Второзаконие 1 глава

Второзаконие, Пятикнижие Моисея
Синодальный перевод → Пераклад Антонія Бокуна

 
 

Сии суть слова, которые говорил Моисей всем Израильтянам за Иорданом в пустыне на равнине против Суфа, между Фараном и Тофелом, и Лаваном, и Асирофом, и Дизагавом,
 
Вось словы, якія прамовіў Майсей да ўсяго Ізраіля за Ярданам у пустыні, у Арабе насупраць Суфу, паміж Паранам, Тафэлем, Лябанам, Хацэротам і Дызагабам,

в расстоянии одиннадцати дней пути от Хорива, по дороге от горы Сеир к Кадес-Варни.
 
на адлегласьці ў адзінаццаць дзён [дарогі] ад Харэву праз горы Сэір да Кадэш-Барнэа.

Сорокового года, одиннадцатого месяца, в первый день месяца говорил Моисей сынам Израилевым всё, что заповедал ему Господь о них.
 
І сталася ў саракавым годзе, у адзінаццатым месяцы, у першы [дзень] месяца прамовіў Майсей да сыноў Ізраіля ўсё, што яму ГОСПАД загадаў сказаць ім.

По убиении им Сигона, царя Аморрейского, который жил в Есевоне, и Ога, царя Васанского, который жил в Аштерофе в Едреи,
 
Пасьля перамогі над Сыгонам, валадаром Амарэйцаў, які жыў у Хешбоне, і Огам, валадаром Башану, які жыў у Аштароце ў Эдрэі,

за Иорданом, в земле Моавитской, начал Моисей изъяснять закон сей и сказал:
 
за Ярданам, у зямлі Мааў, пачаў Майсей тлумачыць закон гэты, кажучы:

Господь, Бог наш, говорил нам в Хориве и сказал: «полно вам жить на горе сей!
 
«ГОСПАД, Бог наш, прамовіў да нас на Харэве, кажучы: “Досыць ужо вам быць на гэтай гары.

Обратитесь, отправьтесь в путь и пойдите на гору Аморреев и ко всем соседям их, на равнину, на гору, на низкие места, и на южный край, и к берегам моря, в землю Ханаанскую, и к Ливану, даже до реки великой, реки Евфрата;
 
Павярніцеся і выйдзіце, і ідзіце на гару Амарэйцаў і да ўсіх суседзяў іхніх, у Арабу, у горы і ў даліны, і ў Нэгеў, і на бераг мора, у зямлю Хананейцаў, і ў Лібан, аж да ракі вялікай, ракі Эўфрат.

вот, Я даю вам землю сию, пойдите, возьмите в наследие землю, которую Господь с клятвою обещал дать отцам вашим, Аврааму, Исааку и Иакову, им и потомству их».
 
Глядзіце, Я даў вам гэтую зямлю. Увайдзіце, вазьміце на ўласнасьць зямлю гэтую, якую запрысяг ГОСПАД даць Абрагаму, Ісааку і Якубу, і насеньню іхняму пасьля іх”.

И я сказал вам в то время: не могу один водить вас;
 
І сказаў я вам у той час: “Не магу я адзін весьці вас;

Господь, Бог ваш, размножил вас, и вот, вы ныне многочисленны, как звёзды небесные;
 
ГОСПАД, Бог ваш, памножыў вас, і вось, сёньня вы шматлікія, як зоркі ў небе.

Господь, Бог отцов ваших, да умножит вас в тысячу крат против того, сколько вас теперь, и да благословит вас, как Он говорил вам:
 
ГОСПАД, Бог бацькоў вашых, няхай павялічыць вас у тысячу разоў і дабраславіць вас, як Ён гаварыў вам.

как же мне одному носить тягости ваши, бремена ваши и распри ваши?
 
Як я адзін панясу патрэбы вашыя, цяжары вашыя і спрэчкі вашыя?

изберите себе по коленам вашим мужей мудрых, разумных и испытанных, и я поставлю их начальниками вашими.
 
Выберыце сабе ў каленах вашых людзей мудрых, разумных і выспрабаваных, і я пастаўлю іх начальнікамі вашымі”.

Вы отвечали мне и сказали: хорошее дело велишь ты сделать.
 
І адказалі вы мне, і сказалі: “Добрая гэта рэч, якую ты кажаш зрабіць”.

И взял я главных из колен ваших, мужей мудрых и испытанных, и сделал их начальниками над вами, тысяченачальниками, стоначальниками, пятидесятиначальниками, десятиначальниками и надзирателями по коленам вашим.
 
І выбраў я тады з начальнікаў каленаў вашых мужоў справядлівых і выспрабаваных, і паставіў іх начальнікамі над вамі: тысячнікамі, сотнікамі, пяцідзясятнікамі, дзясятнікамі і загадчыкамі працы для каленаў вашых.

