Выхад 19 глава

Выхад
Пераклад Васіля Сёмухі → Комментарии Скоуфилда

Пераклад Васіля Сёмухі

1 На трэцім месяцы пасьля выхаду сыноў Ізраіля зь зямлі Егіпецкай, у самы дзень маладзіка, прыйшлі яны ў пустыню Сінайскую.
2 І рушылі яны з Рэфідыма, і прыйшлі ў пустыню Сінайскую, і сталі там табарам у пустыні: і стаў там Ізраіль табарам насупраць гары.
3 Майсей узышоў да Бога, і заклікаў яго Гасподзь з гары, кажучы: так скажы дому Якава і абвясьці сынам Ізраіля:
4 вы бачылі, што Я зрабіў Егіпцянам, і як Я насіў вас на арліных крылах, і прынёс вас да Сябе;
5 дык вось, калі вы будзеце слухацца голасу Майго і шанаваць запавет Мой, дык будзеце Маім скарбам з усіх народаў, бо Мая ўся зямля,
6 а вы будзеце ў Мяне царствам сьвятароў і народам сьвятым; вось словы, якія ты скажаш сынам Ізраілевым.
7 І прыйшоў Майсей і склікаў старэйшынаў народу і прапанаваў ім усе гэтыя словы, якія наказаў яму Гасподзь.
8 І ўвесь народ адказаў у адзін голас, кажучы: усё, што сказаў Гасподзь, выканаем. І данёс Майсей словы народу да Госпада.
9 І сказаў Гасподзь Майсею: вось, Я прыйду да цябе ў густым воблаку, каб чуў народ, як Я буду гаварыць з табою, і паверыў табе назаўсёды. І Майсей абвясьціў словы народу да Госпада.
10 І сказаў Гасподзь Майсею: ідзі да народу, і асьвяці яго сёньня і заўтра; хай вымыюць вопратку сваю,
11 каб быць гатовымі да трэцяга дня: бо на трэці дзень сыйдзе Гасподзь на вачах ва ўсяго народу на гару Сінай;
12 і правядзі народу рысу з усіх бакоў і скажы: сьцеражэцеся ўзыходзіць на гару і дакранацца да падножжа яе: кожны, хто дакранецца да гары, аддадзены будзе сьмерці;
13 хай рука не дакранецца да яго, а хай паб’юць яго камянямі, альбо застрэляць стралою; хай то быдла, хай чалавек, а хай не застанецца жывы; у час працяглага трубнага гуку, могуць яны ўзысьці на гару.
14 І сышоў Майсей з гары да людзей і асьвяціў людзей, і яны вымылі вопратку сваю.
15 І сказаў народу: будзьце гатовыя да трэцяга дня; не дакранайцеся да жонак.
16 На трэці дзень, як занялася раніца, былі грымоты і маланкі, і густая хмара над гарою і трубны гук даволі моцны: і затрымцеў увесь народ, які быў у табары.
17 І вывеў Майсей людзей з табара насустрач Богу, і сталі каля падножжа гары.
18 А гара Сінай уся дымілася ад таго, што Гасподзь сышоў на яе ў агні; і падымаўся ад яе дым, як дым зь печы, і ўся гара моцна хісталася:
19 і гук трубны рабіўся мацнейшы і мацнейшы. Майсей гаварыў, і Бог адказваў яму голасам.
20 І сышоў Гасподзь на гару Сінай, на вяршыню гары, і заклікаў Гасподзь Майсея на вяршыню гары, і ўзышоў Майсей.
21 І сказаў Гасподзь Майсею: сыйдзі і пацьвердзі народу, каб ён не парываўся да Госпада ўбачыць Яго, і каб не загінулі многія зь яго:
22 а сьвятары, якія набліжаюцца да Госпада, павінны асьвяціць сябе, каб ня ўразіў іх Гасподзь.
23 І сказаў Майсей Госпаду: ня можа народ узысьці на гару Сінай: бо Ты папярэдзіў нас, сказаўшы: правядзі мяжу вакол гары і асьвяці яе.
24 І Гасподзь сказаў яму: ідзі, сыйдзі, потым узыйдзі ты і з табою Аарон: а сьвятары і народ няхай не парываюцца ўзыходзіць да Госпада, каб Гасподзь ня ўразіў іх.
25 І сышоў Майсей да людзей і пераказаў ім.

