Пераклад Васіля Сёмухі
1 Ня радуйся, Ізраіле, да захапленьня, як іншыя народы, бо ты блудадзейнічаеш, аддаліўшыся ад Бога твайго: любіш блудадзейныя дарункі на ўсіх гумнах.
2 Гумно і чавільня ня будзе карміць іх, і надзея на вінаградны сок ашукае іх.
3 Ня будуць яны жыць на зямлі Гасподняй: Яфрэм вернецца ў Егіпет, і ў Асірыі будуць есьці нячыстае.
4 Ня будуць ліць Госпаду віна, і не да спадобы Яму будуць ахвяры іхнія; яны будуць ім, як хлеб хаўтурны: усе, што будуць есьці яго, апаганяцца, бо хлеб іхні — для душы іхняй, а ў дом Гасподні ён ня ўвойдзе.
5 Што рабіцьмеце ў дзень урачыстасьці і ў дзень сьвята Гасподняга?
6 Бо вось, яны сыдуць з прычыны спусташэньня; Егіпет зьбярэ іх, Мэмфіс пахавае іх; каштоўнасьцямі іх з срэбра завалодае крапіва, калючае церне будзе ў намётах іхніх.
7 Прыйшлі дні наведваньня, прыйшлі дні аддачы. Хай жа ўведае Ізраіль, што дурны прадказальнік, бяз розуму той, хто выдае сябе за натхнёнага, з прычыны мноства беззаконьняў тваіх і вялікай варожасьці!
8 Яфрэм — вартаўнік каля Бога майго; прарок — сетка птушкалова на ўсіх дарогах ягоных; змуста — у доме Бога ягонага.
9 Глыбока ўпалі яны, разбэсьціліся, як за дзён Гівы; Ён успомніў бязбожнасьць іхнюю, пакарае іх за грахі іхнія.
10 Як вінаград у пустыні, Я знайшоў Ізраіля; як першую ягадзіну на смакоўніцы, у першы час яе, убачыў я бацькоў вашых, — але яны пайшлі да Ваалфэгора і аддаліся ганебшчыне, і самі зрабіліся мярзотнымі, як тыя, якіх палюбілі.
11 У Яфрэмлянаў, як птушка, паляціць слава: ні нараджэньня, ні цяжарнасьці, ні зачацьця.
12 А хоць бы яны і выхавалі дзяцей сваіх, адбяруць іх; бо гора ім, калі адыду ад іх!
13 Яфрэм, як Я бачыў яго да Тыра, пасаджаны на цудоўнай мясцовасьці; аднак Яфрэм выведзе дзяцей сваіх да забойцы.
14 Дай ім, Госпадзе... што Ты дасі ім? Дай ім вантробу няплодную і сухія саскі.
15 Усё ліха іхняе — у Галгале: там Я зьненавідзеў іх за ліхія дзеі іхнія; выганю іх з дома Майго, ня буду болей любіць іх; усе князі іхнія — адступнікі.
16 Пабіты Яфрэм; высах корань іх, — ня будуць прыносіць яны плоду, а калі і будуць радзіць, Я ўсьмерчу пахацінскі плод нутрыны іхняй.
17 Адкіне іх Бог мой, бо яны не паслухаліся Яго, — і будуць валацугамі паміж народамі.
Комментарии МакДональда
Л. Пророчество о пленении Израиля из-за его порочности (Гл. 9−10)
9:1−2 Израилю нечему радоваться. Из-за идолов он не получит тех урожаев, на которые рассчитывает. Идолопоклонство — это духовное прелюбодеяние. Френсис Шеффер объясняет это следующим образом:
Обратите внимание на аллегорический прием, который использует Бог: жатва в самом разгаре; одна из женщин, пользуясь тем, что на поле раздолье и свобода, спит за деньги с мужчинами прямо на сене, хотя вокруг кипит работа. Вот во что превратился некогда Божий народ. Такова жена-прелюбодейка, которая отступила от живого Бога.
9:3−4 По причине блудодеяний народ отправится в плен; не буквально в Египет, а в Ассирию, где тяжелая жизнь напомнит им египетское рабство. Евреи практикуют синкретизм — поклоняясь идолам, пытаются поклоняться и Иегове. Однако такое «смешанное» поклонение не угодно Богу, да и самим поклоняющимся удовлетворения не приносит.
9:5−9 Их око не порадуется праздникам на своей земле; вместо этого их ждет плен. Шатры Ефрема опустеют; зарастут крапивой и терном. Время изгнания приближается — с ним и гибель лжепророков.
9:10−17 Израиль подавал большие надежды; он сравнивается с созревающими плодами, с первой ягодой на смоковнице. Но вместо того чтобы плодоносить, погряз в идолопоклонстве, чем навлек на себя бесплодие и гибель своих детей. Выражение «отниму у них» (всех детей) в стихе 12 не следует воспринимать слишком буквально. Мужское население, конечно, очень сократится, но не исчезнет. За то, что Ефрем променял славу на мерзость, Бог вынес ему приговор: «Не будет ни рождения, ни беременности, ни зачатия!»