И дал я повеление судьям вашим в то время, говоря: выслушивайте братьев ваших и судите справедливо, как брата с братом, так и пришельца его;
 
І загадаў я судзьдзям вашым, кажучы: “Слухайце справу братоў вашых і судзіце справядліва між чалавекам і братам ягоным, і прыхаднем.

не различайте лиц на суде, как малого, так и великого выслушивайте: не бойтесь лица человеческого, ибо суд — дело Божие; а дело, которое для вас трудно, доводите до меня, и я выслушаю его.
 
Не глядзіце на аблічча ў судзе, выслухайце як малога, так і вялікага. Ня бойцеся аблічча чалавека, бо гэта суд Божы. А справу, якая для вас будзе цяжкай, прынясіце да мяне, і я выслухаю яе”.

И дал я вам в то время повеления обо всём, что надлежит вам делать.
 
І я загадаў вам пра ўсе рэчы, якія вы маеце рабіць.

И отправились мы от Хорива, и шли по всей этой великой и страшной пустыне, которую вы видели, по пути к горе Аморрейской, как повелел Господь, Бог наш, и пришли в Кадес-Варни.
 
І вырушылі мы ад Харэву і прайшлі ўсю пустыню гэтую, вялікую і страшную, якую вы бачылі, па шляху да гор Амарэйскіх, як загадаў нам ГОСПАД, Бог наш, і прыйшлі ў Кадэш-Барнэа.

И сказал я вам: вы пришли к горе Аморрейской, которую Господь, Бог наш, даёт нам;
 
І я сказаў вам: “Вы прыйшлі да гор Амарэйскіх, якія ГОСПАД, Бог наш, дае нам.

вот, Господь, Бог твой, отдаёт тебе землю сию, иди, возьми её во владение, как говорил тебе Господь, Бог отцов твоих, не бойся и не ужасайся.
 
Глядзі, ГОСПАД, Бог ваш, даў зямлю перад абліччам вашым, увайдзі і вазьмі яе ў валоданьне, як сказаў табе ГОСПАД, Бог бацькоў тваіх; ня бойся і не палохайся”.

Но вы все подошли ко мне и сказали: пошлём пред собою людей, чтоб они исследовали нам землю и принесли нам известие о дороге, по которой идти нам, и о городах, в которые идти нам.
 
І падыйшлі вы ўсе да мяне, і сказалі: “Пашлём людзей перад абліччам нашым, каб агледзелі зямлю і паведамілі пра дарогу, якою маем ісьці, і пра гарады, у якія маем увайсьці”.

Слово это мне понравилось, и я взял из вас двенадцать человек, по одному человеку от каждого колена.
 
І было добрым у вачах маіх слова гэтае, і я выбраў спаміж вас дванаццаць мужоў, па адным з кожнага калена.

Они пошли, взошли на гору и дошли до долины Есхол, и обозрели её;
 
І яны выйшлі, і скіраваліся ў горы, і дайшлі да даліны Эшколь, і агледзелі яе.

и взяли в руки свои плодов земли, и доставили нам, и принесли нам известие, и сказали: хороша земля, которую Господь, Бог наш, даёт нам.
 
І ўзялі яны ў рукі свае плады той зямлі, і прынесьлі нам, і паведамілі нам, і сказалі: “Добрая тая зямля, якую дае нам ГОСПАД, Бог наш”.

Но вы не захотели идти и воспротивились повелению Господа, Бога вашего,
 
Але вы не хацелі ісьці і не паслухалі слова ГОСПАДА, Бога нашага.

и роптали в шатрах ваших, и говорили: Господь, по ненависти к нам, вывел нас из земли Египетской, чтоб отдать нас в руки Аморреев и истребить нас;
 
І наракалі ў намётах сваіх, і казалі: “З нянавісьці да нас вывеў нас ГОСПАД з зямлі Эгіпецкай, каб выдаць нас у рукі Амарэйцаў на загубу.

куда мы пойдём? Братья наши расслабили сердце наше, говоря: «народ тот более и выше нас, города там большие и с укреплениями до небес, да и сынов Енаковых видели мы там».
 
Куды пойдзем? Браты нашыя напалохалі сэрцы нашыя, кажучы: “Народ той шматлікі і большы за нас, гарады там вялікія і аж у неба ўмацаваныя; і бачылі мы таксама там сыноў Анака”.

И я сказал вам: не страшитесь и не бойтесь их;
 
І сказаў я вам: “Не дрыжыце і ня бойцеся іх.

Господь, Бог ваш, идёт перед вами; Он будет сражаться за вас, как Он сделал с вами в Египте, пред глазами вашими,
 
ГОСПАД, Бог наш, Які ідзе перад намі, будзе ваяваць за нас, як зрабіў Ён у Эгіпце на вачах нашых,

и в пустыне сей, где, как ты видел, Господь, Бог твой, носил тебя, как человек носит сына своего, на всём пути, которым вы проходили до пришествия вашего на сие место.
 
