От Луки 1 глава

Евангелие от Луки
Синодальный перевод → Пераклад Чарняўскага 2017

Как уже многие начали составлять повествования о совершенно известных между нами событиях,

Паколькі многія ўжо спрабавалі скласці аповед пра падзеі, якія ў нас адбыліся,

как передали нам то бывшие с самого начала очевидцами и служителями Слова,

як пераказалі нам тыя, што ад пачатку самі бачылі і былі паслугачамі Слова,

то рассудилось и мне, по тщательном исследовании всего сначала, по порядку описать тебе, достопочтенный Феофил,

таксама і я, старанна разгледзеўшы ўсё ад пачатку, рашыўся па парадку апісаць табе, годны Тэафіле,

чтобы ты узнал твёрдое основание того учения, в котором был наставлен.

каб ты ўсведаміў непарушнасць слоў, у якіх ты быў навучаны.

Во дни Ирода, царя Иудейского, был священник из Авиевой чреды, именем Захария, и жена его из рода Ааронова, имя ей Елисавета.

У дні Ірада, цара Юдэі, жыў адзін святар на імя Захарыя, з Абіявай чаргі. Ён меў жонку, з дачок Ааронавых, імя яе Лізавета.

Оба они были праведны пред Богом, поступая по всем заповедям и уставам Господним беспорочно.

Яны абое былі справядлівымі перад Богам, беззаганна спаўняючы ўсе пастановы і прыказанні Госпадавы.

У них не было детей, ибо Елисавета была неплодна, и оба были уже в летах преклонных.

Ды не мелі дзіця, бо Лізавета была няплоднай, а абое былі ўжо на схіле дзён сваіх.

Однажды, когда он в порядке своей чреды служил пред Богом,

І сталася, калі ён адбываў службу святарскую перад Богам у сваёй чарзе,

по жребию, как обыкновенно было у священников, досталось ему войти в храм Господень для каждения,

па жэрабі, як была традыцыя ў святароў, выпала яму ўвайсці ў святыню Госпадаву для каджэння,

а всё множество народа молилось вне во время каждения, —

а ўсё мноства народа ў час каджэння малілася звонку.

тогда явился ему Ангел Господень, стоя по правую сторону жертвенника кадильного.

І з’явіўся перад ім Анёл Госпадаў, стоячы па правым баку ахвярніка каджэння,

Захария, увидев его, смутился, и страх напал на него.

дык Захарыя стрывожыўся, бачачы [гэта], ды [вялікі] страх ахапіў яго.

Ангел же сказал ему: не бойся, Захария, ибо услышана молитва твоя, и жена твоя Елисавета родит тебе сына, и наречёшь ему имя: Иоанн;

Тады Анёл прамовіў да яго: «Не бойся, Захарыя, бо пачута маленне тваё, вось жа, жонка твая Лізавета народзіць табе сына, і назавеш яго Янам.

и будет тебе радость и веселие, и многие о рождении его возрадуются,

Ды будзе табе радасць і пацеха, ды многія будуць радавацца з яго нараджэння.

ибо он будет велик пред Господом; не будет пить вина и сикера, и Духа Святого исполнится ещё от чрева матери своей;

Ён будзе вялікім на віду Госпада, і не будзе піць віна і сіцэры, ды яшчэ ад улоння маці сваёй будзе напоўнены Духам Святым,

и многих из сынов Израилевых обратит к Господу Богу их;

і многіх сыноў Ізраэля наверне да Госпада, Бога іх.

и предыдет пред Ним в духе и силе Илии, чтобы возвратить сердца отцов детям, и непокоривым образ мыслей праведников, дабы представить Господу народ приготовленный.

І пройдзе перад Ім у духу і магутнасці Іллі, каб звярнуць сэрцы бацькоў да дзяцей, а непаслухмяных — да мудрасці справядлівых, каб падгатаваць Госпаду народ падрыхтаваны».

И сказал Захария Ангелу: по чему я узнаю это? ибо я стар, и жена моя в летах преклонных.

І сказаў Захарыя Анёлу: «З чаго я магу гэта ведаць? Бо я стары, і жонка мая на схіле дзён сваіх».

