Юди 1 глава

Соборне послання св. апостола Юди
Українська Біблія. Турконяк → Пераклад Анатоля Клышкi

Юда, раб Ісуса Христа, брат Якова, — покликаним, улюбленим у Бозі Отці та збереженим Ісусом Христом:

Іуда, раб Ісуса Хрыста і брат Іякава, — пакліканым, улюбёным1 у Бога Бацьку і захаваным Ісусам Хрыстом:

милосердя вам, мир і любов хай помножаться!

міласць вам, і мір, і любоў няхай памножыцца.

Улюблені, докладаючи всі старання, щоби писати вам про наше спільне спасіння, я визнав за необхідне написати вам, заохочуючи вас боротися за віру, одного разу передану святим.

Улюбёныя, прыкладаючы ўсю стараннасць, каб пісаць вам пра наша агульнае выратаванне, я палічыў неабходным напісаць вам, заклікаючы вас змагацца за веру, раз назаўсёды перададзеную святым.

Адже ввійшли деякі люди, віддавна призначені на цей осуд, безбожні, які благодать нашого Бога обертають на розпусту та відрікаються від єдиного Володаря [Бога] і Господа нашого Ісуса Христа.

Бо пракраліся некаторыя людзі, якія здаўна загадзя запісаны на гэты суд; бязбожныя людзі, што перакручваюць ласку нашага Бога ў распусту і выракаюцца адзінага Ўладара [Бога] і Госпада Ісуса Хрыста.

Хочу вам нагадати, хоча ви все знаєте, що Господь, спершу визволивши народ з Єгипетської землі, пізніше вигубив тих, які не повірили.

Але я хачу нагадаць вам, хоць вы самі ўсё ведаеце, што Госпад, выратаваўшы аднойчы народ з егіпецкай зямлі, другі раз знішчыў тых, хто не паверыў;

І ангелів, які не зберегли свого початкового стану, але покинули своє житло, затримав у вічних кайданах під темрявою для суду великого дня.

і анёлаў, што не захавалі сваёй годнасці, а пакінулі ўласнае жыллё, Ён ахоўвае ў вечных путах пад цемраю на суд вялікага дня;

Також Содом і Гоморра та довколишні міста, що подібним до них способом чинили розпусту і ходили за іншим тілом, зазнали кари вічного вогню — і лежать вони, як приклад.

як Садом і Гамора і навакольныя гарады, якія гэткім чынам аддаліся распусце і пайшлі за іншым целам, пастаўлены як прыклад, падпаўшы пад пакаранне вечнага агню.

Так само й ці сновиди опоганюють тіло, відкидають владу і зневажають славу.

Аднак падобна і гэтыя летуценнікі, аддаючыся мроям у сне, апаганьваюць цела, адкідваюць уладарства, блюзнераць супроць нябеснай славы.

Та сам архангел Михаїл, коли сперечався з дияволом і говорив про тіло Мойсея, не наважився винести зневажливого суду, а сказав: Нехай докорить тобі Господь!

А Архангел Міхаіл, калі разбіраўся з д’яблам і спрачаўся пра Маісеева цела, не адважыўся выказаць зняважлівага прысуду супроць яго, а сказаў: «Няхай забароніць табе Госпад».

А ці зневажають те, чого не знають, а коли що знають від природи — як ті безсловесні тварини — то й тим себе гублять.

А гэтыя ўсё тое, чаго не ведаюць, зневажаюць; а ўсё, што з прыроды ведаюць, як неразумныя жывёліны, тым губяць сябе.

Горе їм, бо вони пішли дорогою Каїна та погрузли в обмані нагороди Валаама, і загинули в бунті Корея.

Бяда ім, бо яны пайшлі Каінавай дарогаю, паддаліся падману, як Валаам за ўзнагароду, і ў бунце, як Карэй, загінулі.

