2 Летапісу 1 глава

Другая кніга Летапісу
Пераклад Яна Станкевіча → Пераклад Васіля Сёмухі

І ўмацаваўся Салямон Давідзёнак на каралеўстве сваім; і СПАДАР, Бог ягоны, быў ізь ім, і надта яго ўзьвялічыў.

І ўцьвердзіўся Саламон, сын Давідаў, у царстве сваім; і Гасподзь Бог яго быў зь ім, і ўзьнёс яго высока.

І казаў Салямон усяму Ізраелю: вайводцам тысячаў а сотняў, і судзьдзям, і кажнаму начэльніку ў вусім Ізраелю, галавам айцоў.

І загадаў Саламон сабрацца ўсяму Ізраілю: тысячнікам і сотнікам, і судзьдзям, і ўсім начальнікам ва ўсім Ізраілі — узначальцам пакаленьняў.

І прышлі Салямон а ўся грамада зь ім на ўзвышша, каторае ў Ґівеоне, бо там быў будан урочыстага збору СПАДАРОВАГА, каторы пастанавіў Масей, слуга СПАДАРОЎ, на пустыні.

І пайшлі Саламон і ўвесь сход зь ім на вышыню, што ў Гаваоне, бо там была Божая скінія збору, якую спарудзіў Майсей, раб Гасподні, у пустыні.

Але скрыню Божую ўзьнёс Давід із Кіраф-Еарыму на месца, каторае Давід прыгатаваў ёй, бо ён быў разапнуўшы ёй будан у Ерузаліме.

Каўчэг Божы прынёс Давід з Кірыятыярыма на месца, якое падрыхтаваў для яго Давід, зладзіўшы яму скінію ў Ерусаліме.

А мядзяны аброчнік, што зрабіў Весалэль, сын Ура Гуранка, быў там перад вітальняю СПАДАРОВАЮ; і зварачаліся да яго Салямон а грамада.

А медны ахвярнік, які зрабіў Вэсэлэіл, сын Урыя, сына Оравага, заставаўся там, перад скініяй Гасподняю, і зыскаў яго Саламон са зборам.

І ўзышоў Салямон там да мядзянага аброчніка СПАДАРОВАГА, наторы ў будане ўрочыстага збору, і аброк на ім тысяча ўсепаленьняў.

І там прад абліччам Госпада, на медным ахвярніку, які перад скініяй сходу, узьнёс Саламон тысячу цэласпаленьняў.

Тае ночы зьявіўся Бог Салямону і сказаў яму: «Прасі, што Імне даць табе».

У тую ноч зьявіўся Бог Саламону, і сказаў яму: прасі, што Мне даць табе.

І сказаў Салямон Богу: «Ты ўчыніў Давіду, айцу майму, вялікую ласку і ўстанавіў мяне караляваць замест яго.

І сказаў Саламон Богу: Ты стварыў Давіду, бацьку майму, вялікую міласьць і паставіў мяне царом замест яго.

Цяпер, СПАДАРУ Божа, хай здойсьніцца слова Твае Давіду, айцу майму, бо Ты ўстанавіў мяне за караля над людам вялікім, як пыл зямлі:

Хай жа спраўдзіцца, Госпадзе Божа, слова Тваё да Давіда, бацькі майго. Як што Ты ўцараваў мяне над народам шматлікім, як пыл зямны,

Дай імне цяпер мудрасьць а веданьне, каб я мог выходзіць і ўходзіць перад людам гэтым, бо хто можа судзіць гэты люд Твой такі вялікі?»

дык цяпер дай мне мудрасьць і веданьне, каб я выходзіў перад народам гэтым і ўваходзіў, бо хто можа кіраваць гэтым народам Тваім вялікім?

І сказаў Бог Салямону: «За тое, што было гэта ў сэрцу тваім, і ты не прасіў багацьця, меньня ані сьці, ані душы непрыяцеляў сваіх, ані прасіў даўгога жыцьця, але прасіў мудрасьці а веданьня самому сабе, каб ты мог судзіць люд Мой, над каторым Я ўстанавіў цябе за караля:

І сказаў Бог Саламону: за тое, што гэта было на сэрцы тваім, і ты не прасіў багацьця, маёмасьці і славы і душы непрыяцеляў тваіх, і таксама не прасіў ты многіх дзён, а прасіў сабе мудрасьці і веданьня, каб кіраваць народам Маім, над якім Я ўцараваў цябе,

Мудрасьць а веданьне даны табе, а багацьці а меньне а чэсьць Я дам табе такія, якіх ні водзін із каралёў ня меў перад табою і ня будзе мець ніякі просьле цябе».

мудрасьць і веданьне даецца табе, а багацьце і маёмасьць і славу Я дам табе такія, падобных да якіх ня было ў цароў да цябе і ня будзе пасьля цябе.

І зьвярнуўся Салямон з узвышша, каторае ў Ґівеоне, да Ерузаліму, да будану збору, і гаспадарстваваў у Ізраелю.

І прыйшоў Саламон з вышыні, што ў Гаваоне, ад скініі сходу, у Ерусалім і валадарыў над Ізраілем.

І назьбіраў Салямон цялежак і коньнікаў: і меў ён тысяча чатырыста цялежак і двананцаць тысячаў коньнікаў, каторых ён разьмясьціў па цялежкавых местах і пры каралю ў Ерузаліме.

І набраў Саламон калясьніц і коньнікаў; і было ў яго тысяча чатырыста калясьніц і дванаццаць тысяч коньнікаў; і ён разьмясьціў іх у калясьнічных гарадах і пры цары ў Ерусаліме.

І даў кароль срэбра а золата ў Ерузаліме, як каменьня, а кедраў, подле множасьці, як сыкамораў, што ў даліне.

І зрабіў цар срэбра і золата ў Ерусаліме раўнацэнным простаму каменю, а кедры, па мностве іх, зрабіў раўнацэнным сікаморам, якія на нізкіх мясьцінах.

І прыводзілі Салямону коні зь Ягіпту а з Куе, купцы каралеўскія з Куе куплялі подле цаны.

Коней Саламону прыводзілі зь Егіпта і з Кувы: купцы царскія з Кувы атрымалі іх за грошы.

І яны зыходзілі й прывозілі зь Ягіпту цялежкі за шасьцьсот сыкляў срэбра і каня за сто пяцьдзясят. І гэтак перазь іх рукі былі вывожаны ўсім каралём Гэціцкім і каралём Арамскім.

Калясьніцу атрымлівалі і дастаўлялі зь Егіпта за шасьцьсот сікляў срэбра, а каня за сто пяцьдзясят. Такім самым чынам яны рукамі сваімі дастаўлялі гэта ўсім царам Хэтэйскім і царам Арамэйскім.

« 29 глава 2 глава »