Ангел сказал ему в ответ: я Гавриил, предстоящий пред Богом, и послан говорить с тобою и благовестить тебе сие;

І, адказваючы, сказаў яму Анёл: «Я — Габрыэль, што стаю перад Богам, і пасланы гаварыць з табою і абвясціць табе гэтую радасную вестку.

и вот, ты будешь молчать и не будешь иметь возможности говорить до того дня, как это сбудется, за то, что ты не поверил словам моим, которые сбудутся в своё время.

І вось, ты будзеш нямым ды не будзеш магчы гаварыць аж да дня, у які гэта здзейсніцца, таму што ты не паверыў словам маім, якія збудуцца ў свой час».

Между тем народ ожидал Захарию и дивился, что он медлит в храме.

І народ чакаў Захарыю, і дзівіліся, што ён так доўга марудзіць у святыні.

Он же, выйдя, не мог говорить к ним; и они поняли, что он видел видение в храме; и он объяснялся с ними знаками, и оставался нем.

Выйшаўшы, ён не мог да іх прамаўляць, дык пазналі, што ён бачыў з’яву ў святыні. А ён падаваў ім знакі і заставаўся нямым.

А когда окончились дни службы его, возвратился в дом свой.

І сталася, калі скончыліся дні службы яго, ён вярнуўся ў дом свой.

После сих дней зачала Елисавета, жена его, и таилась пять месяцев и говорила:

А праз некалькі дзён жонка яго, Лізавета, пачала дзіця; і пяць месяцаў хавалася, кажучы:

так сотворил мне Господь во дни сии, в которые призрел на меня, чтобы снять с меня поношение между людьми.

«Гэта ўчыніў мне Госпад у дні, у якія зірнуў на мяне, каб зняць ганьбу маю сярод людзей».

В шестой же месяц послан был Ангел Гавриил от Бога в город Галилейский, называемый Назарет,

А ў шосты месяц быў пасланы Богам Анёл Габрыэль у горад у Галілеі, званы Назарэт,

к Деве, обручённой мужу, именем Иосифу, из дома Давидова; имя же Деве: Мария.

да Дзевы, заручанай мужу, які меў імя Язэп, з дому Давіда, а імя Дзевы — Марыя.

Ангел, войдя к Ней, сказал: радуйся, Благодатная! Господь с Тобою; благословенна Ты между жёнами.

Увайшоўшы да Яе, Анёл прывітаў: «Радуйся, ласкі поўная, дабраславёная Ты між жанчынамі, Госпад з Табою».

Она же, увидев его, смутилась от слов его и размышляла, что бы это было за приветствие.

А Яна стрывожылася словам яго і думала, што гэта за прывітанне такое?

И сказал Ей Ангел: не бойся, Мария, ибо Ты обрела благодать у Бога;

І гаворыць Ёй Анёл: «Не бойся, Марыя, бо знайшла Ты ласку ў Бога.

и вот, зачнёшь во чреве, и родишь Сына, и наречёшь Ему имя: Иисус.

І вось, пачнеш ва ўлонні і народзіш Сына, і дасі Яму імя Ісус.

Он будет велик и наречётся Сыном Всевышнего, и даст Ему Господь Бог престол Давида, отца Его;

Ён будзе вялікім і Сынам Узвышняга будзе названы, і дасць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Яго;

и будет царствовать над домом Иакова вовеки, и Царству Его не будет конца.

і будзе Ён валадарыць над домам Якуба вечна, і валадарству Яго не будзе канца».

Мария же сказала Ангелу: как будет это, когда Я мужа не знаю?

Марыя ж сказала Анёлу: «Як гэта можа стацца, калі Я мужа не спазнала?»

Ангел сказал Ей в ответ: Дух Святой найдёт на Тебя, и сила Всевышнего осенит Тебя; посему и рождаемое Святое наречётся Сыном Божиим.

І, адказваючы, Анёл сказаў Ёй: «Дух Святы сыдзе на Цябе, і моц Узвышняга агарне Цябе. Таму, што з Цябе народзіцца, Святое, назавецца Сынам Божым.

Вот и Елисавета, родственница Твоя, называемая неплодною, и она зачала сына в старости своей, и ей уже шестой месяц,

І вось сваячка Твая, Лізавета, і яна пачала дзіця ў старасці сваёй, і ўжо шосты месяц у той, якую завуць няплоднай,

ибо у Бога не останется бессильным никакое слово.

