Пераклад Чарняўскага 2017
1 «Калі споўняцца на табе ўсе гэтыя словы, дабраславенне і праклён, якія я абвясціў перад абліччам тваім, і ты прымеш іх у сэрца сваё сярод усялякіх народаў, па якіх раскідаў цябе Госпад, Бог твой,
2 і вернешся да Яго, і будзеш слухацца Яго волі ва ўсім, што я сёння табе загадваю, разам з сынамі тваімі, усім сэрцам тваім і ўсёй душою тваёй,
3 тады адменіць Госпад, Бог твой, няволю тваю, і пашкадуе цябе, і зноў збярэ цябе з усіх народаў, сярод якіх цябе перад тым расцярушыў.
4 Хоць бы ты быў расцярушаны аж да краёў неба, і нават адтуль сцягне і забярэ цябе Госпад, Бог твой,
5 і ўвядзе ў зямлю, якой валодалі бацькі твае, і атрымаеш яе, і зробіць Ён цябе шчаслівейшым і павялічыць цябе больш за бацькоў тваіх.
6 Госпад, Бог твой, абрэжа сэрца тваё і сэрца нашчадкаў тваіх, каб любіў ты Госпада, Бога твайго, усім сэрцам тваім ды ўсёю душою тваёй, каб мог ты жыць.
7 А ўсе гэтыя праклёны зверне Ён на ворагаў тваіх і на тых, якія ненавідзяць цябе і пераследуюць.
8 Ты, вось, навернешся, і будзеш слухаць голас Госпада, і выканаеш усе прыказанні, якія я загадваю табе сёння;
9 і Госпад, Бог твой, дасць табе вялікі поспех ва ўсіх справах рук тваіх, у пладах улоння твайго, і ў прыплодзе жывёлы тваёй, і ва ўрадлівасці зямлі тваёй, у дастатку ўсіх рэчаў. Бо навернецца Госпад, каб цешыцца з цябе ва ўсіх дабротах, як цешыўся Ён з бацькоў тваіх,
10 калі будзеш слухаць голас Госпада, Бога твайго, і берагчы будзеш загады Яго і прыказанні, якія запісаны ў гэтым законе, і навернешся да Госпада, Бога твайго, усім сэрцам тваім і ўсёй душой тваёй.
11 Загад гэты, які я табе сёння даю, не ёсць па-над табою і не занадта далёкі.
12 Не ў небе ён змешчаны, каб мог ты сказаць: “Хто з нас здолее ўзысці ў неба, каб ён спусціўся да нас, каб маглі мы пачуць і выканаць?”
13 І не за морам ён знаходзіцца, каб ты скардзіўся і гаварыў: “Хто з нас можа пераплысці мора і прынесці яго да нас, каб мы маглі пачуць і выканаць тое, што загадана?”
14 Але ж слова блізка каля цябе, яно проста ў вуснах тваіх і ў сэрцы тваім, каб мог ты яго споўніць.
15 Глядзі, я прапаную табе сёння перад абліччам тваім жыццё і шчасце, і наадварот — смерць і няшчасце.
16 Калі будзеш выконваць прыказанні Госпада, Бога твайго, якія я загадваю табе сёння, каб любіў ты Госпада, Бога твайго, і хадзіў Яго шляхамі, і сцярог Яго загады, і прыказанні, і законы, будзеш жыць, і памножыць Ён цябе, і будзе дабраслаўляць цябе ў зямлі, у якую ідзеш, каб атрымаць яе ва ўласнасць.
17 А калі адвернецца сэрца тваё, і не захочаш слухаць, і, аблудаю зведзены, паклонішся багам чужым і будзеш ім служыць,
18 то я прадказваю вам сёння, што прападзеце і за кароткі час пагінеце на зямлі, у якую, перайшоўшы Ярдан, вы ўвойдзеце, каб атрымаць ва ўласнасць.
19 За сведкаў перад вамі клічу сёння неба і зямлю, што прапаную вам жыццё і смерць, дабраславенне і праклён. Дык выбірай жыццё, каб жыў ты і нашчадкі твае,
20 і любі Госпада, Бога твайго, і слухай голас Яго, і туліся да Яго, бо Ён жыццё тваё і даўгавечнасць дзён тваіх, каб жыў ты на зямлі, якою прысягнуў Госпад бацькам тваім, Абрагаму, Ізааку і Якубу, што дасць ім яе».
Новой Женевской Библии
30:1−10 Моисей обращает свой взгляд в будущее и предсказывает исполнение всех проклятий и благословений, а после всего — говорит о великих обетованиях, исполнение которых полностью еще не осуществилось.
30:2 от всего сердца твоего и от всей души твоей. Моисей вновь ссылается на великую заповедь, данную в 6:5, сохраняя надежду на покаяние даже в случае отступничества народа и суда над ним.
30:4−5 Милость Бога к Израилю во время восстановления его будет не меньше или даже больше гнева Его.
30:6 обрежет Господь... сердце твое. См. ком. к 10:16. Обещанное восстановление народа и возобновление завета станет результатом всевластной работы Бога в сердцах избранных Им людей. Обрезав их сердца, Бог заменит их «жестоковыйность» (5:29; 10:16; 29:4) смирением и раскаянием, в коих они так нуждаются (ср. ст. 1−2), и, таким образом, очистит для Себя народ, который будет любить Его и повиноваться Ему.
30:7 на врагов твоих. Будущее восстановление станет осуществлением обетования, данного Аврааму и его семени: «Злословящих тебя прокляну» (Быт 12:3). Таким образом Моисей связывает восстановление, описанное в ст. 3−10, с Божиим судом над врагами избранного Им народа.
30:11−14 Напоминая о ранее сказанном (6:6), Моисей утверждает, что заповедь, которую Бог открыл через него, и праведность, которую Он требует от израильтян, доступны (ст. 11). Однако он предсказывает, что люди «с необрезанными сердцем и ушами» не увидят того, что «не далеко», и будут искать не там, где следует (ст. 12−13). Эту праведность Господь явил в Своих делах, когда спасал Свой народ и вершил суд; тем самым Он подтвердил истинность клятвы, данной Им Аврааму, Исааку и Иакову (ср. 8:17−18; 9:4−6; 30:1−7, особенно 1:29−33; 9:23). Поэтому заповедь, которую провозглашает здесь Моисей, представляет собой призыв к вере: праведность, согласно этой заповеди, достигается только верой (ср. 30:1−10 и ком.). Апостол Павел ссылается на эти стихи в Рим 10:6−8, истолковывая увещевание Моисея в свете откровения Божией праведности во Христе. То, что Бог совершил во Иисусе Христе, вновь открывает Его праведность (Рим 3:21−26) и подтверждает Его клятву, данную отцам (ср. Рим 4:18−25; Гал 3).
30:15 предложил тебе. Существуют только два пути — жизнь и смерть, Божие благословение и Божие осуждение. Моисей говорит: «Избери жизнь» (ст. 19). Иисус Навин предложил тот же выбор (Нав 24:15). Иисус Христос, Который выше, чем Моисей, призывает Своих учеников идти узким путем, ведущим к жизни (Мф 7:13−14).
30:19 Во свидетели... небо и землю. В конце древних договорных документов приводился список свидетелей. В завете, о котором говорит Библия, в свидетели призывается Божие творение.