Пераклад Сабілы і Малахава
1 І знак вялікі быў зьяўлены на небе: жанчына, апранутая ў сонца, і месяц пад нагамі ў яе, і на галаве ейнай вянок з дванаццаці зорак.
2 І маючы ўва ўлоньні, яна крычыць, пераносячы болі дзетанараджэньня і пакутуючы ад родаў.
3 І быў зьяўлены другі знак на небе: і вось дракон вялікі агніста-чырвоны, які мае сем галоў і дзесяць рагоў, і на галовах ягоных сем дыядэмаў.
4 І хвост ягоны звалок трэйцюю частку зорак (зь) неба, і скінуў іх на зямлю. І дракон стаў перад жанчынай, якая мела нарадзіць, каб калі народзіць дзіця сваё, зжэрці (яго).
5 І нарадзіла яна сына, мужнага, якому належыць пасьвіць усе народы паліцай жалезнай. І ўзьнята было дзіця ейнае да Бога і да Пасаду Ягонага.
6 І жанчына ўцякла ў пустэльню, дзе яна мае мейсца, прыгатаванае ад Бога, каб кармілі яе там тысячу дзьвесьце шэсьцьдзясят дзён.
7 І адбылася вайна на небе: Міхаіл і Ангелы ягоныя ваявалі супраць дракона, і дракон і ангелы ягоныя ваявалі (супраць іх).
8 Але (яны) ня выстаялі, і ня знайшлося ўжо мейсца для іх на небе.
9 І скінуты быў дракон вялікі, зьмей старадаўны, называны д’яблам і шата́нам, які ўводзіць у заблуджэньне ўсю зямлю, быў скінуты на зямлю, і ангелы ягоныя былі скінуты (разам) зь ім.
10 І пачуў я голас моцны, які гаварыў на небе: цяпер настала збаўленьне і сіла, і Валадарства Бога нашага, і ўлада Хрыста Ягонага, таму што скінены абвінаваўца братоў нашых, які вінаваціў іх перад Богам нашым удзень і ўноч.
11 І яны перамаглі яго Крывёю Ягняка і словам сьведчаньня свайго, і ня пашкадавалі жыцьця свайго аж да сьмерці.
12 Таму радуйцеся Нябёсы, і тыя, хто ў іх жыве! Гора жыхарам зямлі і мора, таму што зыйшоў д’ябал да вас, маючы лютасьць вялікую, ведаючы, што ня шмат мае часу.
13 І калі дракон убачыў, што скінуты на зямлю, пачаў перасьледаваць жанчыну, каторая нарадзіла мужнага.
14 І даны былі жанчыне два крылы арла вялікага, каб яна ляцела ў пустэльню ў мейсца сваё, (схавацца) ад аблічча зьмея, дзе б яна была харчаваная там пару́, і поры, і поўпары.
15 І пусьціў зьмей за жанчынай із роту свайго ваду, як раку, каб яна была зьнесена ракой.
16 Але жанчыне памагла зямля, і адчыніла зямля рот свой і праглынула раку, якую пусьціў быў дракон із роту свайго.
17 І раз'юшыўся дракон на жанчыну і пайшоў ваяваць з астатнімі з насеньня ейнага, якія выконваюць загады Бога і маюць сьведчаньне Ісуса Хрыста.
Новой Женевской Библии
12:1 — 14:20 Третий цикл видений состоит большей частью из эпизодов, где задействованы ключевые символические образы: дракон, жена, зверь, лжепророк, а также сто сорок четыре тысячи запечатленных святых. Как и предшествующие, они подводят читателя к видению Второго пришествия (14:14−20). Два предыдущих цикла были сосредоточены на судах, исходящих от престола Божия. Рассматриваемый цикл изображает природу духовной брани. Появляются символические фигуры, представляющие силы обеих сторон во вселенской духовной войне.
12:1 жена, облеченная в солнце. Эти образы напоминают сны Иосифа (Быт 37:9−10) и Иерусалим, рождающий Мессию и Его остаток (Ис 54:1−4; Ис 66:7−13; Мих 5:3). Очевидно, здесь имеется в виду все общество ветхозаветных праведников. В их число как выдающаяся личность входит и Мария, мать Иисуса. Дальнейшие события показывают, что к этой группе принадлежат и новозаветные святые (12:13−17). Светоносный характер жены изображает славу нового Иерусалима (21:11, 22−27). В силу полученных ею дарований Церковь уже здесь, на земле, участвует в будущем блаженстве, но она все еще подвержена нападкам сатаны (см. ком. к 12:1 — 14:20).
12:3 большой красный дракон. Согласно ст. 9, этот дракон и есть сам дьявол. Сатана изображается в виде дракона по причине его огромной силы и отталкивающего образа противника Божия. Дьявол издревле противился планам Бога и всякий раз терпел поражение, будучи сокрушаемым Божиим могуществом (Быт 3:1, 15; Ис 27:1; Лк 10:18; Лк 11:14−23; Ин 12:31; Кол 2:15). Он восстает против Мессии (12:4−5) и Его служителей (12:17), но в конце концов будет низвержен (20:10).
12:5 младенца мужеского пола. Христа.
12:6 место от Бога. Господь обещает защиту гонимой Церкви. О числе дней см. ком. к 11:2.
12:7−12 Победа Христа (12:5) имеет великие последствия, начиная с низвержения сатаны архангелом Михаилом, выступающим от имени Христа. Этот отрывок говорит не о низвержении сатаны в момент творения, а о его поражении через распятие и воскресение Христа (12:12; Ин 12:31; Кол 2:15).
12:13−17 Не преуспев в своем намерении уничтожить Христа (12:4−5), дракон устремляется на Христов народ.
12:14 в продолжение времени, времен и полвремени. См. ком. к 11:2.