От Луки 1 глава

Евангелие от Луки
Синодальный перевод → Пераклад Яна Станкевіча

 
 

Как уже многие начали составлять повествования о совершенно известных между нами событиях,
 
Як шмат хто ўзяўся напісаць нарыс праз сталыя здарэньні памеж нас,

как передали нам то бывшие с самого начала очевидцами и служителями Слова,
 
Як перадалі нам тыя, што спачатку вочнікамі а слугачымі Слова былі, —

то рассудилось и мне, по тщательном исследовании всего сначала, по порядку описать тебе, достопочтенный Феофил,
 
Здалося й імне добрым, дасьледаваўшы ўсе з належнага жарала, акуратна а з парадку напісаць тэ праз гэта, найпачэсьліўшы Хахілю,

чтобы ты узнал твёрдое основание того учения, в котором был наставлен.
 
Каб ты добра ведаў пэўнасьць таго, чаго ты быў навучаны.

Во дни Ирода, царя Иудейского, был священник из Авиевой чреды, именем Захария, и жена его из рода Ааронова, имя ей Елисавета.
 
За дзён Гірада, караля Юдэйскага, быў адзін сьвятар, імям Захара, зь дзянное радоўкі Авінае, і жонка ягоная была з дачок Ааронавых, і імя ейнае Альжбета.

Оба они были праведны пред Богом, поступая по всем заповедям и уставам Господним беспорочно.
 
Яны абое былі справядлівыя перад Богам, ходзячы ў вусіх расказаньнях а пастановах Спадаровых без заганы.

У них не было детей, ибо Елисавета была неплодна, и оба были уже в летах преклонных.
 
Але ня мелі дзяцяці, бо Альжбета была бясплодная, і абое былі ацяжараныя гадамі.

Однажды, когда он в порядке своей чреды служил пред Богом,
 
І сталася, як ён правіў сьвятарскі ўрад перад Богам у парадку свае радоўкі,

по жребию, как обыкновенно было у священников, досталось ему войти в храм Господень для каждения,
 
Подле звычаю сьвятарскага ўраду, было яму жэрабя кадзіць, як ён увыйшоў у Дом Спадароў;

а всё множество народа молилось вне во время каждения, —
 
А ўся множасьць люду малілася вонках у часе кадзеньня, —

тогда явился ему Ангел Господень, стоя по правую сторону жертвенника кадильного.
 
І зьявіўся яму ангіл Спадароў, стоячы паправе аброчніка кадзеньня.

Захария, увидев его, смутился, и страх напал на него.
 
І стрывожыўся Захара, абачыўшы, і ляк абняў яго.

Ангел же сказал ему: не бойся, Захария, ибо услышана молитва твоя, и жена твоя Елисавета родит тебе сына, и наречёшь ему имя: Иоанн;
 
Але ангіл Спадароў сказаў яму: «Не лякайся, Захара; бо просьба твая пачута, і Альжбета, жонка твая, зачнець табе сына, і назавеш імя яго: Яан.

и будет тебе радость и веселие, и многие о рождении его возрадуются,
 
І табе будзе радасьць а весялосьць, і шмат хто будзе цешыцца з нараджэньня яго.

ибо он будет велик пред Господом; не будет пить вина и сикера, и Духа Святого исполнится ещё от чрева матери своей;
 
Бо ён будзе вялікі ў ваччу Спадаровым, і ня будзе піць віна ані хмельнага напітку, і напоўніцца Духам Сьвятым нават ад жывата маці свае.

и многих из сынов Израилевых обратит к Господу Богу их;
 
І шмат каго зь дзяцей Ізраелявых наверне да Спадара, Бога іхнага.

и предыдет пред Ним в духе и силе Илии, чтобы возвратить сердца отцов детям, и непокоривым образ мыслей праведников, дабы представить Господу народ приготовленный.
 
І ён пойдзе перад Ім у духу а магутнасьці Ільлінае, каб зьвярнуць сэрцы бацькоў да дзяцей і няслухменых да мудрасьці справядлівых, каб выгадаваць Спадару люд прыгатаваны».

И сказал Захария Ангелу: по чему я узнаю это? ибо я стар, и жена моя в летах преклонных.
 
І сказаў Захара ангілу: «З чаго я пазнаю гэта? бо я ўжо стары, і жонка мая вельма ацяжараная днямі».

