Пераклад Чарняўскага 2017
1 Такім чынам, усе цары амарэяў, якія пражывалі за Ярданам на заходнім баку, і ўсе цары Ханаана, якія валодалі землямі, блізкімі да Вялікага мора, пачулі, што Госпад высушыў воды Ярдана перад сынамі Ізраэля, аж пакуль яны не пераправіліся; аслабела ў іх сэрца, і страцілі яны адвагу перад сынамі Ізраэля.
2 У той час сказаў Госпад да Ешуа: «Зрабі сабе нажы каменныя і абрэж сыноў Ізраэля зноў, другі раз».
3 Зрабіў ён нажы каменныя і абрэзаў сыноў Ізраэля на ўзгорку Аралот.
4 А гэта прычына другога абразання: увесь народ мужчынскага роду, які выйшаў з Егіпта, усе ваяры памерлі, вандруючы па пустыні;
5 яны ўсе былі абрэзаны. Народ жа, які нарадзіўся ў пустыні, не быў абрэзаны.
6 Сорак гадоў блукалі сыны Ізраэля па пустыні, пакуль не загінулі ўсе ваяры, людзі, якія выйшлі з Егіпта, якія не чулі голасу Госпада і якім Ён прысягнуў, што не пакажа ім зямлю, якою Ён прысягнуў бацькам іх, што дасць ім зямлю, што ацякае малаком і мёдам.
7 Сыны іх сталі на месца бацькоў і былі абрэзаны Ешуа, бо яны па нараджэнні не былі абрэзаны і ніхто іх у дарозе не абразаў.
8 А калі ўсе былі абрэзаны, заставаліся ў тым самым месцы лагерам, пакуль не ачунялі.
9 І сказаў Госпад да Ешуа: «Сёння зняў Я з вас ганьбу Егіпецкую». І названа было тое месца Галгал, і захавалася назва гэтая да сённяшняга дня.
10 І заставаліся сыны Ізраэля ў Галгале, і чатырнаццатага дня месяца святкавалі пасху вечарам на раўнінах Ерыхонскіх;
11 і на другі дзень елі плады той зямлі, праснакі і зерне пражанае.
12 Манна спынілася ад другога дня, калі пачалі есці плады той зямлі, і не елі ўжо гэтае ежы сыны Ізраэля, а харчаваліся ў той год пладамі зямлі Ханаанскай.
13 Калі ж Ешуа быў на полі каля горада Ерыхона, падняў вочы і ўбачыў мужчыну, што стаяў насупраць яго, трымаючы аголены меч; і падышоў Ешуа да яго, і спытаўся: «Ці на нашым баку ты, ці на баку ворагаў нашых?»
14 Ён адказаў: «Не; я кіраўнік войска Госпада, і вось я прыйшоў». Тады Ешуа ўпаў вобліч і, пакланіўшыся, сказаў: «Што скажа Госпад слузе свайму?»
15 І князь войска Госпада сказаў Ешуа: «Здымі абутак з ног тваіх: бо месца, на якім ты стаіш, — святое». І Ешуа зрабіў, як яму было загадана.
16 А Ерыхон быў абкружаны мурам і замкнуўся перад сынамі Ізраэля, і ніхто не асмельваўся выходзіць з яго або ў яго ўваходзіць.
Комментарии Скоуфилда
3 Обрезание — это «знамение» Авраамова завета (Быт 17:7−14; Рим 4:11). В последние годы Египетского рабства и в период странствования по пустыне этот отделяющий евреев признак находился в пренебрежении (ср. с Ис 4:24−26). В Новом Завете в качестве аналогичных отрицательных признаков выступают полпытки верующих сообразовать свое поведение с «миром», отказ верующего открыто отождествить себя со Христом в Его смерти и воскресении (Рим 6:2−11; Гал 6:14−16). Духовно это означало бы стремление подавлять, умерщвлять дела плоти силою Святого Духа (Рим 8:13; Гал 5:16−17; Кол 2:11−12; 3:5−10).
11 Манна — прообраз Христа в Его униженной «земной» жизни, когда Его лишь «знали по плоти», и когда Он отдал плоть Свою, чтобы уверовавшие в Него получили жизнь вечную (Ин 6:49−51). А «произведения земли Ханаанской» — это Христос воскресший, прославленный и пребывающий на небесах. Сопереживания со Христом на земле, «распятым в немощи», соответствуют страданиям пережитым евреями в пустыне. Опыт, который способен дать верующему место на небесах, требует постижения силы Его воскресения (2Кор 5:16; 13:4; Флп 3:10; Еф 1:15−23). Разница между теми, кто уже поняли это и теми, кто не понял та же, что между питающимися «молоком» и перешедшими на «твердую пищу» (1Кор 3:1−2; Евр 5:12−14; 6:1−3).