Пераклад Чарняўскага 2017
1 І знак вялікі з’явіўся на небе: жанчына, апранутая ў сонца, і месяц пад яе ступнямі, і на галаве ў яе вянок з дванаццаці зорак,
2 і яна цяжарная, і крычыць ад болю і мук радзільных.
3 І паказаўся іншы знак на небе: і вось, дракон вялізны, агніста-чырвоны, з сямю галовамі і з дзесяццю рагамі, і на галовах яго сем дыядэм,
4 і хвост яго сцягнуў трэцюю частку зорак з неба і кінуў іх на зямлю. І дракон стаў перад жанчынаю, якая павінна нарадзіць, каб, як яна народзіць, зжэрці яе сына.
5 І нарадзіла сына, хлопчыка, які будзе валадарыць над усімі народамі жазлом жалезным. І ўзяты быў яе сын да Бога і да Яго пасада.
6 І жанчына ўцякла ў пустыню, дзе мела месца, прыгатаванае Богам, каб кармілі яе там тысячу дзвесце шэсцьдзесят дзён.
7 І пачалася вялікая вайна на небе; Міхал і анёлы яго змагаліся з драконам, а дракон і яго анёлы ваявалі супраць іх,
8 і не асілілі, і не знайшлося ўжо больш месца для іх у небе.
9 І скінуты быў дракон той магутны, змей старадаўні, які завецца д’ябал і шатан, які зводзіць цэлы свет, і скінуты быў на зямлю, і анёлы яго былі скінуты разам з ім.
10 І пачуў я голас магутны на небе, які казаў: «Цяпер настала збаўленне і моц, і Валадарства Бога нашага і ўлада Хрыста Яго, бо скінуты абвінаваўца братоў нашых, які абвінавачваў іх перад Богам нашым днём і ўночы.
11 І тыя перамаглі яго дзякуючы Крыві Ягняці і словам свайго сведчання, і не шкадавалі жыцця свайго нават да смерці.
12 Дзеля таго цешцеся, нябёсы і жыхары яго. Гора тым, што жывуць на зямлі і ў моры, бо сышоў д’ябал да вас, поўны вялікай лютасці, ведаючы, што мае мала часу!»
13 А калі дракон убачыў, што скінуты ён на зямлю, пачаў пераследаваць жанчыну, што нарадзіла сына.
14 І былі дадзены жанчыне два крылы вялікага арла, каб яна ляцела ў пустыню на сваё месца, дзе яна будзе карміцца ўдалечыні ад змея праз пару, і поры, ды паўпары.
15 І пусціў тады змей з пашчы сваёй за жанчынай ваду, як раку, каб яе знесла патокам.
16 І дапамагла жанчыне зямля, бо раскрыла зямля вусны свае і праглынула раку, якую выпусціў дракон са сваёй пашчы.
17 І ўзлаваўся дракон на жанчыну, і пайшоў ваяваць з астаткам яе нашчадкаў, якія трымаліся загадаў Божых і мелі сведчанне Ісуса Хрыста.
Новой Женевской Библии
12:1 — 14:20 Третий цикл видений состоит большей частью из эпизодов, где задействованы ключевые символические образы: дракон, жена, зверь, лжепророк, а также сто сорок четыре тысячи запечатленных святых. Как и предшествующие, они подводят читателя к видению Второго пришествия (14:14−20). Два предыдущих цикла были сосредоточены на судах, исходящих от престола Божия. Рассматриваемый цикл изображает природу духовной брани. Появляются символические фигуры, представляющие силы обеих сторон во вселенской духовной войне.
12:1 жена, облеченная в солнце. Эти образы напоминают сны Иосифа (Быт 37:9−10) и Иерусалим, рождающий Мессию и Его остаток (Ис 54:1−4; Ис 66:7−13; Мих 5:3). Очевидно, здесь имеется в виду все общество ветхозаветных праведников. В их число как выдающаяся личность входит и Мария, мать Иисуса. Дальнейшие события показывают, что к этой группе принадлежат и новозаветные святые (12:13−17). Светоносный характер жены изображает славу нового Иерусалима (21:11, 22−27). В силу полученных ею дарований Церковь уже здесь, на земле, участвует в будущем блаженстве, но она все еще подвержена нападкам сатаны (см. ком. к 12:1 — 14:20).
12:3 большой красный дракон. Согласно ст. 9, этот дракон и есть сам дьявол. Сатана изображается в виде дракона по причине его огромной силы и отталкивающего образа противника Божия. Дьявол издревле противился планам Бога и всякий раз терпел поражение, будучи сокрушаемым Божиим могуществом (Быт 3:1, 15; Ис 27:1; Лк 10:18; Лк 11:14−23; Ин 12:31; Кол 2:15). Он восстает против Мессии (12:4−5) и Его служителей (12:17), но в конце концов будет низвержен (20:10).
12:5 младенца мужеского пола. Христа.
12:6 место от Бога. Господь обещает защиту гонимой Церкви. О числе дней см. ком. к 11:2.
12:7−12 Победа Христа (12:5) имеет великие последствия, начиная с низвержения сатаны архангелом Михаилом, выступающим от имени Христа. Этот отрывок говорит не о низвержении сатаны в момент творения, а о его поражении через распятие и воскресение Христа (12:12; Ин 12:31; Кол 2:15).
12:13−17 Не преуспев в своем намерении уничтожить Христа (12:4−5), дракон устремляется на Христов народ.
12:14 в продолжение времени, времен и полвремени. См. ком. к 11:2.