Ангел сказал ему в ответ: я Гавриил, предстоящий пред Богом, и послан говорить с тобою и благовестить тебе сие;
 
І, адказуючы, ангіл сказаў яму: «Я Гаўрэль, каторы стаю ў прытомнасьці Божай, і я быў пасланы казаць табе, і прынесьці табе дабравесьць.

и вот, ты будешь молчать и не будешь иметь возможности говорить до того дня, как это сбудется, за то, что ты не поверил словам моим, которые сбудутся в своё время.
 
І вось, ты будзеш бязмоўны, і ня будзеш магчы гукаць аж да дня, калі гэта станецца, бо ты не паверыў словам маім, каторыя споўняцца ўпару».

Между тем народ ожидал Захарию и дивился, что он медлит в храме.
 
Люд жа чакаў Захары й дзіваваўся, што ён так длякаецца ў Доме Божым.

Он же, выйдя, не мог говорить к ним; и они поняли, что он видел видение в храме; и он объяснялся с ними знаками, и оставался нем.
 
І, як ён вышаў, ня мог гукаць да іх; і яны пазналі, што ён відзеў відзень у Доме Божым, бо ён ківаў ім; і застаўся немы.

А когда окончились дни службы его, возвратился в дом свой.
 
І сталася, што, як скончыліся дні адправы ягонае, ён адышоў да дому свайго.

После сих дней зачала Елисавета, жена его, и таилась пять месяцев и говорила:
 
А па тых днёх зачала Альжбета, жонка ягоная, і таілася пяць месяцаў, кажучы:

так сотворил мне Господь во дни сии, в которые призрел на меня, чтобы снять с меня поношение между людьми.
 
«Гэтак імне ўчыніў Спадар за дзён, калі глянуў, каб зьняць ганьбу маю памеж людзёў».

В шестой же месяц послан был Ангел Гавриил от Бога в город Галилейский, называемый Назарет,
 
А шостага месяца пасланы быў ад Бога ангіл Гаўрэль да места Ґалілейскага, званага Назарэт,

к Деве, обручённой мужу, именем Иосифу, из дома Давидова; имя же Деве: Мария.
 
Да дзявушчае, заручанае з чалавекам, каторага імя было Язэп, з дому Давідавага, а дзявушчае імя: Марыя.

Ангел, войдя к Ней, сказал: радуйся, Благодатная! Господь с Тобою; благословенна Ты между жёнами.
 
І, увыйшоўшы да яе, ангіл сказаў: «Здарова, ласкаю абдараваная! Спадар із табою; дабраславёная ты памеж жанок».

Она же, увидев его, смутилась от слов его и размышляла, что бы это было за приветствие.
 
Яна ж, абачыўшы яго, парушылася на слова ягонае й разважала, што гэта было б за здарованьне.

И сказал Ей Ангел: не бойся, Мария, ибо Ты обрела благодать у Бога;
 
І сказаў ёй ангіл: «Ня бойся, Марыя, бо ты прыдбала ласку ў Бога.

и вот, зачнёшь во чреве, и родишь Сына, и наречёшь Ему имя: Иисус.
 
І вось, зачнеш у жываце, і народзіш Сына, і назавеш імя Ягонае: Ісус.

Он будет велик и наречётся Сыном Всевышнего, и даст Ему Господь Бог престол Давида, отца Его;
 
Ён будзе вялікі і назавецца Сынам Навышняга, і Спадар Бог дасьць Яму пасад Давідаў, айца Ягонага;

и будет царствовать над домом Иакова вовеки, и Царству Его не будет конца.
 
І будзе гаспадарстваваць у доме Якававым навекі, і гаспадарству Ягонаму ня будзе канца».

Мария же сказала Ангелу: как будет это, когда Я мужа не знаю?
 
І сказала Марыя ангілу: «Як гэта будзе, калі я мужа ня знаю?»

Ангел сказал Ей в ответ: Дух Святой найдёт на Тебя, и сила Всевышнего осенит Тебя; посему и рождаемое Святое наречётся Сыном Божиим.
 
І, адказуючы, ангіл сказаў ёй: «Дух Сьвяты зыйдзе на Цябе, і моц Навышняга засьціць табе; затым і народжанае сьвятое назавецца Сынам Божым.

Вот и Елисавета, родственница Твоя, называемая неплодною, и она зачала сына в старости своей, и ей уже шестой месяц,
 
І вось, сваячка твая Альжбета, званая бясплоднай, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і гэты ё шосты месяц ёй, званай бясплоднай.

