Пераклад Антонія Бокуна
1 Тады прыходзяць да Ісуса з Ерусаліму кніжнікі і фарысэі, кажучы:
2 «Чаму вучні Твае адступаюцца ад традыцыяў старэйшых? Бо ня мыюць рукі свае, калі ядуць хлеб».
3 Ён жа, адказваючы, сказаў ім: «Чаму і вы адступаецеся ад прыказаньня Божага дзеля традыцыяў вашых?
4 Бо Бог загадаў, кажучы: “Шануй бацьку твайго і маці”, і: “Хто праклінае бацьку ці маці, няхай сьмерцю памрэ”.
5 А вы кажаце: “Калі хто скажа бацьку або маці: 'Дар [Богу] тое, чым ты ад мяне карыстаўся',
6 той можа і не шанаваць бацьку свайго ці маці сваю”. І вы пазбавілі сілы прыказаньне Божае дзеля традыцыяў вашых.
7 Крывадушнікі! Слушна прарочыў пра вас Ісая, кажучы:
8 “Народ гэты набліжаецца да Мяне вуснамі сваімі і губамі шануе Мяне; а сэрца іхняе трымаецца далёка ад Мяне.
9 Але марна пакланяюцца Мне, навучаючы вучэньняў і пастановаў чалавечых”».
10 І, паклікаўшы натоўп, сказаў ім: «Слухайце і разумейце:
11 Ня тое, што ўваходзіць у вусны, апаганьвае чалавека, але тое, што выходзіць з вуснаў, апаганьвае чалавека».
12 Тады вучні Ягоныя, падыйшоўшы, казалі Яму: «Ці ведаеш, што фарысэі, пачуўшы слова гэтае, згоршыліся?»
13 Ён жа, адказваючы, сказаў: «Усякая расьліна, якую не пасадзіў Айцец Мой Нябесны, будзе выкарчавана.
14 Пакіньце іх; яны — сьляпыя павадыры сьляпых; а калі сьляпы вядзе сьляпога, абодва ўваляцца ў яму».
15 Пётар жа, адказваючы, сказаў Яму: «Растлумач нам прыповесьць гэтую».
16 А Ісус сказаў: «Няўжо і вы такія няцямкія?
17 Ці ж яшчэ не разумееце, што ўсё, што ўваходзіць у вусны, трапляе ў жывот і выкідаецца прэч?
18 А тое, што выходзіць з вуснаў, — з сэрца выходзіць; гэта апаганьвае чалавека.
19 Бо з сэрца выходзяць злыя думкі, забойствы, распуснасьць, чужалоства, крадзяжы, фальшывыя сьведчаньні, блюзьнерствы.
20 Гэта апаганьвае чалавека, а есьці нямытымі рукамі не апаганьвае чалавека».
21 І, выйшаўшы адтуль, Ісус адыйшоў у межы Тыру і Сідону.
22 І вось жанчына Хананейская, выйшаўшы з тых ваколіцаў, крычала Яму, кажучы: «Зьлітуйся нада мною, Госпадзе, Сыне Давідаў! Дачка мая цяжка апанаваная дэманам!»
23 А Ён не адказаў ёй ані слова. І вучні Ягоныя, падыйшоўшы, прасілі Яго, кажучы: «Адпусьці яе, бо яна крычыць за намі».
24 Ён жа, адказваючы, сказаў: «Я пасланы толькі да авечак з дому Ізраіля, якія загінулі».
25 А яна, прыйшоўшы, пакланілася Яму, кажучы: «Госпадзе! Дапамажы мне».
26 Ён жа, адказваючы, сказаў: «Ня добра ўзяць хлеб у дзяцей і кінуць сабакам».
27 А яна сказала: «Так, Госпадзе! Але і сабакі ядуць крошкі, якія падаюць са стала гаспадароў іхніх».
28 Тады, адказваючы, Ісус сказаў ёй: «О, жанчына! Вялікая вера твая; няхай станецца табе, як ты хочаш». І была аздароўленая дачка ейная з тае гадзіны.
29 І, перайшоўшы адтуль, прыйшоў Ісус да мора Галілейскага і, узыйшоўшы на гару, сеў там.
30 І падыйшлі да Яго шматлікія натоўпы, маючы з сабою кульгавых, сьляпых, нямых, калекаў і шмат іншых, і пакінулі іх каля ног Ісуса; і Ён аздаравіў іх,
31 так што натоўп зьдзіўляўся, бачачы, што нямыя гавораць, калекі здаравеюць, кульгавыя ходзяць і сьляпыя бачаць, і славіў Бога Ізраіля.
32 А Ісус, паклікаўшы вучняў Сваіх, сказаў: «Шкада Мне гэтых людзей, што ўжо тры дні са Мною і ня маюць, што есьці; і не хачу адпусьціць іх галоднымі, каб не саслабелі ў дарозе».
