1 Напамінай ім, каб яны падпарадкоўваліся начальствам [і] ўладам; былі паслухмяныя, гатовыя да кожнага добрага ўчынку,
2 нікога не зневажалі, былі несварлівыя; добразычлівыя, выяўляючы ўсялякую лагоднасць да ўсіх людзей.
3 Бо і мы некалі былі неразумныя, непаслухмяныя, уведзеныя ў зман, былі рабамі розных пажадлівасцей і асалод; жылі ў злосці і зайздрасці, былі агідныя, ненавідзелі адзін аднаго.
4 Але калі з’явілася дабрыня і чалавекалюбства нашага Збаўцы Бога, —
5 то не за ўчынкі праведнасці, якія мы зрабілі, але паводле Сваёй міласэрнасці Ён уратаваў нас — праз абмыванне адраджэння і абнаўлення Святога Духа,
6 Якога Ён багата выліў на нас праз Ісуса Хрыста, нашага Збаўцы,
7 каб мы, апраўданыя Яго ласкаю, сталі спадкаемцамі паводле надзеі вечнага жыцця.
8 Слушнае гэтае слова, і я хачу, каб ты настойліва сцвярджаў гэта, каб тыя, хто ўвераваў у Бога, рупіліся займацца добрымі ўчынкамі; гэта добра і карысна людзям.
9 А неразумных спрэчак, радаводаў, сварак і спрэчак аб законе пазбягай; бо яны бескарысныя і марныя.
10 Ад ератыка пасля аднаго і другога павучання ўхіляйся,
11 ведаючы, што такі чалавек разбэсціўся і грашыць, асудзіўшы сябе самога.
12 Калі прышлю да цябе Артэмаса ці Тыхіка, пастарайся прыйсці да мяне ў Нікапаль; бо там я вырашыў перазімаваць.
13 Дзіну законніка, і Апалоса парупся выправіць у дарогу так, каб у іх ні ў чым не было нястачы.
14 І няхай нашы таксама вучацца апярэджваць у добрых учынках дзеля неабходных патрэб, каб не быць ім бясплоднымі.
15 Вітаюць цябе ўсе, хто са мною. Вітай усіх, хто любіць нас у веры. Ласка Божая няхай будзе з усімі вамі. [Амін].
К этой главе нет комментариев.