1 У адказ Ёў сказаў:
2 «І сёння з горыччу жальба мая, бо рука Яго ўзнеслася цяжарам над стогнам маім.
3 О, каб я спазнаў, дзе знайсці Яго, і каб падышоў да пасада Яго!
4 Пакладу я перад Ім суд і напоўню вусны свае нараканнямі,
5 каб ведаў я словы, якімі Ён адкажа мне, і каб зразумеў, што Ён будзе гаварыць мне.
6 Ці ж з вялікім запалам будзе Ён спрачацца са мною? Не! Ён будзе толькі слухаць!
7 Тады справядлівы будзе судзіцца з Ім, і ад Суддзі свайго пайшоў бы я ў цэласці.
8 Калі пайду я на ўсход — Ён не з’явіцца, і калі пайду на захад — не здагадаюся, дзе Ён.
9 Калі далей пайду налева, не знайду Яго; калі павярну направа, не ўбачу Яго.
10 А Ён ведае дарогу маю, і калі выпрабуе мяне, я выйду [чысты], як золата.
11 Нага мая трымаецца слядоў Яго, я пільную дарогу Яго і не збочваю з яе.
12 Ад загадаў вуснаў Яго не адступаюся, і ў сэрцы сваім захоўваю словы вуснаў Яго.
13 Бо Ён адзіны, і хто адштурхне Яго? І што толькі хоча душа Яго, тое робіць.
14 Калі Ён на мне споўніў волю Сваю, то і іншых падобных рэчаў ёсць у Яго багата.
15 Таму я хвалююся ў прысутнасці Яго і, калі гляджу на Яго, ахоплены страхам.
16 Бог улагодзіў сэрца маё, і Усемагутны ўстрывожыў мяне,
17 бо не загінуў я ад надыходу цемры і змрок не агарнуў аблічча майго.
К этой главе нет комментариев.