Вони є підводні скелі на ваших вечерях любові, які без остраху їдять з вами, випасаючи самих себе; це — безводні хмари, гнані вітрами, безплідні осінні дерева, двічі померлі й вирвані з корінням,

Гэтыя людзі — падводныя рыфы на вашых вячэрах любові: банкетуюць разам з вамі без страху, пасуць саміх сябе; яны бязводныя воблакі, ветрам гнаныя; восеньскія дрэвы, бясплодныя, двойчы памерлыя, вырваныя з коранем;

бурхливі морські хвилі, які піняться власним соромом, блукаючі зорі, для яких навіки зберігається морок темряви.

раз’юшаныя марскія хвалі, што пеняцца сваімі гнюснасцямі; блуклівыя зоркі, для якіх захаваны змрок цемры навекі.

Про них пророкував Енох, сьомий від Адама, кажучи: Ось прийшов Господь з десятками тисяч Своїх святих [ангелів],

І Гэнох, сёмы ад Адама, таксама прарочыў пра іх, кажучы: «Вось прыйшоў Госпад з мірыядамі Сваіх святых [Анёлаў],

щоб учинити суд над усіма й звинуватити кожну душу в усіх вчинках їхньої безбожності, які вони безбожно накоїли, і за всі жорстокі [слова], які говорили проти Нього безбожні грішники!

каб зрабіць суд над усімі і выкрыць усіх бязбожных ва ўсіх бязбожных учынках, якія яны натварылі ў бязбожжы, і ва ўсіх жорсткіх словах, якія бязбожныя грэшнікі сказалі супроць Яго».

Це ті, які ремствують, нарікають на долю, ходять за своїми пожадливостями, а їхні уста говорять зухвале; вони підлещуються задля користі.

Гэта бурклівыя цынікі, якія ідуць усё далей паводле сваіх пажадлівасцяў; а вусны іх кажуць высакапарнасці: яны ліслівяць людзям дзеля выгады.

А ви, улюблені, пам’ятайте слова, які раніше сказали апостоли Господа нашого Ісуса Христа,

Але вы, улюбёныя, успомніце2 словы, сказаныя раней Апосталамі нашага Госпада Ісуса Хрыста,

котрі звіщали вам: Останнім часом будуть кепкуни, які ходитимуть за своїми безбожними пожаданнями.

што яны казалі вам: «У апошні час будуць глумліўцы, што ідуць усё далей паводле ўласных пажадлівасцяў бязбожжа».

Це ті, які порушують єдність; вони душевні, а Духа не мають.

Гэта тыя, хто робіць падзелы, пажадлівыя, што не маюць духа.

Ви ж, улюблені, збудовуйте себе вашою найсвятішою вірою, моліться у Святому Дусі.

Але вы, улюбёныя, ствараючы сябе на вашай найсвяцейшай веры, молячыся ў Святым Духу,

Зберігайте себе в Божій любові, очікуючи милості нашого Господа Ісуса Христа для вічного життя,

захоўвайце сябе ў Божай любові, чакаючы міласці нашага Госпада Ісуса Хрыста для вечнага жыцця.

та будьте милосердними до тих, хто вагається!

І да адных будзьце літасцівыя — да тых, хто сумняваецца [адрозніваючы],

Інших спасайте, вириваючи з вогню, а ще до інших будьте милосердними зі страхом, відчувайте ненависть навіть до одягу, опоганеного тілом.

ратуйце, выхопліваючы з агню. Да іншых будзьце літасцівымі3 ў страху, гідзячыся нават адзення, заплямленага целам.

А Тому, Хто може зберегти вас від падіння і поставити перед Своєю славою непорочними в радості, —

Але Таму, Хто можа захаваць вас ад спатыкнення і паставіць перад Сваёю славай беззаганнымі ў радасці,

єдиному Богові, нашому Спасителеві, через Господа нашого Ісуса Христа, — слава, велич, сила та влада раніше всякого віку, і нині, і на всі віки! Амінь [1].

Адзінаму [Мудраму] Богу, нашаму Збаўцу, праз Ісуса Хрыста, нашага Госпада — слава, веліч, сіла і ўлада раней за ўсе вякі, і цяпер, і на ўсе вякі, амін.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

1 1: У некат. рукап.: асвечаным.

17 2: У некат. рукап.: помніце.

23 3: У некат. рукап.: Іншых выкрывайце.

« 1 глава 1 глава »