ибо у Бога не останется бессильным никакое слово.
 
Бо ў Бога нічога няма немагчымага».

Тогда Мария сказала: се, Раба Господня; да будет Мне по слову твоему. И отошёл от Неё Ангел.
 
І Марыя сказала: «Вось, служэбка Спадарова; хай будзе імне подле слова Твайго». І ангіл адышоў ад яе.

Встав же Мария во дни сии, с поспешностью пошла в нагорную страну, в город Иудин,
 
І ўстаўшы Марыя тых дзён, з пасьпехам пайшла да гаравое краіны, да места Юдзінага.

и вошла в дом Захарии, и приветствовала Елисавету.
 
І ўвыйшла ў дом Захарын, і паздаровала Альжбету.

Когда Елисавета услышала приветствие Марии, взыграл младенец во чреве её; и Елисавета исполнилась Святого Духа,
 
І сталася, як пачула Альжбета здарованьне Марыіна, што скранулася дзяцянё ў жываце ейным, і Альжбета напоўнілася Духам Сьвятым,

и воскликнула громким голосом, и сказала: благословенна Ты между жёнами, и благословен плод чрева Твоего!
 
І загукала вялікім голасам, і сказала: «Дабраславёная ты памеж жанок, і дабраславёны плод жывата твайго.

И откуда это мне, что пришла Матерь Господа моего ко мне?
 
І скуль гэта імне, што прышла маці Спадара майго да мяне?

Ибо когда голос приветствия Твоего дошёл до слуха моего, взыграл младенец радостно во чреве моём.
 
Бо, гля, як толькі гук здарованьня твайго загучэў у вушшу маім, скранулася з радасьці дзецянётка ў жываце маім.

И блаженна Уверовавшая, потому что совершится сказанное Ей от Господа.
 
І дабраславёная тая, што паверыла, бо зьдзеецца сказанае ёй ад Спадара».

И сказала Мария: величит душа Моя Господа,
 
І сказала Марыя: «Узьвялічае душа мая Спадара;

и возрадовался дух Мой о Боге, Спасителе Моём,
 
І ўсьцешыі’ся дух мой у Вогу, Спасу маім;

что призрел Он на смирение Рабы Своей, ибо отныне будут ублажать Меня все роды;
 
Бо глянуў Ён на паніжэньне служэбкі Свае; вось, адгэтуль за шчасьлівую мяне будуць мець усі роды;

что сотворил Мне величие Сильный, и свято имя Его;
 
Бо ўчыніў імне вялічча Дужы; і сьвятое імя Ягонае;

и милость Его в роды родов к боящимся Его;
 
І міласэрдзе Ягонае ад роду да роду да тых, што баяцца Яго.

явил силу мышцы Своей; рассеял надменных помышлениями сердца их;
 
Зьдзеяў моц цаўём Сваім; расьцярушыў пыхатых падумкамі сэрца іхнага;

низложил сильных с престолов, и вознёс смиренных;
 
Ськінуў дужых із пасадаў і павышыў паніжаных.

алчущих исполнил благ, и богатящихся отпустил ни с чем;
 
Напоўніў прагнучых дабром, а багатых адаслаў пустых.

воспринял Израиля, отрока Своего, воспомянув милость,
 
Памог Ізраелю, слузе Свайму, памятуючы на міласэрдзе,

как говорил отцам нашим, к Аврааму и семени его до века.
 
Як казаў айцом нашым, Абрагаму а насеньню ягонаму навекі».

Пребыла же Мария с нею около трёх месяцев, и возвратилась в дом свой.
 
І заставалася Марыя зь ёй каля трох месяцаў, і зьвярнулася да дому свайго.

Елисавете же настало время родить, и она родила сына.
 
Альжбеце ж выпаўніўся час радзіць, і яна нарадзіла сына.

И услышали соседи и родственники её, что возвеличил Господь милость Свою над нею, и радовались с нею.
 
І пачулі суседзі а сваякі ейныя, як Спадар узьвялічыў міласэрдзе над ёй, і цешыліся зь ёю.

В восьмой день пришли обрезать младенца и хотели назвать его, по имени отца его, Захариею.
 
І сталася, што на восьмы дзень прышлі абразаць дзецянё і звалі яго, подле імені айца ягонага, Захара.

На это мать его сказала: нет, а назвать его Иоанном.
 
