Пераклад Антонія Бокуна
1 І прыйшоў валадар і Аман на гасьціну да валадаркі Эстэр.
2 І сказаў валадар Эстэр таксама ў другі дзень, выпіўшы віна: «Якое жаданьне тваё, валадарка Эстэр? І будзе дадзена табе. І якая просьба твая? Нават палова валадарства, і будзе выканана».
3 І адказала валадарка Эстэр, і сказала: «Калі я знайшла ласку ў вачах тваіх, валадару, і калі валадару гэта [падаецца] добрым, няхай будзе падаравана мне жыцьцё маё паводле жаданьня майго і народ мой на просьбу маю!
4 Бо прададзены мы, я і народ мой, на вынішчэньне, забіцьцё і загубу. Калі б мы былі прададзены як нявольнікі і нявольніцы, я маўчала б, хоць прыгнятальнік не аднагародзіў бы шкоды валадару».
5 І адказаў валадар Ахашвэрош, і сказаў валадарцы Эстэр: «Хто гэта такі? І дзе той, які напоўніў сэрца сваё, каб зрабіць гэтак?»
6 І сказала Эстэр: «Прыгнятальнік і вораг — гэты нягодны Аман!» І Аман спалохаўся перад абліччам валадара і валадаркі.
7 І валадар устаў ад піцьця віна ў гневе сваім, і [пайшоў] у палацовы сад. А Аман стаў прасіць валадарку Эстэр за жыцьцё сваё, бо ён бачыў, што будзе канец ягоны ліхі ад валадара.
8 І валадар вярнуўся з палацовага саду ў дом, [дзе] піў віно, а Аман быў упаўшы да ложку, на якім была Эстэр. І сказаў валадар: «Ці яшчэ згвалціш валадарку ў прысутнасьці маёй у доме?» Слова выйшла з вуснаў валадара, і закрылі аблічча Аману.
9 І сказаў Харбона, адзін з эўнухаў, які перад абліччам валадара: «Вось дрэва, што паставіў Аман для Мардэхая, які рабіў добрае для валадара, стаіць каля дому Амана, вышынёю на пяцьдзясят локцяў». І сказаў валадар: «Павесьце яго на ім».
10 І павесілі Амана на дрэве, якое ён падрыхтаваў для Мардэхая. І гнеў валадара суцішыўся.
Комментарии МакДональда
В. Обвинение Есфири и казнь Амана (Гл. 7)
7:1−4 Второй пир у Есфири имел последствия для всего царства, начиная с дома Амана. По просьбе царя она наконец-то объявила о своем желании. Она попросила пощадить жизнь ей самой и ее народу, приговоренному к смерти. Если бы они были проданы как рабы, она молчала бы, чтобы не беспокоить царя (ст. 4б НАСБ). Но серьезность угрозы побудила ее к действиям.
7:5−7а Царь в негодовании спросил, кто придумал такой ужасный заговор против народа Есфири. Царица не случайно пригласила Амана. Она обвинила его открыто: «этот злобный Аман!» Теперь полностью проявился истинный характер Амана. Артаксеркс в гневе встал и пошел в сад при дворце и расхаживал там, как разгневанная пантера. Возможно его мучили угрызения совести, так как он вспомнил о своем одобрении ужасного закона. Оказалось, что судьба иудеев касается его более лично, чем он предполагал.
7:7б-10 Аман в страхе стал умолять о жизни своей царицу Есфирь. Царь, вернувшись в помещение, воспринял это как сексуальные домогательства со стороны министра. Теперь участь Амана была решена. Слугам даже не понадобилось четких указаний царя, Аману тут же накрыли лицо, готовя его к казни. Один из слуг рассказал царю о виселице, приготовленной Аманом для Мардохея, и Артаксеркс велел повесить на ней злодея. Так Аман занял место Мардохея на виселице. Он пожал то, что посеял. И гнев царя утих.