Евреям 1 глава

Послание к Евреям апостола Павла
Синодальный перевод → Пераклад Анатоля Клышкi

Бог, многократно и многообразно говоривший издревле отцам в пророках,

Бог, Які шматразова і многімі спосабамі прамаўляў у старажытнасці бацькам у прароках,

в последние дни сии говорил нам в Сыне, Которого поставил наследником всего, через Которого и веки сотворил.

у гэтыя апошнія дні прамовіў нам праз Сына, Якога паставіў спадкаемцам усяго, праз Якога Ён і стварыў вякі;

Сей, будучи сияние славы и образ ипостаси Его и держа всё словом силы Своей, совершив Собою очищение грехов наших, воссел одесную (престола) величия на высоте,

Які, будучы выпраменьваннем славы і ўзорам Яго сутнасці і несучы ўсё словам Сваёй сілы, здзейсніўшы [Сабою] ачышчэнне [нашых] грахоў, сеў праваруч Велічы на вышыні,

будучи столько превосходнее Ангелов, сколько славнейшее пред ними наследовал имя.

стаўшы настолькі лепшым за Анёлаў, наколькі слаўнейшае за іх атрымаў у спадчыну Імя.

Ибо кому когда из Ангелов сказал Бог: «Ты Сын Мой, Я ныне родил Тебя»? И ещё: «Я буду Ему Отцом, и Он будет Мне Сыном»?

Бо каму з Анёлаў Бог калі-небудзь сказаў: «Ты Мой Сын, Я сёння нарадзіў Цябе»? — І яшчэ: «Я буду Яму Бацькам, і Ён будзе Мне Сынам»?

Также, когда вводит Первородного во вселенную, говорит: «и да поклонятся Ему все Ангелы Божии».

І калі Ён зноў уводзіць Першароднага ў населеную зямлю, Ён кажа: «І няхай паклоняцца Яму ўсе Анёлы Божыя».

Об Ангелах сказано: «Ты творишь Ангелами Своими духов и служителями Своими пламенеющий огонь».

І што да Анёлаў Ён кажа: «Сваіх Анёлаў творыць вятрамі і Сваіх слугаў полымем агню».

А о Сыне: «престол Твой, Боже, в век века; жезл царствия Твоего — жезл правоты.

а пра Сына: «Твой трон, Божа, — па век вякоў, і жазло праўды — жазло Твайго царства.

Ты возлюбил правду и возненавидел беззаконие, посему помазал Тебя, Боже, Бог Твой елеем радости более соучастников Твоих».

Ты палюбіў праведнасць і ўзненавідзеў беззаконне; таму Бог, Твой Бог, памазаў Цябе алеем радасці болей за Тваіх таварышаў».

И: «в начале Ты, Господи, основал землю, и небеса — дело рук Твоих;

І «Ты на пачатку, Госпадзе, заснаваў зямлю, і нябёсы — работа Тваіх рук:

они погибнут, а Ты пребываешь; и все обветшают, как риза,

яны згінуць, а Ты застанешся, і ўсе яны, як вопратка, састарэюць.

и как одежду свернёшь их, и изменятся; но Ты тот же, и лета Твои не кончатся».

І, нібыплашч, Ты скруціш іх, і як адзенне1, яны будуць пераменены; але Ты — той самы, і Твае гады не скончацца».

Кому когда из Ангелов сказал Бог: «седи одесную Меня, доколе положу врагов Твоих в подножие ног Твоих»?

А каму з Анёлаў Ён калі-небудзь сказаў: «Сядзь праваруч Мяне, пакуль Я не пакладу Тваіх ворагаў у падножжа Тваіх ног»?

Не все ли они суть служебные духи, посылаемые на служение для тех, которые имеют наследовать спасение?

Ці не ўсе яны службовыя духі, якія пасылаюцца на падмогу тым, каму належыць атрымаць у спадчыну выратаванне.

Примечания:

Синодальный перевод

3, 13 одесную — по правую руку, справа.

13 седи — воссядь; восседать можно на троне, в то время как сидеть на стуле; воссесть — председательствовать (сидеть в торжественной обстановке), оно применимо к Богу и монарху, руководителю, а сесть — значит опираться на что-либо (стул, табурет и т.д.).

Пераклад Анатоля Клышкi

12 1: У некат. рукап. гэтых слоў няма.

« 1 глава 2 глава »