Другапраўе 3 глава

Пятая кніга Масеява: Другапраўе
Пераклад Яна Станкевіча → Перевод Еп. Кассиана

І завярнуліся, і ўзышлі дарогаю Вашану; і вышаў Оґ, кароль Вашанскі, напярэймы нам, на вайну, ён а ўвесь люд ягоны ваяваць у Едрэі.

І сказаў імне СПАДАР: "Ня бойся яго, бо ў руку тваю Я аддаў яго а ўвесь люд ягоны а ўсю зямлю ягоную, і ты ўчыніш ізь ім так, як учыніў із Сыгонам, каралём Аморэйскім, што жыў у Гэшбоне".

І аддаў СПАДАР, Бог наш, у рукі нашы таксама Оґа, караля Вашанскага, а ўвесь люд ягоны; і мы зразілі яго, так што нікога не засталося ў яго астачы.

І зваявалі мы таго часу ўсі месты ягоныя; ня было места, каторага мы не ўзялі б у іх: шасьцьдзясят местаў, усю акругу Арґоў, каралеўства Оґа ў Вашане.

Усі гэтыя месты ўмацаваныя былі высокай сьцяною, брамамі а заваламі, апрача местаў неабгароджаных, вельмі шмат якіх.

І аканавалі мы іх, як учынілі із Сыгонам, каралём Гэшбонскім, аканаваўшы кажнае места з мужчынамі, жанкамі а дзецянятамі.

А ўвесь статак а ўвесь здабытак местаў мы заглабалі сабе.

І ўзялі мы таго часу зямлю з рукі двух каралёў Аморэйкіх, каторая на гэтым баку Ёрдану, ад цур’я Арнона да гары Гэрмона

(Сыдоняне Гэрмон завуць Сыронам, а Аморэі завуць яго Сэніром),

Усі месты раўніны а ўвесь Ґілеад а ўвесь Вашан аж да Салекі а Едрэі, месты каралеўства Оґа Вашанскага.

Бо толькі Оґ, кароль Вашанскі, заставаўся з астачы Рэфаімаў. Вось, ложак ягоны, ложак зялезны, ці ня ёсьць ён у Раўве, у сыноў Амонавых: удаўжкі ён дзевяць локцяў, а ўшыркі ён чатыры локці, локцяў чалавека.

І зямлю гэтую, каторую ўзялі мы ў дзяржаньне таго часу, ад Ароіру, каторы ля цур’я Арнона, і палавіцу гары Ґілеад ізь местамі яе аддаў я Рувіну а Ґаду;

А астачу Ґілеаду а ўвесь Вашан, каралеўства Оґава, аддаў я палавіцы плямені Манасавага, усю аколіцу Арґоў усяго Вашану. І гэту зямлю завуць зямлёю Рэфаімаў.

Яір Манасёнак узяў усю гэтую аколіцу Арґоў, аж да граніцаў Ґешурскіх а Маакацкіх, і назваў сваім імям Вашан сёламі Яіровымі дагэтуль.

І Махіру даў я Ґілеад;

А плямені Рувінаваму а Ґадоваму даў я ад Ґілеаду да цур’я Арнона, памеж цур’я і граніцы, аж да цур’я Явока, граніцы сыноў Амонавых,

І раўніну, і Ёрдан, і граніцу, ад Кінэрэфа аж да мора раўніны, мора Салонага, ля поду Пісґі на ўсход.

І даў я вам у тым часе расказаньне, кажучы: "СПАДАР, Бог ваш, даў вам зямлю гэтую ў дзяржаньне; усі ваенныя, узброіўшыся, ідзіце сьпераду братоў вашых, сыноў Ізраелявых;

Адно жонкі вашы а дзецяняты вашы і статак ваш, бо я ведаю, што статку ў вас шмат, хай застануцца ў местах вашых, каторыя я даў вам,

Пакуль ня дасьць СПАДАР супакою братом вашым, як вам, і не адзяржаць таксама яны ў дзяржаньне зямлю, каторую СПАДАР, Бог ваш, даець вам за Ёрданом; тады зьвернецеся кажны да свае дзяржавы, каторую я даў вам".

Ігошуу расказаў я таго часу, кажучы: "Вочы твае бачылі ўсе, што зрабіў СПАДАР, Бог ваш, двум каралём гэным; тое ж зробе СПАДАР усім каралеўствам, каторыя ты будзеш праходзіць.

Ня бойцеся іх, бо СПАДАР, Бог ваш, сам ваюе за вас".

І маліўся я СПАДАРУ таго часу, кажучы:

"Спадару СПАДАРУ, Ты пачаў паказаваць слузе Свайму вялікасьць Сваю й моцную руку Сваю; бо які Бог ё на нябёсах і на зямлі, каторы дзеяў бы подле ўчынкаў Тваіх і моцы Твае?

Дай імне перайсьці й абачыць тую добрую зямлю, што за Ёрданом, і тую пазорную гару а Лібан".

Але СПАДАР гневаўся на мяне за вас, і не паслухаў мяне, і сказаў СПАДАР імне: "Досыць табе, не кажы Імне болей праз гэта.

Узыйдзі на верх Пісґі, і ўзьнімі вочы свае на захад а на поўнач а на паўдня а на ўсход, і паглядзі ачыма сваімі; бо ты не пярэйдзеш гэтага Ёрдану.

І раскажы Ігошуу, і ўмацуй яго, і пацьвярдзі яго; бо ён пярэйдзе перад людам гэтым, і ён дасьць ім адзяржаць спадкі, зямлю, на каторую ты паглядзіш".

І прабывалі мы ў даліне, насупроці Веф-Пеору.

« 2 глава 4 глава »