Паводле Яна 10 раздзел — Біблія — Эванэліі і Дзеі ў перакладзе В. Гадлеўскага

¹ Сапраўды, сапраўды кажу вам: Хто не ўваходзіць праз дзьверы ў аўчарню авечак, але ўлазіць кудоюсь, той злодзей і разбойнік;

² а хто ўваходзіць праз дзьверы, ёсьць пастырам авечак.

³ Яму прыдзьвернік адчыняе, і авечкі слухаюць ягонага голасу, і ён заве свае авечкі паіменна і выводзіць іх.

⁴ І выпушчаючы свае авечкі, ідзе перад імі, а авечкі ідуць за ім, бо знаюць голас ягоны.

⁵ За чужым ня ідуць, але ўцякаюць ад яго, бо ня знаюць голасу чужых.

⁶ гэтую прыповесьць сказаў ім Езус. Яны-ж не зразумелі, што ім гаварыў.

⁷ Дык ізноў сказаў ім Езус: Сапраўды, сапраўды кажу вам, што я ёсьць дзьверы авечак.

⁸ Усе, сколькі іх прыходзіла, ёсьць зладзеі і разбойнікі; і ня слухалі іх авечкі.

⁹ Я ёсьць дзьверы. Калі хто праз мяне ўвойдзе, будзе збаўлены; і ўвойдзе і выйдзе і знойдзе пашу.

¹⁰ Злодзей прыходзіць адно толькі, каб красьці, і забіваць, і губіць. Я прыйшоў, каб мелі жыцьцё і дастатней мелі.

¹¹ Я ёсьць добры пастыр. Добры пастыр жыцьцё дае за авечкі свае.

¹² А найміт і той, што ня ёсьць пастырам, каторага авечкі не свае, бачыць надыходзячага ваўка, і кідае авечкі і ўцякае, а воўк хватае і разганяе авечкі.

¹³ Найміт-жа ўцякае, бо ён найміт і ён ня рупіцца аб авечках.

¹⁴ Я ёсьць пастыр добры, і знаю мае, і мае мяне знаюць;

¹⁵ як знае мяне Айцец, і я знаю Айца. І я жыцьцё маё кладу за авечкі мае.

¹⁶ І іншыя авечкі маю, якія ня ёсьць з гэтай аўчарні; і тыя трэба мне прывесьці, і будуць слухаць голасу майго, і станецца адна аўчарня і адзін пастыр.

¹⁷ Дзеля таго любіць мяне Айцец, што я кладу жыцьцё маё, каб ізноў яго ўзяць.

¹⁸ Ніхто яго не адыймае ад мяне, але я сам ад сябе кладу яго. І маю ўладу палажыць яго, і маю ўладу ізноў ўзяць яго; гэты загад атрымаў я ад Айца майго.

¹⁹ Паўстаў ізноў спор паміж жыдамі дзеля гэтых моваў.

²⁰ Многія-ж з іх казалі: Ён д’ябэльства мае і шалее, што вы слухаеце яго?

²¹ Другія казалі: Гэтыя словы ня ёсьць таго, хто мае д’ябэльства; ці-ж д’ябал можа адчыняць вочы сьляпых?

²² І надыйшло пасьвячэньне сьвятыні ў Ерузаліме, і была зіма.

²³ І хадзіў Езус у сьвятыні, у прысенку Саламона.

²⁴ Дык абступілі яго жыды і казалі яму: Дакуль-жа будзеш мучыць душу нашу? Калі ты Хрыстус, скажы нам адкрыта.

²⁵ Адказаў ім Езус: Я гавару вам, а вы ня верыце. Чыны, якія я чыню ў імя Айца майго, яны даюць пасьведчаньне аба мне;

²⁶ але вы ня верыце, бо вы не з маіх авечак.

²⁷ Маі авечкі слухаюць голасу майго, і я знаю іх, і яны ідуць за мною.

²⁸ І я даю ім жыцьцё вечнае, і ня згінуць навекі, і ніхто іх ня вырве з рукі маей.

²⁹ Тое, што даў мне Айцец мой, ёсьць большае за ўсё, і ніхто ня можа вырваць з рукі Айца майго.

³⁰ Я і Айцец адно ёсьць.

³¹ Дык жыды хвацілі каменьні, каб закаменаваць яго.

³² Адказаў ім Езус: Многа добрых чынаў паказаў я вам з Айца майго, дзеля якога з гэтых чынаў вы мяне камянуеце?

³³ Адказалі яму жыды: Ці-ж у вашым законе не напісана: «што я сказаў: вы ёсьць багі»? (Пс. 81:60).

³⁴ Адказаў ім Езус: Ці-ж у вашым законе не напісана: «што я сказаў: вы ёсць багі»?

³⁵ Калі тых назваў багамі, да каторых была скіравана мова Божая — а Пісаньне ня можа быць нарушана

³⁶ то каторага Айцец пасьвяціў і паслаў на сьвет, вы кажаце: «Што ты блюзьніш», затым што я сказаў: Я ёсьць Сын Божы?

³⁷ Калі я ня чыніў чынаў Айца майго, ня верце мне;

³⁸ а калі чыніў, то калі-б мне вы не хацелі верыць, верце чынам, каб вы пазналі і верылі, што Айцец у мне ёсьць, а я ў Айцу.

³⁹ Дык стараліся ўзяць яго, і выйшаў з рук іх.

