Второзаконие 1 глава

Второзаконие, Пятикнижие Моисея
Синодальный перевод → Пераклад Чарняўскага 2017

 
 

Сии суть слова, которые говорил Моисей всем Израильтянам за Иорданом в пустыне на равнине против Суфа, между Фараном и Тофелом, и Лаваном, и Асирофом, и Дизагавом,
 
Гэта словы, якія прамаўляў Майсей да ўсяго Ізраэля за Ярданам у пустыні, у Арабе насупраць Суфа, паміж Паранам, і Тафелам, і Лабанам, і Асэротам, і Дызагабам,

в расстоянии одиннадцати дней пути от Хорива, по дороге от горы Сеир к Кадес-Варни.
 
на адлегласці ў адзінаццаць дзён дарогі ад Гарэба да Кадэс-Барнэ праз горы Сэір.

Сорокового года, одиннадцатого месяца, в первый день месяца говорил Моисей сынам Израилевым всё, что заповедал ему Господь о них.
 
У саракавым годзе, у адзінаццатым месяцы, у першы дзень месяца сказаў Майсей сынам Ізраэля ўсё, што яму Госпад загадаў, каб ён сказаў ім.

По убиении им Сигона, царя Аморрейского, который жил в Есевоне, и Ога, царя Васанского, который жил в Аштерофе в Едреи,
 
Пасля таго, як ён забіў Сэгона, цара амарэяў, які жыў у Хесебоне, і Ога, цара Басана, які жыў у Астароце і ў Эдраі,

за Иорданом, в земле Моавитской, начал Моисей изъяснять закон сей и сказал:
 
за Ярданам, у зямлі Мааба, пачаў Майсей тлумачыць закон гэты і казаць:

Господь, Бог наш, говорил нам в Хориве и сказал: «полно вам жить на горе сей!
 
«Госпад, Бог наш, прамаўляў да нас на Гарэбе, кажучы: “Досыць ужо вам быць на гэтай гары.

Обратитесь, отправьтесь в путь и пойдите на гору Аморреев и ко всем соседям их, на равнину, на гору, на низкие места, и на южный край, и к берегам моря, в землю Ханаанскую, и к Ливану, даже до реки великой, реки Евфрата;
 
Абярніцеся і выберыцеся, і ідзіце на гару амарэяў і да ўсіх суседзяў іх: у Арабе, і ў гарах, і ў Сэфэле, і ў Нагэбе, і на марскім узбярэжжы; у зямлю хананеяў, і ў Лібан, аж да вялікай ракі Эўфрат.

вот, Я даю вам землю сию, пойдите, возьмите в наследие землю, которую Господь с клятвою обещал дать отцам вашим, Аврааму, Исааку и Иакову, им и потомству их».
 
Вось, кажа, Я даю вам гэтую зямлю. Ідзіце, вазьміце яе ва ўласнасць, бо яе паабяцаў Госпад бацькам вашым Абрагаму, Ізааку і Якубу, што аддасць яе ім і іх нашчадкам пасля іх”».

И я сказал вам в то время: не могу один водить вас;
 
І сказаў ён ім у той час: «Не магу я адзін весці вас;

Господь, Бог ваш, размножил вас, и вот, вы ныне многочисленны, как звёзды небесные;
 
Госпад, Бог ваш, памножыў вас, і сёння вас так многа, як зорак у небе.

Господь, Бог отцов ваших, да умножит вас в тысячу крат против того, сколько вас теперь, и да благословит вас, как Он говорил вам:
 
Дык хай Госпад, Бог бацькоў вашых, дадасць да гэтай лічбы многія тысячы і дабраславіць вас, як Ён гаварыў вам.

как же мне одному носить тягости ваши, бремена ваши и распри ваши?
 
Не магу я адзін забяспечыць вашы патрэбы, пераносіць вашы цяжары і спрэчкі.

изберите себе по коленам вашим мужей мудрых, разумных и испытанных, и я поставлю их начальниками вашими.
 
Абярыце сабе людзей мудрых і богабаязных, лад жыцця якіх выпрабаваны ў пакаленнях вашых, і я пастаўлю іх кіраўнікамі вашымі».

Вы отвечали мне и сказали: хорошее дело велишь ты сделать.
 
Тады адказалі вы мне: «Добрая гэта рэч, што ты хочаш зрабіць».

И взял я главных из колен ваших, мужей мудрых и испытанных, и сделал их начальниками над вами, тысяченачальниками, стоначальниками, пятидесятиначальниками, десятиначальниками и надзирателями по коленам вашим.
 
Дык выбраў я тады з вашых пакаленняў мужоў мудрых і выпрабаваных, і паставіў іх князямі над вамі: тысячнікамі, сотнікамі, кіраўнікамі над пяццюдзесяццю, кіраўнікамі над дзесяццю і загадчыкамі працы для пакаленняў вашых.

