Пераклад Чарняўскага 2017
1 Пасля гэтага ўвайшлі Майсей і Аарон і сказалі фараону: «Гэта кажа Госпад, Бог Ізраэля: “Адпусці народ Мой, каб ён учыніў Мне ахвярапрынашэнне ў пустыні”».
2 А ён адказаў: «Хто такі Госпад, каб я слухаў голас Яго і адпусціў Ізраэля? Не ведаю Госпада і не адпушчу Ізраэля».
3 І сказалі яны: «Гэта Бог гебраяў з’явіўся нам; калі ласка, мы пойдзем на тры дні дарогі ў пустыню і ўчынім ахвярапрынашэнне Госпаду, Богу нашаму, каб не спасцігла нас часам пошасць або меч».
4 Сказаў ім цар Егіпта: «Чаму вы, Майсей і Аарон, адцягваеце народ ад працы яго? Ідзіце да сваіх абавязкаў».
5 І сказаў фараон: «Ужо занадта шматлікі народ зямлі; вы бачыце, што колькасць людзей павялічваецца; тым болей, калі вы дасцё яму адпачынак ад працы».
6 Вось, загадаў ён у той дзень наглядчыкам за народам і кіраўнікам яго, кажучы:
7 «Надалей зусім не давайце народу саломы для вырабу цэглы, як раней, але няхай яны самі ходзяць і збіраюць сцябло.
8 А колькасць цэглы, якую выраблялі раней, ускладайце на іх; і не памяншайце ніколькі. Бо ходзяць яны без працы і таму заклікаюць: “Пойдзем і ўчынім ахвярапрынашэнне Богу нашаму”.
9 Хай будуць прыгнечаны яны працаю і хай выконваюць яе, каб не адпачываць з ілжывымі словамі».
10 Такім чынам, наглядчыкі за народам і кіраўнікі яго, што выйшлі, казалі народу: «Так гаворыць фараон: “Я не даю вам саломы.
11 Ідзіце і збірайце, колькі здолееце знайсці, і ніколькі не паменшыцца [выраб] ад працы вашай”».
12 І рассыпаліся людзі па ўсёй зямлі Егіпта дзеля збору саломы.
13 Таксама і наглядчыкі пагражалі, кажучы: «Выконвайце працу вашую штодзень, як раней звычайна выконвалі, калі вам дастаўлялі салому».
14 І былі збітыя бізунамі кіраўнікі сыноў Ізраэля, якіх наглядчыкі фараона паставілі над імі, кажучы: «Чаму не вырабляеце колькасць цэглы, як раней, ані ўчора, ані сёння?»
15 І прыйшлі кіраўнікі сыноў Ізраэля, і ўсклікнулі, кажучы фараону: «Чаму так робіш адносна паслугачоў тваіх?
16 Саломы не дастаўляюць нам, а цэглы вырабляць загадваюць столькі ж; вось, б’юць нас, паслугачоў тваіх, бізунамі і вінавацяць народ твой».
17 Ён адказаў: «Адпачываеце вы і таму кажаце: “Пойдзем і ўчынім ахвярапрынашэнне Госпаду”.
18 Таму ідзіце і працуйце; саломы вам даваць не будуць, а вырабляйце звычайную колькасць цэглы».
19 І бачылі кіраўнікі сыноў Ізраэля, што апынуліся ў бядзе, таму што было сказана ім: «Не змяншайце ніколькі ад штодзённага вырабу цэглы»,
20 і сустрэлі Майсея і Аарона, якія стаялі насупраць тых, што выходзілі ад фараона,
21 і сказалі ім: «Хай бачыць Госпад вас і асудзіць, бо вы зрабілі, каб дух наш быў непрыемны для фараона і паслугачоў яго; і далі яму меч, каб забіваць нас».
22 І звярнуўся Майсей да Госпада, і сказаў: «Госпадзе, чаму пераследуеш Ты народ гэты? Чаму паслаў мяне?
23 Бо з таго часу, калі я ўвайшоў да фараона, каб гаварыць імем Тваім, ён стаў чыніць шкоду народу Твайму, і не вызваліў Ты іх».
Комментарии МакДональда
IV. МОИСЕЙ И фАРАОН: ВЕЛИКОЕ ПРОТИВОСТОЯНИЕ (5:1 — 7:13)
А. Первое противостояние (5:1 — 7:6)
5:1 В 3 главе, 18 стихе Бог повелел Моисею взять с собой старейшин и пойти с ними к фараону. Затем Бог назначил Аарона говорить от лица Моисея (4:14−16). Поэтому вместо старейшин с Моисеем пошел Аарон. Воля Божья выражалась в весьма недвусмысленных словах: «Отпусти народ Мой».
5:2−13 Когда Моисей с Аароном объявили фараону свой первый ультиматум, он обвинил их в том, что они отвлекают народ от работы. И заставил народ работать еще больше. Теперь израильтяне должны были сами собирать солому для обжига кирпичей, изготавливая при этом столько же кирпичей, сколько и раньше. Фараон требовал от евреев невыполнимого, обращаясь с ними, как нацисты обращались с заключенными в концлагерях. Народу пришлось ходить по всему Египту, собирая жниво вместо соломы. В еврейском подлиннике видно, с каким презрением относились к этим угнетенным людям. Коул обращает также внимание на то, что жесткое и шероховатое жниво было плохим заменителем соломы.
5:14−23 До этого евреям приносили солому. Она использовалась для укрепления кирпичей и для того, чтобы кирпичи не прилипали к форме, в которой их выжигали. Надзирателей-евреев били за невыполнение нормы. Они обратились к фараону с протестом, но он не стал их слушать. Тогда они стали винить во всем Моисея и Аарона, а Моисей, в свою очередь, стал жаловаться Богу. Обвинения изнутри, исходящие от народа Божьего, зачастую тяжелее сносить, чем преследования извне.