⁴⁰ І адыйшоў ізноў за Ярдан на тое месца, дзе перш Ян хрысьціў, і там астаўся.

⁴¹ І многія прыходзілі да яго, і казалі: Што Ян-то ня ўчыніў ніводнага знаку,

⁴² але ўсё, што Ян сказаў аб ім, была праўда. І многія ўверылі ў яго.

Зноскі:

3 У Палестыне і цяпер авечкам даюць «імёны», так як у нас большай жывёле.

4 У Палестыне і наагул на ўсходзе пастыр ідзе перад авечкамі, а не ззаду (як у нас). Авечкі тамака знаюць голас пастыра і бягуць за ім. Гэта сапраўды абраз добрага пастыра!

6 Значэньне гэтай прыповесьці такое: фарызэі, якія вылучылі з бажніцы таго аздароўленага сьляпога — гэта тыя зладзеі і разбойнікі, якія ўлезьлі ў аўчарню Божую, каб грабіць і нішчыць, а Хрыстус ёсьць тым добрым пастырам, за якім ідуць авечкі.

7 Хрыстус ёсьць дзьвярамі, праз якія ўваходзіцца да авец.

8 Усе фарызэі і кніжнікі былі гэтымі зладзеямі і разбойнікамі, якія сябе толькі шукалі і ня дбалі пра авечкі, а нават шкодзілі ім, удзержываючы іх ад валадарства Божага.

13 Хрыстус ёсьць добры пастыр, а фарызэі — гэта найміты, якія шукаюць толькі свайго дабра, а ня дбаюць ад народ (авечкі), а ваўкі — гэта тыя, што нападаюць на духовае дабро бліжніх (вера, абычайнасьць).

16 Гэтай аўчарняй быў сьпярша Ізраільскі народ, спасярод каторага Езус выбраў першыя авечкі да сваей стады; але апроч гэтай аўчарні ёсьць многа іншых народаў, якія трэба прывесьці да адзінай аўчарні Хрыстовай праз веру і ласку. Гэтай адзінай аўчарняй Хрыстовай ёсьць Касьцёл Каталіцкі.

Хрыстус у гэтых славах: « і станецца адна аўчарня і адзін пастыр» ня вучыць, што некалі, пры канцы сьвету, усе людзі навернуцца да яго, а толькі вучыць, што гэты праўдзівы ягоны Касьцёл (аўчарня) будзе адзін, паўсюдны і даступны для ўсіх народаў. Хрыстус на іншым месцы кажа, што пры канцы сьвету будуць вялікія прасьледы (Мт. 24:21-22; Мк. 13:19-20).

22 Жыды штогод у сьнежні абходзілі памяць пасьвячэньня новай сьвятыні, збудаванай у 165 г. перад Нар. Хрыста. Абходзілі праз 8 дзён, як і сьвята Шатроў.

23 Сьвятыня, а лепш кажучы, яе дварышчы, былі акружаны будынінай на стаўпах (калюмнах), тая будыніна (калюмнада) дзялілася на часьці, званыя прысенкамі.

25 Хрыстус ужо аб гэтым казаў (гл. Ян 5:32-33; 7:38).

29 Хрыстус кажа тут аб сваей натуры Божай, якую атрымаў ад Айца. Рэч гэтая ёсьць сапраўды большая за ўсё.

30 Бог Айцец і Сын Божы маюць адну натуру, хоць розьняцца асобамі. Гэта было выразнае выяўленьне Хрыстом свайго боства, гэтак зразумелі і жыды і затым хвацілі каменьні, каб закаменаваць яго.

34 Дзеля таго, што жыды хацелі закаменаваць Хрыста нібы за блюзьнерства («што ты, будучы чалавекам, чыніш сябе самога Богам»). Хрыстус адказвае, што ён не падлягае гэтай кары, бо ў псальме (81:6) Бог называе багамі судзьдзяў, каторым прадказвае кару за іх грахі.

36 Хрыстус тут кажа: калі судзьдзі завуцца ў сьв. Пісаньні багамі, затым што заступаюць Бога на судзьдзёўскім пасадзе, то тымболей ён можа назваць сябе Сынам Божым, бо «Айцец ёсьць у ім, а ён у Айцу».

39 Езус выйшаў з рук іх, бо яшчэ не надыйшла часіна ягонай сьмерці.

Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце: Ctrl + Enter

Сябры, вельмі патрэбныя наступныя папяровыя выданні:

Сьвятая Бібля ў перакладзе Янкі Станкевіча 1973 (і Новы Закон 1970).
Эвангельле Мацьвея, Марка, Лукі, Іоана — 1926−1930, Лодзь.
Евангелля і Дзеі ў перакладах Гадлеўскага і Татарыновіча.
Генезіс і Кніга Эклезіяста, або Прапаведніка ў перакладзе Яна Пятроўскага, 1984, 1987.

Калі вы імі валодаеце і можаце прадаць, патэлефануеце па тэлефоне +375296422269, ці напішыце — bible-man@mail.ru.

Калі вы чытаеце на беларускай мове, паспрабуйце новы праект — biblia.by:

Сьвятая Эванэлія Езуса Хрыста паводле Яна, 10 раздзел. Пераклад В. Гадлеўскага.

Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў, паралельнымі спасылкамі, тэкстамі з нумарамі Стронг. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.

Яна 10 Паводле Яна 10 раздзел

Зноскі:

Яна 10 раздзел в переводах:

Яна 10 раздзел, комментарии: