Пераклад Антонія Бокуна
1 Юнак Самуэль служыў ГОСПАДУ пад наглядам Гэлія. І слова ГОСПАДА было рэдкім у тыя дні, і відзежаў не было.
2 І сталася, што аднаго дня Гэлій спаў на месцы сваім, а вочы ягоныя саслабелі, і ён ня мог бачыць.
3 І лямпа Божая не была яшчэ патушаная, і Самуэль спаў у сьвятыні ГОСПАДА, дзе быў Каўчэг Божы.
4 І паклікаў ГОСПАД Самуэля. Ён адказаў: «Вось я».
5 І пабег да Гэлія, і сказаў: «Вось я, бо ты клікаў мяне». Ён сказаў: «Я ня клікаў цябе. Вяртайся і сьпі». І ён пайшоў, і лёг спаць.
6 І ГОСПАД зноў паклікаў Самуэля, і сказаў: «Самуэль, Самуэль». Той пабег да Гэлія і сказаў: «Вось я, бо ты клікаў мяне». Ён сказаў: «Я ня клікаў цябе, сын мой. Вяртайся і сьпі».
7 Бо Самуэль не пазнаў яшчэ ГОСПАДА і не было яшчэ яму аб’яўлена слова ГОСПАДА.
8 Але ГОСПАД зноў паклікаў Самуэля трэці раз. Ён падняўся і пабег да Гэлія, і сказаў: «Вось я, бо ты клікаў мяне». І зразумеў Гэлій, што ГОСПАД кліча юнака.
9 І ён сказаў Самуэлю: «Ідзі і кладзіся спаць, а калі зноў пакліча цябе, скажы: “Гавары, ГОСПАДЗЕ, бо слухае слуга Твой”». І вярнуўся Самуэль, і лёг спаць на месцы сваім.
10 І прыйшоў ГОСПАД, і стаў, і паклікаў як раней: «Самуэль, Самуэль!» І Самуэль сказаў: «Гавары, ГОСПАДЗЕ, бо слухае слуга Твой».
11 І сказаў ГОСПАД Самуэлю: «Вось, Я зраблю ў Ізраілі такое, што ўсім, хто пра гэта пачуе, зазьвініць у абодвух вушах.
12 У дзень той Я споўню над Гэліем усё, што прадказаў адносна дому ягонага, ад пачатку і да канца.
13 Я прадказаў яму, што буду судзіць дом ягоны на вякі дзеля грэху, бо ён ведаў, што сыны ягоныя зьневажаюць Бога, і не караў іх.
14 Дзеля гэтага Я прысягнуў дому Гэлія, што ня будзе ачышчана правіна дому ягонага ані ахвярамі крывавымі, ані ахвярамі хлебнымі, на вякі».
15 І ляжаў Самуэль аж да раніцы, а потым адчыніў браму Дому ГОСПАДА. І баяўся Самуэль сказаць Гэлію пра гэты відзеж.
16 Але Гэлій паклікаў Самуэля і сказаў: «Самуэль, сын мой». Ён адказаў: «Вось я».
17 І спытаўся [Гэлій] у яго: «Што за слова, якое было сказана табе? Прашу, ня ўтойвай ад мяне. Няхай гэта зробіць табе Бог і тое дадасьць, калі будзеш хаваць ад мяне нешта з таго, што сказана было табе».
18 І выявіў яму Самуэль усё сказанае, і ня ўтойваў ад яго. І Гэлій сказаў: «Ён — ГОСПАД! Няхай робіць, што добрае ў вачах Ягоных».
19 І рос Самуэль, і ГОСПАД быў з ім. І з усіх словаў ягоных ніводнае ня ўпала на зямлю.
20 І даведаўся ўвесь Ізраіль ад Дану аж да Бээр-Шэвы, што Самуэль стаў прарокам ГОСПАДА.
21 І працягваў ГОСПАД зьяўляцца ў Шыло пасьля таго, як зьявіў Сябе Самуэлю ў Шыло ў слове ГОСПАДА.
Толковая Библия Лопухина
Призвание Самуила к пророческому служению.
1Цар 3:1. Отрок Самуил служил Господу при Илии; слово Господне было редко в те дни, видения были не часты.
«Слово Господне» — через пророков, откровение воли Божией через видения были в те дни не часты.
1Цар 3:2. И было в то время, когда Илий лежал на своем месте, — глаза же его начали смежаться, и он не мог видеть, -
«На своем месте» — около порога скинии.
1Цар 3:3. и светильник Божий еще не погас, и Самуил лежал в храме Господнем, где ковчег Божий;
«Светильник Божий» (находившийся в Святилище) «еще не погас», огонь в лампадах светильника зажигался священниками вечером и горел всю ночь до утра, а утром гасился (Исх 27:21. Ср. 1Цар 30:7−8; Лев 24:2−4). Наблюдение за исправностью лампад светильника, особенно в ночное время, очевидно, возложено было священниками на отрока Самуила, что вынуждало его проводить это время «в храме Господнем», где «Ковчег Божий», точнее — в первом (со входа) отделении этого храма, или скинии, т. е. в Святилище.
1Цар 3:11. И сказал Господь Самуилу: вот, Я сделаю дело в Израиле, о котором кто услышит, у того зазвенит в обоих ушах;
«Зазвенит в обоих ушах» — от ужаса (ср. 4Цар 21:12; Иер 19:3).
1Цар 3:12. в тот день Я исполню над Илием все то, что Я говорил о доме его; Я начну и окончу;
1Цар 3:13. Я объявил ему, что Я накажу дом его на веки за ту вину, что он знал, как сыновья его нечествуют, и не обуздывал их;
1Цар 3:14. и посему клянусь дому Илия, что вина дома Илиева не загладится ни жертвами, ни приношениями хлебными вовек.
См. 1Цар 2:27−36.
1Цар 3:20. И узнал весь Израиль от Дана до Вирсавии, что Самуил удостоен быть пророком Господним.
«От Дана» — северного пункта Ханаана — до Вирсавии — его южного пункта. Выражение «от Дана до Вирсавии» на языке священных писателей тождественно выражению «вся земля израильтян», «весь Израиль», «весь Израиль и Иуда» (2Цар 3:10:6.19, 17.11, 24.2; 3Цар 4:25; 1Пар 21:2; 2Пар 30:5).
1Цар 3:21. И продолжал Господь являться в Силоме после того, как открыл Себя Самуилу в Силоме чрез слово Господне. [И уверились во всем Израиле, от конца до конца земли, что Самуил есть пророк Господень. Илий же сделался очень стар, а сыновья его продолжали ходить беззаконным путем своим пред Господом.]
«Самуил есть пророк Господень» — богоизбранный и боговдохновляемый провозвестник воли Господней.