Пераклад Антонія Бокуна
1 І станецца, што прыйдуць на цябе ўсе словы гэтыя дабраславенства і праклёну, якія я абвясьціў перад абліччам тваім, і ты возьмеш іх у сэрца сваё сярод усіх народаў, да якіх выгнаў цябе ГОСПАД, Бог твой.
2 І ты вернешся да ГОСПАДА, Бога твайго, і будзеш слухаць голас Ягоны ў-ва ўсім, што я сёньня загадваю табе, ты і сыны твае, усім сэрцам тваім і ўсёй душою тваёй.
3 І адменіць ГОСПАД, Бог твой, няволю тваю і зьлітуецца над табою, і верне цябе, і зьбярэ цябе з усіх народаў, у якіх расьцярушыў цябе ГОСПАД, Бог твой.
4 Хоць бы ты быў выгнаны на канец неба, адтуль сьцягне і адтуль зьбярэ цябе ГОСПАД, Бог твой, і зграмадзіць цябе.
5 І ўвядзе цябе ГОСПАД, Бог твой, у зямлю, якую мелі бацькі твае, і возьмеш яе на ўласнасьць і Ён дасьць дабрабыт табе, і павялічыць цябе больш за бацькоў тваіх.
6 І абрэжа ГОСПАД, Бог твой, сэрца тваё і сэрца насеньня твайго, каб любіў ты ГОСПАДА, Бога твайго, усім сэрцам тваім і ўсёю душою тваёй, каб ты жыў.
7 І зьверне ГОСПАД, Бог твой, усе гэтыя праклёны на ворагаў тваіх і на тых, якія ненавідзяць цябе і перасьледуюць цябе.
8 А ты навернешся, і будзеш слухаць голас ГОСПАДА, і будзеш выконваць усе прыказаньні Ягоныя, якія я загадваю табе сёньня.
9 І ГОСПАД, Бог твой, дасьць табе посьпех у-ва ўсіх працах рук тваіх, у пладах улоньня твайго, і ў прыплодзе жывёлы тваёй, і ў плодзе зямлі тваёй табе на дабро. Бо вернецца ГОСПАД, каб цешыцца з цябе, [даючы] даброцьці, як цешыўся Ён з бацькоў тваіх,
10 калі будзеш слухаць голас ГОСПАДА, Бога твайго, і захоўваць прыказаньні Ягоныя і пастановы Ягоныя, якія запісаныя ў кнізе Закону гэтага, і калі навернешся да ГОСПАДА, Бога твайго, усім сэрцам тваім і ўсёй душой тваёй.
11 Бо прыказаньне гэтае, якое я загадваю табе сёньня даю, не зацяжкае для цябе і не далёкае [ад цябе].
12 Ня ў небе яно, каб ты казаў: “Хто ўзыйдзе ў неба і прынясе яго нам, каб мы маглі пачуць яго і выканаць яго?”
13 І не за морам яно, каб ты казаў: “Хто пераплыве мора і прынясе яго да нас, каб мы маглі пачуць яго і выканаць яго?”
14 Але вельмі блізка да цябе слова гэтае, яно ў вуснах тваіх і ў сэрцы тваім, каб ты мог выканаць яго.
15 Глядзі, я кладу сёньня перад абліччам тваім жыцьцё і дабро, сьмерць і зло.
16 Бо я загадваю табе сёньня, каб любіў ты ГОСПАДА, Бога твайго, і хадзіў шляхамі Ягонымі, і захоўваў прыказаньні Ягоныя, і пастановы Ягоныя, і прысуды Ягоныя, будзеш жыць, і памножышся, і будзе дабраслаўляць цябе ГОСПАД, Бог твой, у зямлі, якую ідзеш атрымаць на ўласнасьць.
