Пераклад Чарняўскага 2017
1 Не цешся, Ізраэлю, не гамані радасна, як народы, бо ты распуснасцю адвярнуўся ад Бога твайго, узлюбіў плату за ўсе такі пшанічныя.
2 Ток і тачыла не пракормяць іх, а віно падвядзе іх.
3 Не выжывуць на зямлі Госпадавай, але вернецца Эфраім у Егіпет і ў Асірыі паганае будуць есці.
4 Не будуць з віна складаць ахвяры Госпаду, і не будуць падабацца Яму іх ахвяры; быццам хлеб жалобы, стануць яны для іх; усе, хто з’ядуць яго, стануцца нячыстымі, бо хлеб іх будзе толькі для жыцця іх; не ўвойдзе ён у дом Госпадаў.
5 Што зробіце ў дзень урачысты, у дзень святы Госпадаў?
6 Вось жа, выйшлі яны дзеля спусташэння; Егіпет іх збярэ, Мемфіс іх пахавае: іх каштоўнае срэбра крапіва возьме ў спадчыну, а церні — іх палаткі.
7 Прыйшлі дні пакарання, прыйшлі дні адплаты: хай ведае Ізраэль! «Дурны, — кажа ён, — прарок; шалёны — чалавек духоўны». Дзеля вялікай злачыннасці тваёй і вялікія варожасці твае.
8 Цікуе Эфраім, народ Бога майго, — на прарока; на ўсіх яго дарогах — лавецкае сіло, варожасць — у самім доме Бога яго.
9 Цяжка зграшылі яны, як у дні Габы; Ён жа ўспомніць іх ліхоту ды караць будзе за іх грахі.
10 «Як вінаград у пустыні, знайшоў Я Ізраэля: як на першы фрукт фігавага дрэва на пачатку яго, глядзеў Я на бацькоў вашых. Але яны прыйшлі да Баал-Пэгора і пасвяціліся бессаромнасці, і сталіся агідныя, як тое, што палюбілі.
11 Ад Эфраіма, як птушка, адляціць слова яго: не будзе родаў, цяжарнасці, ані пачацця.
12 А калі б нават выхавалі дзяцей сваіх, пакіну іх без дзяцей, без людзей: але гора ім самім, калі адыду ад іх!
13 Эфраім, як бачу, выставіў дзяцей сваіх на паляванне, і Эфраім вядзе дзяцей сваіх да забойцы.
14 “Дай ім, Госпадзе! Што дасі ім? Дай ім улонне без дзяцей і высахлыя грудзі!”
15 Усе злачыннасці іх у Галгале, бо менавіта там Я іх зненавідзеў. Дзеля ліхоты ўчынкаў іх выкіну іх з дому Свайго. Не буду іх болей любіць. Усе іх князі — бунтаўнікі,
16 пацярпеў паразу Эфраім, высах яго корань, пладоў больш не будзе; а калі нават і народзіць, знішчу дарагі плод у яго ўлонні”.
17 Выганіць яго Бог мой, бо не слухалі Яго; бадзяцца будуць між народамі.
Комментарии МакДональда
Л. Пророчество о пленении Израиля из-за его порочности (Гл. 9−10)
9:1−2 Израилю нечему радоваться. Из-за идолов он не получит тех урожаев, на которые рассчитывает. Идолопоклонство — это духовное прелюбодеяние. Френсис Шеффер объясняет это следующим образом:
Обратите внимание на аллегорический прием, который использует Бог: жатва в самом разгаре; одна из женщин, пользуясь тем, что на поле раздолье и свобода, спит за деньги с мужчинами прямо на сене, хотя вокруг кипит работа. Вот во что превратился некогда Божий народ. Такова жена-прелюбодейка, которая отступила от живого Бога.
9:3−4 По причине блудодеяний народ отправится в плен; не буквально в Египет, а в Ассирию, где тяжелая жизнь напомнит им египетское рабство. Евреи практикуют синкретизм — поклоняясь идолам, пытаются поклоняться и Иегове. Однако такое «смешанное» поклонение не угодно Богу, да и самим поклоняющимся удовлетворения не приносит.
9:5−9 Их око не порадуется праздникам на своей земле; вместо этого их ждет плен. Шатры Ефрема опустеют; зарастут крапивой и терном. Время изгнания приближается — с ним и гибель лжепророков.
9:10−17 Израиль подавал большие надежды; он сравнивается с созревающими плодами, с первой ягодой на смоковнице. Но вместо того чтобы плодоносить, погряз в идолопоклонстве, чем навлек на себя бесплодие и гибель своих детей. Выражение «отниму у них» (всех детей) в стихе 12 не следует воспринимать слишком буквально. Мужское население, конечно, очень сократится, но не исчезнет. За то, что Ефрем променял славу на мерзость, Бог вынес ему приговор: «Не будет ни рождения, ни беременности, ни зачатия!»