1-ы Карынфянаў 6 глава

¹ Як адважваецца хто з вас, маючы справу супроць другога, судзіцца перад няправеднымі, а не перад святымі?

² Ці вы не ведаеце, што святыя будуць судзіць свет? І калі вамі судзіцца свет, то няўжо вы нявартыя найменшых судоў?

³ Ці не ведаеце вы, што мы будзем судзіць анёлаў, не тое, што справы гэтага жыцця?

⁴ Дык калі ў вас праходзяць суды па справах гэтага жыцця, то вы саджаеце суддзямі тых, хто нічога не значыць у царкве?

⁵ На ваш сорам кажу. Так няўжо няма між вас ніводнага мудрага, які б мог рассудзіць між сваімі братамі.

⁶ А брат з братам судзіцца, прытым перад бязвернымі.

⁷ Дык гэта для вас прыніжэнне, што вы маеце судовыя справы адзін з адным. Чаму б не лепей заставацца пакрыўджанымі? Чаму б вам лепей не пацярпець шкоду?

⁸ Але вы крыўдзіце і ашукваеце, і гэта братоў.

⁹ Ці вы не ведаеце, што няправедныя не атрымаюць у спадчыну Царства Божага? Не падманвайце сябе: ні распуснікі, ні ідалапаклоннікі, ні чужаложнікі, ні збачэнцы, ні мужаложнікі,

¹⁰ ні злодзеі, ні хціўцы, ні п’яніцы, ні ліхамоўцы, ні грабежнікі — не атрымаюць у спадчыну Царства Божага.

¹¹ І такімі былі некаторыя з вас; але вы былі абмыты, але вы былі асвечаны, але былі апраўданы імем [нашага] Госпада Ісуса Хрыста і Духам нашага Бога.

¹² Усё мне дазволена, але не ўсё на карысць; усё мне дазволена, але я нічому не буду падуладны.

¹³ Ежа для чэрава і чэрава для ежы, але Бог і тое і другое ператворыць у нішто. Цела ж не дзеля распусты, а для Госпада, і Госпад для цела.

¹⁴ А Бог і Госпада ўваскрасіў і нас уваскрэсіць Сваёю сілаю.

¹⁵ Ці вы не ведаеце, што вашы целы — члены Хрыстовы? Дык, узяўшы члены Хрыстовы, ці зраблю іх членамі распусніцы? Вядома ж не! Ніколі.

¹⁶ Ці вы не ведаеце, што той, хто злучаецца з распусніцаю — з ёю адно цела? Бо Ён кажа: «Двое будуць адным целам».

¹⁷ А хтозлучаецца з Госпадам, ёсць адзін дух з Госпадам.

¹⁸ Уцякайце ад распусты. Усялякі грэх, які б ні зрабіў чалавек, — па-за целам; а хто распуснічае, грашыць супраць уласнага цела.

¹⁹ Ці вы не ведаеце, што ваша цела6 — храм Святога Духа, Які ў вас, Якога вы маеце ад Бога, і вы не свае ўласныя?

²⁰ Бо вы куплены дарагою цаною. Дык праслаўляйце ж Бога ў вашым целе [і ў вашым духу, у тых, якія ёсць ад Бога].

Стих 4

Итак, апостол желал, чтобы такие дела судили мудрые, верные и святые судьи, зарекомендовавшие себя в разных местах, а не люди, которые, проповедуя Евангелие, перемещались из одного места в другое... Если же не было мудрых судей, то следовало, как того хотел апостол, назначать их даже из ничего не значащих, так чтобы дела христиан не выносились на широкую публику.

О делах монашеских 29. CSEL 41:587.

Стих 11

Павел говорит, что они изменились к лучшему: не то чтобы вообще избавились от греха (что в этой жизни невозможно), но перестали подчиняться желанию греха (что в добропорядочной жизни возможно).

Источник: Против Юлиана 16.49. PL 44:850