2 Летапісу 1 глава

Другая кніга Летапісу
Пераклад Яна Станкевіча → Новой Женевской Библии

Пераклад Яна Станкевіча

1 І ўмацаваўся Салямон Давідзёнак на каралеўстве сваім; і СПАДАР, Бог ягоны, быў ізь ім, і надта яго ўзьвялічыў.
2 І казаў Салямон усяму Ізраелю: вайводцам тысячаў а сотняў, і судзьдзям, і кажнаму начэльніку ў вусім Ізраелю, галавам айцоў.
3 І прышлі Салямон а ўся грамада зь ім на ўзвышша, каторае ў Ґівеоне, бо там быў будан урочыстага збору СПАДАРОВАГА, каторы пастанавіў Масей, слуга СПАДАРОЎ, на пустыні.
4 Але скрыню Божую ўзьнёс Давід із Кіраф-Еарыму на месца, каторае Давід прыгатаваў ёй, бо ён быў разапнуўшы ёй будан у Ерузаліме.
5 А мядзяны аброчнік, што зрабіў Весалэль, сын Ура Гуранка, быў там перад вітальняю СПАДАРОВАЮ; і зварачаліся да яго Салямон а грамада.
6 І ўзышоў Салямон там да мядзянага аброчніка СПАДАРОВАГА, наторы ў будане ўрочыстага збору, і аброк на ім тысяча ўсепаленьняў.
7 Тае ночы зьявіўся Бог Салямону і сказаў яму: «Прасі, што Імне даць табе».
8 І сказаў Салямон Богу: «Ты ўчыніў Давіду, айцу майму, вялікую ласку і ўстанавіў мяне караляваць замест яго.
9 Цяпер, СПАДАРУ Божа, хай здойсьніцца слова Твае Давіду, айцу майму, бо Ты ўстанавіў мяне за караля над людам вялікім, як пыл зямлі:
10 Дай імне цяпер мудрасьць а веданьне, каб я мог выходзіць і ўходзіць перад людам гэтым, бо хто можа судзіць гэты люд Твой такі вялікі?»
11 І сказаў Бог Салямону: «За тое, што было гэта ў сэрцу тваім, і ты не прасіў багацьця, меньня ані сьці, ані душы непрыяцеляў сваіх, ані прасіў даўгога жыцьця, але прасіў мудрасьці а веданьня самому сабе, каб ты мог судзіць люд Мой, над каторым Я ўстанавіў цябе за караля:
12 Мудрасьць а веданьне даны табе, а багацьці а меньне а чэсьць Я дам табе такія, якіх ні водзін із каралёў ня меў перад табою і ня будзе мець ніякі просьле цябе».
13 І зьвярнуўся Салямон з узвышша, каторае ў Ґівеоне, да Ерузаліму, да будану збору, і гаспадарстваваў у Ізраелю.
14 І назьбіраў Салямон цялежак і коньнікаў: і меў ён тысяча чатырыста цялежак і двананцаць тысячаў коньнікаў, каторых ён разьмясьціў па цялежкавых местах і пры каралю ў Ерузаліме.
15 І даў кароль срэбра а золата ў Ерузаліме, як каменьня, а кедраў, подле множасьці, як сыкамораў, што ў даліне.
16 І прыводзілі Салямону коні зь Ягіпту а з Куе, купцы каралеўскія з Куе куплялі подле цаны.
17 І яны зыходзілі й прывозілі зь Ягіпту цялежкі за шасьцьсот сыкляў срэбра і каня за сто пяцьдзясят. І гэтак перазь іх рукі былі вывожаны ўсім каралём Гэціцкім і каралём Арамскім.

Новой Женевской Библии

1:1−17 Соломон попросил у Бога мудрости для управления народом; Бог ему обещал дать ее (1:1−13) и, как явствует из 1:14−17, выполнил Свое обещание.

1:1 утвердился. Это и подобные ему выражения часто используются летописцем в тех случаях, когда речь идет о торжестве после преодоления трудностей (12:13; 13:21; 17:1; 21:4; 25:11; 27:6). Указывая, таким образом, на то, что Соломону пришлось все-таки выдержать борьбу за отцовский престол, он, тем не менее, подробно на ней (3Цар 2) не останавливается, поскольку в его намерения входило создать идеализированный образ царя Соломона (см. ком. к 1:1 — 9:31; 1Пар 23:1).

Господь Бог его был с ним. Воцарение Соломона явилось результатом Божиего благословения, ниспосланного во исполнение чаяний Давида (1Пар 22:11, 16; 1Пар 28:20).

1:2−3 В этом отрывке летописец в точности следует 3Цар 3:4−15, подчеркивая, что царствовал Соломон над «всем Израилем» (1:2), и дает понять читателям, почему для свершения жертвоприношений тот отправился в Гаваон (1:3−6).

1:2 всему Израилю. См. ком. к 1Пар 11:1.

1:5 Веселеил. В повествовании о строительстве храма Соломон исполняет роль, соответствующую той, что принадлежала Веселеилу при строительстве скинии (см. ком. к 1Пар 2:20).

взыскал его. См. ком. к 7:14.

1:7 явился... сказал ему. Следуя книге Царств, летописец говорит о том, что Бог обратился к Соломону во сне (ср. 7:12). Господь приравнивает Соломона к Давиду, через которого давались откровения Израилю (1Пар 22:8; 1Пар 28:6, 19).

1:9 Да исполнится... слово Твое к Давиду, отцу моему. Летописец приводит слова Соломона, желая подчеркнуть преемственность его царствования с царствованием Давида (см. ком. к 22:5; 1Пар 17:1−15). В своем правлении Соломон всецело зависел от Бога.

многочисленным, как прах земной. Соломон считает увеличение населения Израиля результатом исполнения Божиего обетования Аврааму (Быт 13:16; Быт 22:17).

1:10 премудрость. Летописец указывает на то, что способностью установить идеальный порядок в стране Соломон был обязан дарованной ему свыше мудрости. В этом Соломон является прообразом Христа, Который есть воплощенная Премудрость Божия (Ис 11:1−2; Кол 2:3).

1:13 Рассказ о свершении Соломоном жертвоприношений в Иерусалиме (3Цар 3:15) летописец опускает, равно как и следующий непосредственно за ним эпизод разрешения Соломоном спора двух блудниц (3Цар 3:16−28), в качестве главного проявления его мудрости представляя строительство храма.

1:14−17 Летописец сообщает, что Бог выполнит обещание дать Соломону богатство (1:12).

Распространение влияния Соломона.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.