1 Пасьля-ж гэтага хадзіў Езус па Галілеі, бо не хацеў хадзіць у Юдэю, таму што жыды шукалі яго забіць.
2 Быў-жа блізка сьвяточны дзень жыдоўскі Шатроў.
3 Дык браты ягоны сказалі да яго: Адыйдзі адгэтуль і ідзі ў Юдэю, каб і вучні твае бачылі чыны твае, якія ты чыніш.
4 Бо ніхто нічога ня чыніць у скрытнасьці, але сам хоча быць наяве. Калі ты гэтае чыніш, пакажы сябе самога сьвету.
5 Бо і браты ягоны ня верылі ў яго.
6 Дык сказаў ім Езус: час мой яшчэ ня прыйшоў, а ваш час заўсёды гатовы.
7 Ня можа сьвет ненавідзець вас, мяне-ж ён ненавідзіць, бо я пасьведчаньне даю аб ім, што чыны ягоны ёсьць благія.
8 Вы ідзеце на гэты дзень сьвяточны, бо час мой яшчэ ня выпаўніўся.
9 Сказаўшы гэтае, сам астаўся ў Галілеі.
10 Калі-ж пайшлі браты ягоны, тады і ён пайшоў на сьвяточны дзень, ня яўна, але якбыццам у скрытнасьці.
11 Дык жыды шукалі яго ў дзень сьвяточны і казалі: Дзе ён?
12 І было вялікае нараканьне на яго ў грамадзе, бо некаторыя казалі: Што ён добры, а другія казалі: Не, але ён зводзіць грамады.
13 Ніхто аднак яўна не гаварыў аб ім, дзеля страху перад жыдамі.
14 Калі-ж была ўжо палавіна сьвята, Езус увайшоў у сьвятыню і навучаў.
15 І дзівіліся жыды, кажучы: Як-жа ён знае Пісаньні, калі ён ня вучыўся?
16 Адказаў ім Езус і сказаў: Мая навука ня ёсьць маею, але таго, каторы паслаў мяне.
17 Калі хто захоча чыніць волю ягону, даведаецца аб навуцы, ці яна з Бога, ці я сам ад сябе гавару.
18 Хто гаворыць сам ад сябе, той уласнае славы шукае; а хто шукае славы таго, каторы паслаў яго, той праўдамоўны і няма ў ім несправядлівасьці.
19 Ці-ж вам Майсей ня даў закону? І ніхто з вас ня чыніць закону.
20 Нашто вы мяне шукаеце забіць? Адказала грамада і сказала: Ты д’ябэльства маеш! Хто цябе шукае забіць?
21 Адказаў Езус і сказаў ім: Я адзін чын учыніў, і вы ўсе дзівіцёся.
22 Дзеля таго Майсей даў вам абразаньне (не затым, што яно з Майсея, але з айцоў) і вы ў суботу абразаеце чалавека.
23 Калі чалавек атрымлівае абразаньне ў суботу, без таго каб быў нарушаны закон Майсея, вы на мяне гневаецеся, што я ўсяго чалавека аздаравіў у суботу?
24 Ня судзеце паводле выгляду, але судзеце судом справядлівым.
25 Дык казалі некаторыя з Ерузалімцаў: Ці-ж гэта ня той, каторага шукаюць забіць?
26 А ён вось яўна гаворыць і нічога яму ня кажуць. Ці-ж сапраўды старшыя пазналі, што ён ёсьць Хрыстус?
27 Але яго мы знаем, адкуль ён: калі-ж Хрыстус прыйдзе, ніхто ня будзе ведаць, адкуль ён.
28 Дык Езус заклікаў у сьвятыні вучачы і кажучы: І мяне знаеце, і адкуль я ёсьць, знаеце; і ня прыйшоў я сам ад сябе, але ёсьць праўдзівы, каторы паслаў мяне, каторага вы ня знаеце.
29 Я знаю яго, бо я ад яго ёсьць, і ён паслаў мяне.