і ў пустыні, дзе ты бачыў, як ГОСПАД, Бог твой, насіў цябе, як носіць чалавек сына свайго, на ўсім шляху, якім вы ішлі, аж пакуль не прыйшлі вы ў месца гэтае.

Но и при этом вы не верили Господу, Богу вашему,
 
Але вы так і не паверылі слову ГОСПАДА, Бога вашага,

Который шёл перед вами путём — искать вам места, где остановиться вам, ночью в огне, чтобы указывать вам дорогу, по которой идти, а днём в облаке.
 
Які ішоў перад вамі ў дарозе, каб шукаць вам месца для табару вашага — ноччу ў агні, каб асьвятляць вам шлях, якім маеце ісьці, а ўдзень — у воблаку”.

И Господь услышал слова ваши, и разгневался, и поклялся, говоря:
 
І пачуў ГОСПАД голас словаў вашых, і разгневаўся, і прысягнуў, кажучы:

никто из людей сих, из сего злого рода, не увидит доброй земли, которую Я клялся дать отцам вашим;
 
“Ня ўбачыць ніводзін чалавек з гэтага пакаленьня ліхога тую добрую зямлю, якую Я прысягнуў даць бацькам вашым,

только Халев, сын Иефонниин, увидит её; ему дам Я землю, по которой он проходил, и сынам его, за то, что он повиновался Господу.
 
акрамя Халева, сына Ефунны. Ён яе ўбачыць, яму і сынам яго дам Я зямлю гэтую, па якой ён хадзіў, бо ён спаўняў [слова] ГОСПАДА”.

И на меня прогневался Господь за вас, говоря: и ты не войдёшь туда;
 
Таксама на мяне загневаўся ГОСПАД з-за вас, кажучы: “І ты туды ня ўвойдзеш.

Иисус, сын Навин, который при тебе, он войдёт туда; его утверди, ибо он введёт Израиля во владение ею;
 
Егошуа, сын Нуна, які стаіць перад абліччам тваім, ён туды ўвойдзе. Яго падбадзёрвай, бо ён дасьць Ізраілю ў валоданьне [зямлю].

дети ваши, о которых вы говорили, что они достанутся в добычу врагам, и сыновья ваши, которые не знают ныне ни добра, ни зла, они войдут туда, им дам её, и они овладеют ею;
 
Дзеці вашыя, пра якіх вы гаварылі, што павядуць іх у палон, і сыны вашыя, якія сёньня не разумеюць, што добрае, а што ліхое, яны ўвойдуць туды; ім Я дам зямлю гэтую, і яны завалодаюць ёю.

а вы обратитесь и отправьтесь в пустыню по дороге к Чермному морю.
 
А вы павярніце і рушце ў пустыню шляхам да Мора Чырвонага”.

И вы отвечали тогда и сказали мне: согрешили мы пред Господом, пойдём и сразимся, как повелел нам Господь, Бог наш. И препоясались вы, каждый, ратным оружием своим, и безрассудно решились взойти на гору.
 
І адказалі вы мне, і сказалі: “Саграшылі мы перад ГОСПАДАМ, мы пойдзем і будзем ваяваць, як загадаў нам ГОСПАД, Бог наш”. І вы перапаясаліся зброяй баявой і адважыліся пайсьці на гару.

Но Господь сказал мне: скажи им: «не всходите и не сражайтесь, потому что нет Меня среди вас, чтобы не поразили вас враги ваши».
 
І сказаў ГОСПАД мне: “Скажы ім: "Не ўзыходзьце і не ваюйце, бо няма Мяне сярод вас, каб не пабілі вас ворагі вашыя"”.

И я говорил вам, но вы не послушали и воспротивились повелению Господню и по упорству своему взошли на гору.
 
І я прамаўляў да вас, і вы не паслухалі, і супрацівіліся слову ГОСПАДА, і, гнаныя пыхаю, узыйшлі на гару.

И выступил против вас Аморрей, живший на горе той, и преследовали вас так, как делают пчёлы, и поражали вас на Сеире до самой Хормы.
 
І выйшлі супраць вас Амарэйцы, якія жылі на той гары, і пагналі вас, як робяць пчолы, і білі вас ад Сэіру аж да Хармы.

И возвратились вы и плакали пред Господом: но Господь не услышал вопля вашего и не внял вам.
 
І вярнуліся вы, і плакалі перад абліччам ГОСПАДА, але ГОСПАД ня выслухаў голасу вашага і не прыхіліў вуха да вас.

И пробыли вы в Кадесе много времени, сколько времени вы там были.
 
І былі вы ў Кадэшы шмат дзён, столькі дзён, колькі там заставаліся.

Примечания:

 
Синодальный перевод
40 Чермное, не чёрное. Чермное — от церковно-книжного, устарелого — багровое, темнокрасное. Чермное море — современное Красное море.
 
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.