Да Ціта 3 глава

Да Ціта Пасланне святога Апостала Паўла
Пераклад праваслаўнай царквы → Пераклад Л. Дзекуць-Малея

Нагадвай ім, каб падпарадкоўваліся начальству і ўладам, каб былі пакорлівымі і гатовымі да ўсякай добрай справы,

Напамінай ім, каб былі паслухмянымі ды карыліся начальству і ўладам, гатовыя на ўсякі добры ўчынак,

каб нікога не зневажа́лі, не былі сварлівымі, былі зычлівымі, заўжды праяўлялі лагоднасць да ўсіх людзей.

каб нікога не абмаўлялі, не сварыліся, але былі ціхімі і паказвалі ўсякую лагоднасьць да ўсіх людзе́й.

Бо і мы калісьці былі неразумнымі, непакорлівымі, аблу́днымі, былí рабамі пажаднасцей і розных задавальне́нняў, жылі ў злобе і за́йздрасці, былí агіднымі, ненавідзелі адно аднаго.

Бо і мы былі калісь неразумнымі, непакорнымі, збаламучанымі, былі рабамі пажаданьняў і розных раскошаў, жылі ў злосьці і зайздрасьці, былі агіднымі, ненавідзелі адзін аднаго.

Калі ж я́ўлена была благадаць і чалавекалюбства Спасіцеля нашага, Бога,

Калі-ж зьявілася ласкавасьць і любоў да людзе́й Збавіцеля нашага, Бога,

то не за справы праведныя, якія мы здзейснілі, а па Сваёй міласці Ён спас нас праз купель новага нараджэння і абнаўлення Духам Святым,

Ён выбавіў нас ня водле ўчынкаў пра́ведных, якія мы ўчынілі, а водле міласьці Свае́й, праз купе́лю адраджэньня і абнаўле́ньня Сьвятым Духам,

Якога выліў на нас шчодра праз Іісуса Хрыста, Спасіцеля нашага,

Якога выліў на нас шчодра праз Ісуса Хрыста, Збавіцеля нашага,

каб, апраўда́ныя Яго благадаццю, мы, як спадзяёмся, сталі спадкаемцамі жыцця вечнага.

каб, апраўдаўшыся ласкай Яго, зрабіліся мы водле спадзяваньня насьле́днікамі жыцьця ве́чнага.

Вартае веры слова гэтае; і я жадаю, каб ты ў гэтым пераконваў тых, хто ўвераваў у Бога, каб яны намагаліся быць першымі ў добрых справах: гэта добра і карысна для людзей.

Слова ве́рнае; і я жадаю, каб ты сцьвярджаў гэта, каб ве́раваўшыя ў Бога стараліся рупіцца аб добрыя ўчынкі: гэта добра і людзям карысна.

Ад неразумных жа пошукаў, спрэчак пра радаслоўі, і сварак, і змаганняў законніцкіх ухіляйся, бо яны непатрэбныя і марныя.

Дурнога-ж змаганьня, і радаво́даў, і спрэчак, і сварак аб закон высьцерагайся, бо яны некарысныя і марныя.

Чалавека-ератыка, пасля аднаго і другога папярэджання, пазбягай,

Гарэтыка чалаве́ка пасьля пе́ршага і другога нанамінаньня пакінь,

ведаючы, што сапсаваны ён і грашыць, тым самым асуджаючы сябе самога.

ве́даючы, што гэтакі распусьціўся і грашы́ць, асуджаны сам сабою.

Калі прышлю да цябе Арцему або Ціхіка, паспяшайся прыйсці да мяне ў Нікапаль, бо я вырашыў там перазімаваць.

Калі-ж прышлю да цябе́ Арце́ма, або Тыхіка, пастарайся прыйсьці да мяне́ ў Нікаполь; бо я пастанавіў пражыць там зіму.

Зіну-законніка і Апалоса пастарайся сабраць у дарогу так, каб у іх ні ў чым не было недахопу.

Дзіну законьніка і Апалёса пастарайся выправіць так, каб у іх ня было ні ў чым недастатку.

Няхай і нашы вучацца быць першымі ў добрых справах для задавальнення пільных патрэб, каб не быць бясплоднымі.

Няхай і нашыя вучацца практыкава́цца ў добрых учынках дзеля пільных патрэбаў, каб ня былі бясплоднымі.

Вітаюць цябе ўсе, хто са мною. Вітай тых, хто любіць нас у веры. Благадаць з усімі вамі. Амінь.

Вітаюць цябе́ ўсе́, што са мною. Прывітай тых, што любяць нас у ве́ры. Ласка з усімі вамі. Амін.

Примечания:

Пераклад Л. Дзекуць-Малея

Да Ціта, першага рукапакладзенага япіскапа Крыцкае царквы, пісана з Нікаполю Македонскага.

« 2 глава 1 глава »