33 І кажуць Яму вучні Ягоныя: «Адкуль у нас у пустыні столькі хлеба, каб накарміць гэтакі натоўп?»
34 І кажа ім Ісус: «Колькі маеце хлябоў?» Яны ж сказалі: «Сем, і некалькі рыбак».
35 І Ён загадаў натоўпам узьлегчы на зямлі.
36 І, узяўшы сем хлябоў і рыбы, падзякаваўшы, паламаў і даў вучням Сваім, а вучні — натоўпу.
37 І елі ўсе, і наеліся; і сабралі кавалкаў, што засталіся, сем кашоў поўных.
38 А тых, што елі, было чатыры тысячы мужчынаў, акрамя жанчынаў і дзяцей.
39 І, адпусьціўшы натоўп, Ён увайшоў у човен і прыйшоў у ваколіцы Магдалы.
Учебной Библии МакАртура
15:2 предание старцев Это была основная часть закона, дополнявшего Библию, существовавшая только в устной форме и появившаяся только во время вавилонского плена. Позднее, примерно в конце второго столетия, она была внесена в Мишну. Закон Моисея не содержал никаких указаний о том, что нужно было мыть руки перед едой, кроме как для священников, которые должны были омывать все тело перед употреблением в пищу святынь (Лев 22:6−7).
15:3 преступаете Этот грех в ст. 4−6 сравнивается с умышленным непочитанием родителей. Заповеди Божии были совершенно ясны (цитаты из Исх 20:12; Исх 21:17; Втор 5:16); но, чтобы обойти их, некоторые люди заявляли, что они не могут оказывать своим родителям финансовую помощь, так как уже пожертвовали определенную сумму Богу, который больше родителей. Раввины одобряли такое исключение из заповедей Моисея и, таким образом, устраняли Божий закон (ст. 6).
15:6 вы устранили заповедь Божию преданием вашим См. пояснение к Мк 7:13.
15:8−9 Цитата из Ис 29:13.
15:11 то, что выходит из уст, оскверняет человека Люди могли формально осквернить себя (в соответствии с Ветхим Заветом) тем, что съедят что-либо нечистое, но они осквернят себя духовно, говоря что-либо греховное (ср. Иак 3:6). Здесь Иисус проводит четкую границу между формальными требованиями закона и его незыблемыми духовными стандартами. С церемониальным осквернением можно было бороться церемониальными средствами. Но духовное осквернение развращает душу человека.
15:14 оставьте их Этот суровый суд — проявление Божьего гнева. Эти строки означают оставление Богом, что подобно описанному в Рим 1:18−32 — «предал их Бог» (см. пояснения там же). Ср. Ос 4:17.
15:15 притчу сию Т.е. ст. 11. Эту «притчу» не трудно понять, но даже для учеников было сложно принять ее. Даже годы спустя Петру все еще сложно было принять тот факт, что вся пища является чистой (Деян 10:4).
15:22 Сын Давидов См. пояснение к 1:1.
15:24 погибшим овцам дома Израилева См. пояснение к 10:6.
15:26 хлеб у детей Погибшая овца Израиля должна быть накормлена прежде «псов» (см. пояснение к 10:5). Христос употребил здесь слово, обозначающее домашнее животное. Его слова, обращенные к этой женщине, не должны восприниматься как проявление черствости или бесчувственности. Фактически, Он нежно подводил ее к тому, чтобы она выразила свою веру (ст. 27).
15:29 пришел... к морю Галилейскому Он фактически прошел на север от Тира до Сидона и затем сменил направление и пошел не восточным побережьем Галилеи, а через Десятиградие (Мк 7:31), преимущественно языческий регион. Возможно, Он пошел этим маршрутом, чтобы миновать территорию, находившуюся под управлением Ирода Антипы (ср. 14:1−2). Последующие события должны были происходить в Десятиградии (см. пояснение к 4:25).
15:33 откуда нам взять в пустыне столько хлебов Неудивительно, что наш Господь назвал их маловерами (8:26; 14:31; 16:8; 17:20), когда они задали этот вопрос после недавнего насыщения 5 тыс. человек (14:13−21).
15:34 См. пояснение к 14:16. И опять Господь заставляет их для свидетельства признать, насколько мало пищи они имели по сравнению с количеством народа. Здесь ясно показано, что насыщение — это чудесное доказательство Его Божьей природы.
15:38 четыре тысячи Христос завершил свое служение в Галилее насыщением 5 тыс. (14:13−21). Здесь Он завершает Свое служение в языческой местности насыщением 4 тыс. Позже Он завершает Свое служение в Иерусалиме трапезой с учениками.