Пераклад Антонія Бокуна
1 І ён вывеў мяне на панадворак вонкавы шляхам у накірунку на поўнач і завёў мяне ў пакой, які насупраць адгароджанай прасторы і насупраць будынку з паўночнага боку.
2 З пярэдняга боку даўжыня ягоная — сто локцяў, выхад на поўнач, а шырыня — пяцьдзясят локцяў.
3 Насупраць — дваццаць [локцяў] панадворку ўнутранага, і насупраць — узвышэньне, якое на панадворку вонкавым, і галерэі адна ўздоўж другой на трох [паверхах].
4 А перад пакоямі праход шырынёю ў дзесяць локцяў унутры, на адлегласьць у сто локцяў, і ўваход у яго з поўначы.
5 Верхнія пакоі былі вузейшыя за ніжнія і сярэднія [пакоі] будынку, бо галерэі займалі частку [прасторы].
6 Былі яны трохпавярховыя і ня мелі слупоў такіх, як слупы на панадворках, і таму былі вузейшыя за ніжнія і сярэднія, якія на зямлі.
7 А мур, які звонку ўздоўж пакояў у накірунку вонкавага панадворку насупраць пакояў, [меў] даўжыню ў пяцьдзясят локцяў.
8 Бо даўжыня пакояў, якія пры вонкавым панадворку, — пяцьдзясят локцяў, а тых, што перад Сьвятыняй — сто локцяў.
9 А пад тымі пакоямі — праход ад усходу, калі ўваходзіць у іх з вонкавага панадворку.
10 На шырыню муру панадворку шляхам на поўдзень перад адгароджанай прасторай і перад будынкам — пакоі.
11 І дарога перад імі, як [уваход] у пакоі, якія на шляху на поўнач, як у даўжыню, так і ў шырыню, з усімі іхнімі выхадамі, уладкаваньнямі і ўваходамі.
12 А ўваходы ў пакоі, якія на шляху на поўдзень, былі як уваход на пачатку праходу, які перад адпаведным мурам, на шляху на ўсход, калі ўваходзіць у яго.
13 І сказаў ён мне: «Пакоі паўночныя і пакоі паўднёвыя, якія перад адгароджанай прасторай, гэта пакоі сьвятыя, дзе сьвятары, якія набліжаюцца да ГОСПАДА, спажываюць сьвятое сьвятых; там яны складаюць сьвятое сьвятых, ахвяры хлебныя, ахвяры за грэх і ахвяры аднагараджэньня, бо гэта месца сьвятое.
14 Калі сьвятары ідуць [пасьля служэньня], яны не павінны выходзіць з гэтага месца сьвятога на вонкавы панадворак, але там скінуць шаты свае, у якіх [спраўляюць] служэньне сваё, бо яны сьвятыя, і апрануць шаты іншыя, і [тады] наблізяцца да [месца, прызначанага] для народу».
15 І ён скончыў мераць унутраныя [будынкі] Дому [Божага], павёў мяне шляхам да брамы, зьвернутай на шлях на ўсход, і зьмераў з усіх бакоў наўкола.
16 Ён зьмераў бок усходні прутом меральным: пяцьсот прутоў прутом меральным наўкола.
17 Зьмераў бок паўночны: пяцьсот прутоў прутом меральным наўкола.
18 І зьмераў бок паўднёвы: пяцьсот прутоў прутом меральным.
19 І павярнуўся да заходняга боку, і намераў пяцьсот прутоў прутом меральным.
20 Ён зьмераў чатыры бакі. Мур быў з усіх бакоў наўкола даўжынёю ў пяцьсот і шырынёю ў пяцьсот [прутоў], каб аддзяліць сьвятое ад звычайнага.
Толкование Далласской семинарии
д. О комнатах внутреннего двора (42:1−14)
Иез 42:1−12. Выйдя из здания собственно храма, Иезекииль «обходит» и описывает несколько примыкающих к нему строений служебного назначения, или священнических комнат (в схеме Тысячелетнего храма под знаком «Кс»). Эта серия комнат связана была со внутренним двором, но входили в них из внешнего двора. На северной стороне высились два здания с общим коридором шириной 5 метров (десять локтей; стих 4). Ряд комнат со стороны внешнего двора (стих 7) «вытянулся» в длину на 25 метров (пятьдесят локтей). В два раза длиннее был другой ряд комнат — тех, что были перед храмом (сто локтей), т. е. примыкали к святилищу. Все они располагались в три яруса, причем комнаты, находившиеся на третьем ярусе, занимали более узкое пространство (были сделаны уже; стих 6) чем те, что располагались на первых двух ярусах (стихи 3−6). Идентичный «комплекс» комнат имелся на южной стороне храма (стихи 10−12).
Иез 42:13−14. Ангел объясняет Иезекиилю назначение этих комнат (сравните с 44:19 и 46:20). Согласно Моисееву закону часть приношений шла в пищу священникам (Лев 2:3, 10; 6:16, 26−30; 7:7−10). По Иезекиилю схожий порядок «вещей» сохранится в Тысячелетнем храме.
е. О внешних стенах храма (42:15−20)
Иез 42:15−20. Произведя все замеры в пределах храма и храмовой площади, Ангел вывел Иезекииля «наружу» и стал измерять внешние стены комплекса. В переводе на современный «язык» каждая из них насчитывала в длину 1500 метров. Так в еврейском тексте; согласно Септуагинте — 250 м., и в этом случае речь идет о стене внешнего двора, размеры которой даны в 40:5. Если же принять еврейское прочтение, то перед пророком предстало идеально квадратное пространство таких громадных размеров, которое могло бы вместить в себя весь древний Иерусалим. Но в любом случае главная идея, переданная здесь, это резкая отделенность святого места от несвятого. По высказыванию одного из богословов прошлого, мысль пророка настолько привязана к храму, что все, что вне его, точнее, «вне Бога», — «пустыня».
ж. Возвращение славы Господней (43:1−12)