Притчи 1 глава

Притчи Соломона
Синодальный перевод → Пераклад Антонія Бокуна

 
 

Притчи Соломона, сына Давидова, царя Израильского,
 
Прыповесьці Салямона, сына Давіда, валадара Ізраіля,

чтобы познать мудрость и наставление, понять изречения разума;
 
каб спазнаць мудрасьць і настаўленьне, зразумець словы розуму,

усвоить правила благоразумия, правосудия, суда и правоты;
 
каб атрымаць настаўленьні ў разважлівасьці, праведнасьці, судзе і справядлівасьці,

простым дать смышлёность, юноше — знание и рассудительность;
 
каб неразумным даць разумнасьць, юнаку — веды і разважлівасьць.

послушает мудрый — и умножит познания, и разумный найдёт мудрые советы;
 
Мудры няхай слухае і павялічвае веды, а разумны няхай прыдбае мудрыя думкі,

чтобы разуметь притчу и замысловатую речь, слова мудрецов и загадки их.
 
каб зразумець выслоўе і прыповесьць, словы мудрых і загадкі іхнія.

Начало мудрости — страх Господень; глупцы только презирают мудрость и наставление.
 
Страх перад ГОСПАДАМ — пачатак веданьня. Неразумныя пагарджаюць мудрасьцю і настаўленьнем.

Слушай, сын мой, наставление отца твоего и не отвергай завета матери твоей,
 
Сыне мой, паслухай перасьцярогаў бацькі твайго і не адкідай настаўленьняў маці тваёй,

потому что это — прекрасный венок для головы твоей и украшение для шеи твоей.
 
бо яны — прывабны вянок на галаве тваёй і каштоўныя каралі на шыі тваёй.

Сын мой! если будут склонять тебя грешники, не соглашайся;
 
Сыне мой, калі б цябе намаўлялі грэшнікі, не далучайся да іх.

если будут говорить: «иди с нами, сделаем засаду для убийства, подстережём непорочного без вины,
 
Калі яны скажуць: «Хадзем з намі! Зробім засаду дзеля праліцьця крыві; наставім без прычыны пастку на нявіннага;

живых проглотим их, как преисподняя, и — целых, как нисходящих в могилу;
 
праглынем іх жыўцом, як пекла, і цалкам, як тых, што зыходзяць у магілу;

наберём всякого драгоценного имущества, наполним домы наши добычею;
 
знойдзем усялякія каштоўнасьці, напоўнім дамы свае здабычаю.

жребий твой ты будешь бросать вместе с нами, склад один будет у всех нас», —
 
Жэрабя сваё кідай разам з намі, няхай адзін мех будзе для нас усіх».

сын мой! не ходи в путь с ними, удержи ногу твою от стези их,
 
Сыне мой, не хадзі з імі, устрымай нагу тваю ад сьцежкі іхняй,

потому что ноги их бегут ко злу и спешат на пролитие крови.
 
бо ногі іхнія бягуць да злачынства і сьпяшаюцца на праліцьцё крыві.

В глазах всех птиц напрасно расставляется сеть,
 
Бо надарэмна настаўляецца сетка на вачах усяго птаства.

а делают засаду для их крови и подстерегают их души.
 
А яны цікуюць на ўласную кроў, робяць засаду супраць душы сваёй.

Таковы пути всякого, кто алчет чужого добра: оно отнимает жизнь у завладевшего им.
 
Такія вось сьцежкі кожнага, хто прагне чужога даброцьця; яно забірае душу таго, хто завалодае ім.

Премудрость возглашает на улице, на площадях возвышает голос свой,
 
Мудрасьць гукае на вуліцах, на плошчах узьнімае голас свой,

в главных местах собраний проповедует, при входах в городские ворота говорит речь свою:
 
на скрыжаваньнях шумлівых дарог кліча, у брамах гарадзкіх гучаць яе словы:

«доколе, невежды, будете любить невежество? доколе буйные будут услаждаться буйством? доколе глупцы будут ненавидеть знание?
 
«Дакуль, неразумныя, будзеце любіць неразумнасьць; дакуль, насьмешнікі, будзеце захапляцца насьмешкамі сваімі, а невукі — пагарджаць веданьнем?

Обратитесь к моему обличению: вот, я изолью на вас дух мой, возвещу вам слова мои.
 
Зьвярніцеся да настаўленьня майго, і я выльлю на вас духа майго, і абвяшчу вам словы мае.

Я звала, и вы не послушались; простирала руку мою, и не было внимающего;
 
Вось жа я клікала, але вы адмаўляліся, працягвала руку сваю, але ніхто не зьвярнуў увагі.

и вы отвергли все мои советы, и обличений моих не приняли.
 
Вы ўзгардзілі радай маёю і адкінулі дакараньні мае.

За то и я посмеюсь вашей погибели; порадуюсь, когда придёт на вас ужас;
 
Дык і я буду сьмяяцца з падзеньня вашага, і насьміхацца буду, калі прыйдзе на вас жах.

когда придёт на вас ужас, как буря, и беда, как вихрь, принесётся на вас; когда постигнет вас скорбь и теснота.
 
Калі нахлыне жах, як бура, і загуба ваша, быццам віхура, калі прыйдуць на вас трывога і гора,

Тогда будут звать меня, и я не услышу; с утра будут искать меня, и не найдут меня.
 
тады будуць клікаць мяне, але я не адкажу, будуць шукаць мяне, і ня знойдуць мяне.

За то, что они возненавидели знание и не избрали для себя страха Господня,
 
Бо яны зьненавідзелі веданьне і ня выбралі для сябе страху перад ГОСПАДАМ,

не приняли совета моего, презрели все обличения мои;
 
і не пайшлі за парадамі маімі, і ўзгардзілі перасьцярогамі маімі.

за то и будут они вкушать от плодов путей своих и насыщаться от помыслов их.
 
Дык няхай ядуць яны плады шляху свайго і насыцяцца намерамі сваімі.

Потому что упорство невежд убьёт их, и беспечность глупцов погубит их,
 
Бо адступніцтва неразумных заб’е іх, бяздумнасьць дурняў загубіць іх.

а слушающий меня будет жить безопасно и спокойно, не страшась зла».
 
А хто слухае мяне, будзе жыць бясьпечна, будзе спакойны, не баючыся зла».

Примечания:

 
Синодальный перевод
15 стезя — путь, дорога.
 
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.