17 А калі адвернецца сэрца тваё і ня будзеш слухаць [Госпада], і будзеш зьведзены, і будзеш пакланяцца багам чужым, і будзеш ім служыць,
18 я паведамляю вам сёньня, што, гінучы, вы загінеце і ня будуць доўгія дні [вашыя] ў зямлі, у якую ты пераходзіш праз Ярдан і ідзеш туды, каб атрымаць яе на ўласнасьць.
19 За сьведкаў супраць вас сёньня клічу неба і зямлю, што я кладу перад абліччам тваім жыцьцё і сьмерць, дабраславенства і праклён. Выбірай жыцьцё, каб жыў ты і насеньне тваё,
20 і любі ГОСПАДА, Бога твайго, і слухай голас Ягоны, і туліся да Яго, бо Ён — жыцьцё тваё і доўгасьць дзён тваіх, каб ты жыў на зямлі, якую абяцаў ГОСПАД бацькам тваім, Абрагаму, Ісааку і Якубу, што дасьць ім яе».
Новой Женевской Библии
30:1−10 Моисей обращает свой взгляд в будущее и предсказывает исполнение всех проклятий и благословений, а после всего — говорит о великих обетованиях, исполнение которых полностью еще не осуществилось.
30:2 от всего сердца твоего и от всей души твоей. Моисей вновь ссылается на великую заповедь, данную в 6:5, сохраняя надежду на покаяние даже в случае отступничества народа и суда над ним.
30:4−5 Милость Бога к Израилю во время восстановления его будет не меньше или даже больше гнева Его.
30:6 обрежет Господь... сердце твое. См. ком. к 10:16. Обещанное восстановление народа и возобновление завета станет результатом всевластной работы Бога в сердцах избранных Им людей. Обрезав их сердца, Бог заменит их «жестоковыйность» (5:29; 10:16; 29:4) смирением и раскаянием, в коих они так нуждаются (ср. ст. 1−2), и, таким образом, очистит для Себя народ, который будет любить Его и повиноваться Ему.
30:7 на врагов твоих. Будущее восстановление станет осуществлением обетования, данного Аврааму и его семени: «Злословящих тебя прокляну» (Быт 12:3). Таким образом Моисей связывает восстановление, описанное в ст. 3−10, с Божиим судом над врагами избранного Им народа.
30:11−14 Напоминая о ранее сказанном (6:6), Моисей утверждает, что заповедь, которую Бог открыл через него, и праведность, которую Он требует от израильтян, доступны (ст. 11). Однако он предсказывает, что люди «с необрезанными сердцем и ушами» не увидят того, что «не далеко», и будут искать не там, где следует (ст. 12−13). Эту праведность Господь явил в Своих делах, когда спасал Свой народ и вершил суд; тем самым Он подтвердил истинность клятвы, данной Им Аврааму, Исааку и Иакову (ср. 8:17−18; 9:4−6; 30:1−7, особенно 1:29−33; 9:23). Поэтому заповедь, которую провозглашает здесь Моисей, представляет собой призыв к вере: праведность, согласно этой заповеди, достигается только верой (ср. 30:1−10 и ком.). Апостол Павел ссылается на эти стихи в Рим 10:6−8, истолковывая увещевание Моисея в свете откровения Божией праведности во Христе. То, что Бог совершил во Иисусе Христе, вновь открывает Его праведность (Рим 3:21−26) и подтверждает Его клятву, данную отцам (ср. Рим 4:18−25; Гал 3).
30:15 предложил тебе. Существуют только два пути — жизнь и смерть, Божие благословение и Божие осуждение. Моисей говорит: «Избери жизнь» (ст. 19). Иисус Навин предложил тот же выбор (Нав 24:15). Иисус Христос, Который выше, чем Моисей, призывает Своих учеников идти узким путем, ведущим к жизни (Мф 7:13−14).
30:19 Во свидетели... небо и землю. В конце древних договорных документов приводился список свидетелей. В завете, о котором говорит Библия, в свидетели призывается Божие творение.