Да Філімона 1 глава — Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла → Новой Женевской Библии

Да Філімона 1 глава

Пасланне да Філімона
Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла → Новой Женевской Библии

Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла

Прывітанне

¹ Павел, вязень Езуса Хрыста, і брат Цімафей — умілаванаму Філімону, нашаму супрацоўніку,

² сястры Апфіі, Архіпу, нашаму паплечніку ў змаганні, і Касцёлу ў тваім доме:

³ ласка вам і спакой ад Бога, Айца нашага, і Пана Езуса Хрыста.

Падзяка за веру і любоў Філімона

⁴ Я заўсёды дзякую майму Богу, калі ўспамінаю цябе ў сваіх малітвах,

⁵ чуючы аб тваёй веры і любові, якую маеш да Пана Езуса і да ўсіх святых,

⁶ каб супольнасць тваёй веры прывяла цябе да пазнання ўсялякага дабра, якое ёсць у нас дзякуючы Хрысту.

⁷ Я вельмі ўзрадаваўся і суцешыўся з прычыны тваёй любові, бо праз цябе, браце, заспакоены сэрцы святых.

Просьба аб прабачэнні Анісіма

⁸ Таму, хоць і маю вялікую адвагу ў Хрысце загадваць табе тое, што трэба,

⁹ хутчэй прашу цябе з любоўю. Я, Павел, будучы старцам, а цяпер і вязнем Езуса Хрыста,

¹⁰ прашу цябе за майго сына Анісіма, якога нарадзіў я ў кайданах.

¹¹ Некалі ён быў бескарысны для цябе, а цяпер карысны і для цябе, і для мяне.

¹² Яго, — гэта маё сэрца, — адсылаю да цябе.

¹³ Я хацеў затрымаць яго пры сабе, каб ён замест цябе паслужыў мне ў кайданах за Евангелле.

¹⁴ Але без тваёй згоды нічога не хацеў бы рабіць, каб добрая справа твая была не з прымусу, а з добрай волі.

¹⁵ Бо, можа, ён быў аддалены ад цябе на пэўны час, каб ты прыняў яго назаўсёды

¹⁶ ўжо не як слугу, але больш чым слугу, як умілаванага брата, асабліва для мне, а тым больш для цябе, і паводле цела, і ў Пану.

¹⁷ Таму, калі лічыш мяне супольнікам, то прымі яго, як мяне.

¹⁸ Калі ж ён чым пакрыўдзіў цябе, або вінаваты табе, палічы гэта мне.

¹⁹ Я, Павел, напісаў сваёю рукою: я адплачу, ужо не кажучы табе пра тое, што ты сам вінаваты мне.

²⁰ Так, браце! Няхай я атрымаю ад цябе карысць у Пану; заспакой маё сэрца ў Хрысце!

Заканчэнне

²¹ Спадзеючыся на тваю паслухмянасць, я напісаў табе, ведаючы, што і больш таго, аб чым прашу, зробіш.

²² Адначасова прашу, падрыхтуй мне жыллё, бо спадзяюся, што дзякуючы вашым малітвам я вярнуся да вас.

²³ Вітае цябе Эпафрас, мой сувязень у Хрысце Езусе,

²⁴ Марк, Арыстарх, Дэмас і Лука, мае памочнікі.

²⁵ Ласка Пана Езуса Хрыста з духам вашым.

Новой Женевской Библии

1:1 узник. Павел сознает, что принимает узы за Христа и Его Евангелие (ср. Флп 1:7).

возлюбленному и сотруднику нашему. Любовь Павла к Филимону дает апостолу основание обратиться к нему с весьма деликатной просьбой об Онисиме.

1:4 Благодарю Бога моего. В ст. 4−7 Павел молитвенно выражает основание своей дружбы с Филимоном — связывающую их веру во Христа. Послания Павла часто содержат целые разделы благодарений (Флп 1:3−6; Кол 1:3−6).

1:7 успокоены сердца святых. Филимон был подлинным благословением для народа Божия. Его сострадательность и любовь очевидны (ср. ст. 5).

Как действует любовь.

1:10 о сыне моем Онисиме. Павел благорасположен к Онисиму, которого он привел ко Христу, когда тот посетил апостола в темнице. Такую отцовскую заботу о своих духовных детях Павел проявляет и в других случаях (1Кор 4:15; Гал 4:19; 1Фес 2:7, 11).

1:11 негоден... годен. Павел прибегает к игре слов: имя Онисим в переводе означает «годный», «полезный».

1:12 прими его, как мое сердце. Павел говорит об Онисиме с предельным душевным напряжением. Греческое слово «спланхна», переведенное здесь как «сердце», означает средоточие чувств. Павел дает понять, что недоброе отношение к Онисиму глубоко огорчит его.

1:16 как... брата возлюбленного. Отношения Филимона и Онисима должны измениться, поскольку Онисим теперь принадлежит к верным последователям Христа, как и Филимон.

1:17−19 Павел просит Филимона принять Онисима как брата во Христе. Апостол уверен, что может воззвать к любви Филимона и надеяться на его прощение, потому что и сам Филимон получил прощение Божие. Живущая в верующих любовь Божия преображает их взаимоотношения.

1:22 приготовь для меня... помещение. Павел предвидит свое освобождение, которое, по-видимому, и произошло. Посетил ли он потом Колоссы, неизвестно.