Эклезіясціка 1 глава

Эклезіясціка (Мудрасць Ісуса, сына Сіраха)
Пераклад Чарняўскага 2017 → Новый русский перевод

Усякая мудрасць ад Госпада Бога і з Ім прабывае заўсёды і спакон веку.

Пясок марскі, і кроплі дажджу, і дні века хто можа злічыць? Вышыню неба, і шырыню зямлі, і глыбіню бяздоння хто можа змераць?

Апярэджваючую ўсё мудрасць Божую хто можа ўцяміць?

Першая перад усім была створана мудрасць, і разуменне разважлівасці — ад вякоў.

Крыніца мудрасці — Слова Божае на нябёсах, і праява яе — адвечныя настаўленні.

Корань мудрасці каму быў аб’яўлены? Дый хто пазнаў хітрасці яе?

Каму была аб’яўлена ды паказана навука мудрасці? І ўсебаковае знанне яе хто зразумеў?

Ён адзін, Узвышні Творца ўсемагутны і Валадар моцны, наганяючы вялікі страх, Які сядзіць на троне Сваім і валадарыць, — Бог.

Ён стварыў яе ў Духу Святым, і Ён убачыў, і палічыў, і змераў;

і выліў Ён яе на ўсе творы Свае і на кожнага чалавека па Сваёй шчодрасці ды надзяліў ёю мілуючых Яго.

Страх Госпадаў — слава і пашана, і радасць, і вянок радаснага захаплення.

Страх Госпадаў хай захапляе сэрца, і дае радасць, і весялосць, і доўгае жыццё.

Таму, хто баіцца Госпада, будзе добра ў канцы жыцця, ды ў дзень сваёй смерці будзе дабраславёны.

Ушанаванне Бога — пачэсная мудрасць;

а каму яна адкрыецца, той размяшчае яе ў бачанні самога сябе ды ў пазнанні вялікіх спраў сваіх.

Пачатак мудрасці — страх Госпадаў, з вернымі яна ствараецца ва ўлонні, і спрадвеку асноўваецца ў людзях праўды ды іх патомству даручае сябе.

Страх Госпадаў — пабожнасць ведаў.

Пабожнасць зберажэ і апраўдае сэрца,

дасць асалоду і радасць.

Паўната мудрасці — баяцца Бога, яна напоіць іх пладамі сваімі.

Увесь дом яго напоўніць каштоўнымі рэчамі ды кладоўкі яго — багаццямі.

Вянец мудрасці — страх Госпадаў, што дае супакой і ласку збаўлення:

абодва — дары Божыя.

Веданне і разуменне разважлівасці мудрасць вылівае, як дождж, і хвалу тых, якія яе трымаюцца, узвышае.

Корань мудрасці — гэта страх Госпадаў, і галіны яе — даўгавечныя.

У скарбоўнях мудрасці — разуменне і пабожнасць ведаў; а мудрасць грэшнікаў — гэта праклён.

Страх Госпадаў выдаляе грэх і, калі ён прысутнічае, спыняе ўсякі гнеў.

Бо той, у каго няма страху, не зможа быць апраўданы, бо гнеў упартасці яго ёсць падзенне яго.

Цярплівы ўтрымаецца толькі да часу, і затым вернецца асалода.

Разумны да часу будзе скрываць свае словы, і вусны многіх будуць славіць яго розум.

У скарбоўнях мудрасці — прыпавесці навукі;

а грэшніку шанаванне Бога — праклён.

Сыне, калі прагнеш мудрасці, захавай справядлівасць, і Бог дасць табе яе.

Бо мудрасць і навука — гэта страх Госпадаў, і тое, што Яму падабаецца, —

вернасць і пакорлівасць.

Будзь верным у страху Госпадавым ды не прыступай да Яго з раздвоеным сэрцам.

Не будзь крывадушным на віду людзей ды пільнуй вусны свае.

Не вынось сябе, каб часам не ўпасці, і не выклікай ганьбы на сваю душу,

бо адкрые Бог скрытасці твае, ды на сходзе скрышыць цябе,

бо блага прыступіўся ты да страху Госпадава і тваё сэрца поўнае подступу і падману.