бо ў Бога не бывае немагчымым ніводнае слова».

Тогда Мария сказала: се, Раба Господня; да будет Мне по слову твоему. И отошёл от Неё Ангел.

Марыя ж сказала: «Вось жа, Я — служка Госпадава, хай Мне станецца паводле твайго слова». І Анёл адышоў ад Яе.

Встав же Мария во дни сии, с поспешностью пошла в нагорную страну, в город Иудин,

У тыя дні Марыя, устаўшы, пайшла паспешліва ў горы, у горад Юды.

и вошла в дом Захарии, и приветствовала Елисавету.

І ўвайшла ў дом Захарыі, і прывітала Лізавету.

Когда Елисавета услышала приветствие Марии, взыграл младенец во чреве её; и Елисавета исполнилась Святого Духа,

І, калі Лізавета пачула прывітанне Марыі, зварухнулася дзіцятка ва ўлонні яе, і Дух Святы напоўніў Лізавету,

и воскликнула громким голосом, и сказала: благословенна Ты между жёнами, и благословен плод чрева Твоего!

і ўсклікнула яна моцным голасам, кажучы: «Дабраславёная Ты між жанчынамі, і дабраславёны Плод улоння Твайго.

И откуда это мне, что пришла Матерь Господа моего ко мне?

А скуль жа мне гэта, што Маці Госпада майго прыйшла да мяне?

Ибо когда голос приветствия Твоего дошёл до слуха моего, взыграл младенец радостно во чреве моём.

Вось, як толькі загучаў голас прывітання Твайго ў вушах маіх, зварухнулася з радасцю дзіцятка ў маім улонні.

И блаженна Уверовавшая, потому что совершится сказанное Ей от Господа.

І шчасная Тая, што ўверыла, бо споўніцца сказанае Ёй ад Госпада».

И сказала Мария: величит душа Моя Господа,

І сказала Марыя: «Узвялічвае душа Мая Госпада,

и возрадовался дух Мой о Боге, Спасителе Моём,

і ўзрадаваўся дух Мой у Богу, Збаўцы Маім,

что призрел Он на смирение Рабы Своей, ибо отныне будут ублажать Меня все роды;

бо зірнуў Ён на пакорлівасць служкі Сваёй. Вось, адгэтуль шчаснай называць Мяне будуць усе роды,

что сотворил Мне величие Сильный, и свято имя Его;

бо зрабіў Мне вялікае Магутны, і святое імя Яго,

и милость Его в роды родов к боящимся Его;

і міласэрнасць Яго з пакалення ў пакаленне тым, што баяцца Яго.

явил силу мышцы Своей; рассеял надменных помышлениями сердца их;

Выявіў магутнасць рукі Сваёй, разагнаў пыхлівых у намеры сэрца свайго,

низложил сильных с престолов, и вознёс смиренных;

спіхнуў моцных з пасадаў і ўзвысіў пакорлівых;

алчущих исполнил благ, и богатящихся отпустил ни с чем;

галодных насыціў даброццем, а багацеяў адправіў ні з чым.

воспринял Израиля, отрока Своего, воспомянув милость,

Прытуліў Ізраэля, слугу Свайго, памятаючы на міласэрнасць,

как говорил отцам нашим, к Аврааму и семени его до века.

як прадказаў бацькам нашым, Абрагаму і нашчадкам яго навечна».

Пребыла же Мария с нею около трёх месяцев, и возвратилась в дом свой.

Ды заставалася з ёю Марыя каля трох месяцаў, і вярнулася ў Свой дом.

Елисавете же настало время родить, и она родила сына.

А Лізавеце настаў час нарадзіць, і яна нарадзіла сына.

И услышали соседи и родственники её, что возвеличил Господь милость Свою над нею, и радовались с нею.

Яе суседзі і сваякі, пачуўшы, што ўзвялічыў Госпад у ёй Сваю міласэрнасць, радаваліся разам з ёю.

В восьмой день пришли обрезать младенца и хотели назвать его, по имени отца его, Захариею.

І сталася: у восьмы дзень сабраліся яны абрэзаць хлопчыка ды назваць яго імем бацькі яго, Захарыем.

На это мать его сказала: нет, а назвать его Иоанном.

І, адказваючы, маці яго сказала: «Ніякім чынам, але будзе названы Ян».