Комментарии Скоуфилда

1 У Синая Израиль усвоил уроки
1) святости Иеговы через Его заповеди:
2) понял собственную греховность и слабость на примере многих неудач:
3) оценил благость Иеговы установившего священство и жертвоприношение.
Христианин узнает по опыту Рим 7:7−24 то, что Израиль познал у Синая.
Эта часть Исхода должна читаться в свете размышления о законе и грехе Рим 3:19−26; 7:7−24; Гал 4:1−3. Гал 3:6−25 объясняет соотношение закона и Авраамова завета:
1) закон не может отменить этот завет;
2) он был «добавлен», чтобы обнаружился грех;
3) он был детоводителём ко Христу;
4) он был только чем-то подготовительным до «пришествия Семени».

3 Иегова напоминал народу,
1) что до сих пор Израиль был предметом Его любви и забот;
2) что закон предлагается не как средство жизни, но как средство с помощью которого Израиль может стать «избранным сокровищем» и «царственным священством»;
3) что закон не был навязан народу, но он был предложен и добровольно принят. Этот принцип выражен в Гал 5:1−4.

5 Ср. с 1Пет 2:9; Откр 1:6; 5:10. То, что по закону стало «условием», по благодати дается каждому верующему даром. Слово «если» в 5-м стихе составляет суть закона; это «если» принцип действия Бога и вместе с тем основная причина, почему «закон ничего не довёл до совершенства» (Рим 8:3; Евр 7:18−19). Авраамов (Быт 15:18, примеч.) и Новый (Евр 8:8−12, примеч.) заветы дают людям истинное спасение и уверенность, потому что ставят только одно условие — веру.

8 Пятый период (диспенсация): Закон. Этот период простирается от Синая до Голгофы, от Исхода до Креста. История Израиля бредущего по пустыне, а затем осевшего в своей стране есть длинная повесть о постоянном нарушении закона. Народ не выдержал испытания. Он был наказан несколькими пленениями. Пятый период закончился у Креста. Исследуя этот предмет, мы сталкиваемся со следующими проблемами:
1) состояние человека в начале (Ис 19:1−4);
2) его ответственность(Исх 19:5−6; Рим 10:5);
3) его несостоятельность(4Цар 17:7−17, 19; Деян 2:22−23):
4) суд над ним (4Цар 17:1−6, 20; 25:1−11; Лк 21:20−24).

См. другие шесть периодов: Невинность (Быт 1:28); Совесть (Быт 3:23); Человеческое управление (Быт 8:20); Обетование (Быт 12:1); Благодать (Ин 1:17); Царство (Еф 1:10).

25 Моисеев завет: 1) дан Израилю 2) в трех частях, связанных одна с другой и состоящий из: заповедей, выражающих праведную волю Бога (Ис 20:1−26); части «судьи», предназначенной для управления общественной жизнью народа (Ис 21:1−24:11); и «постановления» для управления религиозной жизнью Израиля (Ис 24:12−31:18). Три эти элемента составляют «закон»; под этим названием, обычно Моисеев завет упоминается в Новом Завете (напр. Мф 5:17, 18). Заповеди и постановления составляли общую религиозную систему. Заповеди были «служением смертоносным буквам» (2Кор 3:7−9); «постановления» выдвигали первосвященника, как лицо представляющее весь народ перед Иеговой; а в жертвоприношениях — «покрове» (см. «Очищение», Лев 16:6, примеч.) грехов ясно видится предвкушение Креста (Евр 5:1−3; 9:6−9; Рим 3:25−26). Христианин не находится под охраной Моисеева завета, он пребывает под Новым Заветом благодати (Рим 3:21−27; 6:14, 15; Гал 2:16; 3:10−14, 16−18, 24−26; 4:21−31; Евр 10:11−17). См. «Новый Завет» (Евр 8:8, примеч.).



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.