Филип’ян 1 глава

Послання св. апостола Павла до филип'ян
Переклад Куліша та Пулюя → Пераклад Яна Станкевіча

Павел та Тимотей, слуги Ісуса Христа, до всїх сьвятих у Христї Ісусї, що в Филипах, з єпископами і дияконами:

Паўла а Цімох, нявольнікі Ісуса Хрыста, да ўсіх сьвятых у Хрысту Ісусу, каторыя ў Піліпах, зь япіскапамі а дзяканамі:

Благодать вам і мир від Бога, Отця нашого, і Господа Ісуса Христа.

Ласка вам а супакой ад Бога, Айца нашага, а Спадара Ісуса Хрыста!

Дякую Богу моєму при всякому споминї про вас,

Дзякую Богу свайму пры кажным успаміне вас,

(завсїди в кожній молитві моїй за всїх вас з радощами молячись,)

Заўсёды ў кажным маленьню сваім чынячы з радасьцяй малітву за ўсіх вас,

за товаришуваннє ваше в благовістї від первого дня й досї,

За ўзаем’е ваша ў Евангелі ад першага дня аж дагэтуль,

впевнившись про те, що хто розпочав у вас добре дїло, звершувати ме аж до дня Ісуса Христа.

Маючы давер у тым, што тый, хто пачаў у вас добрую справу, сконча яе да дня Ісуса Хрыста;

Яко ж праведно єсть менї се думати про всїх вас, тим що маю вас у серцї і у вязницї моїй і в оборонї і в утвердженню благовістя, вас усїх, спільників моїх благодати.

Як справядліва імне думаць гэта праз усіх вас, бо я маю вас у сэрцу сваім; як у зялезах маіх, так і ў вабароне а ў пацьверджаньню Евангелі вы ўсі ўчасьнікі ў ласцы маёй.

Бог бо менї сьвідок, як я люблю усїх вас по милости Ісус-Христовій.

Бо Бог сьветка імне, як тужу я па ўсіх вас любосьцяй нутра Хрыста Ісуса.

І про се молюсь, щоб любов ваша ще більш та й більш достаткувала у розумі і у всякому чуттї,

І малюся праз тое, каб міласьць ваша яшчэ балей а балей мнажылася ў супоўным знацьцю а ўсялякім разуменьню;

щоб допевнитись вам, що лучче, і щоб були чисті і непорушені в день Христа,

Каб вы маглі дазнаць розьніцы, каб вы маглі быць шчырымі а беззаганнымі на дзень Хрыстоў,

сповнені овощами праведности через Ісуса Христа на славу й хвалу Божу.

Напоўненыя пладамі справядлівасьці Ісусам Хрыстом на славу а пахвалу Божую.

Хочу ж, щоб ви, браттє, зрозуміли, що те, що сталось менї, більш на користь благовістя вийшло,

Я хацеў бы, браты, каб вы ведалі, што акалічнасьці, у каторых я апынуўся, вышлі на дасьпех Евангелі;

так що кайдани мої в Христї обявились у всьому судищі і по всїх инших (місцях),

Так што зялезы мае ў Хрысту сталі ведамнымі ўсёй прэторы а ўсім іншым;

і більше братів у Господї, упевнившись кайданами моїми, ще більш осьмілились без страху глаголати слово.

І бальшыня з братоў у Спадару, асьмеліўшыся зялезамі маімі, адважна гукаюць слова Божае. бяз страху.

Деякі з зависти та перекору, а инші з доброї волї проповідують Христа.

Некатрыя, праўда, із завідасьці а супарства, але некатрыя таксама з добрае волі абяшчаюць Хрыста.

Инші з перекору проповідують Христа, не щиро, думаючи завдати горя кайданам моїм,

Гэтыя запраўды зь міласьці, ведаючы, што я прызначаны да абароны Дабравесьці;

а другі з любови, знаючи, що я за оборону благовістя (в кайданах) лежу.

А гэныя дзеля супарства абяшчаюць Хрыста, ня ў чысьціні, думаючы, што прыдадуць атугі да зялезаў маіх.

Що ж бо? тільки все таки, чи для виду, чи по правдї, Христос проповідуєть ся; і я сим радуюсь і радувати мусь.

Дык што? Якім бы парадкам абяшчалі Хрыста, прыдаючыся ці ў праўдзе, я з гэтага цешуся і буду цешыцца;

Знаю бо, що се обернеть ся на моє спасеннє вашою молитвою і поміччю Духа Ісус-Христового,

Бо я ведаю, што гэта будзе імне на спасеньне, вашай малітваю й даставаю Духа Ісуса Хрыста,

по дожиданню і надїї моїй, що нї в чому не осоромлюсь, а з усією сьміливостю, як завсїди, так і тепер звеличить ся Христос у тїлї моїм, чи то життєм, чи то смертю.

Подле гарачага чаканьня а надзеі мае, што я ні ў чым ня буду паганбены, але з усёй адвагаю, як заўсёды, таксама цяпер Хрыстос будзе ўзьвялічаны ў целе маім, ці то жыцьцём, ці сьмерцяй.

Бо життє менї Христос, а смерть надбаннє.

Бо імне жыцьцё —Хрыстос, а сьмерць — прыдбаньне.

Коли ж жити менї тїлом, се менї овощ дїла, то що й вибрати, не знаю.

Але калі жыцьцё ў целе даець плодную працу імне, то што абраць, я яшчэ не пераканаўся.

Тїсно бо менї від обох, маючи бажаннє розвязатись (із тїлом), та з Христом бути; багато бо воно лучче.

Цягне мяне адно й другое: маю зычэньне адыйсьці й быць із Хрыстом, бо гэта шмат ляпей;

А щоб пробувати в тїлї, се нужнїщ ради вас.

А заставацца ў целе патрабней дзеля вас.

І певно знаю, що зістанусь (у тїлї) і пробувати му з усїма вами на вашу користь і радість віри,

І, маючы пэўнасьць гэтага, я ведаю, што застануся й пабуду з вамі ўсімі дзеля дасьпеху вашага а радасьці веры,

щоб ваша похвала много достаткувала в Христї Ісусї, як прийду знов до вас.

Каб пахвала ваша ў Хрысту Ісусу памнажылася перазь мяне прытомнасьцяй маёй ізноў у вас.

Тільки достойно благовістя Христового живіть, щоб, чи я прийду та побачу вас, чи то й не буду між вами, почув про вас, що стоїте в одному дусї, і однією душею боретесь за віру євангелську,

Адно няхай паступак будзе годны дабравесьці Хрыстовае, каб, ці я прыйду і абачу вас, ці, няпрытомны, пачуў праз вас, што вы стаіце ў вадным духу, аднэй душою, разам сілуючыся за веру евангельскую,

і не жахаючись нї в чому від противників; се їм явний знак погибелї, а вам спасення, і воно від Бога.

І не лякайцеся ні ў чым праціўнікаў; гэта ім ё довад загіны, а вам — спасеньня. І гэта ад Бога;

Бо вам дано, що до Христа, не тільки в Него вірувати, та задля Него й страждати,

Бо вам дана дзеля Хрыста ня толькі верыць у Яго, але й цярпець за Яго,

маючи ту ж боротьбу, яку в менї видїли, і тепер чуєте про мене.

Маючы тое самое змаганьне, што бачылі ў імне і цяпер чуеце празь мяне.

« 6 глава 2 глава »