30 Дык хацелі яго ўзяць, і ніхто не палажыў на яго рукі, бо яшчэ ня прыйшла ягона гадзіна.
31 З грамады-ж многія ўверылі ў яго і казалі: Калі прыйдзе Хрыстус, то ці-ж учыніць болей знакаў за тыя, каторыя ён чыніць?
32 Пачулі фарызэі, што грамада аб ім гэтае гаворыць: і паслалі старшыя і фарызэі слугаў, каб яго ўзяць.
33 Дык сказаў ім Езус: Яшчэ мала часу я з вамі, і іду да таго, каторы паслаў мяне.
34 Будзеце шукаць мяне і ня знойдзеце, і дзе я ёсьць, вы ня можаце прыйсьці.
35 Дык гаварылі жыды паміж сабою: Куды-ж ён мае ісьці, што мы яго ня знойдзем? Ці мае ісьці да разсяленьня паганскага і навучаць паганаў?
36 Што гэта за мова, якую ён сказаў: «Будзеце шукаць мяне і ня знойдзеце, і дзе я ёсьць, вы ня можаце прыйсьці»?
37 У апошні-ж вялікі дзень сьвята Езус стаяў і заклікаў, кажучы: Калі хто хоча піць, няхай прыходзіць да мяне і п’е!
38 Хто верыць у мяне, як кажа Пісаньне, з нутра яго пацякуць рэкі жывое вады.
39 А гэта ён сказаў аб Духу, каторага мелі атрымаць веруючыя ў яго. Бо яшчэ ня быў даны Дух, бо Езус яшчэ ня быў услаўлены.
40 Дык калі з грамады пачулі гэтыя мовы ягоны, казалі: Ён ёсьць сапраўды прарок.
41 Другія казалі: Ён ёсьць Хрыстус. Некаторыя-ж казалі: Ці-ж Хрыстус прыйдзе з Галілеі?
42 Ці-ж Пісаньне ня кажа: Што з патомства Давіда і з мястэчка Бэтлеем, дзе быў Давід, прыйдзе Хрыстус?
43 І так зрабілася спрэчка ў грамадзе дзеля яго.
44 Некаторыя-ж з іх хацелі яго ўзяць, але ніхто не палажыў на яго рукі.
45 Дык прыйшлі слугі да архісьвятараў і фарызэяў, а яны ім сказалі: чаму вы яго не прывялі?
46 адказалі ім слугі: Ніколі так чалавек не гаварыў, як гэты чалавек.
47 Дык адказалі ім фарызэі: Няўжо і вы зьведзеныя?
48 Ці хто з старшых або фарызэяў уверыў у яго?
49 Але гэтая грамада, што ня знае закону, праклятая яна.
50 Сказаў да іх Мікодым, той, каторы прыходзіў да яго ўначы, каторы быў адным з іх:
51 Ці-ж наш закон судзіць чалавека, калі перад тым не пачуе ад яго і не дазнае, што ён робіць?
52 Адказалі і сказалі яму: Ці і ты галілеянін? Перагледзь Пісаньні і пабач, што з Галілеі прарок не паўстае?
Зноскі:
1 Яшчэ час мукі ня прыйшоў, дзеля гэтага Езус высьцерагаецца ворагаў, якія хацелі яго забіць.
2 Сьвята Шатроў (Кучак) жыды абходзілі на памятку прабываньня ў пустыні пасьля выхаду з Эгіпту і апекі Божай над імі ў той час.
3 Гэта былі стрэчныя браты па матцы Езуса (Гл. Мт. 12:46). Тут гутарка аб тых вучнях, што былі ў Юдэі і Ерузаліме.
5 «Браты» Езуса ня верылі ў яго, бо і яны думалі аб зямным і магутным валадарстве Мэсыяша, а гэтай магутнасьці і пышнасьці зямнога валадара яны ў Хрысьце ня бачылі.