И дал я повеление судьям вашим в то время, говоря: выслушивайте братьев ваших и судите справедливо, как брата с братом, так и пришельца его;
 
У той час загадаў я суддзям вашым: «Слухайце справу братоў вашых і судзіце справядліва, — суайчыннік ён ці прыбылец.

не различайте лиц на суде, как малого, так и великого выслушивайте: не бойтесь лица человеческого, ибо суд — дело Божие; а дело, которое для вас трудно, доводите до меня, и я выслушаю его.
 
Не глядзіце на асобу на судзе: выслухайце як вялікага, так і малога, не бойцеся ніводнай асобы, бо гэта суд Божы. А калі б якая справа падавалася вам цяжкай, скіроўвайце да мяне, і я выслухаю».

И дал я вам в то время повеления обо всём, что надлежит вам делать.
 
У той час загадаў я вам усё, што вы маеце рабіць.

И отправились мы от Хорива, и шли по всей этой великой и страшной пустыне, которую вы видели, по пути к горе Аморрейской, как повелел Господь, Бог наш, и пришли в Кадес-Варни.
 
Потым пакінулі мы Гарэб і прайшлі ўсю тую вялікую і страшную пустыню, якую вы бачылі, праз гару амарэйскую, як загадаў нам Госпад, Бог наш, і прыйшлі ў Кадэс-Барнэ.

И сказал я вам: вы пришли к горе Аморрейской, которую Господь, Бог наш, даёт нам;
 
І сказаў я вам: «Вы прыйшлі да гары амарэйскай, якую мае нам даць Госпад, Бог наш.

вот, Господь, Бог твой, отдаёт тебе землю сию, иди, возьми её во владение, как говорил тебе Господь, Бог отцов твоих, не бойся и не ужасайся.
 
Агледзь зямлю, якую дае табе Госпад, Бог твой, увайдзі і вазьмі яе ва ўладанне, як сказаў табе Госпад, Бог бацькоў тваіх; не бойся і нічога не палохайся».

Но вы все подошли ко мне и сказали: пошлём пред собою людей, чтоб они исследовали нам землю и принесли нам известие о дороге, по которой идти нам, и о городах, в которые идти нам.
 
Прыступілі тады вы ўсе да мяне і сказалі: «Пашлём людзей перад намі, каб агледзелі зямлю і паведамілі пра дарогу, якою маем ісці, і пра гарады, у якія маем увайсці».

Слово это мне понравилось, и я взял из вас двенадцать человек, по одному человеку от каждого колена.
 
Слова мне спадабалася, і я выбраў паміж вас дванаццаць мужчын, па адным з кожнага пакалення іх.

Они пошли, взошли на гору и дошли до долины Есхол, и обозрели её;
 
Яны выйшлі, і скіраваліся ў горы, і дайшлі аж да даліны Нэгэлескал, і агледзелі зямлю.

и взяли в руки свои плодов земли, и доставили нам, и принесли нам известие, и сказали: хороша земля, которую Господь, Бог наш, даёт нам.
 
І ўзялі яны плады тае зямлі, і прынеслі нам, і сказалі: «Добрая тая зямля, якую мае даць нам Госпад, Бог наш».

Но вы не захотели идти и воспротивились повелению Господа, Бога вашего,
 
Але вы не хацелі ісці і не паверылі слову Госпада, Бога вашага.

и роптали в шатрах ваших, и говорили: Господь, по ненависти к нам, вывел нас из земли Египетской, чтоб отдать нас в руки Аморреев и истребить нас;
 
І наракалі ў палатках сваіх, і казалі: «Ненавідзіць нас Госпад, таму і вывеў нас з зямлі Егіпецкай, каб выдаць нас у рукі амарэяў ды пагубіць.

куда мы пойдём? Братья наши расслабили сердце наше, говоря: «народ тот более и выше нас, города там большие и с укреплениями до небес, да и сынов Енаковых видели мы там».
 
Куды пойдзем? Нашы браты напалохалі сэрца наша, кажучы: народ той шматлікі і перавышае нас ростам, гарады вялікія і аж у неба ўмацаваныя; бачылі мы нават там сыноў Анака».

И я сказал вам: не страшитесь и не бойтесь их;
 
Дык сказаў я вам: «Не дрыжыце і не бойцеся іх.

Господь, Бог ваш, идёт перед вами; Он будет сражаться за вас, как Он сделал с вами в Египте, пред глазами вашими,
 
Госпад Бог, Які ёсць правадыр ваш, Сам будзе за нас ваяваць, як зрабіў у Егіпце на вачах вашых.

и в пустыне сей, где, как ты видел, Господь, Бог твой, носил тебя, как человек носит сына своего, на всём пути, которым вы проходили до пришествия вашего на сие место.
 