И сказали ей: никого нет в родстве твоём, кто назывался бы сим именем.

І сказалі ёй: «У родзе тваім няма нікога, хто б называўся гэтым імем».

И спрашивали знаками у отца его, как бы он хотел назвать его.

Дык пыталі на мігі ў бацькі яго, як ён хацеў бы назваць яго.

Он потребовал дощечку и написал: «Иоанн имя ему». И все удивились.

А той запатрабаваў дошчачку і напісаў словамі: «Ян імя яго». Дык здзівіліся ўсе.

И тотчас разрешились уста его и язык его, и он стал говорить, благословляя Бога.

А ў гэты момант раскрыліся вусны яго ды развязаўся язык яго і стаў гаварыць, дабраслаўляючы Бога.

И был страх на всех, живущих вокруг них; и рассказывали обо всём этом по всей нагорной стране Иудейской.

Дык ахапіў страх усіх іх суседзяў, і па ўсіх гарах Юдэі разнесліся словы пра ўсё гэта.

Все слышавшие положили это на сердце своём и говорили: что будет младенец сей? И рука Господня была с ним.

А ўсе, што пра гэта пачулі, разважалі ў сэрцы сваім, кажучы: «Кім жа будзе гэта дзіця?» Бо рука Госпадава была з ім.

И Захария, отец его, исполнился Святого Духа и пророчествовал, говоря:

І Захарыя, бацька яго, напоўнены Духам Святым, праракаваў кажучы:

благословен Господь Бог Израилев, что посетил народ Свой и сотворил избавление ему,

«Дабраславёны Госпад, Бог Ізраэля, бо наведаў і адкупіў народ Свой,

и воздвиг рог спасения нам в дому Давида, отрока Своего,

і падняў рог збаўлення нашага ў доме Давіда, паслугача Свайго,

как возвестил устами бывших от века святых пророков Своих,

як прадказаў вуснамі святых прарокаў Сваіх, якія жылі ад пачатку вякоў,

что спасёт нас от врагов наших и от руки всех ненавидящих нас;

збаўленне ад ворагаў нашых ды з рук тых, што ненавідзяць нас;

сотворит милость с отцами нашими и помянет святой завет Свой,

каб учыніць міласэрнасць бацькам нашым і ўспомніць святы запавет Свой,

клятву, которою клялся Он Аврааму, отцу нашему, дать нам,

і прысягу, якую даў Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам,

небоязненно, по избавлении от руки врагов наших,

каб без страху, свабодныя ад рук ворагаў нашых, служылі Яму

служить Ему в святости и правде пред Ним, во все дни жизни нашей.

ў святасці і справядлівасці перад Ім ва ўсе дні жыцця нашага.

И ты, младенец, наречёшься пророком Всевышнего, ибо предыдешь пред лицом Господа приготовить пути Ему,

І ты, дзіця, названы будзеш прарокам Узвышняга, бо пойдзеш перад абліччам Госпада, рыхтаваць дарогі Яму,

дать уразуметь народу Его спасение в прощении грехов их,

каб даць народу Яго навуку збаўлення ў адпушчэнні грахоў іх

по благоутробному милосердию Бога нашего, которым посетил нас Восток свыше,

праз міласэрнасць бязмежную Бога нашага, у якой Усход наведаў нас, сыходзячы з вышыняў,

просветить сидящих во тьме и тени смертной, направить ноги наши на путь мира.

каб асвяціць тых, што сядзяць у поцемках і ў засені смерці, каб накіраваць ногі нашы на шлях супакою».

Младенец же возрастал и укреплялся духом, и был в пустынях до дня явления своего Израилю.

А дзіця расло і ўзмацоўвалася духам, і заставалася ў пустыні аж да дня свайго з’яўлення перад Ізраэлем.

Примечания:

Синодальный перевод

5, 8 чреда — очередь, последовательная смена чего-либо.

15 сикера — крепкий алкоголь из меда, фруктового сока, зерна.

17, 76 предыдет, предыдешь — прийти прежде, перед; идти впереди, предшествовать.

53 алкать — почувствовать голод, захотеть есть, проголодаться.

78 благоутробие — внутреннее благорасположение, доброта сердца, милосердие, сострадание.

« 16 глава 2 глава »