь народу Его спасение в прощении грехов их,

каб даць Яго народу пазнаць выратаванее ў адпушчэнні іх грахоў,

по благоутробному милосердию Бога нашего, которым посетил нас Восток свыше,

праз сардэчную міласэрнасць нашага Бога, у якой наведае2 нас Усход з вышыні,

просветить сидящих во тьме и тени смертной, направить ноги наши на путь мира.

каб даць святло тым, што сядзяць у цемры і смяротным цені, і скіраваць нашы ногі на дарогу міру.

Младенец же возрастал и укреплялся духом, и был в пустынях до дня явления своего Израилю.

Хлопчык жа рос і ўмацоўвася духам, і быў ён у пустэльнях да дня свайго з’яўлення перад Ізраілем.

Примечания:

Синодальный перевод

5, 8 чреда — очередь, последовательная смена чего-либо.

15 сикера — крепкий алкоголь из меда, фруктового сока, зерна.

17, 76 предыдет, предыдешь — прийти прежде, перед; идти впереди, предшествовать.

53 алкать — почувствовать голод, захотеть есть, проголодаться.

78 благоутробие — внутреннее благорасположение, доброта сердца, милосердие, сострадание.

Пераклад Анатоля Клышкi

75 1: У некат. рукап.: дні нашага жыцця.

78 2: У некат. рукап.: наведаў.

« 16 глава 2 глава »