Але маці ягоная, адказуючы, сказала: «Не, але названы будзе Яанам».

И сказали ей: никого нет в родстве твоём, кто назывался бы сим именем.
 
І сказалі ёй: «Нікога няма ў родзе тваім, каб быў названы гэтым імям».

И спрашивали знаками у отца его, как бы он хотел назвать его.
 
І паказавалі знакамі айцу ягонаму, як бы яго хацеў назваць.

Он потребовал дощечку и написал: «Иоанн имя ему». И все удивились.
 
А ён, папрасіўшы дошчачкі, напісаў, кажучы: «Яан імя ягонае». І дзіваваліся ўсі.

И тотчас разрешились уста его и язык его, и он стал говорить, благословляя Бога.
 
І якга адчыніліся вусны ягоныя а язык ягоны, і ён гукаў, хвалячы Бога.

И был страх на всех, живущих вокруг них; и рассказывали обо всём этом по всей нагорной стране Иудейской.
 
І напаў страх на ўеіх, што жылі навокал іх, і па ўсёй гаравой краіне Юдэі гукалі ўсі гэтыя словы.

Все слышавшие положили это на сердце своём и говорили: что будет младенец сей? И рука Господня была с ним.
 
І ўсі, што чулі, складалі ў сэрцах сваіх, кажучы: «Што за дзецянё гэта будзе!» І запраўды рука Спадарова была зь ім.

И Захария, отец его, исполнился Святого Духа и пророчествовал, говоря:
 
І Захара, айцец ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым і праракаў, кажучы:

благословен Господь Бог Израилев, что посетил народ Свой и сотворил избавление ему,
 
«Дабраславёны Спадар, Бог Ізраеляў, што даведаўся й зьдзеяў адкупленьне люду Свайму;

и воздвиг рог спасения нам в дому Давида, отрока Своего,
 
І ўзьняў рог спасеньня нам у доме Давіда, слугі Свайго;

как возвестил устами бывших от века святых пророков Своих,
 
Як казаў вуснамі сьвятых прарокаў Сваіх, што былі ад веку,

что спасёт нас от врагов наших и от руки всех ненавидящих нас;
 
Праз спасеньне нас ад варагоў нашых і ад рукі ўсіх ненавідзячых нас;

сотворит милость с отцами нашими и помянет святой завет Свой,
 
Што зьдзее міласэрдзе айцом нашым і ўспомне сьвятую ўмову Сваю,

клятву, которою клялся Он Аврааму, отцу нашему, дать нам,
 
Прысягу, што Ён прысягнуў Абрагаму, айцу нашаму, даць нам,

небоязненно, по избавлении от руки врагов наших,
 
Каб бяз страху, з рукі непрыяцеляў сваіх вывальненыя, служылі Яму

служить Ему в святости и правде пред Ним, во все дни жизни нашей.
 
Ў сьвятасьці а справядлівасьці перад Ім усі дні жыцьця свайго.

И ты, младенец, наречёшься пророком Всевышнего, ибо предыдешь пред лицом Господа приготовить пути Ему,
 
І ты, дзецянё, назавешся прарокам Навышняга, бо пойдзеш перад відам Спадаровым, гатаваць дарогі Ягоныя,

дать уразуметь народу Его спасение в прощении грехов их,
 
Даць пазнаньне спасеньня люду Ягонаму ў дараваньню грахоў іхных,

по благоутробному милосердию Бога нашего, которым посетил нас Восток свыше,
 
Пераз чульлівае міласэрдзе Бога нашага, як із вышыні Золак даведаўся да нас,

просветить сидящих во тьме и тени смертной, направить ноги наши на путь мира.
 
Даць сьвятло седзячым у цямноце а ў сьценю сьмерці, кіраваць ногі нашыя на дарогу супакою».

Младенец же возрастал и укреплялся духом, и был в пустынях до дня явления своего Израилю.
 
А дзяцё расло а дужэла духам, і было на пустынях аж да дня паказаньня свайго Ізраелю.

Примечания:

 
Синодальный перевод
5, 8 чреда — очередь, последовательная смена чего-либо.
15 сикера — крепкий алкоголь из меда, фруктового сока, зерна.
17, 76 предыдет, предыдешь — прийти прежде, перед; идти впереди, предшествовать.
53 алкать — почувствовать голод, захотеть есть, проголодаться.
78 благоутробие — внутреннее благорасположение, доброта сердца, милосердие, сострадание.
 
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.