Пераклад Антонія Бокуна
1 І ўбачыў Білеам, што добра ў вачах ГОСПАДА, каб дабраславіць Ізраіля, і ён не пайшоў, як раней хадзіў, каб варажыць, але павярнуў аблічча сваё на пустыню.
2 І падняў Білеам вочы свае, і ўбачыў Ізраіля, што стаяў паводле каленаў сваіх, і агарнуў яго Дух Божы,
3 і абвясьціў ён прароцтва сваё, і сказаў: «Кажа Білеам, сын Бэора, кажа чалавек, у якога адкрытыя вочы,
4 кажа той, хто чуе слова Божае, той, хто бачыць відзежы Усемагутнага, той, хто падае, але мае вочы адкрытыя.
5 Якія добрыя намёты твае, Якубе, і сялібы твае, Ізраілю!
6 Раскінуліся яны як даліны рэкаў, як сады на беразе ручая, як альвасы, якія ГОСПАД пасадзіў, як кедры над водамі.
7 Цячэ вада з нетраў ягоных, і зерне ягонае мае ўдосталь вады. Валадар ягоны мацнейшы за Агага, і ўзвышаецца валадарства ягонае.
8 Бог вывеў яго з Эгіпту. Ён для яго — як рог аднарога. Праглыне ён народы, прыгнятальнікаў сваіх, косткі іхнія патрушчыць і праб’е стрэламі сваімі.
9 Ён прыхіліўся, лёг, як леў і як ільвіца. Хто адважыцца пабудзіць яго? Хто дабраслаўляе цябе, сам будзе дабраслаўлёны; хто праклінае цябе, сам будзе пракляты!»
10 І разгневаўся Балак на Білеама, і пляснуў у далоні свае, і сказаў Балак Білеаму: «Праклінаць ворагаў маіх я паклікаў цябе. А вось, ты іх ўжо трэці раз, дабраслаўлючы, дабраслаўляеш!
11 Дык цяпер уцякай у месца сваё! Хацеў я цябе, ушаноўваючы, ушанаваць, але вось, ГОСПАД пазбавіў цябе ўшанаваньня».
12 І сказаў Білеам Балаку: «Ці ж да пасланцоў тваіх, якіх ты паслаў да мяне, я не прамаўляў, кажучы:
13 “Хоць бы Балак даваў мне поўны дом свой срэбра або золата, не магу працівіцца [слову] з вуснаў ГОСПАДА, каб што добрае, ці што ліхое ўчыніць з сэрца майго, але тое, што ГОСПАД прамовіць, я прамаўляць буду”.
14 І цяпер, вось, я іду да народу майго, але падыйдзі, я паведамлю табе, што зробіць народ гэты з народам тваім у наступныя дні».
15 І абвясьціў ён прароцтва сваё, і сказаў: «Кажа Білеам, сын Бэора, кажа чалавек, які мае адкрытыя вочы,
16 кажа той, хто чуе словы Божыя, які ведае думку Найвышэйшага і бачыць відзежы Усемагутнага, які падае, але мае адкрытыя вочы.
17 Бачу яго, але [яшчэ] не цяпер, аглядаю яго, але ня зблізка. Узыходзіць зорка з Якуба, і паўстае скіпетр з Ізраіля; і ён струшчыць скроні Мааву і зьнішчыць усіх сыноў Сэта.
18 І Эдом станецца ўласнасьцю ягонай, і Сэір станецца ўласнасьцю ворагаў сваіх, а Ізраіль станецца моцным.
19 Ад Якуба выйдзе той, які мае ўладу, і зьнішчыць ён рэшткі гораду».
20 І ўбачыў ён Амалека, і абвясьціў прароцтва сваё, і сказаў: «Амалек — першы з народаў, але канец ягоны — загуба».
21 І ўбачыў ён Кенэяў, і абвясьціў прароцтва сваё, і сказаў: «Моцнае жытло тваё, і на скале пабудаванае гняздо тваё;
22 але будзе на спаленьне Кенэй, калі Асур зьняволіць цябе».
23 І абвясьціў ён прароцтва сваё, і сказаў: «Гора! Хто будзе жыць, калі Бог зробіць гэта?
24 Прыплывуць караблі з Кіттыму, і перамогуць Асура, і перамогуць Эвэра, але ўрэшце самі загінуць».
25 І ўстаў Білеам, і вярнуўся ў месца сваё, а Балак таксама пайшоў дарогай сваёй.
Новой Женевской Библии
24:1−9 В третьем пророчестве Валаама вновь звучат благословения, которые Бог приготовил для Израиля. Заканчивается оно словами из обетования Аврааму (Быт 12:3): проклятие падет на голову всех, проклинающих Израиль.
24:4 видения Всемогущего. Имя Бога, переведенное как «Всемогущий» (также в ст. 16), соответствует древнееврейскому слову «Шаддай». Это имя встречается шесть раз в книге Бытие, один раз в книге Исход, по два раза в книгах Руфь и Псалтири, один раз в книге пророка Исаии, два раза в книге пророка Иезекииля, один раз в книге пророка Иоиля и тридцать один раз в книге Иова.
24:7 превзойдет Агага. В 1Цар 15:32−33 повествуется о смерти царя амаликитян по имени Агаг. Здесь же, вероятно, имеется в виду правивший в то время царь амаликитян, который носил точно такое же имя. Однако вполне возможно, что это был титул, принадлежавший каждому из амаликитянских царей, подобно тому, как титул «цезарь» носили императоры Рима.
24:10−14 Валак, разгневанный за то, что Валаам не может проклясть Израиль, отказывает пророку в обещанной ему «неправедной мзде» (2Пет 2:15). В ответ на это Валаам подтверждает свою неспособность отвергнуть слово Господа и произносит четвертое пророчество.
24:15−19 В своем четвертом пророчестве Валаам предсказывает, что через несколько веков придет великий завоеватель царь Давид: «Восстанет жезл от Израиля, и разит князей Моава ... Едом будет под владением» (ст. 17−18). Исполнение этого пророчества описано в 2Цар 8:2−14, где рассказывается о том, как Давид победил моавитян и едомитян.
24:20−25 В своих последних пророчествах Валаам предсказывает гибель других народов, живущих в этих землях.
24:22 Ассур. Ассирия.
24:24 от Киттима. Возможно, первоначально это было название Кипра, но вскоре оно стало обозначать любую землю, расположенную за Средиземным морем. В Дан 11:30 это слово используется в пророчестве о военных действиях римского флота («корабли Киттимские»).