6 «Часам сваім» (або «сваей часінай») Хрыстус называе часта сваю муку і сьмерць, праз якую ўзыйшоў да сваей хвалы. А «час» ягоных братоў быў заўсёды гатовы, бо яны ня патрабавалі баяцца мукаў і прасьледу з боку гэтага сьвету, бо мелі такія самыя зямныя паняцьці аб Мэсыяшу, як і сьвет.
8 Яўна Езус не пайшоў тады, але, як гэта відаць з 10 радка, пайшоў потым «якбыццам у скрытнасьці», неафіцыяльна.
11 Ворагі шукаюць Хрыста, хочучы яго ўзяць. Але Хрыстус, астаўшыся ў Галілеі на нейкі час, у першы дзень Шатроў яшчэ ня быў у Ерузаліме.
14 Значыць, прайшло ўжо ад пачатку сьвят якія 3-4 дні.
17 Значыць, трэба жыць добра, паводле прыказаньняў Божых, а тады чалавек можа лёгка праканацца, ці навука Езуса ёсьць Божая.
18 Хто прыносіць і пашырае сваю навуку, той шукае сваей карысьці і славы, а наадварот, хто шукае славы Божае (як Езус), той дае доказ, што Бог яго паслаў.
19 Хрыстус ганіць тут фарызэяў, якія ўмелі абыходзіць і пераіначваць права Майсея (Гл. Мт. 15:3-9), пры гэтым прыпамінае ім 5 прыказаньне Закону: «Не забівай».
20 Народ нічога ня ведаў аб намеры старшых забіць Езуса.
21 Хрыстус прыпамінае тут аздараўленьне спаралізаванага пры саджалцы Бэтэзда (Ян 5:2-18), якое адбылося ў суботу і выклікала вялікі гнеў у кніжнікаў і старшых жыдоўскіх. Хрыстус у далейшых славах бароніцца ад закідаў ламаньня суботы, паклікаючыся на факт абразаньня, якое жыды выконвалі і ў суботу.
27 Рабіны навучалі, што Мэсыяш зьявіцца раптам і ягонае паходжаньне будзе няведамае; дык народ, ведаючы, што Езус паходзіць з Назарэту, сумневаўся ў яго Божым пасланстве.
31 Просты народ, да якога памылковыя паняцьці рабінаў мала даходзілі, верыць у Хрыста, гледзячы на яго многія цуды.
32 Старшыя хацелі ўзяць Езуса без народу і чакалі зручнай часіны, дзеля гэтага Езус мог яшчэ праз нейкі час свабодна навучаць.
34 Езус, ведаючы аб загадзе старшых узяць яго, адказвае, што па яго сьмерці жыды будуць хацець Мэсыяша, але ён будзе ў Айца свайго ў небе, куды дайсьці яны ня змогуць, бо адкінулі Хрыста.
35 Тут жыды насьмяхаюцца з Хрыста, бо яны былі пракананы, што не Мэсыяш пойдзе да паганаў, але паганы прыйдуць да яго. Значыць, паводле жыдоў, калі Езус пойдзе да паганаў, дык ён не праўдзівы Мэсыяш!
37 Езус кажа, што ён ёсьць крыніцай жыцьця.
38 «З нутра» г. зн. з душы і сэрца чалавека. Хто верыць у Хрыста, той заспакоіць ня толькі свае жаданьні духовага шчасьця, але станецца яшчэ для іншых крыніцай ласкі, шчасьця і багаславенства.
39 Праз прыняцьце Духа Сьв. апосталы і вучні Хрыстовы сталіся для іншых рэкамі жывое вады г. зн. ласкаў Божых.
42 Аб тым, што езус паходзіў з роду Давіда, жыды ня ведалі.
52 Гэтыя словы жыдоў былі нязгодны з праўдай, бо ведаем, што прарок Ёна паходзіў з Галілеі.
Сьвятая Эванэлія Езуса Хрыста паводле Яна, 7 раздзел. Пераклад В. Гадлеўскага.