Бачыў ты сам на пустыні, як Госпад, Бог твой, насіў цябе, як звычайна носіць бацька свайго сына малога, ва ўсякай дарозе, якой вы ішлі, аж пакуль не прыйшлі вы ў гэтае месца.

Но и при этом вы не верили Господу, Богу вашему,
 
Але вы так і не паверылі Госпаду, Богу вашаму,

Который шёл перед вами путём — искать вам места, где остановиться вам, ночью в огне, чтобы указывать вам дорогу, по которой идти, а днём в облаке.
 
Які ідзе перад вамі ў дарозе і вызначае месца, на якім вам належыць ставіць палаткі, паказваючы вам шлях: ноччу — агнём, каб асвятляць вам дарогу, удзень — у слупе воблачным».

И Господь услышал слова ваши, и разгневался, и поклялся, говоря:
 
Калі Госпад пачуў голас слоў вашых, то разгневаўся, і прысягнуў, і сказаў:

никто из людей сих, из сего злого рода, не увидит доброй земли, которую Я клялся дать отцам вашим;
 
«Не ўбачыць ніводзін чалавек з гэтага пакалення ліхога тую добрую зямлю, якую Я пад прысягай абяцаў бацькам вашым,

только Халев, сын Иефонниин, увидит её; ему дам Я землю, по которой он проходил, и сынам его, за то, что он повиновался Господу.
 
за выключэннем Калеба, сына Ефоны. Ён яе ўбачыць, яму і сынам яго дам Я гэтую зямлю, па якой ён хадзіў, бо ён рабіў усё, каб быць паслухмяным Госпаду».

И на меня прогневался Господь за вас, говоря: и ты не войдёшь туда;
 
Праз вас і на мяне загневаўся Госпад і казаў: «І ты туды не ўвойдзеш,

Иисус, сын Навин, который при тебе, он войдёт туда; его утверди, ибо он введёт Израиля во владение ею;
 
але Ешуа, сын Нуна, твой паслугач, ён туды ўвойдзе. Яго падбадзёрвай, бо ён размяркуе зямлю Ізраэлю.

дети ваши, о которых вы говорили, что они достанутся в добычу врагам, и сыновья ваши, которые не знают ныне ни добра, ни зла, они войдут туда, им дам её, и они овладеют ею;
 
Дзеці вашы, пра якіх гаварылі вы, што павядуць іх у палон, і сыны вашы, якія сёння не разумеюць, што добрае або ліхое, яны ўвойдуць; ім дам Я яе, і яны завалодаюць ёю.

а вы обратитесь и отправьтесь в пустыню по дороге к Чермному морю.
 
А вы павярніце ды адыдзіце ў пустыню па дарозе праз мора Чырвонае».

И вы отвечали тогда и сказали мне: согрешили мы пред Господом, пойдём и сразимся, как повелел нам Господь, Бог наш. И препоясались вы, каждый, ратным оружием своим, и безрассудно решились взойти на гору.
 
І адказалі вы мне: «Зграшылі мы перад Госпадам, мы пойдзем і будзем ваяваць, як загадаў нам Госпад, Бог наш». І вы падперазаліся зброяй і выправіліся на гару.

Но Господь сказал мне: скажи им: «не всходите и не сражайтесь, потому что нет Меня среди вас, чтобы не поразили вас враги ваши».
 
Госпад сказаў мне: Скажы ім: «Не ўзыходзьце і не ваюйце, бо Я не з вамі, каб не пападалі вы перад ворагамі вашымі».

И я говорил вам, но вы не послушали и воспротивились повелению Господню и по упорству своему взошли на гору.
 
Сказаў я, ды вы не паслухалі, і супрацівіліся загаду Госпадаву, і, гнаныя пыхаю, вы ўзышлі на вяршыню гары.

И выступил против вас Аморрей, живший на горе той, и преследовали вас так, как делают пчёлы, и поражали вас на Сеире до самой Хормы.
 
Дык выйшаў супраць вас амарэй, які жыў на той гары, і пагнаў вас, як звычайна гоняць пчолы, і пабіў вас ад Сэіра аж да Хормы.

И возвратились вы и плакали пред Господом: но Господь не услышал вопля вашего и не внял вам.
 
І вярнуліся вы і плакалі перад Госпадам, але Госпад не выслухаў вас і не захацеў звярнуць увагі на голас ваш.

И пробыли вы в Кадесе много времени, сколько времени вы там были.
 
І прабылі вы ў Кадэсе на працягу таго доўгага часу, пакуль вы там заставаліся.

Примечания:

 
Синодальный перевод
40 Чермное, не чёрное. Чермное — от церковно-книжного, устарелого — багровое, темнокрасное. Чермное море — современное Красное море.
 
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.